ในเกือบจะช่วงเวลาเดียวกัน เย่ว์หลงทำมือร่ายคาถา นิ้วมือหนึ่งชี้ไปทางพัดขนนกสีแดงที่ลอยอยู่ในอากาศ
พัดขนนกมีรัศมีลำแสงปกคลุม อักษรรูนจำนวนนับไม่ถ้วนหลั่งไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง ครู่หนึ่งพัดขนนกก็ขยายใหญ่ขึ้นเป็นเท่าตัว
หลังจากสั่นคลอนอยู่สักหน่อย ก็มาปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของเย่ว์หลง แล้วก็ถูกเขาคว้ามันเอาไว้
เย่ว์หลงยกพัดขนนกในมือพัดไปทางผงสีทองพวกนั้นที่ร่วงลงมาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เสียง “พรึ่บ” ดังขึ้น!
ลมที่พัดขนนกพัดออกมาเผาไหม้ขึ้นด้วยตนเอง บนพื้นผิวมีไฟสีแดงไหลเวียนอยู่ ในเวลาเดียวกันก็โหมกระหน่ำขึ้นจนกลายเป็นพายุไฟอันรุนแรงที่พัดออกไป
ผงทองคำพวกนั้นส่งผลึกลำแสงออกมาเมื่อถูกพายุลมนี้ม้วนตัวผ่าน ถูกพัดพาขึ้นไปในอากาศล้อไปกับสายลม แล้วค่อยๆ ทยอยส่องแสงหานไปที่จุดยอดสุดของพายุ
ในเวลานี้ เย่ว์หลงกลับส่งเสียงตะโกนดังออกมา พ่นมวลโลหิตหลายก้อนไปทางพายุไฟ
มวลโลหิตพวกนี้ แต่ละก้อนๆ เป็นสีดำสนิทปานน้ำหมึก ตอนที่มันสัมผัสกับพายุไฟนี้ ก็ส่งเสียงระเบิดดังลั่นออกมา แปรเปลี่ยนเป็นเพลิงมาร
เกิดเสียงการเผาไหม้ดังอู้อี้ขึ้น หลังจากที่เพลิงมารสีดำถูกม้วนตัวเข้าสู่พายุ ลมช่วยโหมเพลิง เพลิงยืมพลังลม พายุไฟทุกสายแปรเปลี่ยนเป็นเสาเพลิงสีดำที่ลุกโชนหนึ่งต้น มุ่งตรงไปทางเมฆทั้งเก้าบนท้องฟ้าด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
บนท้องฟ้าที่สูงกว่ายอดเสาเพลิง ผงสีทองที่หายไปในเพลิงสีดำก่อนหน้านี้ ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่กลิ้งตัวไปมา ต่างก็แปรเปลี่ยนเป็นอักษรรูนสีทองขนาดใหญ่
หลังจากที่อักษรรูนขนาดใหญ่พวกนี้แยกตัวออกจากกัน ก็มีขนาดเกือบจะครอบคลุมผืนฟ้าได้เหล่านี้กระจัดกระจายไปเกือบทั่วผืนฟ้า ทำให้เกิดเขตอาคมยันต์รูปแบบพิเศษที่มีความซับซ้อนอย่างยิ่ง
รัศมีแสงสีทองและไอมงคลกว่าพันสายที่อยู่ในเขตอาคมยันต์ที่มองดูแล้วสะดุดตายิ่งนัก ปล่อยแรงกดดันทางวิญญาณที่น่าขนลุกจนแทบจะทำให้อากาศโดยรอบหยุดนิ่งออกมา พุ่งตรงขึ้นบนท้องฟ้า
ในการตอบสนองต่อสิ่งเหล่านี้ ท้องฟ้าที่แต่เดิมไม่มีแม้แต่เมฆสักก้อนพลันส่งเสียงดังสนั่นกึกก้องขึ้นมา กลุ่มของบอลแสงสีขาวปรากฏออกมาจากท้องฟ้าที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าอย่างไม่มีเหตุผล แล้วตกลงมา
ในตอนเริ่มแรกมีไม่กี่สิบลูก ทว่าผ่านไปชั่วขณะกลับมีบอลแสงสีขาวนับพันนับหมื่นลูกตกลงมาอย่างหนาแน่น ราวกับดาวตกสีขาวมากมายที่ตกลงมาจากฟากฟ้า
กลางเขตอาคมยันต์สีทองพลันมีเสียงสวดภาษาสันสกฤตดังออกมา หลังจากค่อยๆ หมุนวนอย่างช้าๆ พลังไร้ลักษณ์ขนาดใหญ่หลั่งไหลออกมาอย่างรุนแรงในทันที
ดาวตกสีขาวทั้งหมดถูกพลังขนาดใหญ่ดึงความสนใจ ต่างก็ร่วงหล่นเข้าไปในเขตอาคมยันต์สีทอง แล้วถูกดูดกินในพริบตา
เขตอาคมยันต์สีทองยิ่งส่งเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิมออกมา ภายใต้การหมุนวนอย่างบ้าคลั่งของอักษรรูน กลิ่นอายที่น่าขนลุกยิ่งกว่าในตอนแรกกำลังก่อตัวขึ้นอย่างเลือนราง
“นักพรตหาน เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว พลังแห่งฟ้าดินกำลังจะตกลงมาแล้ว!” เย่ว์หลงเห็นสิ่งนี้ ไม่ตกใจแต่ยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากพูดขึ้นมา ก็รีบทำท่าทางร่ายคาถาไปทางเตาหลอมที่อยู่ใกล้ๆ
ทันใดนั้นเตาหลอมนี้ก็แกว่งไกวตามสายลม แปรเปลี่ยนเป็นเตาขนาดใหญ่ที่สูงร้อยกว่าจั้ง ในขณะเดียวกันแสงก็ส่องสว่างขึ้นมา วัตถุดิบทุกชนิดหลั่งไหลออกมาราวกับสายน้ำ
วัตถุดิบพวกนี้มีสีแตกต่างกันออกไป บ้างแวววาวและมีขนาดเท่ากำปั้น บ้างมีขนาดเท่ากับศีรษะและมีสีดำเหมือนโลหะ ทว่าทุกก้อนต่างส่งไอวิญญาณธาตุทองที่น่าตกใจออกมา
หลังจากที่วัตถุดิบพวกนี้หลั่งไหลออกมาจากเตาขนาดยักษ์ หมุนวนเล็กน้อยก็ไปลอยตัวหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศใกล้ๆ
ในเวลานี้เอง เขตอาคมยันต์สีทองบนท้องฟ้าส่งเสียงดังสะเทือนฟ้าดินออกมา แสงสีทองสายหนึ่งถูกพ่นลงมาจากเขตอาคมนั้น
ในตอนแรกเริ่มแสงสีทองนี้มีความหนาไม่เกินปากชามข้าว หลังจากส่องแสงลงไปถึงยังพื้นด้านล่าง ก็กลายเป็นมีความหนาเท่าปากโอ่ง ภายในเส้นแสงนั้นสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนถึงไหมผลึกเส้นเรียวที่ส่งแสงวูบวาบไม่หยุด ก่อนที่จะตกลงมาจริงๆ อากาศโดยรอบพลันส่งเสียงแหวกอากาศออกมา สร้างความรู้สึกทรงพลังชนิดหนึ่งแก่ผู้คน
เย่ว์หลงเห็นดังนี้ สีหน้ามืดครึ้มลง สองมือประกบกันร่ายคาถา หลังการสั่นเล็กน้อยของเสาสัมฤทธิ์มรกตทั้งหนึ่งร้อยแปดต้น เสาเหล่านั้นพลันหายไปจากจุดเดิมอย่างไร้ร่องรอย พวกมันถูกแทนที่ด้วยหุ่นเชิดในชุดเกราะสัมฤทธิ์มรกตที่มีรูปร่างแตกต่างกัน แต่ละตัวถือศาสตรายุทธ์แต่ละชนิดที่ไม่เหมือนกัน ทว่ากลับยกศาสตรายุทธ์ในมือเหล่านั้นขึ้นสูงโดยพร้อมเพรียง
หลังจากเสียงแหลมสูง ศาสตรายุทธ์พวกนี้พลันระเบิดออกเป็นม่านแสงกลุ่มหนึ่งลมม้วนตัวขึ้นมาจากตรงกลางโดยทันที หลังจากที่มันหนาแน่นขึ้นจนราวกับเป็นฝาครอบฟ้าดิน ก็ปกคลุมที่ลุ่มด้านได้ทั้งหมดไว้ภายใต้ม่านแสงนี้
ลมนี้แท้จริงไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย ภายใต้หวีดหวิวที่สะเทือนฟ้า พลันมีเสียงของเกอ[1]สีทองส่งออกมาอย่างเบาๆ ขณะเดียวกันไอสังหารนิรนามก็กระจายออกมา ราวกับภายในมีมีดเทวะอันแหลมคมนับไม่ถ้วนแอบซ่อนอยู่ภายใน
ในเวลาถัดมา แสงสีทองที่ตกลงมาจากท้องฟ้าเข้าไปในลมกรรโชก ทว่าตอนที่เจาะออกมาจากภายใน มีขนาดเล็กลงกว่าเดิมมากกว่าครึ่ง หลังส่องแสงวูบหนึ่ง ก็พุ่งเข้าไปยังเตาขนาดยักษ์โดยตรง
เสียง “ปึง” ดังขึ้น เตาขนาดใหญ่สีเงินที่ใหญ่ราวกับไม่มีใครเทียบเคียงได้ ในตอนที่แสงสีทองพุ่งเข้ามา พลันสั่นสะท้านแล้วส่งเสียงดังก้องกังวานออกมา
ในขณะเดียวกัน เย่ว์หลงที่ควบคุมสมบัติชิ้นนี้อยู่ แม้ใบหน้าจะไม่แสดงสีหน้าใดออกมา ทว่าแสงวิญญาณบนร่างกายพลันสั่นไหว
และในเวลานี้เอง ภายในเขตอาคมยันต์สีทองที่อยู่บนท้องฟ้า เสียงคำรามสะเทือนฟ้าดิน แสงสีทองตกลงมาทีละสาย…ทีละสาย ระยะห่างในการตกค่อยๆ สั้นลง
ตอนที่แสงสีทองนับร้อยสายเริ่มตกลงมา เย่ว์หลงก็สามารถหยิบแสงสีทองทั้งหมดทีละดวงได้อย่างมั่นคงด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
แต่หลังจากที่ผ่านไปร้อยสาย แสงสีทองที่ตกลงมาเริ่มเปลี่ยนเป็นตกลงมาพร้อมกันทีละสองสาย บนใบหน้าของเขาก็ไม่สามารถรักษาความสงบนิ่งได้อีกต่อไป
แม้ว่าจะสามารถกระตุ้นแสงสีทองที่ตกลงมาให้เข้าไปในเตาขนาดใหญ่ต่อไปได้ ทว่าในทุกครั้งหม้อใบใหญ่ราวกับสิ่งของขนาดใหญ่ชนจนสั่นไหวไม่หยุด ในเวลานี้ใบหน้าของเย่ว์หลงยิ่งมีความมืดครึ้มวูบวาบไปมาไม่หยุดนิ่ง
เห็นได้ชัดว่าในเวลานี้เขาเริ่มที่จะตกที่นั่งลำบากขึ้นมาบ้างแล้ว
ในตอนที่เสาต้นกลมแปรเปลี่ยนเป็นหุ่นเชิด หานลี่ที่ลอยอยู่ที่ท้องฟ้าไม่สูงนัก สังเกตการณ์สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดอย่างเงียบๆ โดยไม่มีความคิดที่จะลงมือ
เสียงดังราวกับฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ดังขึ้น!
หลังจากเขตอาคมยันต์สีทองเลือนรางลง แสงสีทองสามสายรวมเป็นปราณสายหนึ่งตกลงมาในเวลาเดียวกัน
เย่ว์หลงที่อยู่ด้านล่างเห็นดังนี้ สีหน้าพลันเปลี่ยนไปอย่างมาก อดไม่ได้ที่จะกวาดตามองไปทางหานลี่เล็กน้อย
ผลลัพธ์คือหานลี่ที่ได้เห็นการมองนี้ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แรงกดดันทางวิญญาณที่ลึกสุดหยั่งถึงสายหนึ่งได้เริ่มแผ่กระจายออกมาจากร่างกาย
เย่ว์หลงรู้สึกโล่งใจขึ้นมา ทันใดนั้นควบคุมปราณแท้ในร่างกายให้ปล่อยพลังยุทธ์ออกไปเหนือปากเตาขนาดใหญ่
หลังจากเตาขนาดใหญ่สีเงินส่งเสียงของการสั่นสะเทือนออกมา พลันหมุนวนอย่างหนักหน่วงในทันที วัตถุดิบส่วนหนึ่งที่อยู่โดยรอบต่างก็พุ่งเข้าไปด้านในด้วยตนเองโดยพร้อมเพรียง และส่งเสียงกระทบเสียดหูออกมา
ทันทีที่แสงสีทองส่องประกาย แสงสีทองสามสายพลันทะลุลมกรรโชกออกมาเป็นเส้นๆ แม้ว่าขนาดจะพลันลดลงมาก ทว่าการเคลื่อนไหวอันน่าทึ่งยังคงพุ่งตรงไปยังเตาขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านล่าง
ในเวลานี้เอง หานลี่สะบัดแขนเสื้อ นิ้วมือขยับชี้ไปทางแสงสีทองที่อยู่ไกลออกไป
เสียงดังกึกก้องดังฟ้าร้อง!
แสงโค้งสีทองหนาพลันพุ่งออกมาจากปลายนิ้วมือ ภายใต้การกะพริบ ก็เคลื่อนย้ายไปอยู่ที่ด้านหน้าใกล้ๆ ของแสงสีทอง หลังจากที่ส่งเสียงดังออกมา พลันแปรเปลี่ยนเป็นสามสายพุ่งตรงไปชนแสงสีทองโดยพร้อมเพรียงกัน
เสียงของการแตกออกดังขึ้นเสียงดัง สายฟ้าสีทองพุ่งออกมาจากความว่างเปล่าทีละเส้นๆ ไม่หยุดหย่อน
หลังจากรอให้แสงกะพริบของสายฟ้าหายไปทั้งหมด ขนาดของแสงสีทองสามสายก็หดตัวลงเกือบครึ่งอีกครั้งแล้วตกลงไปในเตาขนาดใหญ่
เสียงดังอุดอู้!
เตาขนาดใหญ่สั่นเล็กน้อย แต่ก็ยังคงรับแสงสีทองพวกนี้ได้อย่างมั่นคง
คลื่นแสงสีทองด้านล่าง แม้ว่าระยะห่างในการตกลงจะสั้นลงมาก ทว่าภายใต้อัสนีเทวะขับไล่ที่แข็งแกร่งของหานลี่ ย่อมไม่เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป
เย่ว์หลงเห็นดังนี้ก็ยิ่งเบาใจ หลังจากสีหน้ามืดครึ้มหายไปแล้ว พลังอาคมพลันพุ่งออกมาจากนิ้วทั้งสิบโดยพร้อมเพรียง
เมื่อพลังอาคมนี้สัมผัสกับเตาขนาดใหญ่สีเงิน ล้วนหายไปในเตาอย่างไร้ร่องรอย
แสงสีทองที่อยู่ในเตา ต่างส่งเสียงดังสนั่นออกมาต่อเนื่องกัน ราวกับว่าวัตถุดิบมากมายที่อยู่ภายในกำลังทยอยแตกออก
ถัดมา สายตาของเย่ว์หลงกวาดมองไปที่ขวดหยกคอเรียว พลันตะโกนเสียงต่ำเป็นคำว่า “ระเบิด”
หลังจากอักษรรูนสีขาวจำนวนมากที่อยู่บนพื้นผิวของขวดหยกส่องประกาย ก็ระเบิดออกเป็นชุ่นๆ ในที่ตรงนั้นพลันปรากฏเพลิงวิญญาณสีเทาขาวขนาดเท่ากำปั้นออกมาจากอากาศเป็นจำนวนมาก
แววตาของเย่ว์หลงเป็นประกาย นิ้วหนึ่งชี้ไปทางเพลิงวิญญาณนี้แล้วพลันส่งเสียง “เผา” ออกมา
หลังจากเสียง “ซู่” เพลิงวิญญาณพลันหมุนวน เมื่อมีลมหนุนเพิ่ม ก็แปรเปลี่ยนเป็นอสรพิษเพลิงสีเทาขาวที่มีความยาวกว่าสามสิบจั้ง หลังจากร่างของมันพุ่งไปด้านหน้า ก็กระโจนเข้าใส่เตาขนาดใหญ่ด้านล่าง พลันหมุนวนอีกครา
ทันใดนั้น เปลวไฟสีขาวที่ลุกโชติช่วงก็ปะทุ ลุกไหม้อย่างรุนแรงภายใต้เตาขนาดใหญ่
พื้นผิวของเตาขนาดใหญ่พลันปรากฏลวดลายลึกลับส่องประกายขึ้น และเปลี่ยนจากสีเงินเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิในเตาพลันเพิ่มขึ้นสู่ระดับที่น่าเหลือเชื่อทันที เศษวัตถุดิบส่วนใหญ่ต่างเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้วละลายเป็นของเหลวอยู่ภายใน มีเพียงวัตถุดิบพิเศษไม่กี่ชิ้นเท่านั้นที่ยังคงไม่เปลี่ยนสีและรักษาสภาพเดิมไว้ได้
แต่เย่ว์หลงยังคงจ้องไปที่เต่าขนาดใหญ่โดยไม่กะพริบตา ในขณะเดียวกันพลังที่มองไม่เห็นก็ม้วนตัวออกจากร่างของเขาอย่างรวดเร็ว และนำวัตถุดิบที่เหลืออยู่รอบเตาทั้งหมดใส่เข้าไป และด้วยการกระตุ้นอย่างกระทันหันอีกครั้ง ก้อนโลหิตอีกกลุ่มหนึ่งก็พ่นออกมา
ในครานี้ก้อนโลหิตสีดำได้ส่องแสงวูบ แล้วพุ่งหายตรงเข้าไปในเพลิงวิญญาณที่ลุกโชน
ทันใดนั้น การเคลื่อนไหวของพลังอันยิ่งใหญ่ภายใต้เตาขนาดใหญ่ พลันเคลื่อนไหวจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เพิ่มขึ้นมากอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ในขณะเดียวกันสีของเปลวเพลิงนี้ก็เปลี่ยนเป็นสีทองซีดภายใต้อุณหภูมิสูงที่กลิ้งไปมา
วัตถุดิบที่ยังไม่ละลายที่เหลืออยู่ภายในเตาขนาดใหญ่ ค่อยๆ อ่อนตัวลงและละลายหลังจากที่เปลวไฟสีทองปรากฏขึ้นได้ไม่นาน
แต่ในช่วงเวลานี้ เขตอาคมสีทองบนอากาศพลันสั่นคลอนจนพร่ามัว ภายใต้แสงสีทองที่ตกลงมา ในที่สุดก็เริ่มร่วงหล่นลงมาทั้งสี่ทิศ
เมื่อหานลี่เห็นสถานการณ์นี้ ดวงตาทั้งสองหรี่ลง หลังจากที่แสงโค้งสีทองที่เคยถูกส่งออกมาจากมือหยุดลงกระทันหัน มือข้างหนึ่งพลันโบกไปด้านหน้า ในเวลานี้เองที่น้ำเต้าสีเหลืองอ่อนปรากฏออกมาจากความว่างเปล่า ทันทีที่พลิกเทน้ำเต้า กรวดผลึกมากกว่าพันก้อนพลันกลิ้งออกมา
“ไป”
หานลี่สะบัดแขนเสื้อไปทางด้านหน้า ส่งเสียงต่ำไร้อารมณ์ออกมา
ทันใดนั้นกรวดผลึกเหล่านี้พลันพุ่งออกไป และทยอยหายไปในที่ไกลๆ
ทว่าเวลาต่อมา ความว่างเปล่าเหนือเตาขนาดใหญ่พลันมีพายุทรายสีเหลืองเข้ม หินผลึกที่มีขนาดราวกับโม่หินปรากฏออกมาทีละก้อน ทีละก้อนจากความว่างเปล่า ภายใต้การจัดการที่หนาแน่น ก่อตัวขึ้นอย่างคลุมเครือเป็นค่ายกลหินขนาดใหญ่ที่ไม่ทราบชื่อแห่งหนึ่ง
ในเวลานี้ แสงสีทองบนอากาศได้ส่องลงมาเป็นสายเดียว กระทบกับใจกลางของค่ายกลหินพอดี
มีเสียงดังกึกก้องเสียงดัง ภายใต้แสงสีเหลืองที่ส่องประกายอย่างบ้าคลั่ง หินขนาดใหญ่หลายสิบก้อนที่ใจกลางค่ายกลหินถูกแสงสีทองเฉือนออกไปอย่างต่อเนื่องโดยทันที
แต่แสงสีทองสี่สายที่อยู่ภายใต้การขัดขวางนี้ รัศมีแสงจางลงอย่างมาก หลังจากที่ปริมาณลดน้อยลงมากกว่าหลายเท่า ก็อ่อนแอจนแทบจะไม่สามารถทะลุค่ายกลหินนี้ออกมาได้
[1]เสียงของเกอ เป็นเสียงของกริชทวน