บทที่ 830 สร้างความร้าวฉาน

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ทันใดนั้น เขาก็คว่ำโต๊ะทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้า!

“ตึง–”

เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว เงาสีดำเงาหนึ่งที่อยู่ด้านนอกม่านของห้องนี้ก็รีบคุกเข่าลงบนพื้นทันที

คนในห้อง : “มันไม่ง่ายเลยที่กว่าฉันจะวางแผนได้มาถึงขั้นนี้ กลับเป็นทั้งหมดต้องพังพินาศลงเพราะไอ้โง่ณคุนคนนี้!”

“เป็นความผิดของข้าน้อย ข้าน้อยสมควรได้รับโทษ!”

จากนั้น หลังจากที่เห็นเพียงแค่ด้านนอกม่านนั้นมีสีแดงฉาดวาบให้เห็น ทันใดนั้น นิ้วมือสองนิ้วที่เต็มไปด้วยเลือดก็ร่วงหล่นอยู่บนพื้น และกระดุกกระดิกอยู่อย่างนั้น

และคนคนนี้ กลับยังคงนั่งคุกเข่าอยู่อย่างนั้น แม้แต่ท่านั่งก็ไม่เปลี่ยน

อากาศก็ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นเหม็นคาวเลือด

ก็อาจจะเป็นเพราะกลิ่นนี้ ในที่สุด ความโกรธนั้นของคนที่อยู่ในห้องก็ค่อยๆลดลงแล้ว

“ตอนนี้ไชยันต์หาเด็กสองสามคนนั้นเจอเรียบร้อยแล้ว?”

“ครับ”

“ไอ้พวกไร้ประโยชน์ ใช้เวลามาตั้งหลายเดือนก็ยังจัดการกับสุนัขเลี้ยงตัวนั้นของเขาไม่ได้ ฉันจะต้องการพวกแกไว้ทำไมกัน?”

ทันทีที่ได้ยินท่อนไม้กลายเป็นเรือเรียบร้อยแล้ว คนคนนี้ก็ปาลูกดอกในมือออกไปอย่างจังอีกครั้ง

ทันใดนั้น หลังจากที่ได้ยินเพียงแค่เสียง “ตึ๊ก” แล้ว

ลูกดอกนี้ก็บังเอิญปักเข้าอย่างจังลงบนรูปของคนคนนั้นที่อยู่ตรงกลางบนผนังอย่างพอดิบพอดี!

ซึ่งก็คือไชยันต์

ไม่เพียงแค่เป็นเขา อันที่จริง บนผนังทั้งสี่ด้านของห้องใต้ดินนี้ ถ้าหากมองดูอย่างละเอียดแล้ว ก็จะค้นพบว่า นั่นล้วนแต่เป็นภาพรายละเอียดบุคคลที่มีกองกำลังทั้งหมดในตอนนี้ของตระกูลเทวเทพ

เริ่มจากไชยันต์ มาจนถึงประพันธ์ ตามด้วยรุ่นหลานพวกนั้น

มาจนถึงกิ่งก้านสาขาต่างๆด้านล่างพวกเขา ช่างจัดเรียงลำดับไว้อย่างชัดเจน และในการจัดเรียงนี้ที่น่ากลัวก็คือ ติดเต็มไปทั่วทั้งผนังสี่ด้าน

กองกำลังของตระกูลเทวเทพนั้นยิ่งใหญ่มากจริงๆ

ยิ่งใหญ่มากจนถึงแทบจะทำให้เป็นรูปตาข่ายขนาดมหึมาได้ สามารถปกคลุมไปได้ทั่วทั้งประเทศ ต่อให้ผู้ปกครองสูงสุดในขณะนี้เองก็สู้แทบไม่ได้

แต่รูปภาพบุคคลเหล่านี้ เดิมทีในตอนแรกล้วนแต่มีการลดจำนวนลงมาตามลำดับ

ราวกับว่าศัตรูถูกทำลายกลืนกิน ขอบเขตจึงค่อยๆเล็กลงเรื่อย ๆ

จนกระทั่งขุนนายลูกชายคนเล็กของไชยันต์ที่หายสาบสูญไปจากบนภาพนี้แล้ว จู่ ๆ ก็มีคนหนึ่งโผล่ขึ้นมาด้านล่าง และคนคนนี้รูปของเขาก็ถูกแขวนอยู่ตรงนั้น

น่าประหลาดใจก็คือแสนรัก!

“นายท่าน ตอนนี้ท่านต้องการให้พวกเราทำอะไร? คือต้องการชีวิตของเด็กสองสามคนนั้นใช่ไหม? ท่านวางใจเพียงแค่ท่านสั่งมา ไม่ว่ายังไงผมจะเอาหัวพวกเขากลับมาให้ได้อย่างแน่นอน”

คนด้านนอกได้ยินว่านานมากที่ข้างในไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ก็เลยริเริ่มเสนอไปปฏิบัติหน้าที่เพื่อชดใช้ความผิดพลาด

แต่ครั้งนี้คนข้างในกับหัวเราะเยาะ

“ไชยันต์ไปรับคนด้วยตัวเอง แกมีปัญญาเอาหัวของเด็กสามคนนั้นกลับมาได้?”

“……”

“แกอยู่นิ่งๆเฉยๆเอาไว้ก็พอ ตอนนี้การตายของมือฆ่าคนนั้น แน่นอนว่าดึงดูดความสนใจของชายแก่ฆ่าไม่ตายคนนี้แล้ว อย่าหาเรื่องใส่ตัว อย่าลงมือทำอะไร”

เขาด่าประโยคนี้ออกมาด้วยความโมโห

คนด้านนอกเองก็ไม่กล้าเอ่ยปากส่งเสียงอีก

แต่หลังจากรออยู่สักพัก จู่ ๆ คนคนนี้นึกอะไรบางอย่างออก ก็เลยถามมาจากข้างในหนึ่งประโยค : “ครั้งที่แล้วที่ 03 กลับมารายงานเรื่องหลานสาว คนนั้นของมินตรา คือเรื่องจริงเหรอ?”

“ใช่ครับ สุดท้ายก็คือเธอที่ส่งจดหมายรายงานไชยันต์”

“ดี งั้นก็เริ่มลงมือจากเธอ ปลุกเร้าความขัดแย้งระหว่างทายาทคนปัจจุบันของตระกูลเทวเทพกับหลานภรรยาหลวง คนนั้นที่จู่ ๆ ก็โผล่ขึ้นมา สร้างความแตกแยกให้กับภายในครอบครัวของตระกูลเทวเทพ แล้วพวกเราก็ค่อยชุบมือเปิป”

เขาชี้ไปยังรูปถ่ายของม็อกโกที่อยู่บนผนัง และยังมีแสนรักที่เพิ่งแขวนขึ้นไป ราวกับว่าพบความคิดอันยอดเยี่ยม และพูดออกมาอย่างไร้กาจ

นี่คือแผนร้ายแผนหนึ่งจริงๆ!

เพราะว่าเรด พาวิเลี่ยนในตอนนี้คือใส่ใจกับเรื่องนี้มากจริงๆ ม็อกโกอาจจะไม่ใส่ใจขนาดนั้น แต่พ่อแม่ของเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ตำแหน่งทายาทของลูกชายเขาเปลี่ยนมือไปอย่างแน่นอน

ฉะนั้น ถ้าหากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น อย่างนั้นครอบครัวตระกูลเทวเทพก็จะไม่สงบสุข

——

ม็อกโกกลับมาถึงเดอะวิวซีในอีกสามวันหลัง ถึงจะรู้เรื่องคุณท่านของตระกูลเขาได้ไปรับฝาแฝดคู่นั้นกลับมาด้วยตัวเอง

เขาไปตามสืบเรื่องของกาวินมา สามวันนี้มานี้ก็เลยไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง

จู่ ๆ ได้ยินข่าวนี้ เขาแปลกประหลาดใจอย่างมาก : “แม่บอกว่ารักสั่งให้ไปรับ? เขาไม่รู้ว่าลูกอยู่ที่ไหนไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ ๆ ถึงให้คนไปรับได้ล่ะ?”

มินตราแม่ของเขาหัวเราะเยาะ : “ฉะนั้นถึงบอกว่าเขาหลอกคนอื่นมาโดยตลอด โรคจิตเวชความจำเสื่อมที่ไหนกัน แม่จะบอกแกให้นะ ที่เขาทำทั้งหมดนี้ ก็เพราะเพื่อให้เขาตั้งหลักได้มั่นคงอยู่ในตระกูลเทวเทพนี้”

“ถูกต้อง โก แกต้องระมัดระวังหน่อยนะ ความคิดของเขา แม้แต่พ่อแกตอนนี้ก็มองไม่ออกเลย”

คิดไม่ถึงว่า คราวนี้ไชกุก็ช่วยภรรยาด้วย

ม็อกโกฟังแล้วก็ขมวดคิ้ว

“พ่อ พ่อกำลังพูดอะไรน่ะ? เขาก็แค่รับลูกสองสามคนกลับมาเอง ยังจะมีความคิดอะไรอีก? เขาผ่านเรื่องของกาวินมาถึงได้รู้ว่าตัวเองมีลูกสามคน รับมาที่เดอะวิวซี ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?”

เขายังคงปกป้องแสนรักอยู่

มินตราฟังแล้วก็โกรธจนแทบบ้า!

“แกโง่หรือไง? ถ้าเขารับลูกทั้งสามคนมาแล้ว ยังมีเรื่องอะไรของแกอีกเหรอ? แกอย่าลืมนะว่า แกต่างหากที่เป็นหลานภรรยาหลวงของตระกูลเทวเทพ ตอนนี้ก็มีเด็กสามคนเพิ่มเข้ามา แล้วแกยังจะเอาอะไรไปสู้กับเขาได้?”

“ใช่พี่ อันที่จริงฉันยังไม่ได้บอกพี่ ตอนที่อยู่เดอะวิวซี มีครั้งหนึ่งที่ฉันไปส่งน้ำชาให้คุณท่าน ก็ได้ยินเขาคุยกับพ่อบ้านคนนั้นเข้าโดยบังเอิญ พูดถึงว่าจะฝึกซ้อมคุณชายเล็กกันยังไง ถึงจะได้บรรลุตามมาตรฐานของทายาทผู้สืบทอด”