เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1563
“ได้เลยเจ้านายผู้ยิ่งใหญ่!”
ไอ้เก้าขานรับเสียงสูง ได้ยินเสียงที่แฝงแรงสังหารของลู่ฝาน ไอ้เก้ารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลามาพูดไร้สาระ มันรีบส่งพลังเข้าไปในป้ายห้าธาตุ
วินาทีต่อมาลู่ฝานได้ยินเสียงค่ายกลแตกกระจาย ป้ายห้าธาตุในมือเริ่มสั่นอย่างแรง
ลู่ฝานพยายามกำมันไว้ เขาสัมผัสได้ว่าขณะที่ไอ้เก้ากำลังตรวจดู ป้ายห้าธาตุเหมือนจะลอยออกไป
เป็นแค่ป้ายแท้ๆ แต่กลับดูเหมือนมีชีวิตขนาดนี้ ยิ่งทำให้ลู่ฝานแน่ใจขึ้นอีกว่าป้ายนี้มีพิรุธ!
“ไอ้เก้า ไม่ต้องเสียดายพลังของแก ทำลายมัน!”
ลู่ฝานตวาดเสียงดุ
เงาของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรกลายเป็นเหมือนของจริง พลังแข็งแกร่งพุ่งเข้าไปในป้าย
ทันใดนั้นค่ายกลเบญจธาตุโผล่ขึ้นมาบนป้ายห้าธาตุ จากนั้นพังทลายลง
หลังจากนั้นสิ่งที่ปรากฏในสายตาลู่ฝานคือแสงเก้าสีไหลไปมา
สีแดง ส้ม เหลือง เขียว ฟ้า น้ำเงิน ม่วง ดำ ขาว!
แสงเก้าสีรวมตัวเป็นเก้าตำหนัก หลังจากนั้นกลายเป็นสีเทาหม่น
“พลังเฉียนคุน!”
ลู่ฝานหรี่ตาลง
แสงเก้าสีรวมตัวเป็นหนึ่งเดียว กลายเป็นสิ่งไร้ขอบเขตขึ้นมาเอง
เปลี่ยนแปลงตามจิตใจ รวมตัวตามความคิด
ควบคุมฟ้าดินอยู่ในมือ นั่นคือเฉียนคุน
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่พูดถูกแล้ว มีค่ายกลน่ากลัวมากซ่อนอยู่ด้านใน เป็นค่ายกลที่รวมตัวจากพลังเฉียนคุน แค่เคลื่อนไหวพลังที่เหมือนกัน สามารถทำลายทุกอย่างรอบตัวได้ในพริบตา จากพละกำลังของเจ้านายในตอนนี้ ถ้าโดนพลังนี้มีเพียงคำว่าตายเท่านั้น อีกฝ่ายอาจระเบิดค่ายกลนี้จากระยะไกลได้ด้วย”
ลู่ฝานกัดฟันพูดว่า “เป็นตาเฒ่าที่ชั่วร้ายจริงๆ เขาเตรียมแผนเล่นงานฉันเอาไว้แล้ว! ไอ้เก้า ทำลายมันได้ไหม”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดเสียงเบาว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าฉันฟื้นฟูพลังได้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นไป อาจลองดูได้ แต่ตอนนี้ไม่มีวิธีอะไรเลย!”
ลู่ฝานพอเดาได้อยู่แล้ว จึงพยักหน้าพูดว่า “งั้นซ่อมป้ายให้เหมือนเดิม”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอย่างประหลาดใจว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ มันสามารถทำลายเจ้านายได้ทุกเมื่อเลยนะ จะเก็บมันไว้ทำไม รีบโยนทิ้งไปเลย หรือไม่ก็เอาให้ศัตรูของเจ้านายก็ได้!”
ลู่ฝานพูดด้วยใบหน้าไม่เป็นมิตร “แกซ่อมมันให้เหมือนเดิมเถอะ ไม่ต้องพูดมาก ฉันรู้ว่าควรทำอะไร!”
“ได้เลยเจ้านายผู้ยิ่งใหญ่!”
ไอ้เก้าฟังความโกรธที่อยู่ในน้ำเสียงลู่ฝานออก จึงไม่กล้าพูดอะไรมากอีก
ต่อไปป้ายอันนี้อาจระเบิดพวกเขาจนกลายเป็นเถ้า แต่ถ้ามันไม่เชื่อฟัง ตอนนี้ลู่ฝานสามารถทำให้มันหายไปได้ ลองชั่งน้ำหนักดูแล้ว ไอ้เก้าเข้าใจเป็นอย่างดี
ซ่อมแซมภายนอกค่ายกลเบญจธาตุ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับไอ้เก้า
ผ่านไปไม่นาน ป้ายกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ลู่ฝานเก็บป้ายเข้าไปในเข็มขัด ตอนนี้เขาจับมันอย่างเบามือ แม้เขารู้ว่าป้ายนี้ไม่ได้ระเบิดง่ายๆ แต่เขาไม่กล้าโยนมั่วซั่วเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ลู่ฝานสูดหายใจลึก มองจากบนหน้าต่างเรือนไปข้างนอก เงาของพวกผู้อาวุโสสามปรากฏในสายตา
“พวกเขารู้อะไรบ้างนะ”
สายตาลู่ฝานจ้องเขม็งไปทางทั้งสามคน เขาเงียบไม่พูดอะไรอยู่นาน