บทที่ 879 ติดตั้งแอปใหม่

เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]

ตอนที่ 879 ติดตั้งแอปใหม่

“เมื่อคุณชายเป็นคนเรียกร้องเองขนาดนี้ องค์จักรพรรดิย่อมมอบเงินให้คุณชายตามความต้องการอย่างแน่นอน”

ขันทีชราจางเชียนเชียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดต่อ “ตราบใดที่คุณชายหลินสมัครใจเข้าร่วมการประลองเดิมพันชีวิตเพื่อจักรวรรดิของเรา เรื่องอื่นๆ ก็ถือว่าง่ายดายมากแล้ว”

ขันทีชรากลัวว่าเด็กหนุ่มจะไม่สมัครใจ

แต่ตราบใดที่หลินเป่ยเฉินออกไปต่อสู้ในฐานะตัวแทนจักรวรรดิเป่ยไห่ เขาย่อมมีสิทธิ์ยื่นข้อเสนอมากมาย

“หืม?”

หลินเป่ยเฉินดวงตาลุกวาวขึ้นมาทันที “ถ้าอย่างนั้น… ข้าขอค่าแรงเป็นศิลาบูชา 1,000 ก้อนได้หรือไม่?”

เด็กหนุ่มคิดว่าราคานี้ก็แพงมากแล้ว

หลังผ่านการขึ้นทะเบียนที่เจดีย์เซียนเหยียบเมฆ หลินเป่ยเฉินก็ได้รู้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของศิลาบูชา

ปรากฏว่าพวกมันมีค่ามาก

ถึงจะเป็นผู้มีพลังระดับเซียนขั้นเหรียญทองคำ ก็ยังได้รับศิลาบูชาเพียง 160 ก้อนต่อเดือนเท่านั้น

และจูจวิ้นหลานก็ถึงกับใช้ศิลาบูชาเพียงไม่กี่ร้อยก้อน ว่าจ้างยอดฝีมือระดับเซียนให้มาสังหารเขา

นั่นหมายความว่าศิลาบูชามีคุณค่าแท้จริงล้ำค่ามากกว่าที่หลินเป่ยเฉินเคยคาดคิด

ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเขาเป็นเจ้าของเหมืองแร่หินบูชาเหล่านี้…

เฮ้อ ยิ่งคิดก็ยิ่งน้ำตาตกใน

เมื่อก่อนนี้ เขาไม่เห็นคุณค่าพวกมันมากเกินไป ถึงได้หยิบศิลาบูชาออกมาใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย

ในอนาคต เด็กหนุ่มบอกให้ตนเองจำให้ขึ้นใจว่า ‘ข้าวทุกเม็ด อาหารทุกอย่าง ล้วนได้มาอย่างยากลำบาก จะใช้ทรัพยากรสิ้นเปลืองไม่ได้เด็ดขาด’ !

คุณชายหลินยื่นข้อเสนอและเตรียมรับมือการต่อรองราคา

แต่ปรากฏว่า…

“ไม่มีปัญหาเลยขอรับ”

ขันทีชราจางเชียนเชียนยอมรับข้อเสนอด้วยความดีใจ “ข้าขอเอาหัวเป็นประกันเลยว่าคุณชายต้องได้ศิลาบูชาตามจำนวนที่ต้องการแน่นอน”

หลินเป่ยเฉินกะพริบตาปริบๆ

เดี๋ยวก่อนนะ?!

มันไม่ควรเป็นเช่นนี้สิ

ทำไมถึงง่ายจัง

“ข้ายังมีข้อเสนออื่นอีก”

หลินเป่ยเฉินรีบพูดออกมา

องค์ชายเจ็ดกล่าวว่า “น้องหลินได้โปรดบอกมาไม่ต้องเกรงใจ”

หลินเป่ยเฉินยกมือทำท่าดันแว่นด้วยความเคยชิน คิดอย่างระมัดระวังและกล่าวว่า “ข้าอยากให้หน่วยข่าวกรองของจักรวรรดิร่วมมือกับข้าอย่างเต็มที่ พวกท่านต้องสืบข้อมูลของตัวแทนจากจักรวรรดิจี้กวงให้ละเอียดที่สุด ข้าอยากรู้ว่าคู่ต่อสู้ของตนเองเป็นใคร มีพลังอยู่ในระดับไหน ถนัดการใช้วิชาใดมากที่สุด… ยิ่งได้ข้อมูลมากเท่าไหร่ ยิ่งข้อมูลมีความละเอียดมากแค่ไหน ก็ยิ่งดีมากเท่านั้น”

องค์ชายเจ็ดหัวเราะฮ่าฮ่า แล้วพูด “เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน การประลองในครั้งนี้มีศักดิ์ศรีของจักรวรรดิเป่ยไห่เป็นเดิมพัน เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของพวกเรากลับมา ทางเบื้องบนหวังว่าเจ้าจะเป็นผู้ชนะ ต่อให้เจ้าไม่ร้องขอออกมาเช่นนี้ พวกเราก็ต้องพยายามให้เต็มที่ เพื่อนำข้อมูลทั้งหมดนั้นมามอบแก่เจ้าอยู่แล้ว”

ขันทีชราจางเชียนเชียนพยักหน้าอย่างเห็นด้วยและสอบถาม “ไม่ทราบว่าคุณชายหลินยังต้องการสิ่งใดอีกหรือไม่?”

มุมปากของเด็กหนุ่มกระตุก

จะเอาศิลาบูชาเพิ่มอีกก็คงดูไม่ดีแล้วสินะ

ถึงอย่างไร เขาก็ต้องรักษาภาพลักษณ์เอาไว้บ้าง

“บัดนี้ ข้ายังนึกไม่ออก นึกออกเมื่อไหร่จะติดต่อพวกท่านไปแล้วกัน”

หลินเป่ยเฉินกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ

หลังจากนั้น เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ และหันหน้ามองไปที่องค์ชายเจ็ด ก่อนจะเอียงคอของตนเองให้อยู่ในองศาเดียวกับอีกฝ่ายพลางสอบถามว่า “ท่านเจ็ด การตามหาตัวพวกอาจารย์ฉู่เหินเป็นอย่างไรบ้าง ยังไม่ได้ข่าวคราวของพวกเขาอีกหรือ? ข้าอยู่ในนครหลวงมาสี่วันแล้ว เหตุไฉนถึงยังไม่ได้พบหน้าพวกเขาอีก?”

ทันใดนั้น สีหน้าขององค์ชายเจ็ดหมองเศร้าโดยทันที

“เรื่องนี้ค่อนข้างแปลกประหลาดอยู่สักหน่อย ข้าส่งคนออกไปตามหาพวกเขาแล้ว แม้แต่หน่วยงานความมั่นคง กองทหารลาดตระเวน และหน่วยองครักษ์ประจำนครหลวงก็ช่วยกันตามหาพวกเขา แต่กลับไม่พบร่องรอยของพวกอาจารย์ฉู่เหินเลยสักคนเดียว” องค์ชายเจ็ดตอบด้วยสีหน้ามึนงงสงสัย “เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ข้าก็สงสัยว่าพวกเขาคงเดินทางออกจากนครหลวงและมุ่งหน้ากลับสู่เมืองเจาฮุยแล้วเป็นแน่แท้”

หลินเป่ยเฉินได้ยินดังนั้นก็รู้สึกร้อนรนใจเล็กน้อย “ได้โปรดส่งคนไปตรวจสอบที่เมืองเจาฮุย ข้าต้องการทราบความคืบหน้าให้เร็วที่สุด”

องค์ชายเจ็ดตบหน้าอกของตนเอง ให้คำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะ “เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล ข้าจะรีบดำเนินการให้ตามที่ขอ”

เมื่อไม่มีอะไรอีกแล้ว

ขันทีชราจางเชียนเชียนก็ลุกขึ้นขอตัวกลับ

ถึงอย่างไร จางเชียนเชียนก็มีสถานะเป็นคนสนิทขององค์จักรพรรดิ มีงานราชการให้ทำมากมายหลายอย่าง ปกติไม่ค่อยได้ย่างเท้าก้าวออกจากตำหนักชั้นใน จึงไม่ค่อยคุ้นชินกับการตระเวนอยู่ในโลกภายนอกสักเท่าไหร่

ส่วนองค์ชายเจ็ดเมื่ออยู่รับประทานอาหารในจวนซางจั้วหยวนจนอิ่มหนำแล้ว ถึงได้ขอตัวกลับไปเช่นกัน

ระหว่างที่รับประทานอาหารกันอยู่นั้น หลินเป่ยเฉินพยายามใช้วงแหวนวารีรักษาอาการคอเอียงขององค์ชายเจ็ด แต่ก็ล้มเหลว

“สงสัยเป็นเพราะปล่อยไว้นานมากเกินไป กระดูกประสานตัวกันแล้ว วงแหวนวารีจึงรักษาไม่ได้ผล?”

หลินเป่ยเฉินคิดสงสัยอยู่ในใจ

ถ้าจะทำการรักษา ก็คงต้องทำให้กระดูกสันหลังบริเวณต้นคอขององค์ชายแตกหักอีกรอบ เพื่อจัดระเบียบพวกมันใหม่อีกครั้ง

แต่เมื่อนึกถึงความเสี่ยงทั้งหมด หลินเป่ยเฉินก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป

เขารู้สึกมาเสมอว่าองค์ชายเจ็ดโชคร้ายมากเกินไป ถึงจะต้องคอเอียงเพราะด้ามกระบี่ของเขาเป็นเหตุ แต่ฉุยเฮาเฟิงที่โดนเช่นเดียวกันกลับไม่เห็นเป็นอะไรเลย

ไม่ว่าจะเป็นหมอหลวงหรือนักบวชในวิหารเทพกระบี่ ต่างก็เคยมารักษาอาการขององค์ชายเจ็ดแล้ว

แต่ลำคอขององค์ชายกลับไม่สามารถเป็นเช่นเดิมได้อีก

ถ้าเกิดมีใครรู้ความจริงว่าองค์ชายเจ็ดต้องคอเอียงไปตลอดชีวิตเพราะหลินเป่ยเฉิน เด็กหนุ่มก็คงถูกสั่งจับตัวไปประหารเป็นแน่แท้

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การที่องค์ชายเจ็ดคอเอียงจะว่าไม่มีประโยชน์เลยก็ไม่ได้

เพราะมันทำให้องค์ชายได้ค้นพบมุมมองใหม่ สามารถมองโลกในอีกมุมที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน

ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องที่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่ก็เถอะนะ…

เมื่อส่งองค์ชายเจ็ดกลับไปแล้ว หลินเป่ยเฉินถึงได้เดินกลับสู่ที่พักพร้อมความสบายใจที่แท้จริง

และภายใต้การดูแลของเฉียนเหมยกับเฉียนเจิน หลินเป่ยเฉินก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า รู้สึกสบายเนื้อสบายตัว

เขากลับเข้าสู่ห้องนอนเพียงลำพัง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

หลังการอัปเกรดอุปกรณ์ผ่านพ้นไป เด็กหนุ่มก็ได้รับสิทธิ์ติดตั้งแอปพลิเคชันแบบสุ่มจากแอปสโตร์อีกสองแอป

ซึ่งเขายังไม่ได้ใช้สิทธิ์นั้น

บัดนี้ คงได้เวลาใช้เสียที

“เสี่ยวจี้ เริ่มคัดเลือกแอปแบบสุ่มได้”

“รับทราบเจ้าค่ะ การสุ่มเลือกจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้”

บนหน้าจอของแอปสโตร์ กรงล้อขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

ลูกศรสีแดงเริ่มต้นการหมุน

หลังจากนั้น…

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับสิทธิ์ในการดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน QQ…”

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับสิทธิ์ในการดาวน์โหลดแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐาน…”

หน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์

หลินเป่ยเฉินขมวดคิ้วด้วยความตกตะลึง

ได้สองแอปนี้เองหรือ?

ดูเหมือนการหมุนกรงล้อครั้งก่อน หลินเป่ยเฉินก็เคยได้แอป QQ มาแล้วครั้งหนึ่ง

แต่ตอนนั้นข้อมูลและเวลาในการดาวน์โหลดมีไม่เพียงพอ เขาจึงไม่ได้ดาวน์โหลดมันลงในเครื่อง

ส่วนแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐาน…

อืมมมม

ตอนอยู่บนโลกมนุษย์ใบเก่า เด็กหนุ่มเคยลองดาวน์โหลดมาเล่นดูสองสามวัน

ความสามารถของแอปนี้คือการบอกวันเวลาและพยากรณ์โชคชะตาในวันนั้นๆ

แต่อย่างไรก็ตาม ตัวแอปพลิเคชันบนโลกมนุษย์ใบเก่ามีข้อความกำกับอยู่เสมอว่า ‘นี่คือความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณ’

ไม่รู้ว่าเมื่อมันมาอยู่ในโทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ แอปปฏิทินพยากรณ์จะมีความแม่นยำในการพยากรณ์มากขึ้นหรือไม่?

ถ้ามันสามารถพยากรณ์อนาคตได้ว่าจะเกิดเรื่องดีหรือเรื่องร้ายอะไรขึ้นบ้าง ก็คงจะดีไม่ใช่น้อย

หัวใจของหลินเป่ยเฉินเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น

“ดาวน์โหลด ดาวน์โหลด ดาวน์โหลดมาให้หมด”

คุณชายหลินออกคำสั่ง

“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่าน ภารกิจการดาวน์โหลดจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้…”

เมื่อได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของเสี่ยวจี้ แถบสถานะการดาวน์โหลดสองแถบก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์

“นี่มันอะไรกันเนี่ย…”

หลินเป่ยเฉินส่งเสียงร้องครางออกมา

ด้วยความตื่นเต้น

ความรู้สึกของการถูกรีดเค้นเกิดขึ้นอีกครั้ง

โชคดีที่แอปพลิเคชันทั้งสองตัวนี้ไม่ใหญ่มาก จึงใช้เวลาดาวน์โหลดรวดเร็ว

เพียงไม่กี่นาที การดาวน์โหลดก็เสร็จสิ้น และเข้าสู่กระบวนการติดตั้งต่อไป

หลินเป่ยเฉินหอบหายใจเล็กน้อย รอจนกระทั่งการติดตั้งเสร็จสิ้น เขาก็กดเข้าไปในแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐานทันที