เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1381
หลังผ่านไปสองวัน
จ้าวหมิงหยู่ยังนอนอยู่หน้าประตูตระกูลหานเหมือนเดิม
เหมือนเขากลายเป็นทัศนียภาพหนึ่งไปแล้ว ช่วงนี้มีประชาชนเมืองหลวงมาดูแทบทุกวินาที คนจำนวนไม่น้อยเอากระจกจำภาพที่ซื้อมาใหม่บันทึกภาพไว้ จากนั้นเดินออกไปพร้อมรอยยิ้ม แม้ตอนกลางคืนก็มีคนมาดูเป็นจำนวนมาก บอกว่าดูตอนกลางคืน ก็ให้ความรู้สึกอีกแบบ
แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ กลับทำให้ลูกหลานตระกูลหานลำบาก พวกเขาต้องสลับกันมาเฝ้า เพื่อป้องกันไม่ให้ใครมาฆ่าจ้าวหมิงหยู่!
แต่เหมือนลูกหลานตระกูลหานเต็มใจทำเรื่องนี้ มาสลับเวรกันด้วยรอยยิ้ม
จ้าวหมิงหยู่ที่น่าสงสารนอนกลอกตาไปมาอยู่บนพื้น
อันที่จริงเมื่อหนึ่งวันก่อน เขาพยายามทำให้จิตญาณตัวเองมั่นคงได้แล้ว แต่ร่างกายที่แข็งทื่อไม่สามารถแก้ไขได้ในระยะเวลาสั้นๆ ยังต้องนอนอยู่แบบนี้อีกระยะหนึ่ง
แต่เหมือนปากเขาเป็นปกติดีแล้ว เอาแต่ตะโกนไม่หยุดว่า “ประคองฉันขึ้นหน่อย ฉันให้เงิน ไปหาของให้ฉันกินหน่อย”
ไม่มีใครสนใจเขา ลูกหลานตระกูลหานคนหนึ่งหัวเราะร่า “นอนนิ่งๆ ไปเถอะ ระวังฉันจะปล่อยหมาบ้าไปกัดนายนะ!”
จ้าวหมิงหยู่ก่นด่าเสียงดัง “ลู่ฝานไร้ยางอาย นายลอบทำร้ายฉัน มีปัญญาเราก็มาสู้กันอีกรอบสิ ครั้งนี้ฉันไม่มีทางโดนนายลอบทำร้ายแน่ๆ!”
เสียงดังมาก แต่ไม่มีใครสนใจสักคน
ไม่นาน มีแขกมาหน้าประตูตระกูลหาน
ใส่ผ้าปิดหน้า สวมชุดคลุมยาว ด้านหลังมีผู้อาวุโสติดตาม ธิดาเทพที่จะประลองกับลู่ฝานในอีกไม่กี่วัน
เมื่อมาถึงหน้าตระกูลหาน ธิดาเทพเปิดเผยใบหน้า ทำให้พวกลูกหลานตระกูลหานหลงใหลจนทำอะไรไม่ถูก
“ธิดาเทพ!”
ธิดาเทพยิ้มสดใสแล้วพูดว่า “หานเยียน ธิดาเทพประเทศเป่ยเสิน ขอพบท่านลู่ฝาน รบกวนช่วยแจ้งให้หน่อย!”
ลูกหลานตระกูลหานสองสามคนเป็นลมไปทันที คนข้างๆ รีบลากคนที่เป็นลมเข้าไปแจ้งด้านใน
สวยจนถ้ามองนานๆ อาจตายได้
ธิดาเทพยืนไม่ไกลจากจ้าวหมิงหยู่ เธอหันไปมองจ้าวหมิงหยู่แล้วพูดว่า “ศิษย์ของอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรอสูรซีเหลียง ชื่อเสียงโด่งดังมาก แต่กลับแพ้อย่างน่าเวทนาเช่นนี้ คิดว่าหลังจากนายกลับไป ต้องโดนอสูรศักดิ์สิทธิ์จับกลับไปขังแน่ๆ ดูเหมือนนายคงไม่มีโอกาสเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศแล้ว น่าอับอายขายหน้าขนาดนี้ อยู่บ้านดีที่สุด ฉันก็จะยกเลิกแผนการไปอาณาจักรอสูรซีเหลียงเหมือนกัน อย่าทำให้ฉันเสียเวลาจะดีที่สุด!”
จ้าวหมิงหยู่โดนธิดาเทพด่าใส่จนหนังตากระตุก
แต่ไม่รู้ว่าช่วงนี้เขาโดนด่าจนชินแล้ว หรือว่าเขาหน้าด้านมาตั้งแต่เกิด คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่โมโห แล้วตะโกนออกมาว่า “นี่เป็นเรื่องไม่คาดฝัน ฉันโดนเขาลอบทำร้ายจนแพ้ ถ้าสู้กับฉันซึ่งหน้า เขาไม่มีทางสู้ฉันได้หรอก อาณาจักรอสูรซีเหลียงของเราฝึกทักษะวิชาบู๊สังหาร”
ธิดาเทพส่ายหน้า เธอหมดคำจะพูดกับคนหัวรั้นแบบนี้จริงๆ
เธอไม่มีความคิดจะช่วยพยุงจ้าวหมิงหยู่ขึ้นมา ตอนนี้จ้าวหมิงหยู่ในสายตาเธอเหมือนกองขี้โคลน เธอไม่อยากมองนานเลย
ไม่นาน ลูกหลานตระกูลหานที่เข้าไปแจ้งวิ่งออกมาพูดว่า “ธิดาเทพ เชิญทางนี้ พี่ลู่ฝานเชิญไปคุยที่ด้านหลังภูเขา!”
ธิดาเทพพยักหน้าเบาๆ พาผู้อาวุโสด้านหลังเดินเข้าไปในตระกูลหาน
หลังจากนั้น ลูกหลานตระกูลหานคนนั้นเดินมาข้างจ้าวหมิงหยู่ แล้วพูดว่า “ถือว่านายโชคดีนะที่เจอพี่ลู่ฝาน ฉันจะบอกให้นะท่านลู่ฝานที่เอาชนะนาย ให้ยานายมาหนึ่งเม็ด กินแล้วไสหัวไปซะ อย่ามาก่อกวนเขาอีก ฉันขอเตือนนายไว้ ทางที่ดีรีบกลับอาณาจักรอสูรซีเหลียงซะ ประเทศอู่อานของเราไม่ใช่ที่สำหรับคนอย่างนาย!”