อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1155 ตระกูลไป๋หลี่โกลาหล
“ไม่ได้”
กู้ชูหน่วนปฏิเสธทันทีอย่างไม่ต้องคิด
เรื่องของนางก็มีมากมายก่ายกองแล้ว ยังจะสนใจอะไรได้อีก
คิดจะช่วยเย่จิ่งหานออกมาจากในวัง ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์
แววตาฝูกวงหดหู่
“ขออภัย ข้าล้ำเส้นไปแล้ว”
ไม่รู้เพราะเหตุใด พอเห็นท่าทางเศร้าของฝูกวงแล้ว กู้ชูหน่วนก็ปวดใจขึ้นมาเล็กน้อย นางขยับมุมปาก กล่าวปลอบ “วางใจเถอะ ราชินีไม่ทำอะไรเจ้าจิ้งจอกเย่จิ่งหานตัวนั้นหรอก”
“แม่นางมู่ไม่ทราบ ราชินีแคว้นน้ำแข็งมีฝีมืออย่างน้อยระดับหก และยังอาจถึงระดับหกขั้นสูงด้วย”
“แค่กๆ…”
กู้ชูหน่วนเพิ่งหยิบน้ำออกจากแหวนมิติมาดื่ม แทบทำตัวเองสำลัก
“เจ้าว่าอะไรนะ ยัยราชินีโหดนั่นถึงระดับหกเชียวหรือ”
“ถูกต้อง ถึงนางจะไม่เคยเปิดเผยวิทยายุทธ์ของตัวเอง แต่ข้าติดตามนายหญิงมาหลายปี พอสังเกตมองออกได้”
กู้ชูหน่วนพลันเข้าใจ
มิน่าล่ะ เวินเส้าหยีถึงจะให้นางไปฆ่าราชินี
ระดับหกขั้นสูง?
เหอะ…
คู่ต่อสู้สุดแกร่งขนาดนี้ แถมยังเป็นราชินีของแคว้นน้ำแข็ง เวินเส้าหยีมั่นใจในตัวนางเสียจริง
“จัดการตระกูลไป๋หลี่ก่อนเถอะ วันมะรืนลงมือ พวกเจ้าอาศัยช่วงนี้รักษาอาการให้ดีเถอะ”
กู้ชูหน่วนอ่อนใจเล็กน้อย เรื่องวุ่นวายเป็นกอง เรื่องหนึ่งยากกว่าอีกเรื่องหนึ่ง
ต้องหาเซียวหยู่เซวียน
ตระกูลไป๋หลี่ต้องกำจัด
ราชินีต้องฆ่า
เย่จิ่งหานต้องรักษาขาทั้งสองข้าง
หาวิญญาณอะไรนั่นอีก
อาโม่ก็ต้องช่วย
มีเวลาแค่ไม่กี่วัน ต่อให้นางมีวิชาแยกร่าง ก็ยังเกินกำลัง
ฝูกวงพยักหน้า “ได้”
เลว่อิ่งยังคงเงียบตั้งแต่ต้นจนจบ เขาแผ่กลิ่นอายเย็นเฉียบออกมาทั่วร่าง ท่าทางเหม่อลอย พอเห็นกู้ชูหน่วนไม่สั่งอะไรอีก ก็หาสถานที่หนึ่งเดินพลังรักษาตัวตามลำพัง
ครั้นนึกถึงเรื่องที่เขาอยู่ในวังแคว้นน้ำแข็งแล้วถูกราชินีลบหลู่ ฝูกวงจึงอยากไปปลอบเขา แต่ถูกกู้ชูหน่วนขวางไว้
“ให้เวลาค่อยๆ ชะล้างเถอะ”
ปลอบเขาตอนนี้ คือการราดเกลือบนปากแผลเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
“ก็ได้”
กลางดึกของสองวันให้หลัง
สัตว์อสูรแน่นขนัดเข้าล้อมตระกูลไป๋หลี่ โดยมีเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เป็นผู้นำ
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ลั่นคำสั่ง คืนนี้ต้องกำจัดตระกูลไป๋หลี่ ผู้ใดยอมสยบรอด ต่อต้านตาย
ศิษย์ตระกูลไป๋หลี่แต่ละคนโอหังยิ่งกว่าอีกคน เรียกนักฝึกสัตว์มา คุยโตว่าจะกำราบสัตว์อสูรที่มาล้อมตระกูลไป๋หลี่ในคืนนี้ให้หมด แล้วฝึกให้เป็นทาสสัตว์ของพวกเขา
สัตว์อสูรในทวีปปิงหลิง ตัวหนึ่งจงชังตระกูลไป๋หลี่ยิ่งกว่าอีกตัวหนึ่ง
หลายร้อยปีมานี้ตระกูลไป๋หลี่ฆ่าพวกเขาสัตว์อสูรมากมาย พวกมันอยากแก้แค้นนานแล้ว
บัดนี้สบโอกาส ครั้นเหล่าสัตว์อสูรพบคนที่ต่อต้านก็ฆ่าทันที ไม่ยั้งไมตรีแม้แต่น้อย
สัตว์อสูรต่างกลัวนักฝึกสัตว์ กระทิงไฟเก้าเขายกเท้าขึ้นแล้วกระทืบใส่นักฝึกสัตว์ตัวปลิว
“ข้ากระทิงจะฆ่านักฝึกสัตว์โดยเฉพาะ ดูสิว่าพวกเขายังจะทำร้ายพวกเราอย่างไรอีก”
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ยกหางใหญ่ยักษ์ขึ้น ฟาดนักฝึกสัตว์ตายทีเดียวหลายสิบคน
บนหอคอยสูงไกลๆ กู้ชูหน่วนขี่อยู่บนหลังเจ้าเสือน้อย มองตระกูลไป๋หลี่ที่ตกอยู่ในความชุลมุนวุ่นวายด้วยสายตาเย็นชา
ครั้นสัตว์อสูรพุ่งเข้าตระกูลไป๋หลี่ ค่ายกลพิทักษ์ตระกูลของตระกูลไป๋หลี่ก็ทำงานทันที ยังดีที่เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ตะกละตะกลาม อยู่ในตระกูลไป๋หลี่มานานระยะหนึ่ง ดังนั้นจึงรู้ลักษณะพื้นที่และค่ายกลพิฆาตต่างๆ ของตระกูลไป๋หลี่นิดหน่อยด้วย
ดังนั้นพอพุ่งตัวเข้ามาก็ทะลุผ่านค่ายกลพิทักษ์ตระกูลของพวกเขาทันที ทั้งยังวางแผนให้สัตว์อสูรระดับสูงสองสามตัวทำลายค่ายกลของตระกูลไป๋หลี่ด้วย
เหล่าสัตว์อสูรฮึกเหิมมีกำลังใจเต็มเปี่ยม ทุกที่ที่ผ่านราวกับเข้าดินแดนที่ปราศจากมนุษย์
กระทั่งนักฝึกสัตว์ออกมาเป็นกลุ่มๆ จึงสกัดฝีเท้าของพวกมันได้บ้าง
อาวุโสตระกูลไป๋หลี่เสือกตัวออกมา ตะโกน “พวกเจ้าสัตว์อสูร ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนหรือ ถึงกับกล้าบุกรุก เรียกนักฝึกสัตว์ที่เหลือในตระกูลออกมาให้หมด”