บทที่ 656

ขณะนี้ เซียวชูหรันรู้สึกชีวิตพังทลาย

ฝ่ายหนึ่งคือพ่อต้องการหย่า แม่ก็จะฆ่าตัวตาย ระหว่างนี้แม่ยังทะเลาะอย่างหนัก กับคนที่ได้ยินเพียงเสียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครที่ระเบียง ทะเลาะกันหนวกหูจนทนแทบทนไม่ไหว…….

เซียวฉางควนก็รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย

เขารู้ว่าพลังต่อสู้ของหม่าหลันนั้นดุร้ายมาก แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้……….

หากตนเองยืนยันที่จะหย่ากับเธอ เธอจะมาดักอยู่ต่อหน้าตนเองและสาปแช่งไปตลอดชีวิตหรือไม่?

ชีวิตแบบนั้น มันก็ไม่ต่างอะไรกับนรก?

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เซียวฉางควนถอนหายใจหนึ่งฮึก แอบคิดในใจว่า การหย่าในวันนี้ อาจจะหย่าไม่สำเร็จแล้ว

ถึงแม้จะหย่าได้ แต่เหล่าเซียวก็ไม่กล้าหย่าแล้ว……….

หลังจากที่หม่าหลันด่าอยู่ที่บนระเบียง แล้วได้รับชัยชนะ เธอก็เลยคิดได้

หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามนาทีที่ระเบียง เธอก็ปีนลงมา ตบฝุ่นที่ติดตามตัว เดินกลับเข้าไปที่บ้านและพูดกับเซียวฉางควนว่า “เซียวฉางควน คุณจะหย่ากับฉันก็ได้ แต่บ้านนี้ต้องเป็นของฉัน แล้วคุณต้องจ่ายค่าครองชีพให้ฉันเดือนล่ะห้าหมื่น และไม่อนุญาตให้ย้ายไปTomson Rivieraกับพวกเรา คุณจะต้องออกไปตัวเปล่า และหาทางอยู่รอดด้วยตัวเอง!”

เซียวฉางควนโกรธมาก แล้วกล่าวว่า “คุณมีสิทธิ์อะไร? คนบาปในตระกูลคือคุณต่างหาก! คุณที่ควรออกไปตัวเปล่าคือคุณ ไม่ใช่ฉัน!”

หม่าหลันพูดอย่างเผ็ดร้อน “คิดจะขับไล่ฉัน? ไม่มีวัน! ยังไงฉันก็ไม่ออกไปแน่นอน ฉันจะไปอยู่ที่คฤหาสน์Tomson Rivieraด้วย!”

“ทำไมคุณถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้!” เซียวฉางควนจวนจะบ้าแล้ว? เกิดอะไรขึ้น? เมื่อสักครู่อำนาจยังอยู่ในมือของตนเอง ทำไมแค่ชั่วพริบตาเดียวหม่าหลันเป็นต่อได้?

ตอนนี้หม่าหลันทุ่มสุดตัว และกล่าวอย่างเหยียดหยามว่า “ใช่ ฉันมันไร้ยางอาย! คุณจะทำอะไรฉันได้? ฉันจะบอกคุณ ถ้าคุณจะหย่ากับฉัน ฉันก็จะไม่ปล่อยให้คุณมีความสุข ฉันไม่มีอะไรเหลือแล้วฉะนั้นไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไป ถ้าไม่เชื่อคุณก็ลองดูสิ!”

“คุณ……” เซียวฉางควนน้ำตาคลอเป้าด้วยความเสียใจ

เมื่อเห็นว่าเป็นเช่นนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ดูเหมือนว่า ครั้งนี้พ่อตาจะแพ้อีกแล้ว

ประเด็นหลักคือแพ้แบบรู้สึกแย่!

เมื่อเห็นการจู่โจมอันรุนแรงของพ่อตา กำลังจะทำลายคู่ต่อสู้ได้อยู่แล้ว ไม่คาดคิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะลุกขึ้น แล้วพุ่งเข้ามาทำลายฐานทัพของเขาจนพังยับเยิน แล้วก็ฆ่าเขาสำเร็จอย่างงดงาม…..

แพ้แล้ว! แพ้อย่างราบคาบ…….

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดายอย่างยิ่ง

ตอนนี้เซียวฉางควนรู้สึกกลัว เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ถ้าหย่า ก็คงต้องออกไปตัวเปล่า อีผู้หญิงคนนี้อาจเป็นเหมือนสุนัข ที่ไล่กัดตัวเองไปตลอดชีวิต

ถ้าไม่หย่า ก็รู้สึกแย่ จนมีความรู้สึกอยากจะตาย………

ขณะนี้ เซียวชูหรันรีบไกล่เกลี่ยโดยกล่าวว่า “พ่อกับแม่ พวกคนสองคนหยุดทะเลาะกันเถอะ เรื่องที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป ต่อไปนี้เรามาเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ได้ไหม? พวกคุณสองคนถอยคนล่ะก้าว ต่อไปแม่ไม่ต้องดูแลเรื่องเงินแล้ว แล้วก็เล่นไพ่นกกระจอกให้น้อยลง ให้พ่อเป็นคนดูแลเรื่องเงิน แล้วพวกเราก็อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก”

เซียวฉางควนร้องไห้และกล่าวว่า “ต่อไปให้ฉันดูแลเรื่องเงิน ในบ้านนี้ยังจะมีเงินให้ฉันดูแลอยู่อีกหรือ……..”