หยูจุนโม่โกรธจนหน้าแดง ตะโกนพูดอย่างขุ่นเคือง “ไอ้แก่เอ๊ย เมื่อกี้แกมันก็แค่โชคดีเท่านั้น ตอนนี้ฉันจะให้แกชื่นชมพลังที่แท้จริงของฉัน！”
หยูจุนโม่ไม่กล้าประมาทอีก ครั้งนี้เขาโจมตีอย่างระมัดระวัง แต่ว่าหลังจากที่เฉินกั๋วเหลียงผ่านการชนะมาแล้ว ในใจก็เชื่อมั่นกับเทคนิคการต่อสู้ที่เฉินโม่สอน ขณะที่ใช้หมัดไร้ขอบเขตก็ยิ่งคร่องมือไปอีก
หยูจุนโม่ที่อยู่ใต้หมัดของเฉินกั๋วเหลียง ฝืนสู้ไปสิบกว่าท่าก็พ่ายแพ้ในที่สุด ถูกเฉินกั๋วเหลียงชกเข้าให้กับที่หน้าอก แล้วล้มนั่งอยู่บนพื้น
“คุณชาย！”
ชายชราสองคนกระโจนเข้าไปยังข้างกายของหยูจุนโม่ มองหยูจุนโม่อย่างเป็นห่วง และพูดว่า “คุณชาย วิชาการต่อสู้ที่เขาใช้นั้นยอดเยี่ยมมาก คุณไม่ใช่คู่ของสองเขา!”
หยูจุนโม่ยอมรับความจริงนี้ไม่ได้ คำรามเสียงดัง “เป็นไปไม่ได้ เมื่อวานเขายังพ่ายแพ้ให้กับฝีมือของฉันอยู่เลย นี่แค่เวลาสั้นๆหนึ่งวัน เขาก็สามารถชนะฉันได้? ให้ตายฉันก็ไม่เชื่อ！”
“คุณชาย คุณพักผ่อนก่อน ให้พวกเขาช่วยคุณแก้แค้นเอง！” ชายชราที่สวมชุดจีนยาวพูดด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ
หยูจุนโม่จ้องมองเฉินกั๋วเหลียงอย่างโกรธเคือง กัดฟันเอาไว้ พยักหน้าแล้วพูด “ได้ เพียงแต่ว่าพวกแกไม่ต้องฆ่ามัน ฉันจะถามมันว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น พลังหมัดของมันไปฝึกมาจากไหน”
“คุณชายวางใจได้เลย เราจะเก็บชีวิตมันเอาไว้”
ชายชราคนนั้นพูดจบ ก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มองเฉินกั๋วเหลียงด้วยสีหน้าที่ขุ่นมัว “ให้ผมได้เรียนรู้วิชาสุดยอดนี้ด้วยเถอะ！”
เพิ่งสิ้นเสียงพูด ร่างของชายชราก็หายไปจากที่เดิม
ตู๊ม！
ชายชราได้ชกหมัดไปทางเฉินกั๋วเหลียง แต่ว่าได้ถูกเฉินกั๋วเหลียงรับไว้ได้อย่างแม่นยำ
“เป็นไปได้ยังไง! คุณสามารถคำนวณทิศทางการโจมตีของฉันได้จริงๆ! ”ชายชราตกใจและมองไปที่เฉินกัวเหลียงด้วยความไม่เชื่อ
“ฮ่าๆ เสี่ยวโม่ เทคนิคที่นายสอนให้ปู่ใช้ดีจริงๆ ไม่ต้องมองด้วยสายตา ให้สัมผัสไปตามพลัง ทุกการเคลื่อนไหวของเขาล้วนอยู่ในการรับรู้ของปู่” เฉินกั๋วเหลียงหัวเราะอย่างดีใจ
สิ่งที่เฉินโม่สอนเฉินกั๋วเหลียงไม่ใช่ทักษะเฉพาะ แต่เป็นความรู้สึกตัวขึ้นพื้นฐาน เฉินกั๋วเหลียงมีพลังของปรมาจารย์อยู่แล้ว แม้ว่าจะพลังสัมผัสอาจไม่แข็งแกร่งเหมือนกับผู้บำเพ็ญ แต่ว่าขอบเขตพลังสัมผัสของเขาก็ไม่ได้อ่อนแออะไร เพียงแค่เมื่อก่อนเฉินกั๋วเหลียงไม่รู้จักใช้มัน หลังจากที่เฉินโม่ชี้แนะแล้ว เฉินกั๋วเหลียงก็ใช้มันได้คล่องมือเลย
เฉินโม่ยิ้มๆ “คุณปู่ ความสามารถของคนผู้นี้อยู่ในปรมาจารย์แดนคุ้มกาย สูงกว่าท่านหนึ่งระดับ คุณปู่ต้องระวังด้วย！”
ชายชราคนนั้นได้ยินเฉินโม่พูดถึงพลังบำเพ็ญของเขาได้อย่างง่ายๆ ทำให้ตกตะลึงจนต้องมองไปทางเฉินโม่ “เมื่อเขามองไปแล้วยิ่งตะลึงมากกว่าเดิม ไอ้หนุ่มคนนี้คือใคร ฉันกลับไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังบำเพ็ญของเขา！”
หยูจุนโม่กับชายชราที่เหลือคนนั้น ก็ตกตะลึงจนมองเฉินโม่ แอบคาดเดาประวัติของเฉินโม่
“คุณชาย ผมไปช่วยพี่ฉินก่อน！” ชายชราอีกคนพูดขึ้น
หยูจุนโม่พยักหน้า “ดี！”
ชายชราคนนั้นไม่ได้โจมตีเฉินกั๋วเหลียง แต่กลับเดินไปทางเฉินโม่ “ไอ้หนุ่ม แกพูดมากไปแล้ว！”
ชายชราคนนี้เหมือนมองอะไรออก รู้ว่าเฉินกั๋วเหลียงนั้นถูกสอนโดยเฉินโม่ ดังนั้นขอเพียงจัดการเฉินโม่ได้ เฉินกั๋วเหลียงก็จัดการง่ายแล้ว
แม้ว่าเขาจะมองพลังบำเพ็ญของเฉินโม่ไม่ออก แต่เขารู้สึกว่าเฉินโม่ที่เป็นชายหนุ่มที่อายุยังไม่ครบยี่สิบปี ต่อให้จะเก่งกาจ ก็คงไม่สามารถเก่งกว่าเขา
แต่น่าเสียดายเขาคิดผิดไปแล้ว
เฉินโม่มองหมัดที่ชายชราโจมตีมา โดยที่ไม่ได้ขยับร่างกาย ใบหน้ามีรอยยิ้มจางๆ “แกช่างเลือกคนเป็นจริงๆ！”
“แต่น่าเสียดายที่แกโชคไม่ดี เลือกผิดแล้ว！”
หลังจากที่พูดจบ รอให้หมัดของชายชราโจมตีมาถึง เฉินโม่แค่สะบัดมือ พลังไร้รูปก็ได้ผลักชายชรากระเด็นลอยออกไป
ชายชรารู้สึกหวาดกลัว เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพียงคลื่นพลังของหมัด แต่มันก็เหมือนภูเขาทำให้คนเกิดภาพลวงตาที่ไม่สามารถที่จะสู้มันได้
เฉินโม่ออมมือไม่ได้เต็มที่ ไม่เช่นนั้นการโจมตีนี้ อาจจะเอาชีวิตของชายชราคนนี้ไปแล้ว
“ผู้อาวุโสหลิว คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย?” หยูจุนโม่วิ่งเข้าไป พยุงชายชราที่ถูกเฉินโม่ทำร้ายจนกระเด็นออกไป ถามอย่างประหม่า
ชายชราสองคนนี้ล้วนเป็นผู้อาวุโสของตระกูลหยู ความสามารถอยู่ในแดนปรมาจารย์แดนคุ้มกาย เป็นพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งของตระกูลหยู ไม่อาจสูญเสียไปได้