เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1390
เมื่อโจมตีด้วยกระบี่ ตัวของลู่ฝานกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งทันที
ไม่เพียงแค่นั้น ในประติมากรรมน้ำแข็ง ผิวหนังทุกตารางนิ้วของลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยกระบี่ เหมือนกับว่าถ้าประติมากรรมน้ำแข็งเกิดรอยร้าวแตกออก ลู่ฝานจะร่วงลงมาเป็นชิ้นๆ
ธิดาเทพเก็บกระบี่ พลิกตัวลงสู่พื้น ใบหน้ามีรอยยิ้มได้ใจ
นี่คือจุดจบของการสบประมาทเธอ คิดว่าเธอทำได้แค่ผนึกคนอื่นให้เป็นน้ำแข็งเหรอ
เธอเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของประเทศเป่ยเสินนะ เป็นคนที่มีพลังธาตุคู่ ร่างกายที่มีทั้งลมและน้ำแข็ง มีสองวิถีในร่างเดียว
แข็งแกร่งกว่าเยอะ เมื่อเทียบกับวิชาเพลิงและสายฟ้าที่อาศัยทักษะวิชาบู๊ผสานของลู่ฝาน!
ใบหน้าฉินซางต้าตี้ประหลาดใจเช่นกัน
ธิดาเทพที่มีวิถีน้ำแข็ง ก็แข็งแกร่งมากแล้ว ใครจะคิดว่าเธอยังรู้วิถีสายลมด้วย
เป็นไปตามคาด คนที่ถูกเลือกจากหอเทวาลัย มีพรสวรรค์ล้ำเลิศจริงๆ
ร่างที่มีพลังธาตุคู่ คุณสมบัติที่หาได้ยากแบบนี้ ทำให้ธิดาเทพเหนือกว่าคนทั่วไปในเส้นทางฝึกฝนบู๊แล้ว
“เฮ้อ!”
ฉินอวิ่นไท่จื่อถอนหายใจ มองไปในสนามแล้วส่ายหน้า “ธิดาเทพแข็งแกร่งเกินไป นักบู๊อายุน้อยของประเทศอู่อาน คงไม่มีใครสู้เธอได้สักคน”
ฉินฝานก็แอบกัดฟัน เขาหวังลึกๆ ว่าลู่ฝานจะชนะ
แต่ดูจากความเป็นจริง เหมือนจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ธิดาเทพเข้ามาก็ใช้วิถีบู๊คู่ทั้งน้ำแข็งและสายลมออกมาอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานคงแพ้แล้วล่ะ
ทั้งสนามเต็มไปด้วยความเงียบ หานเฟิงและคนอื่นสีหน้าไม่อยากเชื่อ
“ร่างพลังธาตุคู่ ผู้หญิงคนนี้เหมือนเอี๋ยนชิงเลย!”
หานเฟิงพึมพำออกมา
คำพูดของเขาทำให้หลิงเหยาฉุกคิดขึ้นได้
“ใช่ เอี๋ยนชิง ลู่ฝานเคยเอาชนะเอี๋ยนชิงได้ เขารู้ว่าในใต้หล้ามีคนที่มีร่างพลังธาตุคู่ เขาไม่มีทางแพ้ง่ายขนาดนี้”
เหมือนหลิงเหยาไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานจะแพ้ให้ธิดาเทพง่ายขนาดนี้ จึงตะโกนออกมา
ฉู่สิงและคนอื่นกัดฟันไม่พูดอะไร แม้พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานแพ้ แต่ตอนนี้ลู่ฝานโดนน้ำแข็งผนึกไว้แล้ว อย่าบอกนะว่าจะพุ่งออกมาสู้ได้อีก
บนที่นั่งผู้ชม กลุ่มคนเอามือปิดปาก ขอบตาแดงก่ำ นักบู๊ของประเทศอู่อานยิ่งไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานจะแพ้ราบคาบแบบนี้
ท่ามกลางความเงียบ มีแค่พวกไอ้อ้วนตงที่สีหน้ายังปกติเหมือนเดิม
ไอ้อ้วนตงมองลู่ฝานที่โดนแช่แข็ง หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์”
ไอ้หลิวพยักหน้าหงึกๆ “ไม้นี้ไม่เลวนะ”
ยัยแก่หยางหัวเราะแล้วพูดว่า “สมองดีมาก!”
เซวียนหยวนกลอกตามองบนแล้วพูดว่า “รีบสู้ให้จบๆ สิ จะเล่นลูกไม้อะไรเยอะแยะ”
เหมือนยืนยันคำพูดของพวกเขา ในสนามบู๊ธิดาเทพรอยยิ้มเต็มใบหน้า กำลังจะเก็บกระบี่ จู่ๆ เธอชะงักฝีเท้าลง
จู่ๆ ใครคนหนึ่งปรากฏตรงหน้าเธอ ลู่ฝาน!
สีหน้าปกติเหมือนเดิม เสื้อผ้าเป็นระเบียบเรียบร้อย
เหมือนลู่ฝานไม่ได้สู้อย่างไรอย่างนั้น ยืนอยู่ตรงหน้าธิดาเทพ
ธิดาเทพหันไปมองประติมากรรมน้ำแข็งอย่างไม่อยากเชื่อ ในประติมากรรมน้ำแข็งยังมีตัวของลู่ฝานอยู่เหมือนเดิม
ธิดาเทพพูดเสียงดังว่า “เป็นไปได้ยังไง นายถอดร่างได้เหรอ”
กระบี่เทพน้ำแข็งหมื่นปีชี้ไปที่หน้าลู่ฝาน
ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ “ฉันถอดร่างไม่ได้หรอก แต่ฉันแค่กลายเป็นภาพลวงตาได้!”
พูดพลาง ประกายนัยน์ตาลู่ฝานหายไป
ทันใดนั้นทุกคนเห็นว่าลู่ฝานที่โดนแช่แข็งอยู่ก็หายไปด้วย กลายเป็นลำแสงเข้าไปในตัวลู่ฝาน
“เงาลวงตาเหรอ จริงหรือลวงตา”
ฉินซางต้าตี้ตกใจมาก ตะโกนออกมาเสียงดัง
ธิดาเทพแววตาวูบไหว สีหน้ากลั้นความโมโหเอาไว้ไม่อยู่ เธอดูออกว่าลู่ฝานใช้วิธีอะไร
“ภาพลวงพลังปราณยอดเยี่ยมมาก คิดไม่ถึงว่าความสามารถในการควบคุมพลังของนายจะถึงระดับนี้!”
มือธิดาเทพเริ่มสั่นเบาๆ แม้เธอพูดแบบนี้ แต่รู้ดีแก่ใจว่าลู่ฝานสามารถทำทั้งหมดนี้ได้ ไม่ใช่แค่การควบคุมพลังที่แข็งแกร่งแน่ๆ สิ่งสำคัญกว่านั้นคือลู่ฝานควบคุมพลังที่สามารถทำภาพลวงตาให้เหมือนจริงได้
นี่เป็นพลังที่แข็งแกร่งเหนือกว่าวิถีบู๊ทั่วไปแล้ว!
ลู่ฝานมีรอยยิ้มมุมปาก แน่นอนว่าพลังที่เขาใช้คือพลังแห่งโลกที่เพิ่งชำนาญ
โลกกลายเป็นสรรพสิ่ง แค่ทำภาพลวงตาให้เหมือนจริง เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก
ตั้งแต่เขาจงใจทำเป็นสู้ไม่ไหว ล่อให้ธิดาเทพใช้ท่าไม้ตายออกมา ลู่ฝานก็หลบไปอยู่อีกด้านแล้ว
สิ่งที่ธิดาเทพโจมตีใส่อย่างบ้าคลั่ง เป็นเพียงภาพลวงตาที่เขาใช้พลังแห่งโลกบวกกับปราณชี่สร้างออกมา
นี่คือผลที่ลู่ฝานคิดค้นออกมาในสองสามวันที่ผ่านมา ลู่ฝานเรียกมันว่าวิชาร่างเงาลวง
ยกกระบี่หนักไร้คมในมือขึ้นอีกครั้ง ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ร่างพลังธาตุคู่ของเธอไม่เลวเลยนะ แต่น่าเสียดาย ฉันเคยรู้จักคนที่มีร่างพลังธาตุคู่เหมือนกัน ดังนั้นตอนแข่งหมากรุกครั้งที่แล้ว ฉันจึงรู้ว่าเธอยังมีอีกหนึ่งพลังที่แข็งแกร่ง!”
พายุหิมะปรากฏขึ้นบนตัวธิดาเทพอีกครั้ง พายุหิมะเป็นแถบรวมตัวเป็นรูปร่างอสูรนับไม่ถ้วนด้านหลังเธอ
สิงสาราสัตว์มากันครบ แต่ละตัวขนาดมหึมาและพลังเต็มเปี่ยมมาก
“รู้แล้วยังไง มีปัญญาก็เอาชนะฉันให้ได้สิ!”
ธิดาเทพแผดเสียงดัง
ลู่ฝานยกยิ้มมุมปากแล้วพูดว่า “ถ้าเธอเชี่ยวชาญวิถีบู๊มิติ ฉันอาจสู้กับเธอสุดชีวิตสักรอบ แต่น่าเสียดายที่เธอหนีไม่พ้นขอบเขตห้าธาตุ งั้นก็ขอโทษด้วย ฉันจะจบการต่อสู้นี้แล้ว!”
ธิดาเทพหัวเราะแล้วพูดว่า “โอ้อวดอย่างไม่ละอาย!” อสูรพายุหิมะขนาดใหญ่เต็มฟ้า พุ่งเข้ามาฆ่าลู่ฝาน
ลู่ฝานแผดเสียงออกมา
“ทำลาย!”
ทันใดนั้น พายุหิมะในสนามบู๊หยุดลงทันที
จู่ๆ ห้าธาตุฟ้าดินสยบลงใต้เท้าลู่ฝาน แน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว
ลู่ฝานค่อยๆ ฟันกระบี่ลงมา แล้วพูดเสียงเบาว่า “กระบี่ฟ้าดิน!”