ด้วยสายตาของมู่เฉียนซีจะถูกผู้อื่นหลอกได้อย่างไร?
ของสิ่งนี้เพียงพอที่จะใช้ยาพลังกลับคืนเม็ดหนึ่งแลกมา
มู่เฉียนซีกล่าว “ตกลง ยาพลังกลับคืนหนึ่งเม็ดก็หนึ่งเม็ด”
ซวนอีกล่าว “นี่เจ้าจะซื้อจริง ๆ เหรอ พวกเราไม่มียาพลังกลับคืนนะ”
มู่เฉียนซีเอายาลูกกลอนเม็ดหนึ่งออกมา และกล่าวว่า “พวกเจ้าไม่มี แต่ข้ามี!”
ในห่อยาลูกกลอนที่จวินโม่ซีหลอมให้นางก็มียาพลังกลับคืนรวมอยู่ในนั้นด้วย
ยาลูกกลอนชนิดนี้ถูกเรียกว่าเป็นยาลูกกลอนช่วยชีวิตได้ดีที่สุด ดังนั้นยานี้จึงเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก
ในขณะที่มู่เฉียนซีกำลังจะใช้ยาพลังกลับคืนเม็ดนี้แลก จู่ ๆ ก็มีคนผู้หนึ่งยืนขึ้นและกล่าวว่า “ข้าขอใช้ยาพลังกลับคืนสองเม็ดแลก”
คนผู้นี้เป็นชายชราผู้หนึ่งที่มีความสูงพอ ๆ กับมู่เฉียนซี แต่สีหน้าของเขานั้นกลับดำคล้ำอย่างผิดปกติ
นี่ไม่ใช่สีผิวธรรมชาติ แต่เป็นเพราะมีพิษสะสมมากเกินไป
เพียงแค่แวบเดียวมู่เฉียนซีก็ดูออกว่าชายชราผู้นี้ก็เป็นนักพิษผู้หนึ่งเช่นกัน!
และของสีดำสนิทนี้ก็เป็นผลพิษที่มีพิษร้ายแรงผลหนึ่ง
มู่เฉียนซีมองไปที่เขาและกล่าวว่า “ท่านผู้เฒ่า ผลซิวหลัวผลนี้ก็เสียแล้ว ถึงแม้ท่านจะใช้ยาพลังกลับคืนสองเม็ดแลกมามันก็ไร้ประโยชน์ เหตุใดถึงได้มาแย่งกับข้าด้วยเล่า ?”
ชายชราหน้าดำผู้นั้นกล่าว “เจ้าหนู เจ้าก็ตาดีเหมือนกันนี่ รู้จักผลซิวหลัวในสภาพนี้ด้วย เพียงแต่ว่าข้าต้องการมัน และข้าก็มีวิธีที่จะทำให้มันมีประโยชน์”
มู่เฉียนซีส่ายหน้าและกล่าวว่า “ไม่ใช่ว่าข้าจะว่ากล่าวให้ท่านกระทบกระเทือนจิตใจหรอกนะ ด้วยรากฐานของท่านแล้วท่านทำไม่ได้หรอก อีกทั้งยังจะทำให้เสียผลซิวหลัวผลนี้ไปอย่างเปล่าประโยชน์อีก มิสู้หลีกทางให้ข้าเสียจะดีกว่า”
“นี่เจ้ากล้าดูถูกข้ารึ?” ชายชราหน้าดำโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นจิตสังหารของเขาก็แผ่ซ่านออกมา
แต่มู่เฉียนซีกลับไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด ไร้ซึ่งท่าทีที่จะกลัวตาเฒ่าผู้นี้ด้วย!
“ไม่ชอบฟังเรื่องจริงเหรอ?” มู่เฉียนซีเลิกคิ้วพลางกล่าว
ชายชราหน้าดำมองมู่เฉียนซีอย่างพิจารณาก่อนจะกล่าวว่า “พูดอย่างกับคนอย่างเจ้าจะทำได้ เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเช่นเจ้า อย่าได้คุยโวโอ้อวดไปหน่อยเลย”
“จะเชื่อหรือไม่มันก็เป็นเรื่องของท่าน ข้าเพิ่มเป็นสามเม็ด!” มู่เฉียนซีหันไปมองเถ้าแก่พลางกล่าว
เถ้าแก่ผู้นั้นรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง ของสิ่งนี้เขาเสี่ยงชีวิตกว่าจะได้มันมา
ทว่า เขาไม่รู้เลยว่าผลซิวหลัวนี้จะสำคัญมากถึงเพียงนี้
เจ้าหนุ่มผู้นี้บ้าไปแล้ว! ซวนอีพึมพำ
“สี่เม็ด!”
“ห้าเม็ด!”
สาเหตุที่มู่เฉียนซีต้องการผลซิวหลัวนี้ก็เพราะว่าผลซิวหลัวนี้มีประโยชน์มาก สามารถนำมันไปใช้ในการหลอมยาพิฆาตวิญญาณได้
ต้องรู้เอาไว้เลยว่าหมิงจีผู้นั้นอาศัยอยู่ในร่างมู่หรูเหยียน ต่อให้นางทำลายมู่หรูเหยียน แต่คาดว่าหมิงจีก็คงจะไม่เป็นอันใด
หากหลอมยาพิฆาตวิญญาณออกมาได้สำเร็จ ต่อให้ฆ่าหมิงจีไม่ได้ แต่ก็ทำให้นางอยู่ไม่เป็นสุขแน่
กล้าร่วมมือกับคนอื่นเพื่อสาปคำสาปบ้านั่นใส่จิ่วเยี่ย นางอยากจะต้องเก็บดอกเบี้ยก่อนสักหน่อย
“หกเม็ด!” ชายชราหน้าดำกัดฟันกล่าวออกมา นี่เป็นจำนวนที่มากที่สุดที่เขาจะให้ได้แล้ว
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ็ดเม็ด!”
นางเองก็ทุ่มมากสุดได้เพียงแค่นี้แล้ว ต้องรู้เอาไว้เลยว่าจวินโม่ซีผู้นั้นก็ไม่ใช่ผู้ประหลาด แม้ว่าจะมีหม้อชีชิงซวนอยู่ แต่ก็ไม่มีทางที่จะหลอมยาพลังกลับคืนออกมาเป็นร้อยเม็ดให้นางได้
ชายชราหน้าดำกล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า “เจ็ดเม็ด นับว่าเจ้าเหี้ยมมาก ข้าถอยให้เจ้าก็แล้วกัน”
เขาคิดว่า หากเจ้าเด็กผู้นี้มีวิธีที่จะสามารถฟื้นฟูผลซิวหลัวนี้ได้ เช่นนั้นก็ให้เขาฟื้นฟูไปก่อนก็แล้วกัน เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็…
เช่นนี้ก็ไม่ต้องสูญเสียยาพลังกลับคืน อีกอย่างก็ไม่ต้องหาวิธีฟื้นฟูผลซิวหลัวที่เสียไปแล้วผลนี้อีกด้วย
ครั้นแล้วก็ยื่นหมูยื่นแมว นางมอบยาลูกกลอนไป และรับของมา ในที่สุดมู่เฉียนซีก็คว้าผลซิวหลัวนี้มาได้แล้ว
ดูเหมือนว่างานแลกเปลี่ยนสินค้าในชั้นแรกนี้ถูกมู่เฉียนซีกวาดไปจนหมดสิ้นแล้วก็มิปาน มู่เฉียนซีกล่าว “ซวนอี ไปชั้นสอง!”
เส้นเอ็นสีเขียวปูดโปนขึ้นและกระตุกอยู่บนหน้าผากของซวนอี “นี่ ข้าไม่ใช่คนรับใช้ของเจ้านะ”
“เป็นหนี้ก็ต้องชดใช้ นี่คือสัจธรรม อยู่ในเมืองโอสถ หากข้าอยากซื้อสิ่งใด เจ้าก็ต้องฟังข้า เป็นอันใดไปล่ะ เจ้าไม่ยอมอย่างนั้นเหรอ?” มู่เฉียนซีเลิกคิ้วพลางกล่าว
“เจ้า…”
ชั่วครู่หนึ่งซวนอีถึงกับพูดไม่ออก เขาเป็นถึงองครักษ์ข้างกายของนายน้อยอวิ๋นซิว นอกจากนายน้อยแล้วก็ไม่มีผู้ใดใช้เขาอย่างง่ายดายเช่นนี้มาก่อน
เขาไม่รู้ว่ามู่เฉียนซีก็เคยเรียกใช้ผู้แข็งแกร่งอย่างกู้ไป๋อีมาอย่างง่ายดายเช่นนี้มาก่อน แถมยังใช้ยิ่งกว่าเขาเสียอีก!
เฟิงอวิ๋นซิวกล่าว “อยู่ในเมืองโอสถ ทุกอย่างให้ฟังเฉียนเยี่ย”
นายน้อยออกคำสั่งเช่นนี้ ซวนอีก็จำต้องอดทน!
ผลลัพธ์ที่ได้หลังจากที่ขึ้นมาบนชั้นสองก็ยังคงเป็นเช่นเดิม!
มู่เฉียนซีกล่าว “อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้…”
ยังไม่ทันถึงชั้นสาม มู่เฉียนซีก็ได้ผลาญซวนอีจนหมดตัวแล้ว
ซวนอีกล่าว “พวกเราไม่มียาลูกกลอนแล้ว เจ้านี่มันช่าง…ช่างล้างผลาญจริง ๆ เลย…”
นายน้อยของตนเองนั้นมีสถานะที่สูงส่ง แต่ก็ไม่ได้ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายจนน่ากลัวถึงขั้นนี้เหมือนกับเจ้าหนุ่มนี่
หากเป็นเหมือนเขา ต่อให้เป็นถึงกองกำลังระดับสามหากใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายเช่นนี้ก็มีวันที่จะหมดตัวลงได้
มู่เฉียนซีกล่าว “อ้อ! อันนี้ให้เจ้า ทำต่อไป!”
ดวงตาของซวนอีเบิกกว้างด้วยความตกใจ เจ้าหนุ่มนี่ก็ร่ำรวยเหมือนกันนี่!
เฟิงอวิ๋นซิวกล่าว “ยาลูกกลอนที่เฉียนเยี่ยจ่ายไปเหล่านี้ หลังจากที่ไปถึงตำหนักตงจี๋ข้าจะคืนให้เจ้า”
มู่เฉียนซีกล่าว “ไม่ต้องหรอก หากพวกเจ้ามีสมุนไพรวิญญาณดี ๆ เอามาให้ข้าก็พอแล้ว เจ้าคิดว่าคนอย่างข้าจะขาดแคลนยาวิญญาณอย่างนั้นเหรอ?”
ซวนอีได้กลายเป็นคนรับใช้ที่มีหน้าที่จ่ายเงินผู้หนึ่ง ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่ยาลูกกลอนของเขา แต่ทุกครั้งที่เขาจ่ายออกไปเขาก็รู้สึกช้ำใจมากเหลือเกิน
พระเจ้าช่วย! จัดการเจ้าคนฟุ่มเฟือยผู้นี้ทิ้งซะเถอะ!
หลังจากที่มู่เฉียนซีได้กวาดซื้อในชั้นสองจนหมดเกลี้ยงแล้ว นางก็ขึ้นไปต่อที่ชั้นสาม นางรู้สึกมาโดยตลอดว่ามีพลังจิตพลังหนึ่งกำลังติดตามนางอยู่
มุมปากของมู่เฉียนซียกยิ้มขึ้นอย่างเย้ยหยัน จิตใจช่างชั่วร้ายไม่ยอมเลิกราจริง ๆ!
ในชั้นสามมีคนอยู่ไม่มากนัก แต่สมุนไพรวิญญาณที่หายากเหล่านั้นกลับทำให้ดวงตาของมู่เฉียนซีลุกวาวขึ้น
มู่เฉียนซียังกวาดซื้อได้ไม่เท่าไหร่ อีกทางด้านหนึ่งก็ส่งเสียงดังขึ้นแล้ว
“นี่มัน…นี่มันสมุนไพรวิญญาณขั้นปฐพีที่ยอดเยี่ยมมาก ดอกไห่ถังนรก!”
“นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอดอกนี้ที่นี่”
“……”
ทันทีที่ได้ยินชื่อดอกไห่ถังนรก สมุนไพรวิญญาณอื่น ๆ ก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจจากมู่เฉียนซีได้แล้ว
เนื่องจากดอกไห่ถังนรกนั้น เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งที่สามารถนำมาหลอมยาหยินหยางอนันต์ได้อย่างไรเล่า
ดอกไห่ถังนรกนั้นช่างหาได้ยากจริง ๆ หลังจากที่นักปรุงยาทุกคนที่อยู่ในชั้นสามได้ยินชื่อห้าคำนี้เข้าต่างก็เข้าไปรายล้อมมุงดู
ในกล่องหยกอันเย็นยะเยือกกล่องหนึ่งมีดอกไม้น้ำเงินดอกหนึ่งวางอยู่ และนี่ก็เป็นดอกไห่ถังนรก ไม่ผิดแน่นอน
เฟิงอวิ๋นซิวกล่าว “เฉียนเยี่ยอยากได้มันมากใช่หรือไม่?”
มู่เฉียนซีพยักหน้าพลางกล่าว “แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยสิ่งใด ก็ต้องเอามาให้ได้ ข้าจำเป็นต้องเอามาให้ได้”
ผู้ที่ครอบครองดอกไห่ถังนรกนี้ เป็นชายวัยกลางคนที่มีพลังที่แข็งแกร่งมากผู้หนึ่ง
เขากล่าวเสียงขรึมว่า “ตอนนี้ข้าได้ฝึกฝนพลังจนถึงขั้นมหาจักรพรรดิยอดยุทธ์ระดับเก้าแล้ว ข้าต้องการยาลูกกลอนที่ทำให้พลังของข้าเพิ่มขึ้นถึงขั้นมหาจักรพรรดิยอดยุทธ์ระดับเก้าในพลังที่คงที่และสมบูรณ์แบบที่สุด”
“ไม่ว่าจะเป็นยาลูกกลอนชนิดใด ขอเพียงแค่ทำให้ความปรารถนาของข้าบรรลุผล ดอกไห่ถังนรกดอกนี้ก็จะเป็นของพวกเจ้าทันที”
ผู้แข็งแกร่งที่สามารถฝึกฝนมาถึงขั้นนี้ได้ อันที่จริงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเพื่อผลสำเร็จในทันที แต่สิบปี ร้อยปี และหลายพันปีก็ยังติดอยู่ในดินแดนนี้ ช่างทำให้คนเป็นบ้าและคลั่งได้เสียจริง
ดังนั้น จำเป็นต้องหาวิธีอื่น
นักปรุงยาทุกคนต่างก็ตกอยู่ในความโกลาหล และหนึ่งในนักปรุงยาที่ตกอยู่ในความโกลาหลนี้ก็มียอดปรมาจารย์นักปรุงยาอยู่ด้วย
“นี่มัน…นี่มันช่างยากเกินไปแล้ว”
“สิ่งนี้ใช่ว่าจะทำออกมาอย่างตามใจได้ ท่านเป็นถึงยอดฝีมือระดับเก้า หากสามารถทำได้เช่นนั้นจริง ๆ แล้วละก็ บนโลกใบนี้ก็คงจะมียอดฝีมือถมไปแล้วหล่ะ อีกอย่างก็คงจะไม่ใช่มีเพียงแค่กองกำลังระดับสาม”
“ข้ามีวิธีที่จะทำให้ท่านฝึกฝนได้อย่างรวดเร็ว นี่คือสุดแรงกำลังที่ข้าจะทำได้แล้ว”