เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1240
“เยี่ยม! เยี่ยม! เยี่ยม!”
ฉินซางต้าตี้ตบบัลลังก์มังกร แล้วพูดคำว่าเยี่ยมติดกันสามครั้ง
“ประเทศอู่อานมีนักบู๊แดนปราณฟ้าเพิ่มมาอีกคนแล้ว!”
ฉินซางต้าตี้หัวเราะอย่างมีความสุข
ฉินอวิ่นไท่จื่อก็มีความสุขมากเหมือนกัน เฟิงเสี่ยวชี่ไม่ทำให้เขาผิดหวัง
เมื่อวิทยายุทธระดับนี้ปรากฏออกมา ตัดสินแพ้ชนะได้ทันที!
พูดแสดงความยินดีเสียงดังว่า “ยินดีด้วยนะครับพ่อ ประเทศอู่อานมีผู้โดดเด่นที่มีคุณสมบัติยอดเยี่ยมเพิ่มมาอีกคนแล้ว มีเขาอยู่ การแข่งนานาประเทศครั้งนี้ ต้องได้รับชัยชนะกลับมาอย่างแน่นอน!”
ฉินซางต้าตี้หัวเราะร่า
ทว่าตอนนี้ฉินฝานมองรอยห้าธาตุบนตัวเฟิงเสี่ยวชี่แล้วขมวดคิ้วเบาๆ “ไม่ใช่แบบนี้สิ ว่ากันว่าตอนนักบู๊แดนปราณฟ้าทะลุระดับ ควรจะมีแสงสว่างพุ่งไปบนฟ้า ห้าธาตุรวมตัวเป็นเกราะไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีแค่รอยบนตัวเฟิงเสี่ยวชี่ล่ะ ไม่มีแสงสว่างพุ่งขึ้นไปบนฟ้า ไม่มีเกราะด้วย!”
หลู่เฉิงเซี่ยงยิ้มแล้วตอบกลับว่า “เพราะเขาไม่ได้เข้าสู่แดนปราณฟ้าอย่างแท้จริง ตอนนี้เขาแค่เกือบเข้าสู่แดนปราณฟ้าเท่านั้น”
นายพลสองสามคนด้านหลังพูดต่อ “หลู่เฉิงเซี่ยงพูดถูก วิทยายุทธของเด็กคนนี้ยังไม่ถึงขั้นที่เข้าสู่แดนปราณฟ้าอย่างแท้จริง รอยห้าธาตุ สามารถแสดงได้ว่าเขาผ่านด่านสำคัญที่สุดในการเข้าสู่แดนปราณฟ้าแล้ว ที่เหลือจำเป็นต้องพยายามฝึกฝน ในช่วงเวลานี้สั้นสุดคือปีครึ่ง ถ้าใช้เวลาเยอะหน่อยก็ 3-5 ปี เมื่อพลังปราณเพียงพอแล้วก็จะทะลุระดับเอง!”
ฉินซางต้าตี้พูดด้วยรอยยิ้ม “เป็นเรื่องที่ไม่เกิดขึ้นช้าก็เร็ว แค่ผ่านด่านสำคัญที่สุดได้ ที่เหลือก็ใช้ยายกระดับขึ้นมาได้”
หลู่เฉิงเซี่ยงมองท่าทางตื่นเต้นของฉินซางต้าตี้แล้วยิ้มบางๆ
ดูเหมือนผ่านวันนี้ไป เฟิงเสี่ยวชี่ต้องเป็นคนที่ฝ่าบาทบ่มเพาะดูแลเป็นพิเศษแน่ๆ
ในสนามบู๊ ลู่ฝานกำกระบี่หนักไร้คมเอาไว้แน่น ไม่มีสีหน้าหวาดกลัวสักนิด!
เขาก็ดูออกว่าเฟิงเสี่ยวชี่ไม่ได้ทะลุระดับถึงแดนปราณฟ้าได้อย่างสมบูรณ์ ตอนนี้แค่เกือบเข้าสู่แดนปราณฟ้าเท่านั้น!
ในเมื่อยังไม่ทะลุระดับอย่างสมบูรณ์ งั้นเขาก็ยังมีโอกาส
ลมหมุนทั้งเก้าบนตัวลู่ฝานเริ่มหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง การไหลเวียนของฟ้าดินรอบตัวเหมือนโดนกระชากเขามาหาเขาโดยอัตโนมัติ
เท้าเหยียบย่ำก้าวยอดเมฆาฟ้า ลู่ฝานก็เหาะขึ้นไปเหมือนกัน
เห็นลู่ฝานเหาะขึ้นไปกลางท้องฟ้าเหมือนกัน ผู้ชมส่งเสียงอุทานออกมาด้วยความตกใจอีกครั้ง
เสียงอุทานดังสนั่น อย่าบอกนะว่าลู่ฝานก็ถึงแดนปราณฟ้าเหมือนกัน
วันนี้หัวใจของนักบู๊จำนวนไม่น้อย ถูกลิขิตไว้แล้วว่าต้องรับการทดสอบ
เฟิงเสี่ยวชี่มองลู่ฝานเหาะขึ้นมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เยี่ยมมาก ถ้านายสู้กลางอากาศไม่ได้ก็คงหมดสนุก ลู่ฝาน เรามาตัดสินแพ้ชนะในสามกระบวนท่าเถอะ!”
ปราณชี่รอบตัวลู่ฝานเริ่มหมุนวนเหมือนไซโคลน ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ได้ สามกระบวนท่าจบการต่อสู้!”
เฟิงเสี่ยวชี่สะบัดกระบี่ยาว แล้วพูดเสียงดังว่า “รับกระบวนท่าแรกของฉันไปซะ วิชากระบี่ฟางชุ่น ดอกไม้ใบหญ้าคือโลกทั้งปวง!”
เมื่อกระบี่จู่โจมออกมา แสงกระบี่เป็นแถบเหมือนดอกไม้เบ่งบาน
ลู่ฝานขมวดคิ้วแน่น เขารู้สึกว่าพลังฟ้าดินรอบๆ เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ภายใต้กระบี่นี้ของเฟิงเสี่ยวชี่ พลังฟ้าดินนับไม่ถ้วนกำลังรวมตัวกันในรูปแบบค่ายกลบางอย่าง หลังจากนั้นแสดงพลังทำลายล้างอันแข็งแกร่งออกมา!
อากาศเวิ้งว้างสีดำปรากฏออกมา เมื่อแสงกระบี่ถูกปล่อยออกมา มิติด้านบนสนามบู๊เริ่มแตกร้าว
ฉินซางต้าตี้และคนอื่นรีบลอยตัวขึ้นสูง หลบกระบวนท่าของเฟิงเสี่ยวชี่ ไม่ให้โดนลูกหลง
ส่วนลู่ฝานอยู่ท่ามกลางวิชากระบี่ ไม่สามารถหลบได้เลย!
“มาแล้ว!”
แสงกระบี่ที่ถูกปล่อยออกมา ทะลักมาจากทั่วทุกทิศ ไม่มีโอกาสและความเป็นไปได้ให้ลู่ฝานได้หลบเลย
ลู่ฝานเอากระบี่หนักไร้คมวางไว้ด้านหน้า เขารับรู้ได้อย่างชัดเจน จะให้แสงกระบี่เหล่านี้โจมตีโดนตัวไม่ได้เด็ดขาด
สิ่งที่แฝงอยู่ด้านใน น่าจะเป็นพลังแห่งวิถีที่เฟิงเสี่ยวชี่ได้ทำความเข้าใจออกมา!