ในโลกที่อยู่ชั้นใต้ดินที่อยู่ริมแม่น้ำใหญ่แห่งนี้ จู่ ๆ ก็มีแสงรำไรขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด และชายผู้นั้นที่บอกว่าตนเป็นภูตผี กลับไม่เห็นเงาร่าง แม้แต่พลานุภาพเฉินโม่ก็ไม่สามารถสัมผัสได้
เฉินโม่ยื่นมือซ้ายเข้าไปจับในอ่างงู ร่างของถานชิวเซิงก็กระเด็นออกมา เฉินโม่ใช้สายคาดเอวมัดศพของถานชิวเซิงไว้ที่หลังของตน หันไปพูดว่า : “ฉันจะพาเข้าไปฆ่าตระกูลหยาง!”
ทันใดนั้นนั้นก็มีเสียงที่เย็นชาดังออกมาจากแสงรำไร : “วันนี้นายต้องตายอย่างแน่นอน หรืออยากจะหนีงั้นหรือ?”
แววตาเฉินโม่เหมือนมีดที่แหลมคม มังกรทองปรากฏขึ้นมารอบกาย บรรยากาศที่ทรงพลังอำนาจแผ่ซ่านไปทั่วโลกที่อยู่ชั้นใต้ดิน ห้องหินและทางเดินหินเหมือนจะเกิดพายุกระโชกสีทองขึ้น
“ก็แค่หนูตัวน้อย ๆ เท่านั้น! ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง ” แววตาที่แข็งทื่อของเฉินโม่พูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม : “ถ้าฉันอยากไป ใครจะห้ามได้!”
แสงไฟที่อยู่ท่ามกลางพายุสีทองพลิ้วไหวไม่หยุด เปลวไฟหล่นระเกะระกะ มีเสียงโหยหวนของภูตผีดังขึ้นบริเวณทั่วทั้งสี่ทิศ
ทันใดนั้น แสงไฟก็ดับลง โลกที่อยู่ชั้นใต้ดินตกอยู่ในความมืดมิดทันที และเสียงร้องของภูตผีก็หยุดลง
เฉินโม่ไร้ซึ่งความเกรงกลัว ส่งเสียงเย็นชาออกมา ปรบมือข้างเดียวไปบนท้องฟ้า
“เสียงดังกึกก้อง!”
โลกที่อยู่ชั้นใต้ดินถูกเฉินโม่ทำให้เปิดรูขนาดใหญ่ออกมาในทันที เฉินโม่หมุนร่างหนึ่งรอบก็ก้าวออกจากโลกเมื่อกี้นี้ไปได้แล้ว
แสงพระจันทร์เย็นยะเยือก ดวงดาวเต็มท้องฟ้า ทันใดนั้นเฉินโม่รู้สึกว่าร่างกายของตนเหมือนจะถูกมัดไว้บนท้องฟ้าค่ำคืนนี้ ไม่อาจขยับตัวได้
เขามองลงไปข้างล่างทันที ทันใดนั้นก็พบว่าข้างล่างมีรูปเก้าเหลี่ยมปรากฏออกมาเลือนราง ทุกมุมจะมีแสงตะเกียงน้ำมันหนึ่งอัน นั่นคือทางที่เขาเดินมาก่อนหน้านี้
แสงของดวงจันทร์และดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้าค่อยๆห้อยตัวลงมา ทีละดวงๆทีละเส้นๆ พันรอบเฉินโม่เอาไว้ทีละเส้น ๆ ราวกับโซ่
และแม่น้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็กลับกลายเป็นคลื่นมหึมา ซัดมาอย่างรวดเร็ว ล้นเข้าไปในรูปเก้าเหลี่ยมที่อยู่ข้างล่าง ผ่านไปได้ไม่นานก็กลายเป็นบ่อน้ำบ่อหนึ่ง
ปุดๆปุดๆ ในบ่อน้ำเริ่มมีฟองอากาศ ทันใดนั้นบ่อน้ำที่ใสสะอาดเหมือนโดนหมึกย้อมสี สกปรกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เพียงแต่ว่านั่นคือหมึกเป็นสีแดง ถ้าพูดให้ถูกต้องยิ่งขึ้น นั่นก็คือเลือด เลือดของคน!
บ่อน้ำที่อยู่ข้างล่างกลายเป็นบ่อเลือดที่เหม็นคาวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้!
“ฮิ ๆ ๆ เฉินโม่ วันนี้ให้นายมาลองค่ายกลมังกรคู่เลือดนับหมื่นของภูตผีอย่างผม!” มีเสียงใกล้ไกลดังขึ้นมาทั่วทั้งสี่ทิศ
สีหน้าเฉินโม่เปลี่ยนเพียงเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าตนจะหลงกลของเขา ที่แท้ทางเดินหินเหล่านั้นที่ตนเดินผ่านมาเป็นค่ายกล ส่วนคนที่โดนตนฆ่ารวมถึงผู้อาวุโสสำนักคงต้องสามคนนั้นที่โดนภูตผีทำพิษจนตายล้วนแล้วกลายมาเป็นของสังเวยแก่ค่ายกลมังกรคู่เลือดนับหมื่นนี้!
แสงจันทร์ที่อยู่เหนือดวงจันทร์รวมเป็นลำแสงสาดส่องไปที่กลางบ่อเลือด ดวงดาวที่นับไม่ถ้วนรวมเข้าด้วยกัน กลายเป็นลำแสงส่องเข้าไปกลางบ่อเลือดโดยตรง
หลังจากที่สงบเงียบไปชั่วขณะ จู่ๆบ่อเลือดก็กระฉูดออกมา มีมังกรใหญ่สองตัวที่เป็นสีเลือดบินออกมาจากบ่อเลือด โบยบินอย่างสง่าราวกับไม่มีใครเหนือกว่าตน!
“กี๊ช~ กี๊ช~”
มังกรเลือดทั้งสองชูหัวขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วร้องคำราม ความเดือดดาลอันทรงพลังมิมีสิ่งใดเทียบได้
เฉินโม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย มังกรทองคุ้มกายอ้าปากแกว่งหาง ลอยวนรอบตัวเฉินโม่ บดให้แสงทั้งสองที่ผูกมัดเฉินโม่ไว้ให้เป็นฝุ่นผง
ทันใดนั้น เฉินโม่ได้อิสระกลับมา พายุยามค่ำคืนกะโชกแรง พัดให้เสื้อผ้าของเขาเสียงดังพรึบพรับ
“ภูตผี! วันนี้ฉันต้องฆ่าแกให้ได้!” เฉินโม่ตะโกนเสียงดัง บินโฉบลงมาเหมือนดั่งนกอินทรีจับกระต่าย พุ่งตรงไปที่มังกรใหญ่ทั้งสองตัวนั้น
มังกรทั้งสองพันตัวกันและกันสูงขึ้น หัวมังกรชูขึ้นสูง เลือดทั้งสองที่รัดกุมกันแน่นกลายเป็นดาบเลือดทั้งสองยิงตรงไปที่เฉินโม่
มือทั้งสองของเฉินโม่เต็มไปด้วยลำแสง กางนิ้วทั้งสิบออก จับไปที่ด้ามของดาบเลือดทั้งสอง