เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1513
ตระกูลหั่วตั้งใจเอาธรรมเนียมประเพณีนี้ไว้ที่นี่ ให้ทุกคนได้ฝึกฝน นอกจากทำให้ลูกหลานตระกูลหั่วดูสง่างามมีความรู้แล้ว สิ่งสำคัญกว่านั้นคือบ่มเพาะความมั่นใจและความภูมิใจของลูกหลานตระกูลหั่ว
พรสวรรค์สูง ฉลาด เมื่อเข้าใจก็เรียนรู้ได้เร็ว
ถ้าบวกกับคนที่แยกสมาธิทำได้หลายอย่างและความจำดีแบบลู่ฝาน
เวลาเพียงหนึ่งก้านธูปก็เพียงพอแล้ว ผู้ฝึกชี่ที่ใช้เวลาที่ชั้นสามเป็นครึ่งเดือนหรือเป็นเดือน พูดได้แค่ว่าทักษะการทำความเข้าใจมีขีดจำกัด ความสำเร็จในอนาคตก็แค่ทั่วไปเท่านั้น
ชั้นสี่เปลวไฟลุกโชน
เพิ่งขึ้นมาถึงชั้นสี่ ลู่ฝานเห็นเปลวไฟนับไม่ถ้วนวนเวียนอยู่รอบๆ
เปลวไฟรวมตัวเป็นรูปร่างสัตว์ต่างๆ เสียงคำรามดังไปทั่ว ผู้ฝึกชี่ที่นั่งอยู่บนพื้นสะบัดแขนไปมา ควบคุมเปลวไฟเหล่านี้ แผดเสียงเบาๆ ออกมาเป็นระยะ
จู่ๆ ลู่ฝานชะงักฝีเท้าลง มีแท่นหินขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงหน้าเขา
สูงสามเมตร กว้างห้าฟุต
บนแท่นหินมีตัวอักษรเขียนอยู่หนึ่งบรรทัด “วิชาอาทิตย์ลุกโชน!”
ลู่ฝานมองตัวอักษรพวกนี้เงียบๆ เห็นได้ชัดว่านี่คือวิชาที่เขาต้องฝึกฝน!
ตอนเขาดูตัวอักษรพวกนี้ ลู่ฝานรู้สึกว่าดวงตาของตัวเอง วิญญาณของตัวเองเริ่มร้อนระอุขึ้นเล็กน้อย
เหมือนมีไฟแผดเผาร่างกายเขาอย่างไรอย่างนั้น
“น่าสนใจ!”
ลู่ฝานพูดเบาๆ
หลังจากนั้นเขาปล่อยพลังวิญญาณของตัวเองไปที่แท่นหินทันที
วินาทีต่อมา ลู่ฝาน “เห็น” ในอุโมงค์ข้ามมิติไร้ที่สิ้นสุด เปลวไฟสีขาวนับไม่ถ้วนปกคลุมตัวเขาอย่างรวดเร็ว
คลื่นความร้อนน่ากลัวโจมตีทั้งตัวเขา เห็นด้วยตาเปล่าว่าร่างกายเขาไหม้เกรียมและสุกอยู่ท่ามกลางเปลวไฟ สุดท้ายกลายเป็นเศษผงสีดำขลับ
ไม่นาน ตัวซีกหนึ่งของเขาโดนเผาจนเกือบหมดแล้ว
แต่สีหน้าลู่ฝานยังราบเรียบ เหมือนร่างกายนี้ไม่ใช่ของเขา
“การทดสอบแดนมายาอีกแล้ว ขอโทษด้วยนะ สิ่งเหล่านี้สำหรับฉันเป็นอะไรที่ธรรมดามาก!”
เมื่อพูดเช่นนี้ ประกายแวบขึ้นมานัยน์ตาลู่ฝาน
ทันใดนั้นทุกอย่างรอบตัวพังทลาย สติของลู่ฝานกลับมา ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ตอนนี้แท่นหินด้านหน้าเกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ตัวอักษรที่มีเปลวไฟลุกโชนกลายเป็นวิชาบทหนึ่งต่อหน้าต่อตาลู่ฝาน
ตัวอักษรเล็กๆ สีครามสว่างไสว เหมือนประทับอยู่ในสมองลู่ฝานอย่างไรอย่างนั้น
ลู่ฝานขยับนิ้วเบาๆ ลองทดสอบวิชาอาทิตย์ลุกโชน
ทันใดนั้นมังกรเพลิงตัวหนึ่งลอยขึ้นมาจากมือลู่ฝาน ทำให้ผู้ฝึกชี่รอบๆ มองมาทางนี้
ช่วยไม่ได้ มังกรเพลิงของลู่ฝานใหญ่เกินไปจริงๆ ตัวมังกรสีแดงเพลิงเหมือนมีชีวิต เมื่อปรากฏออกมาก็เรียกสายตาตกตะลึงของทุกคนได้ทันที
มังกรเพลิงพันรอบตัวลู่ฝาน ลู่ฝานมีรอยยิ้มเต็มใบหน้า
“เป็นวิชาที่ไม่เลวจริงๆ ใช้วิธีแบบนี้รวมเพลิงแห่งฟ้าดิน”
ลู่ฝานพูดพึมพำ ขยับนิ้วเบาๆ พลังฟ้าดินรอบตัวเริ่มรวมตัวอย่างบ้าคลั่ง รูปร่างสัตว์เพลิงที่คนอื่นปล่อยออกมาตัวหดลงไปไม่น้อย
มังกรเพลิงข้างตัวลู่ฝานเปลี่ยนจากสีแดงเพลิงเป็นสีครามอย่างรวดเร็ว แสงเพลิงอันดุดันกดดันวิชาทั้งหมดเอาไว้
สวบ! สวบ! สวบ!
เสียงดังติดต่อกัน วิชาที่ผู้ฝึกชี่ปล่อยออกมาโดนทำลายจนแตกสลาย
พวกเขาเบิกตาโตมองลู่ฝาน
“ไอ้หมอนี่ฝึกระดับหนึ่งสำเร็จแล้วเหรอ”
คนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ไม่ มังกรเพลิงแปรเปลี่ยนเป็นสีฟ้าคราม นี่คือผลของการฝึกระดับสองสำเร็จแล้ว!”