“เจ้าบ้านเซียว ท่านนี้คือหมอเทวดาหลินที่ก่อนหน้านี้ฉันเคยเล่าให้คุณฟัง”
จงหยู่แนะนำให้เซียวเทียนเฉิง
เย่เซิ่งเทียนมองสีหน้าอันซีดขาวของเซียวเทียนเฉิง และแววตาแดงก่ำคู่นั้น ก็อดที่จะหัวเราะเยาะเย้ยในใจไม่ได้
ตระกูลเซียวกลายเป็นเช่นนี้ คิดว่าเซียวเทียนเฉิงต้องลำบากมากแน่ๆ
แต่เรื่องนี้มันพึ่งจะเริ่มต้น?
เมื่อเทียบกับความเสียหายที่ตระกูลเซียวทำกับแม่และเผ่าซวนหยวนนั้นนี่มันแค่เรียกน้ำย่อยเท่านั้น
เกมสนุกๆ พึ่งจะเริ่มขึ้น เซียวเทียนเฉิง นายเตรียมรับมือให้ดีเถอะ!
เซียวเทียนเฉิงพยักหน้า มองสังเกตเย่เซิ่งเทียนและพูดว่า “คุณรู้วิชาสิบสามเข็มฝีทวนความตายจริงหรือ?”
ได้ยินดังนั้น จงหยู่ก็ขมวดคิ้ว
หลินเย่ผู้หัวแข็งดื้อรั้น เกรงว่าคำพูดนี้ของเซียวเทียนเฉิงจะขัดใจหลินเย่เข้าแล้ว
เป็นไปตามคาด เย่เซิ่งเทียนจงใจแสดงท่าทีเย่อหยิ่งและพูดว่า “ทำไมหรือ กูจะเป็นหรือไม่เป็นต้องรายงานแกด้วยหรือ? คนที่กำลังจะตาย ยังกล้าสงสัยในฝีมือการรักษาของฉันได้อีกหรือ?”
“บังอาจ!”
เซียวเทียนเฉิงเบิกตากว้าง
“หุบปาก!”
เย่เซิ่งเทียนตอบอย่างตาต่อตาฟันต่อฟันว่า “จะขอร้องให้กูช่วยรักษา ก็ควรวางท่าทีให้ดีหน่อย แกคิดว่าคุณเป็นใคร? ฉันต้องไว้หน้าแกหรือ? นี้เป็นวิธีการต้อนรับแขกของตระกูลเซียวหรือนี่?”
พูดจบเขาก็มองจงหยู่ด้วยแววตาเย็นชาและพูดว่า “สหาย ตอนจะมาคุณไม่ได้พูดแบบนี้หนิ นี้คือคนที่คุณขอร้องให้ฉันมารักษาหรือ?ฉันไม่ทำแล้ว อยากตายก็ตายเถอะ”
จงหยู่รีบออกมาไกล่เกลี่ยว่า “หมอเทวดาหลินอย่าพึ่งโกรธ ความรู้ทางการแพทย์ของคุณ เจ้าบ้านเซียวเขาไม่รู้ ตระกูลเซียวพึ่งเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เจ้าบ้านเซียวก็เลยสงสัยไปตามความจะเป็น ฉันเชื่อว่าเจ้าบ้านเซียวไม่ได้มีเจตนาเล่นแง่หรอก
และพูดกับเซียวเทียนเฉิงว่า “เจ้าบ้านเซียว คุณไม่ควรสงสัยในตัวของหมอเทวดาหลิน โรคที่คุณเป็นอยู่ หมอเทวดาหลินเขารักษาได้”
เซียวเทียนเฉิงแสร้งหัวเราะและพูดว่า “จริงๆ แล้วตัวฉันเป็นคนเจ้าอารมณ์ แค่ล้อเล่นกับหมอเทวดาหลินแค่นั้น โปรดอย่าได้เอามาใส่ใจ ในเมื่อหมอเทวดารู้อาการของฉันแล้ว ไม่ทราบว่าหมอเทวดาหลินจะรักษาได้ไหม?”
เย่เซิ่งเทียนตอบอย่างเย้ยหยันว่า “รักษาไม่ได้แล้ว ลาก่อน”
พูดจบก็พาปู่หอคอยกับเย่ว์อิ่นหลงเตรียมตัวจะเดินกลับ
จงหยู่รีบห้ามเอาไว้ ในเมื่อรู้ว่าเขาตั้งใจจะแสดงละครให้เซียวเทียนเฉิงเห็นก็ตาม แต่ในใจก็รู้สึกวิตกกังวลแทนอยู่เหมือนกัน
เซียวเทียนเฉิงเป็นสุนัขจิ้งจอกเฒ่า ถ้าถูกเขาจับได้หล่ะก็ เรื่องที่จะทำลายตระกูลเซียวเห็นทีว่าจะลำบาก
“เจ้าบ้านเซียว มันเป็นความผิดของคุณจริงๆ หมอเทวดาหลินเดินทางมาตั้งไกล คุณไม่ควรสงสัยใดๆ ในตัวเขา”
เซียวเทียนเฉิงระงับความโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเอาไว้ หลังจากที่โดนเย่เซิ่งเทียนโกงไปแล้ว ตอนนี้เขาล้วนมองทุกคนว่าเป็นนักต้มตุ๋นทั้งนั้น
แต่ในเมื่อหลินเย่ดูสภาพร่างกายของตัวเองออก ดูเหมือนก็ยังมีกึ๋นอยู่บ้าง
ถ้ารักษาไม่ได้แล้วจริงๆ ก็แค่ฆ่าให้ตาย
ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องโกรธอะไร
เลยหัวเราะและพูดว่า “หมอเทวดาหลินโปรดละเว้นด้วย เพราะฉันเองที่ไม่ดี ฉันต้องขออภัยหมอเทวดาหลินด้วย”
“แบบนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย”
เย่เซิ่งเทียนตั้งใจถอนหายใจ ตอบด้วยความเย้ยหยันว่า” ฉันรักษาโรค แต่ไหนแต่ไรมาก็แค่รับตำราวิชา ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี จะให้รักษาโรคของคุณ ฉันขอตำราวิชาแดนสะพานเทพสองเล่มแล้วกัน เอาตำราวิชามาก่อน ค่อยทำการรักษา ถ้าไม่ตกลง ฉันก็จะไปหล่ะ”
ใบหน้าของเซียวเทียนเฉิงยังคงมีรอยยิ้ม พยักหน้าและตอบว่า”เรื่องนี้คุยกันได้ แต่คำพูดที่ไม่ดีตอนต้นที่ฉันพูดไป ถ้ารักษาไม่ได้ ก็ต้องคืนตำราวิชากลับมาด้วยนะ”
เย่เซิ่งเทียนตอบอย่างหงุดหงิดว่า” เรื่องไร้สาระพูดให้น้อย เอาตำราวิชามาก่อน”
เซียวเทียนเฉิงเอาตำราวิชาสองเล่มไว้ตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียน พูดว่า” จะเริ่มได้หรือยัง? ”
เย่เซิ่งเทียนรับตำราวิชาและยิ้มอย่างดีใจ”ได้หล่ะ ได้หล่ะ”
เซียวเทียนเฉิงแอบด่าในใจ ไอ้หมาตัวนี้ยอมรับแต่ตำราวิชา ไม่ยอมนับคน
ถ้าเขารักษาอาการป่วยของตนได้จริงหล่ะก็ จะได้พาเขาไปตรวจเหล่าจู่สักหน่อย
แต่ถ้ารักษาไม่ได้ ก็ยังดีที่ใช้ข้ออ้างนี้ฆ่าจงหยู่ไปด้วยเลยทีเดียว แล้วเอาทรัพยากรของตระกูลจงไป เพื่อบรรเทาวิกฤตของตระกูลเซียวได้
เย่เซิ่งเทียนขยิบตาให้จงหยู่ เริ่มทำการรักษาให้กับเซียวเทียนเฉิง
จงหยู่อ้างว่าไม่อยากรบกวนการรักษา หลังจากออกไปแล้วก็รีบส่งข่าวให้กับตระกูลจงทันที ว่าให้รีบแอบมาที่ตระกูลเซียว เตรียมตัวลงมือได้ทุกเวลา