มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 890
“สิ่งนี้เป็นของข้า” เท้ายักษ์ขนาดประมาณสามร้อยสามสิบเมตรเหยียบลาวา คือเผ่ายักษ์ที่เคยไล่ฆ่าหลัวซิวมาก่อน ตัวตนของเขาคือพระสมณจากตำหนักเทวปฐพี พระสมณปฐพี!
“เป็นเจ้านั้นเอง!”
ดวงตาของพระสมณปฐพีนั้นใหญ่เท่ากับแผ่นเจียร ทันทีที่ปรากฏตัวก็สังเกตเห็นหลัวซิวทันที
“ซิวหลัว เจ้ามีความแค้นกับพระสมณปฐพีผู้นี้?” บาเค่อมองดูหลัวซิวอย่างสงสัย
“ข้าได้สังหารจอมยุทธ์จากตำหนักเทวปฐพีไปหลายคน” หลัวซิวกล่าวเสียงเรียบ
ในเวลาเดียวกัน ผู้คนจำนวนมากหันมาสนใจ โดยเฉพาะนักยุทธ์ของตำหนักเทวปฐพี มีเจตนาฆ่าในสายตาของพวกเขา
“เจ้ายังกล้าปรากฏตัวที่นี่ คราวนี้มาดูว่าเจ้าจะหนีไปได้อย่างไร”
ร่างสามร้อยสามสิบเมตรของพระสมณปฐพีเคลื่อนไหว ฟ้าดินสะเทือน ตรงไปยังหลัวซิว
หลัวซิวกำลังจะลงมือ บาเค่อได้ยกมือขึ้นแล้วโบกมือ และกระบี่รบสีดำก็บินออกไป พลังของเทพมารล้นหลามกระจายไปทั่ว
“กระบี่เทวมืด?”
พระสมณปฐพีสีหน้าหวาดกลัว แม้ว่าจะเป็นเพียงออร่าเทพมารอาวุธเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่สามารถทนได้ ร่างสูงสามร้อยกว่าเมตรของเขาเริ่มแตก
หลัวซิวที่ยืนอยู่ข้างบาเค่อก็แปลกใจเช่นกัน โดยทั่วไปแล้วเจ้ายุทธจักรที่สามารถมีสมบัติวิเศษแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ได้ก็สามารถไปไหนมาไหนได้โดยไม่ต้องกลัวผู้ใด ผู้ชายคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งกว่าเดิม ในมือกลับมีอาวุธเทพมาร!
กระบี่สีดำสนิทเล่มนี้ โดยมีกลิ่นอายของกฎดั้งเดิมแห่งความมืดล้อมรอบ มีเพียงผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารเท่านั้นเท่านั้นที่สามารถหลอมอาวุธได้
ผลการฝึกตนของบาเค่ออยู่ที่เจ้ายุทธจักรขั้น 7 ซึ่งสามารถกระตุ้นพลังที่อ่อนแอมากของเทพมารอาวุธได้เล็กน้อยเท่านั้น ถึงกระนั้นก็ทำให้ผู้แข่งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้ร้องโอดโอยอย่างทรมาน ร่างกายของเขาแตกร้าว
“อ๊าก!…”
พระสมณปฐพีร้องครวญและถอยออกไป แมกมาที่อยู่รายรอบก็สั่นสะท้านปั่นป่วนด้วยแรงกระตุ้นจากเขา
“ช่างเป็นออร่าที่น่าหวาดกลัวจริงๆ!” คนอื่นๆ รอบตัวทั้งหวาดกลัวทั้งตกใจเช่นกัน
นั่นเป็นยักษ์ที่ร่างเนื้อแข็งแกร่งมากที่สุดในโลกนี้ และเป็นผลการฝึกตนระดับเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่กลับถูกระงับด้วยออร่าของกระบี่เล่มหนึ่ง และไม่มีทางที่จะต่อต้านกลับไปได้
“พระเจ้า คือกระบี่ฉกรรจ์ของตำหนักเทวมืด!”
มีคนอุทายออกมาด้วยความตะลึงและหวาดกลัว เพราะพลังเทพมารนี้ แข็งแกร่งกว่าออร่าของผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์มากนัก และแม้แต่เป็นเพียงออร่าก็ทำให้ทุกคนมีความต้องการที่อยากจะบูชา
พระสมณปฐพีต้องการล่าถอย แต่ล๊อกอยู่ในออร่าของกระบี่เทวมืด แม้แต่ก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวก็ยากลำบากมาก
เขาร้องครวญอย่างน่าสังเวช ภายใต้อิทธิพลของพลังมืดของกฎดั้งเดิม ร่างกายของเขาเริ่มที่จะทำลายล้างทีละนิ้ว
เพียงครู่เดียว ครึ่งหนึ่งของร่างของพระสมณปฐพีถูกทำลาย แต่เขายังไม่ตาย แสดงให้เห็นว่าพลังชีวิตของเขาแข็งแกร่งเพียงใด
“พัฟ!”
ในสายตาที่น่าสะพรึงกลัวของทุกคน พระสมณปฐพีซึ่งมีผลการฝึกตนระดับเจ้ายุทธจักรขั้น 9 แตกเป็นผงในทันทีและสลายหายไป
กระบี่เทวมืดกลายเป็นแสงสีดำและบินกลับเข้าไปในร่างของบาเค่อ ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย แค่เพียงแค่กระตุ้นใช้งานออร่าอาวุธเทพมารเล็กน้อยก็ทำให้เขาสูญเสียไปมาก
ที่นี่ มีผู้แข็งแกร่งมากมาย วินาทีที่เขาส่งอาวุธเทพมารออกมา มีผลกระทบที่ข่มขู่ทุกคนทันที ทุกคนถอยห่างออกไปอย่างบ้าคลั่ง
เวลาสั้นๆ ทุกคนที่คิดจะต่อสู้เพื่อแย่งกล่องเหล็กสีดำในซากปรักหักพังต่างหนีไปหมด
อาวุธเทพมารอยู่ที่นี่ แม้แต่เจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้ทำได้เพียงอดกลั้นความเกลียดชัง ใครกล้าที่จะต่อต้าน?
คนรับใช้ที่อยู่ข้างหลังบาเค่อบินลงไป โบกมือแยกแมกมาออก หยิบกล่องเหล็กสีดำออกมา
“พรึบ!”
กล่องเหล็กถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย มีหินสีแดงเข้มวางอยู่ข้างใน
คนรับใช้ชราในชุดดำเอื้อมมือไปหยิบหินสีแดงเข้ม แต่แล้วสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ฝ่ามือของเขาไหม้ขึ้นมา เขารีบปล่อยมืออย่างรวดเร็ว และหินก็ตกลงไปในกล่องเหล็ก