ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 984 สาวแก่ขึ้นคานก็ต้องไปนัดบอด
เคมีไม่ค่อยเข้าใจ
แต่เขาคือเจ้านาย เจ้านายจะยกเลิก เลขาอย่างเขาก็ทำได้เพียงแค่ทำตาม
“จริงสิ ทางด้านคุณหนูเป็นยังไงบ้าง? กลับมารึยัง?”
“ยังครับ” เคมีที่กำลังจะเดินออกไปหยุดฝีเท้าอีกครั้ง
“เธอบอกว่า เธอจะต้องเจรจาธุรกิจนี้ให้สำเร็จ ดังนั้นหลังจากที่เจ้าของบริษัทแหล่งพลังงานใหม่ไปเมืองC เธอก็บินตามไปด้วย ไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไรครับ”
เคมีอธิบายข้อมูลการเดินทางของแสงดาวให้ฟัง
ความจริงแล้วหลังจากที่แสงดาวกลับจากเมืองหลวงแล้วกลับมาทำงานที่บริษัทใหม่อีกครั้ง เธอก็เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับงาน ไม่ต้องพูดถึงคณาธิป แม้แผนกการขายทั้งบริษัทก็ไม่มีใครเห็นแม้แต่เงาของเธอ
ทั้งๆที่เธอเป็นหัวหน้าแผนกที่ใหญ่ที่สุด
คิ้วของคณาธิปเริ่มขมวดขึ้นเรื่อยๆ
“ตามหาทั้งสองคน อย่าปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ จริงสิ ครั้งที่แล้วที่นายพูดกับฉันที่บอกว่าจารุณีอยากจะขอแต่งงานให้หลานสาวเธอ ที่พูดถึงคือตระกูลไหน?”
จู่ๆเขาก็พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา
เคมีชะงักไป
จารุณี? เขาหมายถึงป้าเขาเหรอ? ซึ่งก็คือแม่ของคุณชายมาร์ติน?
เคมีเหงื่อไหลอย่างประหม่า “เอ่อ…ผมไม่มีเวลาไปถาม ครั้งที่แล้วที่ผมบอกคุณ คุณปฏิเสธคำขาด ผมเลยไม่ได้ถามอีก”
เขาอธิบายอย่างอึดอัดเล็กน้อย
ความจริงตอนที่จารุณีโทรมาคุยเรื่องนี้ เขาก็บอกไปตามความจริง ตอนนั้นเขาตอบโต้ด้วยความเกลียดชัง
เขาไม่เพียงปฏิเสธ แต่ยังด่าจารุณีอย่างโกรธเคืองด้วย
บอกว่าเรื่องของตระกูลหิรัญชา ต่อให้ธนากรจะตาย ก็ไม่จำเป็นต้องให้เธอมายุ่ง ฝันไปเถอะว่าจะให้คนในตระกูลหิรัญชาสร้างผลประโยชน์ให้กับตระกูลโรแกนของเธอ
ผลคือตอนนี้ต้องถามอีก?
“งั้นก็ไปถามว่าเป็นใคร? ถ้าเป็นไปได้ก็ให้ทั้งสองได้เจอกัน”
“!!!!”
แม่เจ้า!
นี่ตกลงจะให้คุณหนูนัดบอดแล้วเหรอ?
เคมีตกใจอยู่พักหนึ่ง
แต่สุดท้ายเขาก็รับคำแล้วหันหลังเดินจากไป
ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ การรับปากให้คุณหนูดาวนัดบอด มันช่างน่าแปลกใจจริงๆ
เพราะในปีนี้ตั้งแต่ที่คณาธิปเข้ามาดูแลหิรัญชากรุ๊ป เขาไม่เคยยื่นมือเข้าไปยุ่งหรือสนใจเรื่องที่เกี่ยวกับแสงดาวพี่สาวต่างมารดาของเขาเลย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหตุการณ์สำคัญชั่วชีวิตของเธอ
ตอนที่จารุณีป้าของพวกเขามาพูดเรื่องนี้ ก็ถูกเขาไล่ไปแบบนี้
ดังนั้นการที่จู่ๆเขากระตือรือร้นที่จะเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วยังบอกว่าเมื่อจำเป็นสามารถจัดแจงให้ทั้งสองคนเจอกันได้ มันช่างเหลือเชื่อเกินไป
เคมีกลับบ้าน
คืนนี้เป็นคืนที่จันทร์กระจ่างไร้ดาวอีกคืน ผ่านไปปีกว่าแล้ว เคมีนึกว่าเขาคงจะไม่มีอารมณ์จะชื่นชมค่ำคืนแบบนี้อีก แต่คืนนี้ตอนที่เขากลับไป เขาเงยหน้าขึ้นมองหลายครั้ง
“ท่านประธาน คุณนาย ในที่สุดพวกคุณก็จะกลับมาแล้ว”
เขาพูด
(นำทางเฟสบุ๊ค: โอกามานุ)
เขาหยิบโทรศัพท์ เดิมทีอยากจะถามว่าพรุ่งนี้ท่านประธานจะมาถึงกี่โมง แต่พอเปิดหน้าจอดู พบว่าคุณหนูดาวที่เมื่อกี้คณาธิปบอกให้แจ้งเรื่องนัดบอดติดต่อเขามา
[คุณหนูดาว: เค พวกน้องชายฉันจะกลับมาพรุ่งนี้เหรอ?]
[เคมี: ใช่ครับ คุณหนู คุณอยู่ที่ไหน? ผมเพิ่งกลับมาจากการไปหาประธานคณาธิป เขาบอกว่าให้คุณกลับมา มี…คุณชายตระกูลโชคสกุลจากเมืองเอกอยากจะพบคุณ]
[คุณหนูดาว: นายพูดว่าอะไรนะ? ตระกูลโชคสกุลอะไร?]
แสงดาวที่อยู่อีกฝั่งโทรศัพท์ยังไม่เข้าใจ
เคมีเห็นดังนั้นจึงจำต้องอธิบายไปหนึ่งประโยค
[เคมี: คุณหนูครับ ก็คือคนที่ก่อนหน้านี้คุณหญิงตระกูลโโชคสกุลคุณป้าของคุณบอกว่าอยากจะแนะนำคุณให้รู้จักเพื่อแต่งงาน คุณลืมไปแล้วเหรอ? ประธานคณาธิปบอกว่าพวกคุณสามารถพบกันได้]
[แสงดาว: เหลวไหล! เรื่องของฉันต้องการให้เขายื่นมือมายุ่งตั้งแต่เมื่อไร เขาเป็นใครกัน?]
แสงดาวโกรธจนเลิกคิ้ว!
เธอเอ่ยปากด่าคณาธิปว่าเป็นใครกันถึงกล้ามายุ่งเรื่องของเธอ จากนั้นก็โกรธจนเก็บโทรศัพท์ เขาจึงไม่เห็นข้อความของเธอที่ส่งมาอีกเลย
เคมี “…”
เห็นไหม?
นี่คือคุณหนูบ้านพวกเขา เธอเหมือนกับองค์หญิงผู้สูงส่งใครบ้างจะกล้าแหย่?
เคมีแสดงออกว่าเขาไม่มีอำนาจ
แต่ที่เขาไม่รู้คือตอนที่ทางฝั่งเขาหยุดการติดต่อ ทางฝั่งของคณาธิป ผู้หญิงคนนี้โกรธสุดจึงกดโทรหา
“ฮัลโหล?”
“คณาธิป!!”
ในสายหญิงตวาดทันทีที่อ้าปาก “แกกล้าดียังไงที่กล้าสั่งให้ฉันไปนัดบอด? คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? ถึงกล้ามาถึงเรื่องของฉัน?!”
เสียงตวาดดังมากจนคณาธิปที่อาบน้ำนอนอยู่บนเตียงแล้ว ต้องย้ายโทรศัพท์ออกให้ไกลหน่อย
“พี่คิดผิดแล้ว มันไม่ใช่เรื่องของฉัน”
“ไม่ใช่แก?”
“แน่นอน อย่างที่พี่พูด ฉันเป็นใครกันถึงกล้ามาจัดแจงเรื่องของพี่ นี่มันเป็นเรื่องที่จารุณีป้าของพี่เป็นคนจัดแจง เธอบอกว่า พ่อพี่ตายแล้ว เธอเลยต้องกังวลเรื่องของพี่ ถ้าพี่อยากด่า ก็ไปด่าเธอเถอะ”
เขาไม่ยุ่งแม้แต่นิดเดียว หลังจากมอบความรับผิดชอบทั้งหมดให้กับยายแก่สกุลหิรัญชา เขาตอบกลับเรียบๆ
แสงดาวสำลักเมื่อได้ฟัง
เธอสามารถด่าผู้ชายคนนี้ได้ แต่สำหรับจารุณีเธอไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ ยังไงซะยายแก่คนนั้นคือป้าที่มีความเกี่ยวข้องกับเธอทางสายเลือด
“งั้นฉันก็ไม่ไป!”
สุดท้ายเธอก็ทิ้งท้ายประโยคไปดื้อๆ
คณาธิปยิ้มบางๆ “ตามใจ แต่ฉันต้องขอเตือนพี่ ไม่ต้องนึกถึงทางตระกูลเทวเทพแล้วนะ เท่าที่ฉันรู้เทปกล่องนั้น ม็อกโกไปเอาเทปต้นฉบับที่ซีจาร์กลับมาแล้ว ซึ่งหมายความว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเป็นพี่ แต่สองวันมานี้ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ มันหมายความว่ายังไงล่ะ?”
“…”
ในที่สุดปลายสายก็เงียบสนิท