บทที่ 3043 ปัจฉิมบท 8 / บทที่ 3044 ปัจฉิมบท 9

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​3043​ ​ปัจฉิม​บท​ ​8

ถึงแม้​เขา​จะ​ร่วมมือ​กับ​จิต​มาร​ตน​นี้​ ​แต่​ก็​มา​ไม่บ่อย​นัก​ ​หลาย​ร้อย​ปี​ถึง​จะ​มาสั​กหน

ทุกครั้งที่​มา​จิต​มาร​ตน​นี้​ล้วน​ว่าง่าย​ยิ่ง​ ​ปฏิบัติตาม​ขั้นตอน​ที่​เขา​วาง​ไว้​ราวกับ​หุ่นยนต์​ก็​มิ​ปาน​ ​ไม่ผิด​พลาด​เลย​สัก​ก้าว​ ​และ​เหมือน​จะ​ไม่มีความคิด​เป็น​ของ​ตัวเอง​เท่าไหร่

แน่นอน​ ​เขา​ก็​เกรง​ว่า​จิต​มาร​ตน​นี้​จะ​เล่น​ละคร​ตบตา​เขา​เช่นกัน​ ​ดังนั้น​บางครั้ง​ก็​จะ​พัก​อยู่​ที่นี่​เป็นระยะ​เวลา​สั้น​ๆ​ ​ลอบ​จับตามอง​ชั่ว​ระยะ​หนึ่ง​ ​จิต​มาร​ตน​นี้​ล้วน​เป็น​เช่น​เดิม​ ​ถึงแม้​จะ​กระทำการ​ชั่วช้า​ ​แต่​ก็​สูงส่ง​เย็นชา​น่ารักน่าเอ็นดู​และ​ดื้อรั้น​หัวแข็ง​ยิ่งนัก​ตลอดมา

กลับ​คาดไม่ถึง​ว่านาง​จะ​วางแผนการ​เอาไว้​ล้ำลึก​ถึง​เพียงนี้​ ​เปิดเผย​สันดาน​เจ้าเล่ห์​ดุจ​จิ้งจอก​ของ​นาง​ออกมา​ใน​นาที​สุดท้าย​!

กู้​ซีจิ​่​วกับ​ตี้ฝู​อี​ที่อยู่​ใน​คุก​วารี​ระโหย​มองหน้า​กัน

กู้​ซีจิ​่ว​เอ่ย​อย่าง​ยิ้ม​มิ​เชิง​ยิ้ม​ ​‘​ที่แท้​นาง​ก็​อยาก​ช่วย​ท่าน​ออก​ไป​คนเดียว​แล้ว​ครอง​คู่​โบยบิน​กับ​ท่าน​ ​ดีใจ​หรือไม่​?​’

ตี้ฝู​อี​ลูบ​หัว​นาง​ ​เอ่ย​ทวน​ประโยค​อย่าง​ไม่​อนาทร​ร้อนใจ​ ​เพียงแต่​ได้​เปลี่ยน​จาก​คำ​ว่านาง​เป็น​เขา​ ​‘​ที่แท้​เขา​ก็​อยาก​ช่วย​เจ้า​ออก​ไป​คนเดียว​แล้ว​ครอง​คู่​โบยบิน​กับ​เจ้า​ ​ดีใจ​หรือไม่​?​’

กู้​ซีจิ​่ว​เม้ม​ริมฝีปาก​จิ้มลิ้ม​ ​‘​แต่​ผลลัพธ์​ใน​การต่อสู้​กัน​ของ​พวกเขา​ทั้งสอง​น่าจะเป็น​จิต​มาร​ที่​มีชัย​ ​และ​กล่าว​ไว้​ว่า​มี​เพียง​ท่าน​ที่จะ​ออก​ไป​ได้​’

ตี้ฝู​อี​จุมพิต​ริมฝีปาก​นาง​ที​หนึ่ง​ ​น้ำเสียง​หยิ่ง​ทะนง​ ​‘​ไย​ต้อง​พึง​พา​ความช่วยเหลือ​ของ​ภูตผี​ปีศาจ​เหล่านี้​ด้วย​เล่า​?​ ​พวกเรา​ออก​ไป​กันเอง​ได้​!​’

เมื่อ​กล่าว​จบ​ ​นิ้วมือ​เขา​ก็​จรด​ร่าย​อาคม​อัน​ซับซ้อน​อย่างหนึ่ง​ ​ตะโกน​ขึ้น​ ​‘​ทลาย​!​’

เนื่องจาก​ได้​จัดเตรียม​งาน​เอาไว้​ก่อน​แล้ว​ ​อาคม​นี้​ของ​เขา​ก็​คือ​การก​ระ​ตุ้น​อาคม​อื่นๆ​ ​ขึ้น​มา

เกิด​เสียง​อัสนี​คำรณ​แว่ว​ดัง​ขึ้น​กลาง​นภา​ ​คุก​วารี​ระโหย​อัน​แกร่งกล้า​พลัน​ระเบิด​แยก​เป็นโพรง​ใหญ่​รู​หนึ่ง​!

วินาที​ที่​วารี​สีดำ​เมื่อม​ไหล​ทะลัก​ออกมา​ก็ได้​กลาย​สภาพ​เป็น​วิญญาณ​อาฆาต​ดุร้าย​ที่​แยกเขี้ยว​กาง​เล็บ​ ​พวยพุ่ง​ออกมา​อย่าง​ท่วมท้น

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ตะลึงงัน​!

จิต​มาร​ตกตะลึง​!

ตี้ฝู​อีนิ​่​งงัน

กู้​ซีจิ​่ว​หลุด​อุทาน​ ​“​เวร​แล้ว​!​”

จำนวน​วิญญาณ​อาฆาต​มากมาย​ยิ่ง​ ​บด​ฟ้า​บัง​ตะวัน​ ​ยาม​ที่​หวีดร้อง​คำราม​ขึ้น​มา​ ​ต่อให้​เป็น​กู้​ซีจิ​่​วที​่​เคย​พบเห็น​เภทภัย​มา​จน​ชิน​แล้วก็​ยัง​ขน​หัว​ลุก​เช่นกัน​!

โชคดี​ที่​ตี้ฝู​อี​ตอบสนอง​ว่องไว​ ​พอ​เห็นท่า​ไม่ดี​ ​ก็​สร้าง​เกราะ​กำบัง​อัน​หนึ่ง​ขึ้น​ตรง​ปาก​โพรง​นั้น​ ​คิด​จะ​สกัด​ขวาง​ไม่​ให้​วารี​ทมิฬ​ที่​เหลืออยู่​ใน​คุก​ทะลัก​ออกมา​…

แต่​ถึงอย่างไร​กำบัง​นี้​ก็​มิใช่​โครงสร้าง​ดั้งเดิม​ของ​คุก​วารี​ระโหย​ ​ไม่​อาจ​ผสาน​รวม​เป็น​เนื้อ​เดียว​กับ​กำแพง​คุก​อย่างแท้จริง​ได้​ ​ก็​เหมือน​การ​ปะ​รูรั่ว​บน​ลูกโป่ง​นั่นแหละ​ ​ถูก​วารี​ทมิฬ​ด้านใน​ถาโถม​โจมตี​จน​ไหว​สะท้าน​ ​พร้อม​จะ​พังทลาย​ลง​ได้​ทุกเมื่อ​ ​ประกอบกับ​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​เล็ด​รอด​ออกมา​ได้​เหล่านั้น​คอย​โจมตี​เขา​อยู่​เป็นระยะๆ​ ​ทำให้​สถานการณ์​ยิ่ง​อันตราย​ขึ้นไป​อีก

วิญญาณ​แค้น​ภายใน​คุก​วารี​ระโหย​เหล่านี้​มี​จำนวน​หลาย​ล้าน​ดวง​ ​ใน​บรรดา​นั้น​มี​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​เคย​เป็นยอด​ฝีมือ​ผู้​เลิศล้ำ​ด้วย​ ​แต่ละ​ตน​มืด​ดำ​ดุจ​น้ำหมึก​ ​แดงฉาน​ดั่ง​โลหิต​ ​ดุร้าย​อย่างยิ่ง​ ​ยาม​ที่​ร้อง​คำราม​ขึ้น​มา​ ​จะ​แฝง​พายุ​สลาตัน​ที่​กวาดล้าง​ทุกสิ่ง​ได้​เอาไว้​ด้วย​…

สิ่ง​เหล่านี้​ไม่เพียงแต่​สามารถ​ทำลายล้าง​ทั้ง​ทะเลทราย​ให้​พินาศ​ได้​เท่านั้น​ ​ทันทีที่​พุ่ง​ออก​ไป​จาก​ทะเลทราย​ได้​ ​สิ่งมีชีวิต​ทั่วทั้ง​ทวีป​ก็​จะ​ถูก​กวาดล้าง​จน​สิ้นซาก​ด้วย​!

ใคร​ผูก​คน​นั้น​ก็​ต้อง​แก้​ ​คุก​ผุ​ๆ​ ​แห่ง​นี้​เป็นผล​งาน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​เขา​น่าจะ​มี​วิธี​ผนึก​มัน​ได้​…

กู้​ซีจิ​่ว​แทบจะ​กระชาก​คอเสื้อ​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​แล้ว​ ​“​สารเลว​!​ ​เรื่อง​ที่​เจ้า​ทำดี​งาม​นัก​!​ ​รีบ​ผนึก​รอยแตก​นี้​เสีย​!​”

สำเนียง​การก​ล่าว​ของ​เธอ​คล้าย​อาจารย์​ที่​กำลัง​สั่งสอน​ศิษย์​ ​ใน​สมอง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เกิด​เสียงดัง​ตูม​ขึ้น​มา​ ​แววตา​ร้อนแรง​ดุจ​อัคคี​ ​พลิก​มือ​มากุม​ข้อมือ​ของ​เธอ​ไว้​ ​“​เจ้า​…​เจ้า​จำได้​แล้ว​ใช่ไหม​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ไม่สน​ใจ​ข้อมือ​ที่​ถูก​เขา​กุม​จน​เจ็บ​แล้ว​ ​ลาก​เขา​ไป​หมาย​จะ​โยน​เขา​เข้าไป​ใน​รอยแตก​นั้น​ ​“​พูดเหลวไหล​ให้​น้อย​หน่อย​ ​รีบ​ไป​ผนึก​ซะ​!​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ยัง​ไม่ทัน​เอ่ย​วาจา​ ​เสียงหัวเราะ​แหลม​เสียด​ของ​จิต​มาร​ตน​นั้น​ก็​ดัง​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​“​พวก​เจ้า​ช่าง​มี​ความสามารถ​จริงๆ​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ทำลาย​คุก​นี้​ได้​!​ ​เพียงแต่​ ​คุก​วารี​ระโหย​นี้​เมื่อ​ทำลาย​แล้วก็​ไม่​อาจ​ผนึก​ได้​อีก​ ​ฮ่า​ๆ​ ​เช่นนี้​ก็​ไม่เลว​ ​พวก​มัน​ล้วน​รับใช้​เปิ่น​จุน​ ​กลายเป็น​ดาบ​ให้​เปิ่น​จุน​รวม​หก​ภพ​เป็นหนึ่งเดียว​…​”

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​3044​ ​ปัจฉิม​บท​ ​9

กู้​ซีจิ​่​วอ​ยาก​ร้อง​ด่า​ไป​ถึง​มารดา​ยิ่ง​!

ทำไม​กี่​คน​ต่อ​กี่​คน​ก็​อยาก​จะ​รวม​หก​ภพ​ให้​เป็นหนึ่ง​ขนาด​นี้​กัน​นะ​?​!

ลูกศิษย์​ใน​ชาติก่อน​ของ​เธอ​คิด​แบบนี้​ ​มาต​อนนี​้​จิต​มาร​ตน​นี้​ก็​ยัง​คิด​แบบนี้​อีก​!

แปลก​นัก​ ​แต่ไหนแต่ไรมา​ตัว​เธอ​เอง​ไม่เคย​มี​ความคิด​เช่นนี้​เลย​ ​แล้ว​จิต​มาร​ตน​นี้​บังเกิด​ความคิด​เช่นนี้​ขึ้น​มา​ได้​อย่างไร​?

คง​เป็น​เพราะ​จิต​มารคื​อนาย​ของ​ทะเลทราย​ ​วิญญาณ​อาฆาต​เหล่านี้​จึง​ค่อนข้าง​กริ่งเกรง​นาง​จริงๆ​ ​ไม่กล้า​โผ​เข้าใส่​นาง​เลย​ ​เพียง​แยกย้าย​กัน​เข้า​โจมตี​ตี้ฝู​อี​และ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​รวมถึง​กู้​ซีจิ​่​ว.​..

รอบกาย​ตี้ฝู​อี​มี​เขตแดน​อยู่ยัง​ว่า​ดี​หน่อย

กู้​ซีจิ​่ว​ถึงอย่างไร​ก็​บาดเจ็บ​หนัก​ ​พลัง​ยุทธ์​ก็​อ่อนแอ​ที่สุด​ในที่นี้​ ​เมื่อ​เห็น​วิญญาณ​อาฆาต​หลาย​ร้อย​ตน​แยกเขี้ยว​โผ​เข้ามา​ ​ขณะที่​เธอ​กำลังจะ​ชัก​กระบี่​ออกมา​ปัด​ป้อง​ ​จู่ๆ​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​กระชาก​เธอ​ ​ดึง​ให้​เธอ​ไป​อยู่​ข้างหลัง​ตน​ ​ยกมือ​ขึ้น​โจมตี​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​พุ่ง​เข้ามา​ให้​กระเด็น​ออก​ไป​…

จากนั้น​ก็​กาง​เขตแดน​อัน​หนึ่ง​ออกมา​ครอบคลุม​ตัวเอง​และ​เธอ​เอาไว้​อย่างรวดเร็ว​ยิ่ง​ ​ยัง​ไม่ทัน​ได้​พูดจา​กัน​ ​จู่ๆ​ ​ใต้เท้า​ก็​เกิด​เสียง​ผลุบ​ ​หอย​ยักษ์​เปลือก​สีชมพู​อม​แดง​ตัว​หนึ่ง​มุด​ออกมา​จาก​ใต้ดิน​ ​“​แม่​เอ้ย​!​ ​ผู้เฒ่า​จะ​ขาด​อากาศ​ตาย​แล้ว​…​”​กล่าว​ยัง​ไม่ทัน​จบ​ดี​ ​ก็​เปลี่ยนเป็น​อุทาน​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​แล้ว​ ​“​ตัว​อะไร​กัน​เนี่ย​?​!​ ​วิญญาณ​อาฆาต​มากมาย​เหลือเกิน​!​”

แล้ว​ปิด​ฝา​หอย​ลง​อย่างรวดเร็ว​เสียงดัง​ปัง​!

วิญญาณ​อาฆาต​เหล่านั้น​ได้ยิน​เสียง​จึง​พุ่ง​เข้ามา​กระแทก​ลง​บน​เปลือกหอย​ของ​มัน​ ​เกิด​เสียงดัง​ปึก​ๆ​ ​กระแทก​จน​มัน​โคลงเคลง​เสมือน​เรือ​ลำ​น้อย​ท่ามกลาง​คลื่น​สมุทร​ถาโถม

“​หอย​ยักษ์​!​ ​ลู่​อู๋​!​ ​หลง​ซือ​เย​่​!​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ตาไว​ ​เห็น​ว่ายา​มที​่​เจ้า​หอย​ยักษ์​เปิด​ฝา​ออกมา​กรีดร้อง​เมื่อ​ครู่​ไม่เพียงแต่​มี​ลู่​อู๋​แอบ​อยู่​ด้านใน​เท่านั้น​ ​ยัง​มี​หลง​ซือ​เย​่​กับ​สตรี​อีก​นาง​หนึ่ง​ ​ถึงขั้น​ที่​ยัง​มีสิ​่​งมี​ชีวิต​ที่​คล้าย​งู​ดำ​อยู่​อีก​ตัว​หนึ่ง​ด้วย​…

เนื่องจาก​เจ้า​หอย​ยักษ์​หุบ​ฝา​เร็ว​เกินไป​ ​ดังนั้น​เธอ​จึง​มองเห็น​ร่าง​ของ​งู​ดำ​ตัว​นั้น​ไม่ชัด​เจน

ถึงแม้​เปลือก​ของ​เจ้า​หอย​ยักษ์​จะ​หนา​พอ​แข็ง​พอ​ ​แต่​ถ้า​ต้องการ​จะ​สกัด​ขวาง​การ​โจมตี​ของ​วิญญาณ​อาฆาต​มากมาย​ขนาด​นี้​เป็น​ฝันเฟื่อง​ของ​คนโง่​เขลา​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​เลย​ ​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ก็ได้​ยิน​เสียง​เจ้า​หอย​ยักษ์​ร้อง​อุทาน​ขึ้น​มาติด​ๆ​ ​กัน​ ​“​จบเห่​แล้ว​!​ ​เจ็บ​เหลือเกิน​!​ ​เปลือก​ของ​ข้า​ถูก​แทะ​จน​เจ็บ​ไป​หมด​แล้ว​!​ ​เปลือก​จะ​แตก​แล้ว​!​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​เลย​…

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่พูดพร่ำทำเพลง​อัน​ใด​พา​เขตแดน​ทะยาน​ไป​ด้านหน้า​สอง​สาม​ก้าว​ ​ขับไล่​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​รุมล้อม​กัด​แทะ​เจ้า​หอย​ยักษ์​ออก​ไป​ ​จากนั้น​ก็​ดึง​มัน​เข้ามา​ภายใน​เขตแดน

เขตแดน​ที่​เขา​กาง​ขึ้น​จะ​บอกว่า​ใหญ่​ก็​ไม่​ใหญ่​ ​จะ​บอกว่า​เล็ก​ก็​ไม่​เล็ก​ ​เท่า​ห้อง​หนึ่ง​ห้อง

เจ้า​หอย​ยักษ์​ตัว​เดียว​ก็​กิน​พื้นที่​ไป​กว่า​ครึ่ง​แล้ว​ ​มัน​อ้า​เปลือก​ออก​อย่าง​อกสั่นขวัญแขวน

ลู่​อู๋​ ​หลง​ซือ​เย​่​ ฮ​วา​เหยี​ยน​ ​ทยอย​กัน​กระโดด​ออกมา​จาก​ใน​เปลือก​มัน​ ​ตัว​สุดท้าย​ที่​คลาน​ออกมา​อย่าง​เนิบ​ช้า​คือ​งู​ดำ​ตัว​นั้น​ ​จากนั้น​ก็​ไหว​สะท้าน​ครา​หนึ่ง​ ​รูปโฉม​แปรเปลี่ยน​แล้ว

บน​หัว​ไม่เพียงแต่​มี​เขา​งอก​ยาว​ขึ้น​มา​ ​ยัง​มีตะ​เกียง​น้อย​ๆ​ ​ดวง​หนึ่ง​งอก​ขึ้น​มาด​้วย

เป็น​มังกร​ประทีป​ดำ​ตัว​นั้น​…

คน​และ​สัตว์​ที่​ไม่มี​ความเกี่ยวข้องกัน​เลย​เหล่านี้​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ปรากฏตัว​ขึ้น​พร้อมกัน​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ผงะ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​เธอ​ยัง​ไม่ทัน​มี​ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​ ​เจ้า​หอย​ยักษ์​ก็​โผ​เข้ามา​ที่​แทบ​เท้า​ของ​เธอ​แล้ว​ ​ใช้​เปลือกหอย​หนีบ​ชายกระโปรง​เธอ​ไว้​ ​“​เจ้านาย​?​!​ ​ทำไม​ท่าน​กลายเป็น​แบบนี้​ล่ะ​?​ได้รับบาดเจ็บ​สาหัส​ใช่ไหม​?​ ​ไอ้​สารเลว​ตัว​ไหน​กันที่​ทำร้าย​ท่าน​?​ ​ฮือๆ​ๆ​ ​น่าเกลียด​เหลือเกิน​…​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​ยิ่งกว่า​เดิม​แล้ว​…

ลู่​อู๋​ก็​โผ​เข้ามา​หา​เช่นกัน​ ​จำแลง​เป็น​ร่าง​มนุษย์​ทันที​ ​ตอนนี้​มัน​อยู่​ใน​รูปลักษณ์​ของ​เด็กหนุ่ม​วัย​สิบสอง​สาม​ปี​แล้ว​ ​เขา​โกรธ​เกรี้ยว​ยิ่ง​ ​“​เจ้านาย​ ​ไอ้​สารเลว​หน้า​ไหน​มัน​ทำร้าย​ท่าน​จน​เป็น​เช่นนี้​?​ ​บอก​ลู่​อู๋​มา​เลย​ ​ลู่​อู๋​จะ​ล้างแค้น​ให้ท่าน​เอง​!​”

หลง​ซือ​เย​่​ก็​ก้าว​ตรง​เข้ามา​ก้าว​หนึ่ง​ ​อยาก​จะ​จับชีพจร​ให้​เธอ​ ​“​ซีจิ​่ว​ ​ให้​ข้า​ตรวจดู​…​”

ส่วน​มังกร​ประทีป​สีดำ​ตัว​นั้น​ก็​เลื้อย​ไป​อยู่​ด้านหน้า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​ชูคอ​ขึ้น​สูง​ ​มอง​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​กรีดร้อง​คำราม​อยู่​ด้านนอก​ ​‘​นี่​มัน​เกิด​อะไร​ขึ้น​?​ ​ทลาย​รัง​วิญญาณ​อาฆาต​มา​หรือไง​?​’

ฮ​วา​เหยี​ยน​ยืน​อยู่​ใน​มุม​หนึ่ง​ ​สายตา​กวาด​ไป​ทาง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​แวบ​หนึ่ง​ ​ชะงัก​ไป​เล็กน้อย​ ​ก้าว​เข้าไป​ด้วย​สีหน้า​ราบเรียบ​ ​โค้ง​คำนับ​เขา​ ​“​นายท่าน​!​”

หลง​ซือ​เย​่​ที่อยู่​ทาง​ด้าน​นั้น​แข็งทื่อ​ไป​เล็กน้อย​ ​มองฮ​วา​เหยี​ยน​แวบ​หนึ่ง​ ​ทว่าฮ​วา​เหยี​ยน​กลับ​ไม่​มอง​เขา​เลย

————————————————————————————-