ตอนที่ 1505

Alchemy Emperor of the Divine Dao

ทั้งเจ็ดคนคือจอมยุทธรุ่นเยาว์ สี่คนเป็นบุรุษหล่อเหลาอีกสามเป็นสตรีงดงาม ไม่ว่าคนไหนก็ล้วนแต่ปลดปล่อยออร่าแห่งราชาออกมา

“การคาดการณ์ของผู้นำถูกต้องจริงๆด้วย วาสนาที่ยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้น ณ บริเวณนี้!” รุ่นเยาว์ผู้หนึ่งกล่าว

“แน่นอนอยู่แล้ว การทำนายของผู้นำนั้นในโลกนี้ไม่มีใครสามารถทัดเทียมได้”

“วาสนาที่ว่าคือสมบัติล้ำค่า?”

“ข้าก็ไม่รู้ แต่ถึงขนาดที่ผู้นำต้องบอกให้พวกเรามาตรวจสอบ มันต้องไม่ใช่วาสนาธรรมดาแน่”

“สวรรค์ มีนกอมตะระดับราชาเซียนถึงสามตัว!”

“ต้องเป็นสมบัติล้ำค่าอย่างแน่นอน!”

“แล้วเหตุใดกล่องถึงได้เปิดอยู่?”

“ไม่ต้องใส่ใจ วาสนาจะต้องอยู่ในกล่องนี้ ต่อให้มีใครบางคนนำหน้าพวกเราไปก่อนด้วยพลังของพวกเขาทั้งเจ็ดในระดับพลังที่ต่ำกว่าเซียนจะมีใครต่อต้านได้?”

“ข้าเกรงว่าคนที่นำหน้าพวกเขาไปอาจจะเป็นเซียน”

“เป็นไปไม่ได้ ผู้นำกล่าวเอาไว้ว่าสมบัตินี้แม้แต่เซียนก็ไม่อาจรับรู้ได้ คนที่นำไปก่อนคงจะมาอยู่แถวนี้ด้วยความบังเอิญ”

“อืม ไม่ว่าอย่างไรพวกเราก็รีบหน่อยดีกว่า”

“แล้วร่างของนกอมตะทั้งสามที่อยู่ด้านนอกนี้ล่ะ…”

“เลิกคิดถึงเรื่องนั้นได้เลย ร่างของราชาเซียนนั้นทรงพลังเกินไป การทำนายของผู้นำนั้นผิดพลาดเล็กน้อย หากเขารู้ว่าจะมีร่างของนกอมตะทั้งสามอยู่ด้วยล่ะก็เขาคงมาที่นี่ด้วยตัวเองแล้ว”

“ถูกแล้ว ต่อให้เป็นขุมอำนาจของพวกเรา สมบัติของราชาเซียนก็ยังถือว่าล้ำค่าอยู่ดี”

“ไม่ใช่สิ ข้าเพิ่งนึกได้ หากนกอมตะทั้งสามนี้เป็นเพียงสัตว์ขี่ล่ะก็ วาสนาที่ว่าก็ต้องเป็นสมบัติของราชันวารีสวรรค์ในตำนาน!”

“ว่าไงนะ!”

“ตัวตนที่ถูกไล่ล่าโดยดินแดนต้องห้ามมากมาย… แถมยังถูกกล่าวเอาไว้ว่ามีความเกี่ยวข้องกับดินแดนแห่งเซียน!”

“ฮึ่ม ผู้นำทำนายของผู้นำผิดพลาดจริงๆ หากเป็นสมบัติของราชันวารีสวรรค์ล่ะก็ ไม่ใช่แค่ผู้นำของพวกเรา แต่แม้กระทั่งผู้นำของดินแดนต้องห้ามอื่นก็ยังต้องเคลื่อนไหว”

“พวกเราจะทำอย่างไรดี?”

“สมบัติอยู่ตรงหน้าแล้ว จะปล่อยไปได้อย่างไร!”

“ใช่แล้ว ต้องนำสมบัติมาให้ได้!”

ทั้งเจ็ดคนตื่นเต้นมาก วาสนาตรงหน้าคือสมบัติของราชันวารีสวรรค์ในตำนาน ซึ่งเป็นหนึ่งในสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่ผิดแน่ ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ทุกคนไม่ว่าใครก็ต้องหวั่นไหว

พวกเขาลงไปในกล่องทีละคนโดยไม่หวาดระแวงเหมือนกับหลิงฮันเนื่องจากได้รับการชี้แนะจากผู้นำของตนมาแล้วว่าวาสนานี้ไม่มีอันตราบ

……

หลิงฮันกับจักรพรรดินีไม่ได้รู้เลยว่ามีแขกไม่ได้รับเชิญกำลังจะมาหา พวกเขาคิดว่าในอวกาศอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ โอกาสที่จะมีเรือเหาะดาราลอยผ่านมาพอดิบพอดีนั้นแทบจะเป็นศูนย์

พวกเขามองไปยังยอดเขาที่ปรากฏร่องรอยกงเล็กขนาดใหญ่

ขนาดเป็นเพียงรอยแตกร้าวจากกรงเล็บก็ยังทำให้พวกเขารู้สึกกดดันจนแทบจะหายใจไม่ออก เป็นข้อพิสูจน์ได้ว่าเจ้าของกรงเล็บนี้ทรงพลังขนาดไหน

ราชันวารีสวรรค์ถูกกล่าวเอาไว้ว่าเขาถูกไล่ล่าโดยศัตรูแข็งแกร่งมากมาย ศัตรูแต่ละคนล้วนแต่เป็นขุมอำนาจที่ทรงพลังที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์

“ลองไปดูด้านบนกันเถอะ” หลิงฮันกล่าว

โลกโลกภายในกล่องนี้มีภูเขามากกว่าหนึ่งลูก แต่ภูเขาลูกที่อยู่หน้าหลิงฮันนั้นโดดเด่นที่สุดเนื่องจากมีกรงเล็บขนาดยักษ์

แต่เพียงก้าวเท้าขึ้นเขา ทั้งสามคนก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันทรงพลังถาโถมเข้าใส่ หลิงฮันยังพอว่า แต่ในด้านของจักรพรรดินีนั้นนางไม่ได้กายหยาบที่แข็งแกร่งเหมือนกับหลิงฮัน นางต้องโคจรปราณก่อเกิดเป็นโล่ป้องกันรอบร่างกาย

แรงกดดันที่ว่าถูกสายลมพัดมาจากกรงเล็บขนาดยักษ์

จักรพรรดิจอมอสูรนั้นทนแรงกดดันไม่ไหว เขากระอักโลหิตและลอยกระเด็นทันที

หลิงฮันนำจักรพรรดิจอมอสูรเข้ากลับไปในหอคอยทมิฬและเดินขึ้นเขาต่อพร้อมกับจักรพรรดินี

เส้นทางขึ้นสู่ยอดเขานั้นไม่ได้เป็นพื้นขรุขระ มันถูกสร้างขึ้นจากแร่โลหะที่ทนทานที่ยอดเขามีตำหนักตั้งอยู่ซึ่งมันเป็นเป้าหมายที่ถูกกรงเล็บจู่โจม

“หืม!” หลิงฮันชะงักและย่อตัวลงมองพื้น “นี่มันแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบหก!”

แร่โลหะระดับสิบหก อีกแค่ระดับเดียวก็จะกลายวัสดุเซียนแล้ว… การที่มันถูกนำมาใช้เป็นเพียงทางเท้าเช่นนี้ ผู้สร้างต้องมั่งคั่งขนาดไหน?

หลิงฮันหัวเราะลั่นทันทีหลังจากหายตกตะลึง ดาบอสูรนิรันดร์ของเขาจำเป็นต้องใช้แร่โลหะระดับสูงจำนวนมากในการยกระดับ แม้แร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบหกจะยังไม่สามารถใช้ได้ในตอนนี้ แต่มันก็สามารถใช้ได้ในการยกระดับระยะยาว

ยอดเยี่ยม!

เขาเริ่มขุดทางเดินอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่สามารถขโมยภูเขาทั้งลูกไปได้ แต่แค่ขโมยขุดทางเดินนั้นไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร

มีเพียงจอมยุทธที่มีกายหยาบแข็งแกร่งแบบเขาเท่านั้นถึงจะสามารถขุดทางเดินไปพร้อมๆกับต่อต้านแรงกดดันจากสายลมได้ จักรพรรดินีต้องการช่วย แต่นางกลับไม่สามารถทำได้เพราะปราณก่อเกิดไม่เพียงพอ

“เจ้าคอยดูเฉยๆก็พอ ข้าจัดการเอง” หลิงฮันหัวเราะ งานใช้แรงงานแบบนี้เขาไม่ต้องการให้ภรรยาที่มีผิวอันบอบบางทำเด็ดขาด

“น่าเสียดายที่ไม่มีแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบเอ็ดแม้แต่นิดเดียว แร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบหกนี้ข้าทำได้เพียงแค่จ้องมองและไม่สามารถนำพวกมันมาใช้ประโยชน์ได้ในตอนนี้” เขาบ่นในขณะที่ลงมือขุดไม่หยุด

แต่ทันใดนั้นเอง ร่างของจักรพรรดินีกับหลิงฮันก็ต้องหยุดชะงัก พวกเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจของสิ่งมีชีวิตที่มีจำนวนเพิ่มขึ้น พอมองลงไปยังตีนเขาทั้งสองก็พบเห็นคนเจ็ดคนปรากฏตัว ทั้งเจ็ดคนเป็นรุ่นเยาว์ที่มีกลิ่นอายสูงส่งราวกับเป็นมังกรแท้ในหมู่มนุษย์

“ภรรยาข้า!” หลิงฮันหยุดมือพร้อมกับระเบิดจิตสังหาร

“ไม่ต้องกังวล นางอยู่ภายใต้การป้องกันของนกอมตะสวรรค์ระดับราชาเซียนทั้งสาม แม้แต่เซียนระดับสูงก็คงไม่สามารถทำให้นางบาดเจ็บ” จักรพรรดินีกล่าวเพื่อให้หลิงฮันกลับมามีสติ

หลิงฮันพยักหน้า เขาเป็นกังวลมากเกินไป จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์คงไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะหยุดยั้งนกอมตะทั้งสามได้

หลิงฮันลงมือขุดทางเดินต่อ เพียงแค่ระดับวารีนิรันดร์เขาไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ

ทั้งเจ็ดคนเริ่มก้าวเดินขึ้นมายังทางยอดเขา

“หืม ทางเดินพวกนี้เสียหายพอสมควรเลย” ใครบางคนกล่าว

“เส้นทางพวกนี้ราวกับว่าถูกขุดพื้นออกไปเลย”

“จะเป็นแบบนั้นได้อย่างไร!” เหล่าสตรีในกลุ่มส่ายหัว เป้าหมายของทุกคนที่เข้ามาที่นี่ย่อมเป็นตำหนักที่อยู่ด้านบนยอดเขา ใครจะตาต่ำมัวสนใจเส้นทางที่ใช้เดิน?

ขโมยแม้กระทั่งหินรองทางเดินงั้นรึ บ้ารึเปล่า?

“นั่นสิ ข้าว่าพวกมันจะถูกทำลายไปในการต่อสู้นั่นล่ะ” ชายอีกคนในกลุ่มพยักหน้า

พวกเขาเดินตามทางขึ้นไปยังยอดเขา ผ่านไปไม่นานร่างของหลิงฮันที่กำลังขุดทางเดินอย่างเอาเป็นเอาตายก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทั้งเจ็ดคน พวกเขาดวงตาเปิดกว้างอ้าปากค้าง

เหลือเชื่อ… มีคนยาจกถึงขนาดที่ว่าแม้แต่หินปูทางเดินก็ยังขโมยอยู่ในโลกนี้จริงๆ!