บทที่ 2227 ให้คุณตาไม่ได้
เด็กสาวมองชายชราด้วยความไม่เข้าใจ ต่อให้คุณตาไม่สนใจชีวิตของพ่อ แต่แม่ล่ะ…นั่นคือลูกสาวแท้ๆ ของเขานะ…
“อู๋โยว ที่ผ่านมาตาไม่เคยบอกหลานเลย หลานรู้ไหม พ่อแม่หลานทำอะไรไว้” ผ่านไปครู่หนึ่ง ชายชราก็มองไปที่เด็กสาว และพยายามสงบอารมณ์ของตัวเองอย่างสุดกำลัง
เมื่อได้ฟัง เด็กสาวก็ส่ายหน้า
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เด็กสาวคิดมาตลอดว่า เพราะคุณตาไม่ยอมรับการแต่งงานของแม่กับพ่อ ถึงได้เป็นสาเหตุของความชิงชัง
“ตระกูลเนี่ยบริหารจัดการด้วยผู้นำคนเดียว ข้อนี้ หลานน่าจะรู้ใช่ไหม” ชายชราเอ่ย
“หนูรู้ค่ะ” เด็กสาวตอบ
“ปีนั้น ตระกูลเนี่ยเสื่อมถอย ตาทุ่มเทกายใจไปสุดตัว ถึงได้เข็นตระกูลเนี่ยออกจากปลักได้ แต่ตระกูลหลิงในสมัยนั้น กลับสร้างความลำบากสารพัดให้ตระกูลเนี่ย ตระกูลเนี่ยและตระกูลหลิงมีความแค้นอันใหญ่หลวงต่อกัน ยายของหลาน ในช่วงที่มีศึกระหว่างตระกูลเนี่ยและตระกูลหลิง ถูกคนของตระกูลหลิงฆ่า…” ชายชราค่อยๆ เล่าออกมา
พอเสียงของชายชราเปล่งออกมา เด็กสาวผงะไปทันที เรื่องนี้เธอไม่เคยรู้เลย
“หลังจากพ่อแม่ของหลานแต่งงานกัน แม่ของหลานกลับยกตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ยให้พ่อของหลาน…อีกอย่าง ทั้งสองคนรวมหัวกัน ขับตาออกจากตระกูล…คนอกตัญญูแบบนี้ มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคน เป็นพ่อแม่ได้งั้นเหรอ หลานว่ายังไงล่ะ” ชายชรามองเด็กสาวแล้วเอ่ยออกมา
เวลานี้ เด็กสาวเงียบลงเล็กน้อย สำหรับเรื่องราวในอดีตเหล่านี้ เธอไม่รู้เลยจริงๆ
แต่ว่า…ไม่ว่ายังไง ตอนนี้พ่อก็แซ่เนี่ยแล้ว ต่อให้พ่อแม่แต่งงานกัน ก็ไม่ได้หมายความตระกูลเนี่ยจะตกไปอยู่ในมือของตระกูลหลิงนี่ อีกอย่าง พ่อก็ตัดความสัมพันธ์กับตระกูลหลิงแล้วด้วย
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้อ้าปากพูดต่อ ชายชราก็เอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “เอาแหวนของหลานมาให้ตา”
“แหวนเหรอ…”
พอสิ้นเสียงของชายชรา เด็กสาวก็ขมวดคิ้วแน่น
แหวนในมือตัวเองวงนี้ เป็นตัวแทนอำนาจบัญชาการสูงสุดของเดธโรส…จะตกไปอยู่ในมือของคุณตาไม่ได้เด็ดขาด
“คุณตา…ยกแหวนให้คุณตาไม่ได้ค่ะ…” เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า
ถ้าแหวนวงนี้ตกอยู่ในมือของคุณตา ผลลัพธ์คงไม่กล้าจินตนาการ
“อู๋โยว ถ้าหลานไม่อยากตาย ก็ส่งแหวนมาให้ตา” ขณะที่พูด ชายชราก็สาวเท้าก้าวเข้าไปหาเด็กสาว
“ไม่ได้ค่ะ…แหวนวงนี้อาหญิงให้หนูไว้ อาหญิงบอกว่า จะให้ตกอยู่ในมือของคนอื่นไม่ได้เด็ดขาด…” เด็กสาวกัดฟัน พลางถอยไปด้านหลัง
“ฉันบอกให้เธอส่งมา!”
ชายชรามีสีหน้าโกรธเกรี้ยว และคว้ามือไปทางเด็กสาว
มองเห็นเด็กสาวพลันไหวกายหลบเลี่ยงอย่างว่องไวในชั่วพริบตา
“ตาได้ยินมาว่า หลานกราบอาจารย์คนหนึ่งอยู่ด้านนอก สองปีมานี้ พลังยุทธ์ของหลานก้าวหน้าขึ้นเร็วมาก” ชายชรามองเด็กสาว ด้วยท่าทางครุ่นคิด
“คุณตา…คุณตาอย่าบีบคั้นหนูเลย แหวนวงนี้ ให้คุณตาไม่ได้จริงๆ ค่ะ!” เด็กสาวเอ่ย
ถ้าปล่อยให้คุณตาได้แหวนวงนี้ไป อย่าว่าแต่รัฐอิสระเขตนี้เลย จะต้องเป็นหายนะของทั้งสิบสองเขตรัฐอิสระแน่…เธอไม่มีทางส่งแหวนวงนี้ให้คุณตาเด็ดขาด
“อู๋โยว หลานตั้งใจจะเป็นอริกับตาใช่ไหม” ชายชราจ้องเด็กสาวแล้วเอ่ยขึ้น
“คุณตา หนูไม่ได้จะเป็นอริกับคุณตานะคะ…” เด็กสาวส่ายหน้า
“ได้ อู๋โยวเก่งกล้าแล้ว” ชายชรามองเด็กสาว จู่ๆ ก็โยนกริชเล่มหนึ่งให้เด็กสาว “ถ้าหลานสามารเอาชนะตาได้ ตาจะยอมฟังหลานทุกอย่าง”
“พูดจริงเหรอคะ?!” คำพูดของชายชรา ทำให้ดวงตาของเด็กสาวเปล่งประกายเล็กน้อย
เธอประลองฝีมือกับคุณตาอยู่บ่อยครั้ง ถึงแม้จะยังไม่เคยชนะ แต่ว่า…ต่อให้มีโอกาสแค่หนึ่งในพัน เธอก็ต้องช่วงชิงมาให้ได้
ไม่อาจปล่อยให้คุณตาถลำลึกจมบ่อโคลน ทำเรื่องผิดพลาดอีกต่อไป!
—————————————————————————————
บทที่ 2228 สาเหตุแท้จริงของการอยากครอบครอง
“แน่นอน” ชายชราเอ่ย “แต่เช่นเดียวกัน ถ้าหลานแพ้ ก็ต้องยกแหวนตัวแทนอำนาจบัญชาการสูงสุดของเดธโรสวงนั้นให้ตา”
เด็กสาวเงียบไปครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็พยักหน้า ตอบตกลง
“คุณตา คุณตาระวังไว้เถอะค่ะ!”
เด็กสาวถือกริชไว้ ตัวคนราวกับกลายเป็นภาพติดตา พุ่งเข้าหาชายชรา ด้วยความเร็วสูงสุด
ทว่า เด็กสาวเพิ่งจะไปถึงข้างตัวของชายชรา ชายชราก็ตวัดไหล่โจมตี กระแทกเด็กสาวจนลอยขึ้นไปกลางอากาศแทบจะในทันที
หลังจากเด็กสาวตั้งตัวได้มั่นคง ก็เข้าโจมตีอย่างไม่ลดละ ตวัดกริชใส่อีกครั้ง เข้าจู่โจมชายชรา
“แบบนี้แล้วกัน ขอแค่หลานสามารถโจมตีตาได้สามกระบวนท่า ก็ถือว่าตาแพ้แล้ว” ชายชรามองเด็กสาว ยืนนิ่งอยู่กับที่ พร้อมกับเอามือไพล่หลังไว้
“ได้ค่ะ!” เด็กสาวตอบตกลง จากนั้นกระบวนท่าก็ดุดันขึ้นเรื่อยๆ
เพียงแต่ สองกระบวนท่าแรกกลับถูกชายชราสกัดไว้ได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้ แทบจะไม่มีโอกาสใดๆ ในการโจมตีเพื่อเอาชนะคุณตาได้แล้ว
“หลานยังเหลือโอกาสในการโจมตีกระบวนท่าสุดท้ายนะ” ชายชราเอ่ยเสียงเย็น
เด็กสาวกัดฟัน ในใจรู้อยู่เต็มอกแล้วว่า เธอไม่สามารถออกกระบวนท่าที่สามได้อีก ไม่อย่างนั้น…จะแพ้แน่นอน
ทันใดนั้น เด็กสาวก็ถอดแหวนออกจากนิ้ว แล้วคิดจะใช้กริชทำลายแหวน
“เธอกล้ารึ!”
เมื่อชายชราเห็นดังนั้นก็พลันโกรธเกรี้ยวขึ้นมา ซัดฝ่ามือที่ใช้พลังแทบจะทั้งหมด โจมตีไปที่เด็กสาว
ความเร็วของชายชรา เร็วถึงขีดสุด ราวกับลมหอบหนึ่ง ยากที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ในช่วงเวลาอันกระชั้นชิด เด็กสาวจึงใช้กริชตอบโต้กลับตามสัญชาตญาณ
ทว่า ในขณะที่ฝ่ามืออันร้ายกาจสุดขีดของชายชราจะโจมตีถูกเด็กสาว ชายชรากลับเก็บกระบวนท่ากลับทันที หยุดยั้งการโจมตี…
เด็กสาวตกอยู่ในสภาพเหลือจะเชื่อ กริชในมือ ไม่อาจรั้งกลับมาได้เหมือนชายชรา จึงแทงเข้าที่อกของชายชราในทันใด
เลือดสดๆ ไหลอาบกริช แล้วหยดลงบนพื้น
เด็กสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว และปล่อยมือจากกริชทันที
ในเวลาเดียวกันนี้ มีเสียงฝีเท้าที่แผ่วเบาอย่างน่าประหลาดแว่วดังมาจากนอกประตู ในสมองของเด็กสาวขาวโพลนไปหมด จึงพลันพุ่งออกประตูไป ไม่รู้จะไปทางไหน
….
ฉากหมุนสลับไป
ณ ทุ่งรกร้างแห่งหนึ่ง ในเขตรัฐอิสระ
“เนี่ยอู๋โยว...เธอฆ่าคุณตา…”
ทั้งร่างของซือเซี่ยราวกับก้อนน้ำแข็งหมื่นปี “พระคุณที่ท่านมีต่อฉันท่วมท้นดั่งขุนเขา เลี้ยงฉันจนเติบโต…ฉันยังไม่ทันได้แทนคุณ…เธอกลับฆ่าเขาแล้ว!”
“คุณตาตายแล้วเหรอ?!”
เด็กสาวมีสีหน้าหวาดผวา จากนั้นก็ส่ายหน้าอย่างสุดกำลัง “เป็นไปไม่ได้…ถึงฉันจะใช้กริชแทงคุณตา แต่ด้วยสุขภาพร่างกายของคุณตา ไม่มีทางเสียชีวิตแน่ อีกอย่าง กริชไม่ได้แทงโดนจุดสำคัญ แล้วคุณตาจะตายได้ยังไง!”
“ซือเซี่ย นายรู้แผนการของคุณตาใช่ไหม ทำไมนายถึงไม่ห้ามคุณตา?!” เด็กสาวพูดต่อ
“เนี่ยอู๋โยว นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญแล้ว” ซือเซี่ยจ้องเด็กสาว จากนั้นก็คุกเข่าลงใกล้ๆ เด็กสาว “เนี่ยอู๋โยว ปีนั้น เป็นเธอกับคุณตาที่ช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันก็ติดหนี้ชีวิตเธอครั้งหนึ่ง”
ขณะที่พูด ซือเซี่ยโขกศีรษะให้เยี่ยหวันหวั่นสามครั้ง “ครั้งนี้ ฉันจะไม่เอาเรื่องเธอ ชีวิตของเธอ ฉันขอส่งคืนให้เธอ…การโขกหัวสามครั้งนี้ แปลว่าบุญคุณระหว่างเธอกับฉันสิ้นสุดลงแล้ว”
เด็กสาวยืนนิ่งอยู่ที่เดิม และไม่ได้พูดอะไร
“เนี่ยอู๋โยว เธอมันคนอกตัญญู เธอทรยศฉันกับคุณตา แม้กระทั่งคุณตาที่รักและทะนุถนอมเธอที่สุดเธอก็หักใจลงมือได้ เธอมันไม่ใช่คน เธอมันเป็นปีศาจ เธอคือปีศาจที่โผล่มาจากส่วนลึกในขุมนรก” ซือเซี่ยเอ่ยด้วยเสียงเยียบเย็น
“นายพล่ามอะไรน่ะ!” เด็กสาวตวาดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวโกรธ
“เฮอะ…” ซือเซี่ยยกมุมปากขึ้นนิด “เธอรู้ไหม ทำไมคุณตาถึงต้องการครอบครองรัฐอิสระ ทำไมถึงคิดจะล้มล้างสภาตุลาการ”
ซือเซี่ยไม่ให้โอกาสเด็กสาวได้อ้าปากพูดอะไร และพูดต่อไปว่า “สภาตุลาการหวาดหวั่นในอำนาจของเดธโรสมาก และสภาตุลาการรู้ว่า แม่หม้ายดำรุ่นก่อนของเดธโรสเป็นญาติห่างๆ ของตระกูลเนี่ย ดังนั้น สภาตุลาการเลยกดดันคุณตา ให้คุณตากวาดล้างเดธโรสให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม ในอดีต คุณตาใช้แผนการ ทำให้แม่หม้ายดำติดกับ และสุดท้ายก็สิ้นชีพในรัฐอิสระ ทีแรกเรื่องนี้สมควรที่จะจบลงได้แล้ว แต่เธอกลับไปรับเอาไอ้แหวนสมควรตายวงนั้นมา!”
—————————————————————————————