เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1244
เจ้าบ้านตระกูลหลิ่วพยักหน้าพูดว่า “มีเหตุผล ควรลบชื่อตระกูลฉู่ออกจากสิบตระกูลใหญ่นานแล้ว ฉันคิดว่าเปลี่ยนจากสิบตระกูลใหญ่เป็นเก้าตระกูลใหญ่ก็ไม่เลวนะ!”
เสียงพูดคุยของทุกตระกูลดังอย่างชัดเจน คนรอบๆ ได้ยินชัดเจนมาก
จู่ๆ คนจำนวนไม่น้อยมองไปยังหลินหย่าด้วยสายตาสงสาร
หลินหย่าถือกระบี่หักในมือ ช้อนตามองถานไถเก๋อ จู่ๆ เขาถามด้วยเสียงเบาว่า “เธอคือคนของตระกูลถานไถเหรอ”
พลังปราณพุ่งขึ้นบนตัวถานไถเก๋อ พัดเมฆเพลิงในมือมีหงส์เพลิงปรากฏออกมา เธอตอบเสียงดังว่า “พัดเมฆเพลิงในมือ วิชาหงส์เริงระบำบนตัว ถ้าฉันไม่ใช่คนตระกูลถานไถจะเป็นใครได้อีก!”
จู่ๆ หลินหย่าตัวสั่น เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “ใช่ก็ดีแล้ว กลัวว่าเธอจะไม่ใช่น่ะสิ! สิบตระกูลใหญ่ ฮ่าๆๆๆ!”
เมื่อพูดเช่นนี้ แสงขาวดำสว่างขึ้นบนกระบี่ในมือหลินหย่า พลังประหลาดแผ่ออกมาจากด้านล่างเท้าของเขา
ถานไถเก๋อรู้สึกผิดปกติ เหมือนมีพลังประหลาดบางอย่าง จู่โจมเข้ามาทั้งตัวเธอ
ทันใดนั้นถานไถเก๋อเป็นฝ่ายลงมือก่อน สะบัดพัดเมฆเพลิงแล้วแผดเสียงดังว่า “เฟิงไถ!”
ทันใดนั้น เงาหงส์เพลิงขนาดใหญ่พุ่งออกไปพร้อมคำรามเสียงแหลม!
หลินหย่าสะบัดกระบี่โดยไม่มองสักนิด!
แสงกระบี่สีขาวดำปรากฏออกมา คิดไม่ถึงว่าจะทำลายหงส์เพลิงของถานไถเก๋อได้ด้วยกระบี่เดียว!
หงส์เพลิงแยกออกเป็นสอง ร่วงลงสองด้านข้างตัวของหลินหย่า
เปลวเพลิงลุกโชน กลายเป็นเสาเพลิงสองเสาพุ่งขึ้นไปบนฟ้า คิดไม่ถึงว่าจะเปลี่ยนรูปร่างพุ่งเข้าไปหาหลินหย่าอีกครั้ง
ถ้าหลินหย่าคิดว่าจะทำลายวิชาของตระกูลถานไถด้วยกระบี่เดียว เขาคิดผิดมหันต์
ถานไถเก๋อยกยิ้มมุมปาก
แต่ขณะนั้นเอง นัยน์ตาหลินหย่าเป็นประกาย จ้องเขม็งมาที่ดวงตาของถานไถเก๋อ!
ทันใดนั้นถานไถเก๋อยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เสาเพลิงทั้งสองเสาร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว กลายเป็นทะเลเพลิงเผาไหม้พื้นดิน
เหมือนถานไถเก๋อกลายเป็นหินไปแล้ว เธอยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น
อ้าปากเล็กน้อย ความมีชีวิตชีวานัยน์ตาหายไป ชูพัดเพลิงขึ้นสูง แข็งทื่อไปทั้งตัว พลังปราณบนตัวพังทลายลงอย่างรวดเร็ว!
หลินหย่าค่อยๆ เก็บกระบี่แล้วเดินกลับมา
ลมพัดผ่านไปวูบหนึ่ง ถานไถเก๋อล้มลงบนพื้นเหมือนก้อนหิน
ทันใดนั้น เกิดความฮือฮาทั้งสนาม!
“แพ้แล้วเหรอ”
“นี่มันวิชาอะไรกัน ทำให้คุณหนูถานไถเก๋อพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว”
“พระเจ้า หลินหย่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่โผล่มาจากไหนกัน แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
ไม่ใช่แค่ผู้ชมทั้งสนามที่ตกใจ ผู้อาวุโสของสิบตระกูลใหญ่ ฉินซางต้าตี้และคนอื่นที่อยู่บนท้องฟ้า ไม่มีใครที่ไม่ตกตะลึง
“นี่มันอะไรกัน”
ฉินซางต้าตี้ถามขึ้น
กลุ่มผู้ฝึกชี่รีบนำตัวถานไถเก๋อลงจากเวทีไปรักษา ทุกคนมองไปยังหลินหย่าด้วยแววตาลุกโชน
ส่วนหลินหย่าเหมือนคนไม่เป็นอะไรสักนิด นั่งลงด้วยความใจเย็นอีกครั้ง
“นี่ไม่ใช่วิชาของตระกูลฉู่แน่นอน!”
เจ้าบ้านตระกูลถานไถตะโกนเสียงสูง
เจ้าบ้านตระกูลอื่นมองหน้ากันไปมา ไม่มีใครดูออกว่าหลินหย่าใช้เคล็ดวิชาบู๊อะไร
แม้แต่ไอ้อ้วนตงยังตกใจเล็กน้อย ไอ้หลิวพูดพึมพำว่า “วิชานี้ดูแปลกๆ!”
ไอ้อ้วนตงยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “แปลกอะไร มียอดฝีมืออยู่เบื้องหลังเด็กคนนี้!”
ทุกคนในสนามพากันมองไปที่หลินหย่าด้วยสายตาประหลาดใจ
แต่มีเพียงลู่ฝานที่สีหน้าไม่เปลี่ยน ประกายประหลาดวูบไหวอยู่นัยน์ตา
วิชาชิงวิญญาณ!
เขาดูไม่ผิดแน่นอน หลินหย่าใช้วิชาชิงวิญญาณ!