ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 955 ม็อกโกหายไป
คนคนนี้เป็นใคร
ทำไมพูดโผงผางและไร้ยางอายขนาดนี้
ใบหน้าขาวเล็กๆของเส้นหมี่เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีราวกับกุ้งต้ม
“…ไม่ต้องห่วง ฉันทำได้แน่นอน”
เธอก้มศีรษะลงอีกครั้งทันที คว้าบัญชีแยกประเภทแล้วรีบทำ
ในฐานะสามีและภรรยา มันเป็นเรื่องปกติที่คนสองคนจะนอนด้วยกัน แต่เนื่องจากไม่ได้อยู่ด้วยกันนานกว่าหนึ่งปี จู่ๆก็อยากอยู่ใกล้กันมาก ทำให้เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย
การเปลี่ยนแปลงของเขาใหญ่มาก
เป็นเพราะติดยาจริงหรือ
ขณะที่ใบหน้าของเส้นหมี่ร้อนผ่าว เธอก็แอบมองด้านข้างของชายคนนั้น และอดไม่ได้ที่จะสงสัย
คืนนั้นในห้องนอนเด็กชั้นล่าง เด็กน่ารักสามคนรอหม่ามี๊แต่ก็ไม่ลงมา
“พี่ชาย ทำไมหม่ามี๊ไม่มานอนกับพวกเราล่ะ พี่บอกว่าหลังจากที่เธอทำงานเสร็จ แด๊ดดี้จะปล่อยเธอลงมาไม่ใช่หรอ”
รินจังเป็นผู้หญิง เธอจะค่อนข้างติดแม่
ในตอนเย็นหลังจากที่เห็นว่าหม่ามี๊ไม่ลงมาเล่านิทานก่อนนอนตามปกติ เธอจึงกอดตุ๊กตาผ้าขี้ริ้ว และวิ่งไปที่ห้องของสองพี่น้องด้วยความเศร้าใจ
เมื่ออิคคิวเห็น ดวงตาคู่สวยเหมือนพระจันทร์เสี้ยวก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเหมือนจิ้งจอกน้อย
“น้องงี่เง่า ถ้าไม่ลงมาก็แสดงว่าหม่ามี๊ยังทำไม่เสร็จ ไม่ต้องห่วง คืนนี้หม่ามี๊ไม่ลงมาแน่”
“…”
ปากเล็กๆเบะออก กำลังจะร้องไห้
โชคดีที่ชินจังก็อยู่ที่นี่ด้วย เมื่อเห็นพี่ชายแกล้งน้องสาวอีกครั้ง เขาก็จ้องมาที่เขาอย่างไม่พอใจ แล้วยกผ้าห่มขึ้นจากเตียงลงมา
“อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขาเลย เสร็จแล้วหม่ามี๊จะลงมา น้องอยากฟังเรื่องไหม พี่ชายฉันจะเล่าให้ฟัง”
หลังจากนั้นพี่ชายคนนี้ก็ลงมารับน้องสาวไปนอนบนเตียงของเขา
ในแง่ของความสงบและมีเหตุผล อิคคิวซึ่งแสนรัก เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กจะค่อนข้างแข็งแกร่ง สำหรับชินจัง เขาเป็นคนซุกซนมาก ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของเส้นหมี่ในการปรามธรรมชาติของเขาเมื่อเขาพาเขามา
ในคืนนั้นเส้นหมี่นอนบนชั้นสาม
คืนหนึ่งที่ความงามไม่มีที่สิ้นสุด เธอถูกเอาเปรียบครึ่งค่อนคืนก่อนถูกปล่อยตัว แล้วก็ผล็อยหลับไป
หลังจากที่ถูกโยนลงเตียง เธอก็ไม่เห็นข้อความที่แสงดาวส่งไปในตอนกลางคืน เพราะจากนั้นมันก็ถูกชายคนนั้นโยนมันลงในลิ้นชักแล้ว
【แสงดาว: เส้นหมี่ เธอรู้จักเบอร์ของเจเคไหม ไอ้บ้าม็อกโกหายตัวไปสองวันแล้ว!!】
【…】
ม็อกโกหายตัวไปจริงเหรอ
เขาไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์เทวเทพเหรอ ไชยันต์ก็พาผู้นำเดชาไปแล้วนี่นา
ในคืนต้นฤดูใบไม้ร่วง ในช่วงเช้าตรู่เวลาเกือบหนึ่งหรือสองนาฬิกา ผู้หญิงคนนี้ส่งข้อความแบบนี้มาจริงๆ ทำให้สับสนมาก
แต่ในความเป็นจริง ถ้าคุณรู้ว่าผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรในสองวันนี้ คุณจะเข้าใจว่าสิ่งที่เธอหมายถึงคือแสดงให้เห็นว่าม็อกโกไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์เทวเทพ
เพราะเธอสามารถเข้าไปในคฤหาสน์เทวเทพได้ตลอดเวลา
แสงดาวทนทุกข์อีกคืนหนึ่ง
โชคดีที่ตอนรุ่งสาง ในที่สุดเธอก็ได้ข้อมูลติดต่อของเจเคจากบุคคลอื่น
【ไอ้สวะ: นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของเขา แต่ฉันแนะนำว่าอย่าไปหาเขาเวลานี้ดีกว่า เขาเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ และไม่มียอมปรากฏตัว คุณคิดว่าเขาจะยอมพบคุณหรอ】
คนที่ให้ข้อมูลติดต่อของเจเคแก่เธอในท้ายที่สุดก็ไม่ลืมที่จะเตือนเธอด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย
เมื่อแสงดาวได้ยิน ความโกรธเก่าไม่ได้หายไป ความโกรธใหม่ก็ปะทุขึ้น!
【แสงดาว: นี่เป็นเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ!】
【ไอ้สวะ: ฉันแค่เตือนเธอว่าการตายของพ่อแม่ของเขาเกิดจากแสนรัก เธอเป็นพี่สาวของเขา คิดว่าเขาจะยอมรับเธอหรอ ไม่ต้องพูดถึงว่าเมื่อก่อนเขาไม่เต็มใจรับคุณ มาตอนนี้ที่เรื่องแบบนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว คุณคิดว่าคุณยังมีโอกาสอยู่ไหม】
ไอ้สวะไร้ความปราณี และร้ายกาจ ตรงประเด็นจริงๆ
ในที่สุดแสงดาวก็หยุดพูด
เลือดทั้งหมดหายไปจากใบหน้าของเธอ เธอนั่งในรถอย่างว่างเปล่า ในขณะนี้ แสงสว่างในดวงตาของเธอก็หายไปอย่างสมบูรณ์ในความมืด
ใช่ เธอไม่รู้ได้ยังไง
แต่เธอจะทำอะไรได้ เธอสามารถดูเขาเลือกเส้นทางอื่น และทำลายชีวิตของตัวเองจากนี้ไปได้หรอ
แสงดาวปิดตาลง
หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้งในความมืด สายตาก็เผยให้เห็นถึงความแน่วแน่อีกครั้ง
【แสงดาว: เรื่องของฉัน คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้!】
【ไอ้สวะ: ……】
ก่อนที่เธอข้อความจะส่งกลับมาอีก
ครั้ง ผู้หญิงคนนั้นก็กดโทรศัพท์แล้วโยนไปข้างๆ
ไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อเธอกำลังขับรถอยู่บนถนนสายหลัก หน้าจอของโทรศัพท์มือถือก็สว่างขึ้นอีกค
รั้ง เป็นข้อความรับโอนจำนวนเงินห้าล้าน
ผู้ชำระเงินคือหิรัญชากรุ๊ป
——
ตอนนี้ม็อกโกอยู่กับเจเคจริงๆ
หลังจากเสร็จงานศพแล้ว เขาก็ไม่สามารถอยู่ในบ้านที่ว่างเปล่านั้นได้อีกต่อไป จึงออกมาเพื่อนคนนี้
“มึงมีแผนยังไงต่อไป”
ในไนท์คลับที่อึกทึก หลังจากที่เจเคจัดห้องชุดสุดหรูเสร็จ เขาก็อาศัยจังหวะที่เพื่อนคนอื่นๆกำลังสนุกมานั่งข้างม็อกโก