กลางอากาศปรากฏภาพลวงตาขนาดใหญ่ภาพหนึ่งถูกเปลวไฟอันแดงฉานห่อหุ้มเอาไว้
มังกรทั้งสี่เผ่าไม่รู้ว่าตกลงแล้วมันเกิดอันใดขึ้นกันแน่
แต่พวกเขารู้ดีว่ามันแข็งแกร่งมาก!
น้ำเสียงอันหยิ่งยโสเสียงหนึ่งดังขึ้น “ข้าจะอยู่ที่ใดแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย ตอนนี้ข้าจะเผาเจ้าให้กลายเป็นผุยผง”
“อ๊า!” มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ตกใจราวกับโง่เขลาไปแล้วก็มิปาน เมื่อถูกเปลวไฟนี้แผดเผาเข้าแล้วก็ไม่รู้สึกใด ๆ ทั้งสิ้น
ผ่านไปครู่หนึ่งเสียงกรีดร้องครวญครางก็ดังขึ้น
อ๊า!
เสียงร้องนี้ดังลั่นจนสามารถทำให้มังกรทั่วทั้งแดนมังกรได้ยินได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเจ็บปวดทรมานมากเพียงใด
อู๋ตี้ที่อยู่ในอ้อมกอดของมู่เฉียนซีพึมพำว่า “เจ้าหมูขี้เกียจนี่ก็เสแสร้งเก่งชะมัดเลย ทำเอาเจ้านั่นตกใจกลัวไปหมดแล้ว”
“อย่าฆ่าข้า อย่าฆ่าข้าเลย ข้าจะไปให้พ้นหน้าเจ้าเดี๋ยวนี้” มังกรปีศาจกลืนสวรรค์กล่าวเสียงต่ำ
เสี่ยวหงยิ้มชั่วร้ายและกล่าวว่า “ไปให้พ้นหน้าข้าเดี๋ยวนี้นะเหรอ เจ้าคิดว่าความเร็วของเจ้าจะเร็วกว่าเปลวไฟของข้าอย่างนั้นเหรอ?”
มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ได้ยินเสียงนี้ก็ตกใจจนพลังยุ่งเหยิง และร่างแยกทั้งหมดของมันก็อันตรธานหายไป เหลือเพียงแค่ร่างแท้ของมันร่างเดียวเท่านั้น
ในตอนนี้จะหนีก็ไม่ได้ จะไม่หนีก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะต้องทำเช่นไรดีแล้ว
นี่มันช่างโชคร้ายยิ่งนัก กว่าจะออกมาจากผนึกนั่นได้มันก็ไม่ง่ายเลย นี่ยังต้องมาเจอกับดาวมฤตยูเช่นนี้อีก
ครั้นแล้วมันจึงมองไปทางเกาะราชามังกร กัดฟันกรอด ทำได้แค่เพียงเท่านี้แล้ว
และสิ่งที่ทำให้มังกรทั้งสี่เผ่าต่างตกตะลึงจนดวงตาแทบจะถลนออกมาก็คือ มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ที่พรวดออกมาก่อนหน้านี้ นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะพรวดเข้าไปในเกาะราชามังกรอีกครั้ง
มันไม่เพียงแต่เข้าไปในเกาะราชามังกรเท่านั้น แต่มันยังเข้าไปยังสถานที่ที่มันถูกผนึกไว้ในตอนแรกอีกด้วย จากนั้นมันก็ได้ซ่อมแซมผนึกนั้นที่มันทำพังอย่างรวดเร็ว
นี่เท่ากับว่ามันได้ทำกรงกักขังมันพัง และสุดท้ายมันก็กลับเข้าไปในกรงนั้นด้วยตัวเอง นี่ไม่เพียงแต่เข้าไปติดกับดักเอง แถมยังซ่อมกรงกักขังที่ตนเองทำพังให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งด้วยกลัวว่าจะขังตนเองเอาไว้ไม่อยู่
นี่มันบ้าชัด ๆ!
เห็นได้ชัดว่าสัตว์ร้ายในตำนานอย่างมังกรปีศาจกลืนสวรรค์นี้ไม่ได้เป็นบ้า แต่เพียงแค่ถูกทำให้ตกใจจนเกิดอาการบ้าต่างหากล่ะ
พวกเขามองไปที่ผู้แข็งแกร่งที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวไฟที่มองเห็นไม่ชัดนั้น นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้
เสี่ยวหงกล่าวด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “พวกเจ้าจ้องมองข้าทำไม ยังไม่รีบไปปิดผนึกอีก อย่าให้เจ้านั่นออกมาได้อีกล่ะ”
“ตกลง!” ครั้นแล้วพวกเขาก็รีบพุ่งออกไปปิดผนึก
มังกรปีศาจกลืนสวรรค์หนีออกมาได้แล้ว การที่พวกเขาจะเอามันกลับเข้าไปปิดผนึกอีกเป็นเรื่องยากมาก แต่เจ้าหมอนี่กลับเอาตัวเองไปขังไว้ใหม่เสียเอง พวกเขาจึงสามารถปิดผนึกมันได้
คำพูดของเสี่ยวหงนั้น มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ก็ได้ยินแล้ว
แต่มันไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
นึกไม่ถึงว่ามันจะให้เจ้ามดปลวกเหล่านี้ปิดผนึกมัน เป็นไปได้อย่างไร?
ด้วยวิธีของมันแล้ว มันควรจะคิดหาทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำให้มันตายสิ
หรือจะรู้สึกว่าการเปิดผนึกเป็นเรื่องยุ่งยาก ก็เลยปล่อยมันไป? แต่ไม่มีทางเป็นเช่นนั้นแน่นอน
มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ที่รู้สึกถึงความผิดปกติก็เริ่มดิ้นรนขึ้น และในตอนนี้เสี่ยวหงที่อยู่กลางอากาศก็เริ่มรักษารูปร่างที่แข็งแกร่งเช่นนี้เอาไว้ไม่ไหวแล้ว
ทันใดนั้นเปลวไฟสีแดงฉานก็ได้อันตรธานหายไป พลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้นก็อันตรธานหายไปเช่นกัน จากนั้นหมูน้อยเสี่ยวหงก็ตกลงมาจากกลางอากาศอย่างอ่อนแรง
“เจ้า…เจ้า…” มังกรปีศาจกลืนสวรรค์ก็เบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจ
“เจ้า…เวลาผ่านไปเนิ่นนานถึงเพียงนี้แล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าพลังของเจ้าจะอ่อนแอถึงเพียงนี้ เมื่อครู่นี้ก็เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาที่เจ้าสร้างขึ้นมาก็เท่านั้น เจ้ากล้าหลอกลวงข้า!”
“อ๊า อ๊า อ๊า! บัดซบ! นึกไม่ถึงเลยว่าข้าจะทิ้งโอกาสแก้แค้นนี้ไปได้”
“รีบปล่อยเข้าออกไปเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยข้าออกไปเดี๋ยวนี้!” มังกรปีศาจกลืนสวรรค์โกรธจนแทบกระอักเลือดแล้ว
มันพลาดโอกาสดี ๆ ไปจริง ๆ!
แต่มันคิดจะออกไปตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว ผู้แข็งแกร่งของเผ่ามังกรทั้งสี่กำลังรวมพลังปิดผนึก และกำลังจะปิดผนึกสำเร็จแล้ว
มู่เฉียนซีให้อู๋ตี้ไปรับเสี่ยวหงที่ตกลงมาจากกลางอากาศ อู๋ตี้กล่าว “เจ้าหมูขี้เกียจ เจ้ายังดีอยู่ใช่ไหม เจ้าคงจะไม่กลายเป็นหมูตายหรอกกระมัง!”
“เจ้ามันปากอัปมงคล หุบปากไปซะ!”
“เห็น ๆ กันอยู่ว่าเจ้าต่างหากที่ปากอัปมงคล มากล่าวหาข้าได้ยังไง”
มู่เฉียนซีกล่าว “ยังมีแรงเถียงเช่นนี้ ดูท่าเจ้าคงจะไม่เป็นอะไร!”
“อ๊า!” เสี่ยวหงส่งเสียงกรีดร้องออกมาคราหนึ่ง “นายท่าน ข้าไม่สบายไปทั้งตัวเลย นายท่านได้โปรดช่วยข้าด้วย!”
มู่เฉียนซีจับเสี่ยวหงมา ทันทีที่ตรวจนางก็ตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น
“ร่างกายของเจ้ากำลังจะเข้าสู่การหลับใหล อีกทั้งตอนนี้เจ้ายังอ่อนแอจนถึงขั้นที่สัตว์วิญญาณระดับหนึ่งสามารถฆ่าเจ้าได้”
เสี่ยวหงกล่าว “ฉะนั้น ข้าจะหลับใหลฟื้นฟูพลังแล้ว แต่นายท่านไม่ต้องเป็นกังวลไป แผนการเดิมของข้าก็คือโจมตีเจ้านั่นอย่างสุดความสามารถ เมื่อตอนที่เจ้านั่นเห็นข้าแล้วตกใจกลัวไป ข้าก็เผาเจ้านั่นแล้ว”
“นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้านั่นจะโง่เขลาปานนี้ เอาตัวเองกลับไปขังในที่เดิมเอง ทำให้ข้าไม่จำเป็นต้องใช้พลังนั้นเลย เพราะฉะนั้นข้าจะไม่ต้องหลับใหลไปนาน”
“นายท่านวางใจเถอะ! อีกไม่นานข้าจะตื่นขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนนายท่านแล้ว”
เสี่ยวหงบอกหลับใหลไม่นาน แต่มู่เฉียนซีไม่ได้คิดว่าจะไม่นานดังที่มันพูด เนื่องจากเวลานอนของเจ้าหมอนี่แตกต่างไปจากคนอื่น
ในตอนนี้ดวงตาอันเย็นยะเยือกคู่หนึ่งจ้องมองไปที่เสี่ยวหง “เช่นนั้นก็รีบไสหัวไปสิ! อย่ามาขวางหน้าซีอยู่เช่นนี้”
และอย่าให้ซีต้องเป็นกังวล
เสี่ยวหงได้กลายเป็นลำแสงสีแดงฉานและอันตรธานหายไปต่อหน้ามู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีมองไปที่จิ่วเยี่ยและกล่าวถามว่า “ตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้างแล้ว?”
จิ่วเยี่ยคว้าร่างของมู่เฉียนซีมากอดเอาไว้แน่น “ไม่เป็นไรแล้ว”
“ซีไม่ต้องเป็นห่วงข้า และยิ่งไม่ต้องเป็นห่วงเจ้าหมูตัวนั้น มันเป็นสัตว์ร้ายที่เก่งกาจกว่ามังกรปีศาจกลืนสวรรค์นั่น มันไม่เป็นอันใดแน่นอน!” จิ่วเยี่ยกล่าว
“สัตว์ร้าย! เสี่ยวหงเป็นสัตว์ร้ายอย่างนั้นเหรอ?” มู่เฉียนซีรู้สึกแปลกใจมาก
จิ่วเยี่ยกล่าว “ตอนแรกข้าไม่แน่ใจ แต่ตอนนี้แน่ใจแล้ว แต่สัตว์โบราณจำนวนมากไม่ได้อยู่ในบันทึก ตอนนี้ข้ายังไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งใด”
“สัตว์ร้าย นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าหมูขี้เกียจนั่นเป็นสัตว์ร้าย! ข้าว่าเจ้านั่นมันคงจะขี้เกียจมากเกินไปหน่อย ก็เลยไม่ได้มีชื่อเสียง” อู๋ตี้กล่าว
สุ่ยอู๋ซินกล่าว “ฝ่าบาทเฮยเย้า การปิดผนึกของทั้งสี่เผ่าได้สำเร็จลงแล้ว ต่อไปจะต้องหยดเลือดวาดอักขระค่ายกลก็เป็นอันเสร็จสิ้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ อักขระค่ายกลฝ่าบาทน่าจะรู้อยู่แล้ว”
เฮยเย้ารู้ เมื่อตอนที่ได้เห็นพวกเขาปิดผนึก อักขระค่ายกลก็ได้ปรากฏขึ้นในหัวของเขาทันที
เฮยเย้าเดินไปและกรีดแขนของตัวเอง จากนั้นเลือดก็ได้หยดลงที่ที่แสงทั้งสี่ได้รวมตัวกัน ไม่นานนักอักขระค่ายกลสีทองก็ได้ปรากฏขึ้น และกดไปที่ที่ปิดผนึก
สุดท้ายพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอันน่าสังเวชของมังกรปีศาจกลืนสวรรค์ “ข้าไม่มีทางปล่อยพวกเจ้าไปแน่ ไม่มีทาง…”
สุ่ยอู๋ซินกล่าว “ท่านมู่ เนื่องจากความแข็งแกร่งของพวกเรามีขีดจำกัด อย่างมากก็สามารถปิดผนึกมันเอาไว้ได้สามร้อยปีเท่านั้น”
เวลาสามร้อยปี สำหรับเผ่ามังกรของพวกเขาแล้วมันสั้นมาก
แต่สำหรับมนุษย์แล้วกลับยาวนานมาก บางทีเวลาสามร้อยปีสามารถทำให้ท่านมังกรวารีฟื้นฟูกลับมาแล้วก็ได้ เช่นนั้นมังกรปีศาจกลืนสวรรค์ก็ไม่ได้นับว่าเจ๋งมากแล้ว
จิ่วเยี่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่มีทางให้เจ้านี่มีชีวิตอยู่ได้นานหรอก”
ขอเพียงแค่สามารถเอาคัมภีร์หมื่นคำสาปของเผ่ามังกรมาได้ เขาก็จะทำให้เจ้ามังกรปีศาจกลืนสวรรค์นี้หายสาบสูญไปทันที
สุ่ยอู๋ซินกล่าว “ไม่รู้ว่าตอนนี้เกาะราชามังกรเป็นเช่นไรบ้างแล้ว เข้าไปดูกันเถอะ!”
มังกรปีศาจกลืนสวรรค์โหดร้ายเป็นอย่างยิ่ง มันออกมาจากผนึกได้ บางทีอาจจะเริ่มเข่นฆ่าไปแล้ว
ทั่วทั้งเกาะราชามังกร บางทีอาจจะไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยู่แล้วก็ได้!
เฮยเย้าเองก็รู้สึกตื่นเต้นมากเช่นกัน อย่างไรเสียบนเส้นทางนี้ก็มีญาติพี่น้องและมังกรในเผ่าของเขา ถึงแม้พวกเขาจะไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่สายเลือดนั้นไมอาจตัดขาดได้
.