“เจ้านั่นมันเคยฆ่าลูกชายผมที่จวนน้ำแข็ง ตระกูลฉางของเราไม่ขออยู่ร่วมโลกกับมัน!” ผู้นำตระกูลฉางก็ตะโกนด้วยสีหน้าที่ดุร้าย

“ถ้าพี่ตู๋กูจะเล่นงานมัน อย่าลืมเรียกผมด้วย!”

ตู๋กูอู๋ซวงตบโต๊ะ แล้วตะโกนเสียงดังว่า “ตกลง น้องฉางช่งเปนคนที่จริงใจจริงๆ แก้วนี้ขอดื่มให้คุณ!”

“หมดแก้ว!” ผู้นำตระกูลฉางยกแก้วขึ้นมา แล้วดื่มหมดแก้วไปพร้อม ตู๋กูอู๋ซวง

ผ้นำตระกูลที่เหลือ แสดงแววตาที่ครุ่นคิดออกมา ตระกูลตู๋กูกับตระกูลฉางเตรียมจะร่วมมือกันแล้ว ถ้าพวกเขาเอาชนะเฉินไต้ซือได้จริงๆ ถ้าอย่างนั้นชื่อเสียงในโลกบู๊โบราณต้องเพิ่มขึ้นอย่างมาก

“น้องตู๋กู ตระกูลกงซุนของเราก็ยินดีช่วยคุณอีกแรง!” ชายชราที่ไว้หนวดยาวอีกคนพูดเสียงดงออกมา

ตู๋กูอู๋ซวงแสดงสายตาที่ดีใจออกมา ยกแก้วขึ้นมาแล้วหันไปพูดกับผู้นำตระกูลกงซุนว่า “ขอบคุณพี่กงซุนมาก!”

ผู้นำตระกูลอีกห้าคนที่เหลือ กำลังทำหน้าจะยิ้มไม่ยิ้ม สายตาจับจ้องไปที่ตู๋กูอู๋ซวงราวกับต้องการมองให้ออกว่าตู๋กูอู๋ซวงกำลังคิดอะไรอยู่กันอน่

สายตาของตู๋กูอู๋ซวงก็กำลังจับจ้องมาที่พวกเขาเหมือนกัน แล้วพูดพร้อมรอยยิ้มว่า “ทุกท่าน ยังมีใครยินดีช่วยผมอีกมั้ย?”

ผู้นำตระกูลกงซุนกับตระกูลฉางก็มองคนพวกนี้ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนกัน

ผู้นำตระกูลจ้าวได้กระดกเหล้าในแก้วจนหมด แล้วพูดไปว่า “นับผมด้วยอีกคน”

“เยี่ยม!” ตู๋กูอู๋ซวงดีใจ

ผู้นำตระกูลอีกสี่คนที่เหลือหันมาสบตากัน แล้วพูดพร้อมคำนับมือพร้อมกัน “ในเมื่อแปดตระกูลใหญ่ของเรามีครึ่งหนึ่งต้องการเล่นงานเฉินไต้ซือแล้ว พวกเราก็ไม่ควรออกโรงอีก ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะหาว่าเรารังแกคนที่น้อยกว่า”

“ถูกต้อง รอให้ทุกท่านชนะศึกกลับมา ถึงตอนนั้นพวกเราค่อยรอจัดงานเลี้ยงฉลองต้อนรับดีกว่า”

ตู๋กูอู๋ซวงแอบด่าในใจ “จิ้งจอกเฒ่าพวกนี้ เห็นได้ชัดว่าอยากนั่งดูเสือกัดกัน! หึ แต่ยังไงก็ได้การสนับสนุนจากสามตระกูลแล้ว ถือเป็นการเซอร์ไพรส์ที่คาดไม่ถึง รอพวกเราจัดการเฉินไต้ซือได้ก่อน แล้วพวกแกค่อยมาเสียใจตอนนั้นละกัน!”

ตู๋กูอู๋ซวงโค้งตัวแล้วพูดไปว่า “ที่พวกคุณพูดมาก็ถูก ถึงต้องจัดการกับเฉินไต้ซือนั่น แต่ก็จะทำให้คนอื่นมาหัวเราะเยาะไม่ได้พวกคุณก็รอจัดงานเลี้ยงฉลองไว้ได้เลย!”

“ตกลง เมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ขอตัวก่อนนะครับ!”

“ไม่ส่ง!” ตู๋กูอู๋ซวงโค้งคำนับ

แปดตระกูลใหญ่ ไปแล้วครึ่งหนึ่ง อีกสี่ตระกูลที่เหลือต่างเตรียมจัดการกับเฉินโม่

ตู๋กูอู๋ซวงมองดูพวกเขา สีหน้าจริงจัง คำนับมือแล้วพูดไปว่า “ทุกท่าน การเผชิญหน้ากับเฉินไต้ซือครั้งนี้ พวกนั้นนั่งรอเก็บเกี่ยวอยู่ข้างๆ แต่ขอแค่เราฆ่าเฉินไต้ซือได้ ถึงตอนนั้นผมจะประกาศให้โลกบู๊โบราณได้รู้ว่า สี่ตระกูลนั้นมันกลัวเฉินไต้ซือเอาแต่หดหัว ถึงตอนนั้นชื่อเสียงของพวกเขาต้องป่นปี้แน่นอน !”

ตู๋กูอู๋ซวงพูดด้วยสีหน้าที่ได้ใจว่า “ถึงตอนนั้น โลกบู๊โบราณจะเหลือแค่เราสี่ตระกูลใหญ่ ไม่มีแปดตระกูลใหญ่อีกต่อไป!”

“ฮาฮ่า……”

ผู้นำตระกูลอีกสามคนหัวเราะเสียงชอบใจ บ่งบอกว่าเห็นด้วยกับความคิดของตู๋กูอู๋ซวงมาก

ตู๋กูอู๋ซวงพูด “แต่การจัดการกับเฉินไต้ซือพวกเราก็ห้ามประมาทเด็ดขาด ต้องพยายามเตรียมตัวให้พร้อมที่สุด ผมมีอยู่แผนการหนึ่ง ทุกท่าลองฟังดูหน่อย……”

“อ๋อพี่ตู๋กูเชิญพูด!”

ผู้นำตระกูลที่เหลือจ้องมอง ตู๋กูอู๋ซวงด้วยความอยากรู้ นั่งฟังแผนการของตู๋กูอู๋ซวงเงียบๆ

ผ่านไปพักหนึ่ง ผู้นำตระกูลสามคนที่เหลือต่างหัวเราะออกมา

ผู้นำตระกูลกงซุนพูดไปยิ้มไปว่า “เป็นแผนการที่ดีจริงๆ ถ้าเป็นแบบนี้เฉินไต้ซือนั่นได้ตายแน่ ต่อไปพวกเราก็จะกลายเป็นผู้มีผลงานชิ้นใหญ่ของโลกบู๊โบราณแล้ว ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังขยายอำนาจ คนที่มาเข้าร่วมกับเราสี่ตระกูลต้องมีเยอะมากแน่ๆในสถานการณ์ที่อีกฝ่ายขึ้นส่วนอีกฝ่ายลง กำลังของสี่ตระกูลนั่นไม่มีทางเทียบพวกเราได้แน่ ตอนนั้นระบบของแปดตระกูลใหญ่ ต้องเปลี่ยนเป็นสี่ตระกูลใหญ่จริงๆ แล้ว”