เมื่อเผชิญกับพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางที่เกิดใหม่ในร่างของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตศักดิ์สิทธิ์สามัญ ทางเลือกเดียวของหลิงตู้ฉิงที่จะจัดการกับศัตรูที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าเขาถึงระดับนี้ได้ก็คือการส่งขึ้นไปอยู่บนโลกเบื้องบนอย่างเดียว
ด้วยความเดือดดาลถึงขีดสุด พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางพุ่งเข้าหาหลิงตู้ฉิงอย่างบ้าคลั่ง
“หมื่นแสงธรรมปราบมาร!” พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางตะโกนลั่น
เมื่อสิ้นเสียงของพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซาง สัญลักษณ์ 卍 สวัสติกะสีทองอร่ามนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น และพุ่งเข้าไปหาหลิงตู้ฉิงทันที
หลิงตู้ฉิงยิ้มและตะโกนขึ้นเช่นกัน “ในนามของข้า ข้าขอโมฆะเต๋าแห่งพุทธที่สถิตในบริเวณนี้ทั้งหมด!”
แน่นอนว่าเมื่อเผชิญกับอำนาจของเขตแดนประกาศิต สัญลักษณ์ 卍 สวัสติกะสีทองที่ปรากฏขึ้นหายไปไปในทันที ซึ่งภาพเช่นนี้ทำให้พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางตกตะลึงจนตาค้าง
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เผชิญกับทักษะที่เหนือจินตนาการขนาดนี้ตั้งแต่มีชีวิตมานับล้านปี เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าจู่ ๆ พลังแห่งพุทธทั้งที่อยู่ในบริเวณรอบ ๆ ถูกลบล้างออกไปหมดแถมยังถูกยับยั้งไม่ให้ปรากฏขึ้นอีก
อย่างไรก็ตาม พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางนั้นยังคงเห็นจุดอ่อนบางอย่างของเขตแดนประกาศติต เขาจึงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย้ยหยันว่า “ทักษะของเจ้านับว่าไม่เลวเลย แต่ความแข็งแกร่งของเจ้าในตอนนี้คือจุดอ่อนของมัน ข้าสามารถทำลายเขตแดนของเจ้าได้ง่าย ๆ โดยการดึงพลังแห่งพุทธที่สถิตอยู่ในภูมิภาคอี้ซางทั้งหมดมาเกื้อหนุนตัวข้าให้ทะลวงระดับขึ้นไปจนมีอำนาจมากพอที่จะทำลายเขตแดนของเจ้า!”
หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบกลับ “อย่ามาขู่ข้าให้ยากเลย เจ้ารู้ตัวดีว่าเจ้าไม่สามารถทำแบบนั้นได้หรอก! หากเจ้าทะลวงระดับของตัวเองสูงไปมากกว่านี้ มันจะเป็นการขัดต่อกฎของสวรรค์และโลกที่กำหนดไว้กับโลกเบื้องล่าง เมื่อไหร่ที่เจ้าทะลวงระดับขึ้นไป เจ้าจะต้องเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์ในทันทีก่อนที่จะได้ลงมือกับข้าด้วยซ้ำ! เอาล่ะตอนนี้เจ้ามีแค่ทางเลือกเดียวคือขึ้นไปสู่โลกเบื้องบนซะ แล้วในอนาคตข้าสัญญาว่าข้าจะสู้กับเจ้าอย่างเท่าเทียม”
พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางโกรธจนตัวสั่นเมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงรู้ทัน และคำพูดของหลิงตู้ฉิงนั้นถูกต้องทุกประการ
“ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนั้น ข้าก็อยากลองว่าทัณฑ์สวรรค์จะฆ่าข้าทันก่อนที่เจ้าจะตายรึเปล่า!” พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางตะโกนขึ้นด้วยความดื้อรั้น
จากนั้นเขาบินออกจากระยะของเขตแดนประกาศิตของหลิงตู้ฉิง และเริ่มดูดซับพลังแห่งพุทธที่อยู่รอบ ๆ กาย
หลิงตู้ฉิงยิ้ม และจากนั้นเขาเรียกศพยักษ์เทวะทั้งสี่ออกมาบังร่างของเขากับโจวจื่อซินเอาไว้เพื่อเตรียมรับการโจมตี
แต่แล้วในทันทีที่พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางเริ่มดูดซับพลังแห่งพุทธ ท้องฟ้าทั่วภูมิภาคอี้ซางก็ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆที่มืดครึ้มพร้อมกับมีสายฟ้าแลบแปลบปลาบ และเสียงฟ้าร้องดังสนั่น
แน่นอนว่านี่คือสัญญาณของทัณฑ์สวรรค์ที่กำลังปรากฏ
สีหน้าของพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันทีพร้อมกับรีบหยุดดูดซับพลังแห่งพุทธ
เขารีบสงบใจตัวเองและจ้องเขม็งไปที่หลิงตู้ฉิงอย่างไม่วางตา
หลังจากผ่านไปสักพัก พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางพูดขึ้นว่า “วันนี้เจ้ากับข้าถือได้ว่ามีบ่วงกรรมคล้องกันแล้ว ไม่ช้าก็เร็วเจ้ากับข้าจะต้องเจอกันอีกแน่นอน!”
หลังจากพูดจบ พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางควบแน่นพลังแห่งพุทธที่เหลืออยู่ในภูมิภาคอี้ซางเอาไว้บนฝ่ามือของเขา ซึ่งเหตุผลที่เขาทำเช่นนี้ไม่ใช่เพราะเขาจะเพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเองในตอนนี้ เขาตั้งใจไว้ว่าเมื่อขึ้นไปถึงโลกเบื้องบนเมื่อไหร่เขาจะเอาพลังแห่งพุทธนี้เพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเองเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเพิ่มระดับการบ่มเพาะด้วยการบำเพ็ญเพียร
จากนั้นเมื่อระดับการบ่มเพาะของเขาทะลวงขึ้นไปถึงขอบเขตจักรพรรดิเทพเมื่อไหร่ เขาจะออกตามล่าหลิงตู้ฉิงอีกครั้ง
เมื่อเห็นว่าพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางกำลังควบแน่นพลังแห่งพุทธ หลิงตู้ฉิงก็ไม่กล้าที่จะประมาทเช่นกัน เขาจ้องมองพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางอย่างไม่วางตาจนพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางควบแน่นพลังแห่งพุทธเสร็จ และบินพุ่งขึ้นไปสู่โลกเบื้องบน
เมื่อเห็นว่าพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางจากไปแล้ว หลิงตู้ฉิงจึงถอนอำนาจของเขตแดนประกาศิตของตนเอง
ในเวลานี้พลังแห่งพุทธเกิน 8 ส่วนได้ถูกพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางเอาไปหมดแล้ว ส่วนที่เหลืออยู่จึงถูกดึงออกไปกลายเป็นของเหล่าหลวงจีนและแม่ชีทั้งหลายที่อยู่ในภูมิภาคอี้ซางทั้งหมด
ตอนนี้เมื่อไม่มีพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซาง สรรพชีวิตต่าง ๆ ที่อยู่ในภูมิภาคอี้ซางก็เริ่มกลายมาเป็นปกติอย่างที่ควรจะเป็นแบบโลกภายนอก
บรรดาผู้คนทั้งหลายต่างรีบวิ่งไปหาสิ่งของมาปิดบังร่างกายส่วนที่ล่อนจ้อนกันจ้าละหวั่น ส่วนบรรดาสิงสาราสัตว์ต่าง ๆ ก็ตื่นตกใจกลัวและรีบวิ่งหนีหายเข้าป่าไปในทันที
ถึงแม้ว่าพลังแห่งอารมณ์และความปรารถนาจะถูกหลิงตู้ฉิงดูดซับเข้าไปไม่น้อย แต่ถ้าเทียบกับจำนวนอันมหาศาลแต่เดิมที่พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางกักขังเอาไว้มันนับได้ว่าเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ เท่านั้น
ส่วนหลวงจีนและแม่ชีทั้งหลายพวกเขาต่างไม่สนใจหลิงตู้ฉิงอีกต่อไป เพราะพวกเขาต่างกำลังตกอยู่ในอาการปลื้มปริ่มจากสาสน์ที่พระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางประกาศว่าศาสดาของพวกเขาได้บรรลุขึ้นไปสู่โลกเบื้องบนแล้ว
ทางด้านของหลิงตู้ฉิง ในเวลานี้ก็กำลังอาบลำแสงจากสวรรค์ ซึ่งเป็นพลังวิญญาณบริสุทธิ์
ลำแสงนี้เป็นการตอบแทนจากสวรรค์ที่หลิงตู้ฉิงได้สร้างคุณประโยชน์ให้กับโลกและสวรรค์โดยการขจัดภัยของพระโพธิสัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางออกไป ซึ่งแน่นอนว่าโจวจื่อซินก็ได้รับส่วนแบ่งเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลิงตู้ฉิงข้องใจเป็นอย่างมากก็คือแม้แต่ศพยักษ์เทวะทั้งสี่ก็ได้รางวัลตอบแทนจากสวรรค์เหมือนกัน
เขามองไปที่พวกมันด้วยสายตาสงสัยว่าถ้าหากพวกมันได้รับรางวัลจากสวรรค์มากพอพวกมันจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้รึเปล่า?
อันที่จริงมีอีกสิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือง้าวเทวะพินาศที่นอนอยู่ที่คฤหาสน์สราญรมย์ก็ได้รับรางวัลตอบแทนจากสวรรค์เช่นกัน
หลังจากรับรางวัลเสร็จเรียบร้อย หลิงตู้ฉิงจึงเริ่มหยิบวัสดุจำนวนมากออกมาจากแหวนมิติของตัวเอง และเริ่มสร้างประตูเคลื่อนย้ายลงที่นี่และเชื่อมมันกับประตูเคลื่อนย้ายของที่อาณาจักรจันทรา
“ซิน เจ้าจงกลับไปที่อาณาจักรจันทราและส่งข่าวให้ยี่เทียนพาคนของเขามาที่นี่เพื่อยึดครองอาณาเขตในภูมิภาคอี้ซาง และเอาทรัพยากรที่มีอยู่ที่นี่ไปใช้เพื่อพัฒนาอาณาจักร” หลิงตู้ฉิงส่งขึ้น
โจวจื่อซินพยักหน้า “อืม ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”
เมื่อโจวจื่อซินกลับไปที่อาณาจักรจันทรา หลิงตู้ฉิงก็เริ่มคิดแผนการต่อไปกับภูมิภาคอี้ซาง
ภูมิภาคอี้ซางนั้นมีขนาดใหญ่มากแถมทรัพยากรต่าง ๆ มากมายก็แทบไม่ถูกแตะต้องเลย และที่สำคัญในเวลานี้ยังไม่มีใครรู้ว่าภูมิภาคอี้ซางนั้นปลอดภัยแล้วนอกจากพวกเขา ดังนั้นหากอาณาจักรจันทราสามารถครอบครองทรัพยากรที่นี่ทั้งหมดได้ พวกเขาจะนับได้ว่ารวยกว่าสำนักเงินตราซะอีก หรือเอาแค่สักหนึ่งในสิบมันก็ถือว่ามหาศาลมากแล้ว
ไม่นานต่อมา โจวจื่อซินก็กลับมาพร้อมกับหลิงยี่เทียน และผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดอีกหลายคน และแน่นอนว่าจิ๋นชานก็ติดตามมาด้วยเช่นกัน
แต่ว่าในทันทีที่หลิงยี่เทียนได้พบหน้าหลิงตู้ฉิง เขาแสดงสีหน้าตึงเครียดทันทีและพูดว่า “ดีเลยที่ข้าได้เจอท่านพ่อตอนนี้ ในเวลานี้โลกภายนอกกำลังเกิดเรื่องวุ่นวายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง หลายกองกำลังที่เคยเป็นพันธมิตรกับเราก่อนหน้านี้ตอนนี้พวกเขากลับตัดความสัมพันธ์กับพวกเราจนเกือบหมด”
หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “พ่อคิดไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดขึ้น ดังนั้นเจ้าไม่ต้องกังวล อันที่จริงการที่โลกวุ่นวายเช่นนี้มันเป็นเพราะพ่อตั้งใจทำให้มันเป็นเอง”
“เหตุผลที่พ่อส่งเย่เจียงไห่ขึ้นไปสู่โลกเบื้องบนนั้นเป็นเพราะพ่อต้องการให้เหล่าผู้คนที่อยู่บนโลกเบื้องบนได้รู้ว่าพ่ออยู่ที่นี่ ซึ่งมันจะทำให้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะส่งคนของพวกเขาลงมา ซึ่งพ่อตั้งใจเอาไว้ว่าจะใช้พลังของเหล่าผู้คนที่ลงมาจากโลกเบื้องบนทุกคนทำให้ครอบครัวของเราทุกคนสำเร็จเต๋ากันครบ!”