เทวทูตจื่อเยียนคาดการณ์เรื่องเหล่านี้ไว้แล้ว แต่ไม่ได้เปิดโปงขึ้นมา นางเองก็ไม่ใส่ใจถ้าหลัวซิวจะได้ประโยชน์ เพราะความสามารถและศักยภาพของชายหนุ่มคนนี้มันคุ้มค่าที่นางจะให้
“ข้าต้องการยาวิเศษ วัตถุดิบ และสมุนไพรเพิ่มพลังชนิดต่างๆ !”
หลัวซิวรับรู้ได้ถึงการยินยอมโดยไม่ห้ามปรามของเทวทูตจื่อเยียน ก็เลยรีบตัดสินใจเสนอเงื่อนไขไปทันที
มีทูตจื่อเยียนที่แค่ยกมือก็ทำให้เทพมารผู้แข็งแกร่งลอยออกไปได้คอยสนับสนุน ถึงแม้จะมีเทพมารสิบกว่าตนอยู่ในที่นี้ด้วย เขาก็ไม่กลัว
“เนื้อหาในม้วนหยกก็คือสถานที่ตั้งสมบัติชิ้นนั้นของเทพสงครามเอกภพ ใครอยากไป ก็ต้องเอาสมบัติที่ทำให้ข้าใจสั่นมากพอออกมาให้ได้” หลัวซิวมองไปรอบๆแล้วพูดขึ้นมา
เมื่อคำพูดนี้ดังออกไป บรรดาเทพมารที่อยู่ในที่นี้ต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม รู้สึกโกรธจนอยากจะบีบไอ้หนุ่มที่ฉวยโอกาสรีดไถผลประโยชน์นี่ให้ตาย
หลัวซิวยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขาจับจ้องไปที่ทูตจื่อเยียนก่อน เขาพูดยิ้มๆว่า : “ผู้อาวุโสมีบุญคุณต่อข้า สถานที่ตั้งของสมบัติชิ้นนั้น แน่นอนว่าผู้น้อยจะบอกท่านฟรีๆ”
เมื่อทูตจื่อเยียนได้ยินคำพูดนี้แล้ว นางก็ยิ้มออกมาอย่างอดไม่ไหว “ข้าไม่มีทางเอาเปรียบเจ้า ของเล็กน้อยชิ้นนี้มอบให้เจ้า”
ในระหว่างที่พูด ทูตจื่อเยียนยกนิ้วขึ้นมา เส้นแส้งสีดำลอยไปหาหลัวซิว
หลัวซิวคว้ามันไว้ พบว่าท่ามกลางเส้นแสงสีดำนี้คือเตากลั่นยา เตากลั่นยาดูแล้วมีขนาดใหญ่ประมาณศีรษะเด็กทารก ระยิบระยับสดใส ราวกับใช้หินหยกสีเลือดหลอมขึ้น
“เตาเทพ !”
สายตาของหลัวซิวเปล่งประกาย นี่มันคือเตาเทพ สามารถเอามาใช้กลั่นยาลูกกลอนที่จำเป็นต่อการฝึกตนของเทพมารผู้แข็งแกร่ง แถมยังป้องกันการโจมตีได้อีกด้วย ยังคงเป็นอาวุธเทพชั้นล่างชิ้นหนึ่ง ในแง่ของมูลค่าโดยรวมแล้ว ยังเอาชนะไฟเทวสว่างได้
ความมั่งคั่งของทูตจื่อเยียนทำให้คนตกใจ ทิ้งสมบัติออกมาชิ้นหนึ่งได้อย่างง่ายดาย ในพิภพต่ำเรียกว่าสมบัติล้ำค่าที่ไม่สามารถประเมินราคาได้
หลัวซิวรีบกล่าวขอบคุณ แล้วละสายตาไปมองหลิวหงเทียนเจ้าแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ทันที
“ผู้อาวุโสหลิว ตอนนั้นที่ท่านส่งข้าไปแดนดารานอก ตามหลักแล้วมีเพียงแค่ท่านและข้าที่รู้เรื่องนี้ แต่ผ่านไปไม่นานก็มีบรรดาผู้แข็งแกร่งของแดนศักดิ์สิทธิ์ไปตามฆ่าข้าที่แดนดารานอก เรื่องนี้ควรคิดเห็นอย่างไร ?”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของหลิวหงเทียนก็เผยสีหน้าเก้อเขินออกมา เรื่องนี้มันเป็นความผิดพลาดชั่วคราวของเขาจริงๆ เขาและเจ้าศักดิ์สิทธิ์ตำหนักดารานภาเป็นเพื่อนเก่าที่สนิทสนมกัน เขาพลั้งปากไปโดยไม่ทันระวัง ก็เลยทำให้เกิดเรื่องราวภายหลังขึ้น
“เรื่องนี้เป็นความผิดของข้าจริงๆ” หลิวหงเทียนส่ายหน้ายิ้มเจื่อน เขาคว่ำมือแล้วดึงแหวนเก็บของออกมา “สิ่งนี้ถือว่าเป็นสิ่งชดเชยที่ข้ามอบให้กับเจ้าแล้วกัน”
มีทูตจื่อเยียนคอยหนุนหลังอยู่ เขารู้ดีว่าถ้าตนไม่ควักเลือดออกมาบ้าง ไอหนุ่มหลัวซิวต้องไม่ยอมง่ายๆแน่นอน
หลัวซิวหยิบแหวนวงนั้นมาโดยไม่เกรงใจ ใช้ตัวสำนึกค้นหา ข้างในมียาวิเศษมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับ9หลายสิบเม็ด และยังมียาเทพชั้นล่างอีกสองสามเม็ด รวมถึงวัตถุดิบศิลาแร่ที่ใช้กลั่นยาวิเศษมหาจักรพรรดิยุทธ์และนักยุทธ์เทพมาร
นอกจากนี้แล้ว ยังมีภูตสายฟ้าที่ถูกผนึกไว้ในหินคริสตัลด้วย
เหมือนกันคือภูตแห่งกฎของการกำเนิดฟ้าดิน ภูตสายฟ้าจะพบเจอได้มากกว่าภูตอัคคี
“งั้นก็ต้องขอบคุณท่านผู้อาวุโสแล้ว” หลัวซิวยิ้มด้วยความพึงพอใจ
หลังจากนั้นหลัวซิวก็ละสายตาจับจ้องไปที่สี่ผู้ยิ่งใหญ่เจ้าแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ สีหน้าเทพมารทั้งสี่เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดขึ้นมาทันที พวกเขานั่งและครอบครองแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ถึงแม้มันจะแฝงไปด้วยความเพียบพร้อม แต่สมบัติล้ำค่าล้วนเป็นของสะสมที่มีค่าของแดนศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่าพวกเขาไม่ยินยอมเอาออกมาง่ายๆ
ถึงแม้จะไม่ยินยอม ทว่าแม้แต่หลิวหงเทียนและทูตจื่อเยียนยังเอาของออกมา พวกเขาเองก็จำเป็นต้องบากหน้ายื่นแหวนเก็บของให้หลัวซิว