บทที่ 1943 ขโมยของลูกสะใภ้ตัวเอง
“อีกอย่างนะ ศิษย์พี่อู๋โยวของเธอในตอนนั้นยังรักจี้หวงอย่างสุดซึ้ง ไม่แน่ว่าอาจกลัวว่าจี้หวงจะรู้” ผู้อาวุโสกงกล่าวพลางส่ายหัว
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก
ที่ว่ากลัวจี้หวงจะรู้เรื่องนี้ เยี่ยหวันหวั่นไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง แม้แต่ลูกก็มีไปแล้ว เรื่องนี้ยังจะปิดบังจี้หวงได้อีกเหรอ?
อีกอย่าง เนี่ยอู๋โยวที่ดูเย็นชาถึงสุดขีดจนมีนิสัยแข็งกร้าวขนาดนี้ เธอจะไปหานายแห่งอาชูร่าแล้วสอบถามให้ชัดเจนได้ยังไง
ตัวเองลองคิดดูเล่นๆ ก็รู้แล้วว่า แม้แต่ผู้ชายคนที่ไม่ยอมบอกตัวตนที่แท้จริงของตัวเองให้เธอรู้ แล้วจะให้เนี่ยอู๋โยวไปหาเขา ไปบอกเขาด้วยความกล้ำกลืน ว่าตัวเองตั้งท้องอย่างนั้นเหรอ? หรือจะให้ไปถามเขาอีกครั้งว่าตัวตนที่แท้จริงคือใคร ให้เขารับผิดชอบ? พักก่อน…
ไม่ต้องพูดถึงเนี่ยอู๋โยวในปีนั้น เพราะแม้แต่เยี่ยหวันหวั่นในตอนนี้ ดูแล้วก็คงไม่สามารถทำเรื่องแบบนั้นได้
“น่าเสียดายที่ศิษย์พี่อู๋โยวของเธอ หายตัวไปหลังจากคลอดลูก” ผู้อาวุโสกงกล่าวด้วยใบหน้าที่ดูสลดลงเล็กน้อย
“อาจารย์ แล้วตอนนี้เนี่ยอู๋โยวไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเนี่ยเหรอคะ…” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถาม
“ตระกูลเนี่ยเหรอ?” เมื่อผู้อาวุโสกงฟังจบก็ส่ายหัว “ฉันไม่เคยไปที่บ้านตระกูลเนี่ยมาก่อน เนี่ยอู๋โยวก็ไม่เคยมาเยี่ยมฉันที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน อีกอย่าง จี้หวงเคยบอกฉันว่า เนี่ยอู๋โยวแห่งตระกูลเนี่ยอาจไม่มีอยู่จริง อะไรกัน เธอเป็นคนที่จี้หวงแนะนำมา จี้หวงไม่เคยบอกเธอเลยหรือไง? แต่ช่างเหอะในเมื่อเธอรู้แล้วก็อย่าพูดไป จี้หวงจะได้ไม่ต้องรับผลกระทบแย่ๆ อีกอย่างนะ เรื่องแบบนี้ ใครก็ไม่มีหลักฐาน”
“อาจารย์ ฉันรู้แล้วค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า
หรือจะกล่าวได้ว่า จี้ซิวหร่านรู้แล้วว่าเนี่ยอู๋โยวคนนั้นคือตัวปลอม…และก็รู้ด้วยว่า ตัวเองเป็นเนี่ยอู๋โยวตัวจริง…
ในกาน้ำเต้าของจี้ซิวหร่าน เขาขายยาอะไรกันแน่?!
“ไปส่งภารกิจเถอะ อีกสองงานก็จงทำให้สำเร็จ อันที่จริงถ้าเธอทำภารกิจระดับ S+ สำเร็จ เธอก็จะทำลายสถิติของเนี่ยหลิงหลงได้แล้ว” ผู้อาวุโสกงเอ่ยพลางหัวเราะ
เกี่ยวกับสถิติของเนี่ยหลิงหลง เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้สนใจอะไรนัก ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าคะแนนเกียรติยศของทหารรับจ้าง!
อีกอย่าง เรื่องภารกิจอีกสองอย่างนั้น ลืมเรื่องแหวนของจี้หวงไปได้เลย ดูจากนิสัยราชาน้ำส้มสายชูระดับเอเชียของซือเยี่ยหานแล้วนั้น เขาคงไม่ให้แหวนวงนั้นกับเธออย่างแน่นอน ยังมีของชิ้นนั้นที่ถูกขโมยไป นี่เธอไปทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้ ถึงได้มาเจอผู้ชายที่พึ่งพาไม่ได้ แถมยังมาขโมยของของลูกสะใภ้อีก?!
……
ไม่นานนัก เยี่ยหวันหวั่นก็ออกมาจากที่พักของผู้อาวุโสกง มายังเขตรับภารกิจ
เส้นผมของนายแห่งอาชูร่า ทำให้เยี่ยหวันหวั่นมีความมั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ซือเยี่ยหานก็คือผู้ชายที่ปิดบังตัวตนของตัวเองในตอนนั้น และถังถังก็เป็นลูกแท้ๆ ของเธอกับเขา…
แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับผลการทดสอบความเป็นพ่อลูกกันด้วย
หลังจากมาถึงพื้นที่ส่งมอบภารกิจ ครูฝึกของโรงเรียนชื่อเยี่ยนก็มองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ “เยี่ยหวันหวั่น เอาแหวนของจี้หวงมาด้วยไหม”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก ทำไมเขาถึงถามเรื่องแหวนของจี้หวง ทำไมไม่ถามเรื่องเส้นผมของนายแห่งอาชูร่า?!
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่นปรากฏตัว ทหารรับจ้างที่เห็นหลายคนก็กรูเข้ามาล้อมรอบเธอไว้
ไม่นานมานี้เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งรับภารกิจระดับ S ไปสองงาน และมีงานระดับ S+ อีกหนึ่งงาน ตอนนี้มาส่งมอบงานแล้วเหรอ?!
“เชี่ย อย่าบอกนะว่าเยี่ยหวันหวั่นทำภารกิจสำเร็จหมดแล้ว? ล้อกันเล่นหรือเปล่าเนี่ย!”
“ฉันไม่เชื่อ…”
ในตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นจ้องครูของฝึกโรงเรียนชื่อเยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านข้างเธอ จากนั้นก็ตอบด้วยความโกรธเคือง “เปล่าค่ะ!”
เมื่อสิ้นเสียงของเยี่ยหวันหวั่น เหล่านักเรียนทหารรับจ้างที่อยู่รอบๆ ต่างก็พากันแสดงสีหน้าที่บ่งบอกว่า “ว่าแล้ว”
—————————————————–
บทที่ 1944 ทำภารกิจสำเร็จแล้ว
ก็จริง จี้หวงเป็นใคร แหวนของเขาหาได้มาง่ายขนาดนั้นเลย? เล่นมุกตลกระดับโลกเหรอไง!
อีกอย่าง ครั้งก่อนที่ตระกูลเสิ่นจัดงานประมูลการกุศล ว่ากันว่าจี้หวงได้เอาแหวนของเขามาประมูลแล้ว
ถ้าอยากได้แหวนของจี้หวงก็ง่ายมาก แค่ใช้เงิน แค่มีเงินมากพอ ภารกิจนี้ก็จะสำเร็จอย่างง่ายดาย
แต่จะว่าไปแล้ว ทั้งโรงเรียนชื่อเยี่ยน นอกจากคุณชายตระกูลเสิ่นแล้ว ใครจะทำได้ เพราะภารกิจหนึ่งจะต้องใช้เงินอย่างมหาศาล?!
หากบอกว่าคุณชายตระกูลเสิ่นทำภารกิจนี้สำเร็จ ก็จะไม่มีใครสงสัยอะไรเลย
อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ ภารกิจที่เยี่ยหวันหวั่นรับไปทั้งสามอย่างนั้น โดยทั่วไปไม่มีทางทำสำเร็จอยู่แล้ว ดังที่เขาคาดการณ์เอาไว้
“ถ้างั้นภารกิจคุ้มกันของระดับ S+ ล่ะ?” ครูฝึกโรงเรียนชื่อเยี่ยนถามต่อไป
เยี่ยหวันหวั่นมองครูฝึกโรงเรียนชื่อเยี่ยนที่อยู่ข้างๆ อย่างพูดไม่ออก ภารกิจที่เธอรับไปทั้งสามอย่าง เธอกลับมาครั้งนี้จำเป็นต้องทำให้สำเร็จทั้งหมดเลยเหรอ ใครเป็นคนคนออกกฎกัน? ทำสำเร็จแค่หนึ่งภารกิจก็ไม่ได้เหรอ?
“ยังทำไม่ได้ค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ เหล่านักเรียนทหารรับจ้างระดับสูงที่อยู่รอบๆ ต่างก็มองหน้ากันพลางหัวเราะเยาะ
ช่วงที่ผ่านมานี้ เยี่ยหวันหวั่นได้รับความสนใจไม่น้อยในโรงเรียนชื่อเยี่ยน แต่ท้ายที่สุด ความสามารถของเธอก็เป็นได้แค่ทหารรับจ้างระดับ S เท่านั้น
ตอนนี้ยังไม่ต้องพูดถึงแหวนของจี้หวง ยังไงซะ ก่อนหน้านี้ที่จี้หวงเอาแหวนไปประมูล แค่มีเงินก็เอาชนะการประมูลได้แล้ว แทบไม่ต้องใช้พละกำลังและความสามารถของตัวเองเลย ถ้าอยากได้แหวนของจี้หวง แค่ต้องไปหอบเงินมาให้เยอะๆ ถึงจะได้มาครอบครอง
ส่วนเส้นผมของนายแห่งอาชูร่านั้น นายแห่งอาชูร่าไม่ได้นำมันมาประมูล ถ้าอยากซื้อก็หาซื้อไม่ได้ เส้นผมเส้นเดียว ถึงแม้ว่าจะไม่สำคัญ แต่เข้าไปหาหรือปล้นหรือต้องการเส้นผมของนายแห่งอาชูร่าแบบนี้ มันน่าตลกจริงๆ
โดยเฉพาะภารกิจระดับ S+ ซึ่งเป็นเส้นทางส่งสินค้าที่ต้องผ่านอาณาเขตของกองกำลังอาชูร่าโดยตรง ถ้าอยากได้รับการคุ้มกันอย่างปลอดภัย ก็เป็นความฝันของคนโง่ชัดๆ ไม่ต้องพูดถึงเยี่ยหวันหวั่นเลย แม้แต่ทหารรับจ้างระดับ S ก็ทำไม่ได้
ในตอนนี้ ครูฝึกสอนของโรงเรียนชื่อเยี่ยนจ้องมาที่เยี่ยหวันหวั่น แล้วถามด้วยความสงสัย “เธอยังทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง…แล้วนี่มาส่งภารกิจอะไรกัน?”
เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็เหลือบมองครูฝึกโรงเรียนชื่อเยี่ยนแล้วเอ่ยถามทันที “ใครบอกว่าฉันทำภารกิจไม่สำเร็จสักอย่างคะ?”
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ครูฝึกโรงเรียนชื่อเยี่ยนและเหล่านักเรียนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็พากันตกตะลึง เยี่ยหวันหวั่นรับงานไปทั้งหมดสามภารกิจ ภารกิจคุ้มกันระดับ S+ กับแหวนของจี้หวงยังทำไม่สำเร็จ งั้นก็เหลือแต่เส้นผมของนายแห่งอาชูร่าแล้ว… อย่าบอกนะว่าเยี่ยหวันหวั่นทำได้แล้ว? เป็นไปไม่ได้…
“โกหกปะเนี่ย เส้นผมมันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ แค่เธอบอกว่าเป็นเส้นผมของนายแห่งอาชูร่า ก็เป็นเส้นผมของนายแห่งอาชูร่าจริงๆ งั้นเหรอ? จะเป็นไปได้ไง…”
“ภารกิจนี้มีบั๊กแน่นอน ใครจะกล้ารับประกันว่านี่เป็นผมของนายแห่งอาชูร่าจริงๆ?”
อย่างไรก็ตาม ตอนที่ทุกคนกำลังสุมหัวกันพูดเรื่องนี้ ก็มีครูฝึกระดับอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนเดินออกมาจากฝูงชน
“เธอคือเยี่ยหวันหวั่นใช่ไหม?”
ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยน จ้องมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยความประหลาดใจ
เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็หันไปมองชายผู้นั้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้ารับ “ใช่ค่ะ”
“เหอะๆ ดูไม่ออกจริงๆ…ไม่เสียแรงที่เป็นศิษย์ของผู้อาวุโสกง…” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนจ้องไปยังเยี่ยหวันหวั่น แล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ
ในตอนนี้ ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความงุนงง ที่ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนพูดหมายความว่ายังไง?
“ช่วงไม่กี่วันนี้ เธอรับภารกิจไปสามอย่าง เป็นภารกิจระดับ S สองงาน ภารกิจระดับ S+ อีกหนึ่งงาน เมื่อกี้ฉันได้รับแจ้งข่าวจากนายจ้าง เรื่องภารกิจคุ้มกันสินค้าระดับ S+ เขาบอกว่าสินค้าได้รับการจัดส่งเรียบร้อยแล้ว…” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนมองเยี่ยหวันหวั่นพลางกล่าว