“นี่เจ้าจะทำอะไร?” นายน้อยมังกรปีศาจกัดฟันกรอดพลางกล่าว
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ให้คนของเจ้าหยุดก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”
“ไม่มีทาง!”
“เช่นนั้นเจ้าก็ไปตายได้แล้วล่ะ! ไม่เพียงแต่ร่างกายเจ้าเท่านั้นที่ตาย แม้แต่วิญญาณของเจ้าก็ต้องดับสูญไปด้วยเช่นกัน”
นายน้อยมังกรปีศาจกล่าวด้วยหน้าตาที่บิดเบี้ยวเนื่องจากความเจ็บปวดว่า “เจ้า…เจ้ากล้าเหรอ…”
“จะทำหรือไม่ทำ?” มู่เฉียนซีมีทางเลือกให้เขาเพียงแค่สองทางเท่านั้น
นายน้อยมังกรปีศาจกล่าว “พวกเจ้าทั้งหมดหยุดเดี๋ยวนี้!”
“ขอรับนายน้อย!” อย่างไรเสียนายน้อยของพวกเขาก็เป็นถึงอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์เป็นเลิศที่สุดของเผ่ามังกรปีศาจจ่านคง อีกทั้งยังมีสายเลือดของเผ่าเทพอีกด้วย จะตายไม่ได้เด็ดขาด
“ข้าจะพาคนของข้าล่าถอยไป เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ!”
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เจ้าจะเสนอข้อต่อรองกับข้า” กระบี่ของมู่เฉียนซีกรีดลึกลงไป
“เจ้าจะเอายังไงกันแน่?”
มู่เฉียนซีกล่าว “พวกเจ้าได้ของล้ำค่ามาจากคลังเก็บของล้ำค่าของเผ่ามังกรมาไม่น้อยใช่หรือไม่! เอามันออกมาให้ข้าให้หมด!”
“นี่เจ้า…” เขายังไม่ทันตะโกนจบก็เห็นกับสายตาอันเย็นชาคู่นั้นของมู่เฉียนซีแล้ว
ในตอนนี้ชีวิตของเขาได้ตกอยู่ในกำมือของมู่เฉียนซีแล้ว เขาไม่กล้าหุนหันพลันแล่นอีกต่อไป
ของล้ำค่าในคลังเก็บของล้ำค่าของเผ่ามังกร
สายตาของนายน้อยมังกรปีศาจจับจ้องไปที่สุ่ยอู๋ซิน “สุ่ยอู๋ซิน ข้าได้ไข่มุกมังกรวารีศักดิ์สิทธิ์มาจากในคลังเก็บของล้ำค่า ตราบใดที่เจ้าสามารถทำให้หญิงสาวผู้นี้ปล่อยข้าไปได้ ไข่มุกมังกรวารีศักดิ์สิทธิ์ก็จะเป็นของเจ้าในทันที เจ้าเองก็น่าจะรู้ดีว่าหากเจ้าได้ไข่มุกมังกรวารีศักดิ์สิทธิ์ไป พลังของเจ้าก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เมื่อถึงตอนนั้น เผ่ามังกรวารีของเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องตกอยู่ภายใต้การดูแลของเผ่ามังกรทองแล้ว”
นายน้อยมังกรปีศาจคิดว่าตนเองได้โยนเหยื่อที่ล่อตายล่อใจออกไปแล้วจะสำเร็จ แต่สุ่ยอู๋ซินกลับไม่ขยับเขยื้อนแต่อย่างใดเลย
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “ไม่เลวเลยนี่ ไข่มุกมังกรวารีศักดิ์สิทธิ์เจ้าก็เอาออกมาได้แล้ว ข้าต้องขอบใจเจ้าถึงจะถูก! พอดีข้าต้องการสิ่งนี้อยู่พอดีเลย!”
“นี่เจ้า…หากเจ้าไม่ปล่อยข้าไป ต่อให้ข้าต้องทำลายตัวเองข้าก็จะทำลายไข่มุกมังกรวารีศักดิ์สิทธิ์ไปด้วย ข้าไม่ยอมให้เจ้าทำสำเร็จเด็ดขาด” นายน้อยมังกรปีศาจกล่าวอย่างกระหืดกระหอบ
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเชื่องช้าว่า “ทำลายตัวเองอย่างนั้นเหรอ! เจ้าไม่กล้าหรอก เจ้ารักและเสียดายชีวิตของตัวเองจะตายไป เอาของมาให้ข้า แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า อย่าต้องให้ข้าพูดมากเลยนะ!”
“เจ้า…” นายน้อยมังกรปีศาจกับมู่เฉียนซีต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมอ่อนข้อต่อกัน
กว่าจะได้ของล้ำค่ามานั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หากมอบออกไปให้ง่าย ๆ เช่นนี้เขาก็ไม่เต็มใจเช่นกัน!
คัมภีร์หมื่นคำสาปก็ไม่ได้มา หากเสียของล้ำค่าอย่างอื่นไปด้วยเช่นนี้ ท่านพ่อต้องผิดหวังในตัวเขาเป็นแน่
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “นายน้อยมังกรปีศาจ ความอดทนของข้ามีขีดจำกัดนะ! หากว่าข้าถือกระบี่จนเมื่อยมือแล้ว ก็ถึงเวลาที่เจ้าต้องตายจริง ๆ แล้วล่ะ”
นายน้อยมังกรปีศาจกัดฟันกรอด ก่อนจะเอากำไลมิติออกมา “ของทั้งหมดอยู่ในนี้”
กำไลมิตินี้เป็นสิ่งที่ท่านพ่อของเขามอบให้เขามา
คนอื่นไม่สามารถเปิดได้ ต่อให้นางได้กำไลมิตินี้ไปก็อย่าหวังว่าจะเอาของที่อยู่ในนี้ไปได้
“ตอนนี้เจ้าจะปล่อยข้าไปได้หรือยัง!”
มู่เฉียนซีผลักเขาออกไป นางกล่าว “เจ้าไสหัวไปได้แล้ว ข้าไม่ฆ่าเจ้า…”
ในที่สุดเขาก็หลุดพ้นจากความตายมาได้ นายน้อยมังกรปีศาจถอนหายใจด้วยความโล่งอกไปเปราะหนึ่ง แต่ไม่ทันที่เขาจะได้ดีใจ ทันใดนั้นลำแสงสีขาวและสีแดงก็สว่างวาบขึ้น จากนั้นก็โจมตีเขา
ตูม! สุ่ยอู๋ซินก็ออกคำสั่งให้ลงมือแล้วเช่นกัน และการต่อสู้ก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
พรวด! นายน้อยมังกรปีศาจถูกอู๋ตี้กับเสี่ยวหงโจมตีอย่างกะทันหันจนต้องกลายร่างเป็นกายแท้อีกครั้งยังไม่พอ และเขายังกระอักเลือดคำโตออกมาอีกด้วย
นายน้อยมังกรปีศาจกล่าวด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “นี่เจ้าโกหกข้า เจ้าบอกว่าจะไม่ฆ่าข้าไม่ใช่เหรอ?”
อู๋ตี้กล่าวอย่างหยอกล้อว่า “ถึงแม้ว่าเจ้านายของข้าจะไม่ลงมือกับเจ้าแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกข้าจะไม่ลงมือกับเจ้านะ!”
เสี่ยวหงพยักหน้าพลางกล่าวว่า “ก็แค่นายท่านของข้าไม่ลงมือเองก็เท่านั้น มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกข้าจะลงมือแก้แค้นแทนนายท่านข้าไม่ได้ มดปลวกตัวเดียวเช่นเจ้าไปตายเสียเถอะ! อย่าอยู่ให้นายท่านของข้าสะอิดสะเอียนไปมากกว่านี้เลย”
มดปลวกอย่างนั้นเหรอ!
พรวด! นายน้อยมังกรปีศาจกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
นึกไม่ถึงเลยว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ประหลาดสองตัวนี้จะกล้าว่ามังกรปีศาจจ่านคงอย่างเขาว่าเป็นมดปลวก บัดซบยิ่งนัก!
อู๋ตี้กับเสี่ยวหงต่อสู้กับเจ้าหมอนี่อย่างเอาเป็นเอาตาย!
และในขณะที่นายน้อยมังกรปีศาจมีอยู่ชีวิตอยู่บนเส้นด้าย จู่ ๆ ลำแสงสีดำและสีขาวสองลำแสงก็ได้พุ่งออกมา
น้ำเสียงอันแหลมคมเสียงหนึ่งดังขึ้น “ผู้ใดกันที่มันช่างกล้าคิดฆ่าลูกชายของข้า!”
“กล้าทำร้ายคนของเผ่าเทพ รนหาที่ตาย!”
เมื่อมู่เฉียนซีรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายของลำแสงทั้งสอง นางก็รีบกล่าวขึ้นทันทีว่า “อู๋ตี้ เสี่ยวหง รีบออกมา!”
ปัง ปัง ปัง!
จู่ ๆ พลังทั้งสองก็ได้ปรากฏขึ้น และกระแทกเข้ากับร่างของอู๋ตี้กับเสี่ยวหงจนกระเด็นลอยออกไป มันทั้งสองได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
มู่เฉียนซีรีบเอาพวกมันทั้งสองกลับเข้าไปในมิติพันธสัญญาทันที!
คนของกลุ่มเทพเหล่านั้นอุทานขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ท่านราชินีมังกรปีศาจมาแล้ว!”
“ฝ่าบาทก็มาด้วย!”
“ท่านพ่อ ท่านแม่!” นายน้อยมังกรปีศาจก็ตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
ท่านแม่ของนายน้อยมังกรปีศาจเป็นหญิงสวมชุดดำมีเสน่ห์มากผู้หนึ่ง นางมองไปที่นายน้อยมังกรปีศาจและกล่าวว่า “เพื่อให้เจ้ามีความรับรู้ได้ถึงอันตราย แม่ไม่ได้บอกเจ้าว่าแม่ได้ทิ้งวิญญาณเอาไว้ในร่างของเจ้า แต่แม่กลับนึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้”
ท่านพ่อของนายน้อยมังกรปีศาจสวมชุดสีขาว เขาเหลือบมองไปที่นายน้อยมังกรปีศาจด้วยความผิดหวัง และกล่าวว่า “เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้เจ้าก็ทำไม่สำเร็จ! คัมภีร์หมื่นคำสาปล่ะ”
ถึงแม้ว่าท่านพ่อท่านแม่ของเขาจะมาช่วยชีวิตเขาเอาไว้ แต่กลับไม่เคยเป็นห่วงเป็นใยเขาเลย
เขาจ้องมองไปที่มู่เฉียนซีด้วยความโกรธแค้นชิงชัง เป็นเพราะหญิงสาวผู้นี้ที่ทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าเช่นนี้
นายน้อยมังกรปีศาจกล่าว “ท่านพ่อ ข้าเข้าไปในคลังเก็บของล้ำค่าของเผ่ามังกรแล้ว แต่คัมภีร์หมื่นคำสาปกลับไม่ได้อยู่ในนั้น ผู้อาวุโสทุกท่านเป็นพยานให้กับข้าได้ เผ่ามังกรน่าจะไม่ได้ดูแลคัมภีร์หมื่นคำสาปแน่นอน”
ชายชุดขาวกล่าว “เป็นไปไม่ได้! หากคัมภีร์หมื่นคำสาปไม่ได้อยู่ในคลังเก็บของล้ำค่าของเผ่ามังกร เผ่าเทพของข้าไม่มีทางพลาดข่าวไปแน่นอน!”
“แต่ว่า…”
เขายังต้องการอธิบายบางอย่าง แต่ชายชุดขาวกลับกล่าวแทรกขึ้นมาว่า “ต้องมีคนเอาคัมภีร์หมื่นคำสาปไปแล้วเป็นแน่”
“เป็นไปไม่ได้แน่นอน ไม่มีกุญแจเทพเผ่ามังกรก็ไม่มีผู้ใดเข้าไปได้ และตอนนี้ก็ไม่มีผู้ใดสามารถเอากุญแจเทพเผ่ามังกรมาได้!”
“เจ้าสามารถใช้พลังแห่งมิติเข้าไปได้ บางทีคนอื่นก็อาจจะ…”
เขาเหลือบมองไปที่สุ่ยอู๋ซินและพวก “ข้าคือแม่ทัพแห่งเผ่าเทพ แม่ทัพกู้เสี้ยวเทียน คัมภีร์หมื่นคำสาปต้องอยู่ในมือของหนึ่งในกลุ่มคนของพวกเจ้าแน่นอน เอาคัมภีร์หมื่นคำสาปออกมาซะโดยดี แล้วข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า”
“แต่หากพวกเจ้าไม่ยอมเชื่อฟังกันแล้วละก็ ทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ล้วนต้องตายทั้งสิ้น!” แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของเขาในขณะที่กล่าว
สุ่ยอู๋ซินกล่าว “ถึงแม้ว่าฐานะในเผ่าเทพของเจ้าจะสูงส่ง แต่เผ่ามังกรของพวกเราก็จะไม่ยอมอยู่เฉยให้เจ้าฆ่าฝ่ายเดียวแน่”
“เหอะ! ลำพังแค่พวกเจ้า มันก็แค่เผ่ามังกรที่อ่อนแอก็เท่านั้น!” ทันทีที่กู้เสี้ยวเทียนง้างมือขึ้น พลังอันทรงอานุภาพพลังหนึ่งก็พุ่งกระแทกสุ่ยอู๋ซินจนร่างกระเด็นลอยไปไกลถึงร้อยลี้
ตูม! ถึงแม้ว่าสุ่ยอู๋ซินจะกลายร่างเป็นมังกรกายแท้ แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย และลุกยืนขึ้นไม่ไหว
สีหน้าของคนอื่น ๆ พลันเปลี่ยนไปทันที “ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะไม่รู้ถึงพลังที่แตกต่างของพวกเจ้ากับเผ่าเทพของข้าซะแล้ว ยอมจำนนแต่โดยดีเถอะ จะได้ไม่ต้องมีคนบาดเจ็บล้มตาย มิเช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”
และในตอนนี้เอง นายน้อยมังกรปีศาจก็ลุกขึ้นมาและกล่าวว่า “ท่านพ่อ หญิงสาวผู้นี้มาถึงคลังเก็บของล้ำค่าของเผ่ามังกรก่อนข้า นางเพิกเฉยต่อพลังแห่งมิติของข้า คาดว่านางก็สามารถควบคุมมิติได้เช่นกัน ต้องเป็นนางแน่ ๆ ที่แย่งเอาคัมภีร์หมื่นคำสาปไปก่อนข้า”
“คัมภีร์หมื่นคำสาปต้องอยู่ในมือนางแน่นอน!”
นายน้อยมังกรปีศาจจ้องมองไปที่มู่เฉียนซีด้วยสายตาที่ดุร้าย คราวนี้ หญิงสาวผู้นี้ไม่รอดแน่!