บทที่ 2209 เล่นใหญ่ไปไหม
“ที่ปรึกษาแล้วยังไงเหรอคะ” ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความอยากรู้
“ในสิบสองเขตของรัฐอิสระ ทุกๆ เขต สภาตุลาการจะเลือกที่ปรึกษามาหนึ่งคน ว่ากันตามจริงแล้วก็คือมีหน้าที่คอยรายงานสถานการณ์ในเขตของตัวเองต่อสภาตุลาการ” หัวหน้าตระกูลเนี่ยอธิบาย
“ถ้างั้นกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์เทียบกับสภาตุลาการได้ไหมคะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถามต่อ
พอเยี่ยหวันหวั่นถามออกไป นายหญิงเนี่ยก็ยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง “อู๋โยว กลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์เป็นแค่กองกำลังส่วนบุคคล ว่ากันตามจริงแล้ว ทุกเขตต่างก็มีกลุ่มอำนาจอย่างกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์อยู่ทั้งนั้น และกลุ่มอำนาจประเภทนี้ อันที่จริงก็เป็นการเลียนสภาตุลาการอย่างหนึ่งนั่นแหละจ๊ะ”
พอได้ฟังคำอธิบายจากนายหญิงเนี่ย เยี่ยหวันหวั่นถึงได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง อันที่จริงก็พอจะเข้าใจได้ สภาตุลาการเป็นของแท้ แต่กลุ่มอำนาจอย่างกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์เป็นของก็อปปี้…
“อู๋โยว พยายามเข้าเถอะ ไม่แน่นะในอนาคตข้างหน้า ลูกอาจจะได้เป็นที่ปรึกษาสภาตุลาการของรัฐอิสระเราก็ได้ ในสิบสองเขตของรัฐอิสระ ตอนนี้มีแค่เขตของพวกเราที่ไม่มีที่ปรึกษา” หัวหน้าตระกูลเนี่ยเอ่ยยิ้มๆ
“เอ่อ…” เยี่ยหวันหวั่นพลันมึนงงขึ้นมาแล้ว ทักษะวรยุทธ์ของตัวเอง ย่อมไม่มีทางเทียบกับเนี่ยอู๋หมิงผู้เป็นพี่ชายได้ ต่อให้มีไอคิวที่สูงกว่า แต่นั่นเป็นสิ่งที่ใช้กับการทำเรื่องต้มตุ๋นไร้ยางอายทั้งนั้น สภาตุลาการนั่น ดูสูงส่งขนาดนี้ น่าจะ…ไม่ต้องตาคนหน้าไม่อายแบบตัวเองหรอก…
หลังจากอยู่กินข้าวเย็นกับหัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ยแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็ขับรถกลับไปที่พันธมิตรอู๋เว่ย
พันธมิตรอู๋เว่ยในตอนนี้ กลายเป็นแค่เปลือกกลวงเปล่าอย่างสิ้นเชิง เหลือคนอยู่แค่ไม่กี่คน แม้แต่ต้าไป๋กับบีรุสก็ถูกโยกย้ายไปไว้ที่สำนักงานใหญ่ของเดธโรสแล้ว
“พี่เฟิง พี่กลับมาแล้ว!”
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่น ชายหนุ่มที่มีผ้าพันแผลพันอยู่เต็มตัว ก็เดินกะเผลกๆ เข้ามา โผล่มาอยู่ข้างๆ เยี่ยหวันหวั่น
“นายเป็นใคร”
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าแปลกใจ
“ผมเอง…พี่เฟิง...ผมเอง ผมเป่ยโต่วไง พี่จำเสียงผมไม่ได้เหรอไง” เป่ยโต่วรีบเอ่ยออกมา
“ใครนะ เป่ยโต่วงั้นเหรอ?!” เยี่ยหวันหวั่นจ้องเป่ยโต่ว ด้วยสีหน้ามึนงง ไม่ได้เจอกับแปบเดียว ทำไมหมอนี่กลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ
“ถูกใครอัดมา” เยี่ยหวันหวั่นถาม
“เปล่า…ไม่ได้ถูกใครอัดหรอก ผมตั้งใจทำเอง…ก่อนหน้านี้ได้รับข่าวจากสายสืบ บอกว่าไอ้เฒ่าไม่ยอมตายคนนั้นของสายหลักมาอีกแล้ว ผมเลยรีบทำให้ตัวเองดูสะบักสะบอมสักหน่อย ไม่งั้นคงไม่น่าเชื่อถือ!” เป่ยโต่วตอบ
พอได้ยินคำพูดของเป่ยโต่ว เยี่ยหวันหวั่นก็ยกนิ้วโป้งให้เป่ยโต่ว พลางพยักหน้า “ทำได้เยี่ยมมาก”
“พี่เฟิง นั่นเป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้ว” เป่ยโต่วหัวเราะแหะๆ
“ไปเถอะ ไปหาตาเฒ่านั่นกัน” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยกับเป่ยโต่ว
….
ภายในห้องประชุม
เยี่ยหวันหวั่นพาเป่ยโต่วที่พันตัวเหมือนมัมมี่ เดินกะเผลกๆ เข้าไปในห้องประชุม
ตอนนี้ ผู้เฒ่าจากสายหลักพร้อมด้วยสมาชิกของสายหลักอีกหลายคน คอยอยู่ในห้องประชุมแล้ว
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่น ผู้เฒ่าสายหลักก็ยิ้มนิดๆ แล้วเอ่ยทักทายว่า “ผู้นำไป๋ คุณเล่นแบบนี้ ดูเหมือนจะไม่น่าสนุกเท่าไรนะ”
“เล่นแบบนี้งั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องผู้เฒ่าสายหลัก “คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ฉันเล่นอะไรงั้นเหรอ”
“เฮอะๆ ผู้นำไป๋ อย่าให้พูดเลย พันธมิตรอู๋เว่ยของคุณสู้ไม่ได้แม้กระทั่งกลุ่มอำนาจจอมปลอมที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นได้ไม่นานกลุ่มหนึ่ง ถูกคนอื่นถล่มยับเลยสินะ”
พอเยี่ยหวันหวั่นได้ยินก็พยักหน้ารับ “สู้ไม่ได้ก็คือสู้ไม่ได้ จะทำยังไงได้ล่ะ คุณดูเขาสิ ถูกซ้อมจนกลายเป็นแบบไหนไปแล้ว”
ระหว่างที่พูด เยี่ยหวันหวั่นก็ลากเป่ยโต่วเข้ามา
“โอ๊ย…โอ๊ยฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว…เจ็บมาก! สู้ไม่ไหวเลย เจ็บๆ พวกเขาร้ายกาจมาก…” เป่ยโต่วร้องโหยหวนไม่ขาดปาก
เยี่ยหวันหวั่นสบถอยู่ในใจ แม่งเอ้ย เล่นใหญ่ไปไหม…
—————————————————————————————
บทที่ 2210 อย่ามาทำฉันเสียเรื่อง!
ผู้เฒ่าสายหลักโมโหจนแทบพูดไม่ออกแล้ว
เดิมทีเขาคิดว่าอย่างมากไป๋เฟิงคนนี้ก็แค่ถ่วงเวลาไปอีกสองสามวัน แต่ใครจะรู้ว่าเธอจะคิดกลยุทธ์แบบนี้ออกมาได้ จัดการจนพวกเขาตกเป็นรองอย่างสิ้นเชิง เสียทั้งขึ้นทั้งล่อง
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นนั่งไขว่ห้างอยู่ในตำแหน่งประธานการประชุม มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของผู้เฒ่าสายหลักอย่างเยือกเย็น
ตาเฒ่าคนนี้ ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน คิดว่าตระกูลเนี่ยของพวกเธอจะเล่นงานได้ง่ายๆ แบบนั้นเหรอ
คอยดูเถอะ ความแค้นของพี่ เธอจะต้องเอาคืนอย่างสาสม!
ผู้เฒ่าสายหลักมองไปที่เยี่ยหวันหวั่นแล้วเอ่ยด้วยสีหน้ามืดครึ้ม “ผู้นำไป๋ คุณช่างไร้เดียงสาเกินไปแล้ว คุณคิดว่ากลยุทธ์นอกรีตห่วยๆ ของคุณจะปิดฟ้าข้ามทะเลได้งั้นเหรอ”
เยี่ยหวันหว่านเลิกคิ้ว แล้วตอบกลับไปว่า “กลยุทธ์นอกรีต…ห่วยๆ งั้นเหรอ งั้นไม่ทราบว่าคนที่ถูกกลยุทธ์ห่วยๆ ของฉันเล่นงานอย่างคุณเป็นตัวอะไรกันล่ะ”
“เธอ…” ดวงตาของผู้เฒ่าสายหลักวาวโรจน์ แล้วเอ่ยอย่างดุดันว่า “ไป๋เฟิง! เธอคิดว่ารัฐอิสระตาบอดกันหมดรึไง คิดว่าสภาตุลาการถูกหลอกได้ง่ายๆ จริงๆ งั้นเหรอ! คิดว่าจะเชื่อคำพูดผีๆ ของเธอเหรอ!!”
เยี่ยหวันหวั่นเผยรอยยิ้มที่ดูราวกับมองเห็นคนโง่เง่าออกมา ตาเฒ่าคนนี้ ถึงแม้ตอนอยู่ในรัฐอิสระจะใช้มือเดียวปิดฟ้าได้ สายหลักนั้นยิ่งใหญ่ พลังยุทธ์และกลยุทธ์อาจจะไม่เลวเลย แต่ว่า พลังด้านอาวุธบางอย่าง ยังอ่อนด้อยเกินไป
อาวุธนี้ก็คือเสียงวิจารณ์ของมวลชน
และนี่ก็เป็นหนึ่งในอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดที่เธอได้เรียนรู้มาจากวงการบันเทิงจีน
เล่าลือกันมากย่อมสามารถละลายทองได้
ตอนนี้ทุกคนในรัฐอิสระต่างก็รู้ดีว่าพันธมิตรอู๋เว่ยพ่ายแพ้ให้กับเดธโรส คำพูดของพวกเขาสายหลักไม่มีทางมีคนเชื่อถืออีกแล้ว
ต้องขอบคุณที่รักของเธอ ที่ทำให้ความเป็นไปได้อันน่าสงสัยข้อสุดท้ายเลือนหายไป
ถ้าพันธมิตรอู๋เว่ยไม่น่าเชื่อถือ งั้นอาชูร่าล่ะ กลุ่มนักเชือดล่ะ สวรรค์ชังล่ะ
ดังนั้น ต่อให้สภาตุลาการไปตรวจสอบ ก็จะตรวจสอบได้ผลลัพธ์แบบนี้เท่านั้น
เห็นได้ชัดว่า ผู้เฒ่าสายหลักรู้ในข้อนี้ดี ขณะที่กำลังจะสบถด่าความต่ำช้าไร้ยางอายของเยี่ยหวันหวั่น ในเวลานี้ ก็มีเสียงฝีเท้าขบวนหนึ่งแว่วดังมาจากทางประตู ลูกน้องนำทางคนกลุ่มหนึ่งมาเคาะประตูห้องประชุม
มองเห็นว่าคนที่อยู่ตรงประตูคือซือเยี่ยหาน เจียงหลีเฮิ่นและเซี่ยเชียนชวน
เอ๋…
คุณเก้ากับสองคนนี้มาทำไมกัน
เยี่ยหวันหวั่นมองผู้เฒ่าสายหลักแวบหนึ่งตามสัญชาตญาณ หัวใจพลันสั่นไหว
ถ้าพวกเขาสามคนหลุดปากออกมาล่ะ! โดยเฉพาะเจ้าเจียงหลีเฮิ่นคนนั้น!
ใช่จริงๆ เมื่อผู้เฒ่าสายหลักมองเห็นคนที่มาใหม่ ก็ปรี่เข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น
“นายแห่งอาชูร่า ผู้นำเจียง ผู้นำเซี่ย คุณสามคนมาพอดีเลย! คุณสามคนก็เป็นคนมีหน้ามีตาในรัฐอิสระ หรือว่าจะมาพูดเหลวไหลไร้สาระเหมือนคนถ่อยต้มตุ๋นบางคนเหมือนกัน วันนั้นคนของพวกคุณแค่ผ่านทางไปเท่านั้นนี่ เอาอะไรมาพ่ายแพ้ต่อเดธโรสกัน!”
บอสใหญ่สามคนนี้แตกต่างไปจากกลุ่มอำนาจอย่างพันธมิตรอู๋เว่ย คนอื่นเขาถึงแม้จะเหี้ยมโหด แต่ก็ยังรักษาหน้าตาเอาไว้ ไม่มีทางใช้วิธีต่ำช้าไร้ยางอายแบบนั้นแน่นอน
เยี่ยหวันหวั่นถลึงตาส่งคำเตือนให้คนทั้งสามทันที บัดซบ! อย่ามาทำฉันเสียเรื่อง ในเวลาแบบนี้นะ!
หลังจากได้รับสายตาตักเตือนที่สื่อว่า ‘ช่วงเวลาคับขัน ทุกคนจะต้องพร้อมใจทำตัวหน้าไม่อายไปด้วยกันซะ’ จากเยี่ยหวันหวั่นแล้ว สีหน้าของทั้งสามก็ซับซ้อนอยู่บ้าง
เซี่ยเชียนชวนมองผู้เฒ่าจากสายหลัก จากนั้นก็มองเยี่ยหวันหวั่น สุดท้ายจึงถูจมูก แล้วมองไปที่ซือเยี่ยหาน
ส่วนเจียงหลีเฮิ่น ตอนนี้เขามีโทสะสุมอยู่เต็มท้อง เพราะเดิมทีเขานั่งอยู่ที่บ้านดีๆ ผลคือจู่ๆ ก็มีกระแสข่าวลือจากภายนอกโถมเข้าใส่สวรรค์ชังของเขา บอกว่าทั้งกลุ่มคุกคนบาปของพวกเขาถูกเดธโรสจอมปลอมที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้โจมตีจนพ่ายแพ้
—————————————————————————————