บทที่ 651
ถึงแม้ว่าเซียวฉางควนจะเป็นคนไร้ประโยชน์ แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนโง่
ในบ้านนี้ ถ้าจะบอกว่าใครเป็นคนอยากมีหน้ามีตา ตนเองกับภรรยาหม่าหลันก็เป็นทั้งนั้น
แต่ว่า ความยากมีหน้ามีตาของหม่าหลัน มีมากกว่าตนเองอย่างน้อยหนึ่งหมื่นเท่า!
หม่าหลันเป็นคนที่ชอบเอาหน้าสุด ๆ อยากมีหน้ามีตาเป็นที่สุด!
ตอนนี้เธอยังมีหน้ามาบอกว่าตนเองเป็นคนอยากมีหน้ามีตา? หญิงคนนี้ไม่รู้จริง ๆ ว่าหน้าคืออะไร!
ในขณะที่กำลังโกรธ เซียวฉางควนก็รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
หม่าหลันคิดถึงคฤหาสน์ของTomson Riviera มาโดยตลอด ก่อนที่จะตกแต่งเสร็จ เธอก็คิดที่จะย้ายเข้าไปตลอด มีหลายครั้งที่ลากตัวเองไปดูความคืบหน้า ตอนนั้นหม่าหลันก็แพลนไว้ว่า ห้องนั่งเล่นจะซื้อโซฟาแบบไหน ห้องนอนจะซื้อเตียงแบบไหน และในห้องอาหารจะซื้อโต๊ะอาหารแบบไหน?
นั่นหมายความว่า หม่าหลันไม่ได้คิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหวังเจิ้งกางจะมอบเฟอร์นิเจอร์ให้พร้อม
ฉะนั้น เธอเตรียมพร้อมที่จะเสียเงินเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ และก็อยากจะย้ายเข้าไปอยู่จนเต็มแก่แล้ว
แต่ว่า เมื่อคฤหาสน์ตกแต่งเสร็จแล้ว ถึงเวลาซื้อเฟอร์นิเจอร์ ยังไงเธอก็ไม่ยินยอมเสียเงินเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์?
เรื่องนี้มันมีอะไรแปลก ๆ!
เซียวฉางควนถามอย่างเย็นชาว่า “หม่าหลัน เป็นตายร้ายดียังไงคุณก็ไม่ยอมซื้อเฟอร์นิเจอร์ เหตุผลคืออะไร? ที่บ้านไม่มีเงินแล้วใช่ไหม?”
หม่าหลันกล่าวด้วยความตื่นตระหนกว่า “ไม่ใช่ ๆ ฉันแค่ต้องการประหยัดเงินเท่านั้น ตอนนี้เริ่มทำธุรกิจ เราจะใช้เงินทั้งหมดของเราเพื่อไปซื้อความสุขได้อย่างไร?”
เซียวฉางควนขมวดคิ้วและกล่าวว่า “มา ๆ ๆ เปิดแอปพลิเคชันธนาคารในมือถือของคุณ ให้ฉันดูยอดเงินหน่อย!”
“หมายความว่ายังไง?” หม่าหลันลุกลี้ลุกลน แต่แสร้งทำเป็นรำคาญแล้วกล่าวว่า “เซียวฉางควนคุณต้องการตรวจสอบบัญชีของฉันหรือ? คุณไม่ไว้ใจฉันหรือ?!”
“ใช่!” เซียวฉางควนตอบอย่างเด็ดขาดและเย็นชาว่า “ตอนนี้ฉันสงสัยว่า คุณเอาเงินที่บ้านไปใช้หมดแล้วใช่หรือเปล่า มิเช่นนั้น ตามนิสัยของคุณ อยากจะย้ายไปอยู่ที่ Tomson Riviera ตั้งแต่คืนนี้แล้ว!”
หม่าหลันเล่นลิ้น “คุณไม่ต้องพูดไปพูดมา เงินที่บ้านนี่ฉันเป็นคนดูแล นี่คือสิ่งที่พวกเราตกลงกันตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว คุณมีสิทธิ์อะไรมาตรวจสอบบัญชีของฉัน?!”
เมื่อเซียวฉางควนเห็นว่าหม่าหลันเล่นโกงอย่างหน้าไม่อาย เขาก็เดาได้ทันทีว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติกับเงิน เขากล่าวอย่างจริงจังทันที “หม่าหลัน คุณอย่าคิดว่าคุณจะหลอกแบบนี้แล้วมันก็ผ่านไปได้ ถ้าหากคุณไม่ให้ฉันดูยอดเงินในบัญชีธนาคาร ฉันจะหย่ากับคุณ!”
“หย่า?!” หม่าหลันระเบิดอารมณ์แล้วกล่าวว่า “เซียวฉางควนคุณนี่สุดยอดจริง! คุณกำลังจะหย่ากับฉัน! คุณยังมีจิตสำนึกอยู่ไหม? คุณเคยคิดบ้างไหมว่าที่ผ่านมาฉันต้องทนทุกข์กับคุณมากแค่ไหน ต้องทนทรมานขนาดไหน? ตอนนั้นฉันตั้งครรภ์ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน มีคนมากมายที่นินทาลับหลัง? คุณลืมมันไปหมดแล้วหรือ?”
“ฉันยังไม่ลืม” เซียวฉางควนกล่าวว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันช่วยคุณ ทนคุณ ถึงตอนนี้ก็เหมือนกัน แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากรู้ว่า ครอบครัวของพวกเรามีเงินเหลืออยู่เท่าไหร่? คุณอย่าลืมนะ ฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้เช่นกัน ในฐานะสมาชิกฉันมีส่วนสร้างรายได้มากมายให้กับครอบครัวนี้! ก่อนที่ฉันจะทะเลาะกับแม่ของฉัน และบริษัทเซียวซื่อยังไม่ตกต่ำ ฉันได้รับเงินปันผลสองถึงสามหมื่นทุกเดือน!”
หม่าหลันตะคอกอย่างเย็นชาว่า “คุณอย่ามาเล่นไม้นี้กับฉัน ในบ้านนี้ฉันเป็นคนดูแลเรื่องเงิน คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะมาถาม!”
เซียวฉางควนกัดฟันและกล่าวว่า “โอเค คุณจะดื้อรั้นจนถึงที่สุดใช่ไหม? ดี! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ วันพรุ่งนี้พวกเราไปหย่ากัน ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณอีกแล้ว!”
“คุณกล้าหรือ?”
“ทำไมฉันจะไม่กล้า?”
เซียวฉางควนตะโกนอย่างเย็นชา “ฉันจะบอกคุณ! พรุ่งนี้ฉันจะไปหาทนาย! ฉันจะทำตามที่ฉันพูด! เพราะว่าบ้านนี้ไม่มีสมบัติอะไรที่จะแบ่งได้ ก็มีแค่เงินฝากสองล้านและบ้าน ลูกโตและแต่งงานแล้ว ดังนั้นก็ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องลูกจะอยู่กับใคร การหย่าก็จะดำเนินการได้ในไม่ช้า”