บทที่ 563
ทุกคนย้ายเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง งานเลี้ยงวันเกิดกำลังจะเริ่มขึ้น
คุณท่านซ่งกับเย่เฉินพูดคำทักทายสองสามคำ ก็ได้นั่งในตำแหน่งหลัก
นั่งอยู่ข้างเขา คือลูกชายคนโตของเขา ลูกชายคนที่สาม ลูกชายคนที่สี่และคนใหญ่คนโตสองสามคน
ในทายาทรุ่นที่สองของตระกูลซ่ง พ่อของซ่งหรงวี่คือลูกชายคนโต พ่อของซ่งหวั่นถิงคือคนรอง แต่พ่อของซ่งหวั่นถิงเสียชีวิตตั้งแต่ยังหนุ่ม ดังนั้นจึงมีสายเลือดเพียงซ่งหวั่นถิงคนเดียว
สำหรับลูกชายคนที่สาม ลูกชายคนที่สี่ เพราะว่าอายุยังน้อย ดังนั้นลูกของพวกเขาคนโตสุดก็อายุสิบกว่าขวบ เล็กที่สุดก็ประมาณหกเจ็ดขวบ ต่างก็ยังเรียนอยู่ ดังนั้นในเรื่องของทายาทรุ่นต่อไป ไม่ได้มีการแข่งขันแย่งชิงอะไร
ส่วนแขกคนอื่นๆ ต่างก็นั่งลงรอบๆโต๊ะอาหาร
แน่นอนว่าเย่เฉินกับตระกูลฉิน ตระกูลหวังตลอดจนหงห้าและคนอื่นๆนั่งโต๊ะเดียวกัน
แต่ตระกูลอู๋กลับนั่งอยู่กับตระกูลท้องถิ่นอีกกลุ่ม ตระกูลจ้าวและตระกูลขงที่ประจบสอพลอพวกเขามาก่อน ก็ได้ไปอ้อมล้อมอยู่ข้างกายของพวกเขา เยินยออย่างต่อเนื่อง
อาหารอันโอชะทั้งโต๊ะถูกจัดเตรียมไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว รวมไปถึงไวน์คุณภาพดี
เย่เฉินนั่งลงในโต๊ะวีไอพี ซ่งหวั่นถิงไม่สามารถมานั่งร่วมโต๊ะกับเขาได้ แต่ดวงตาคู่สวยยังคงจ้องไปที่เขาเสมอ ไม่มองเอียงเอนแม้แต่นิดเดียว
นั่งอยู่ทางขวามือของเย่เฉิน คือฉินเอ้าเสวี่ยน นั่งทางซ้ายของเขา คือหวังเจิ้งกาง
หลังจากที่หวังเจิ้งกางนั่งลง ก็ได้พูดเบาๆกับเย่เฉินว่า： “อาจารย์เย่ คฤหาสน์Tomson Rivieraใกล้จะตกแต่งเสร็จแล้ว คุณจะย้ายเข้ามาตอนไหน?”
เย่เฉินพูดว่า： “หลังจากตกแต่งเสร็จฉันก็จะย้ายเข้าไป”
เขาได้ปรึกษากับเซียวชูหรันเรียบร้อยแล้ว คฤหาสน์ตกแต่งเสร็จก็จะย้ายเข้าไป อย่างนี้ไม่เพียงแต่สภาพแวดล้อมดี ที่สำคัญก็คือ สามารถพักห้องด้านบน ห่างกับแม่ยายหม่าหลัน สามารถหลบหลีกการรบกวนของเธอได้
หวังเจิ้งกางได้ยินอย่างนี้แล้ว รีบพูดว่า： “อาจารย์เย่ ผมควรซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าล่วงหน้าหรือไม่? ถึงเวลานั้นคุณและนายหญิงเย่ก็สามารถหิ้วกระเป๋าเข้าไปพักได้”
เย่เฉินคิดๆดูแล้ว แม้ว่าเซียวชูหรันปกติจะไม่ฟุ่มเฟือย แต่ความจริงแล้วรสนิยมนั้นค่อนข้างสูง นอกจากการตกแต่งบ้านแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการซื้อและการจัดวางเฟอร์นิเจอร์ ถ้าปล่อยให้หวังเจิ้งกางทำแทน จะว่าลดปัญหาก็ลดปัญหาอยู่ แต่ก็ใช่ว่าเซียวชูหรันจะชอบ
ดังนั้น เรื่องแบบนี้ให้เซียวชูหรันเป็นคนเลือกที่ตัวเองชอบ แบบนี้จะดีกว่า
ดังนั้นเขาจึงได้พูดกับหวังเจิ้งกาง： “เรื่องเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านไม่รบกวนคุณแล้ว ถึงตอนนั้นฉันจะพาครอบครัวไปเลือกเอง ถึงยังไงทุกคนมีความชอบที่แตกต่างกัน”
หวังเจิ้งกางรีบพูดไปว่า： “ผมก็คิดว่าแบบนี้ ดังนั้นผมจึงไม่ได้ซื้อเครื่องใช้ในบ้านและเฟอร์นิเจอร์ แต่ผมเตรียมบัตรช้อปปิ้ง 10 ล้านไว้ให้คุณล่วงหน้าแล้ว สามารถใช้งานได้อย่างอิสระในห้างสรรพสินค้าเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ภายในบ้านทั้งหมดในจินหลิง
เย่เฉินโบกมือ ยิ้มพูดว่า： “ขอบคุณน้ำใจคุณ แต่ว่าเงินก้อนนี้ฉันรับไว้ไม่ได้ ไม่เหมาะสม”
ที่จริงแล้วเย่เฉินก็ไม่ได้ขาดแคลนเงิน เงิน 10 พันล้านที่ตระกูลเย่มอบให้แทบจะไม่ได้ใช้เลย
ตอนนี้เงินมากกว่า 2 หมื่นล้านอยู่ในบัตรธนาคารวางอยู่ตรงหน้า ก็ไม่รู้จริงๆว่าจะใช้ยังไง
นี่ยังไม่นับกำไรสุทธิที่ตี้เหากรุ๊ปยังคงหลั่งไหลเข้ามา
ถ้าหากนับกำไรที่ตี้เหากรุ๊ป งั้นคงเป็นเงินก้อนใหญ่แน่
หวังเจิ้งกังเห็นเย่เฉินปฏิเสธความหวังดีของเขา รู้ว่าอาจารย์เย่ไม่ได้ขาดแคลนเงินเพียงเล็กน้อยนี้แน่ ดังนั้นจึงรีบพูดว่า： “งั้นผมคอยดูแลมันไว้แทนคุณก่อน ถ้าคุณต้องการแล้วละก็ มาหาผมได้ทุกเวลา”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ
————