ตอนที่ 1070: โชคชะตาที่พัวพัน

เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god)

ตอนที่ 1070: โชคชะตาที่พัวพัน

แสงที่ย้อมห้องที่เป็นสีครามได้หายไปแล้ว มันเป็นสีดำสนิทในตอนนี้ ดำมากเสียจนมองไม่เห็นอะไรเลย มีเพียงเสียงเร้าอารมณ์ที่ดังออกมาเท่านั้นในตอนนี้

เจี้ยนเฉินนำสายพลังบรรพกาลของเขาออกจากปราณของเขาอย่างช้า ๆ และผ่านมันเข้าไปในร่างของของหวงหลวนผ่านวิธีการพิเศษ จากนั้นเขาก็หยุดมันไว้ที่ปราณของหวงหลวนสักพักตามวิธีการที่เทพเจ้าแห่งท้องทะเลบอก

ร่างจิตวิญญาณน้ำของหวงหลวนนั้นมหัศจรรย์มากกว่าร่างธรรมดามากจริง ๆ แม้ว่านางจะสูญเสียการควบคุมพลังงานธาตุน้ำบริสุทธิ์ไป แต่มันก็ไม่ได้อ่อนแอลงเลย เขารู้สึกได้ว่าพลังที่รุนแรงและทำลายล้างของพลังบรรพกาลได้ถูกทำให้เป็นกลางเมื่อมันหยุดอยู่ที่ปราณของหวงหลวน และพลังก็กำลังอ่อนลง

“เจี้ยนเฉิน ข้าจะบอกรายละเอียดวิธีการที่จะสร้างร่างจิตวิญญาณน้ำขึ้นมาใหม่ เจ้าต้องทำตามทุกอย่างที่ข้าบอกอย่างไม่ผิดเพี้ยน ไม่เช่นนั้นการสร้างร่างขึ้นมาใหม่นี้จะไม่สำเร็จ” เสียงของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน หลังจากนั้น นางก็ยื่นนิ้วออกไปและพลังงานบริสุทธิ์ที่หยุดอยู่ในห้องก็เริ่มที่จะพุ่งไปที่ร่างของหวงหลวนทันที ก่อนที่จะหายเข้าไปในร่างของนาง

พลังงานทั้งหมดและศักยภาพของร่างจิตวิญญาณน้ำที่ออกมาจากร่างของนางก่อนหน้านี้ได้กลับเข้าไปที่ร่างของหวงหลวนภายใต้การควบคุมของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ตั้งแต่ที่นางเริ่มฝึกคัมภีร์ทานตะวันวารีแบบที่สอง ร่างจิตวิญญาณน้ำของหวงหลวนก็ถูกทำลายมาเรื่อยและกำลังจะพังทลายลง ถ้าเทพเจ้าแห่งท้องทะเลมาไม่ทันเวลา นางก็อาจจะสูญเสียพลังงานทั้งหมดและกลายเป็นคนธรรมดาไป เทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้ส่งต่อวิธีการในการสร้างร่างจิตวิญญาณน้ำขึ้นมาใหม่ให้กับเจี้ยนเฉินและก็ช่วยเขาอยู่ นางใช้วิญญาณที่ทรงพลังงานนางในขอบเขตดั้งเดิม เช่นเดียวกับความสามารถที่สุดยอดในการควบคุมพลังธาตุน้ำเพื่อที่จะสร้างร่างจิตวิญญาณน้ำขึ้นมาใหม่ร่วมกับเจี้ยนเฉิน

ร่างนี้เป็นอะไรที่เป็นเอกลักษณ์มากและหาพบได้ยากแม้ในรอบแสนปีก็ตาม มันติดตัวมาแต่กำเนิด และไม่ใช่อะไรที่จะได้มาจากการฝึกฝน

ร่างจิตวิญญาณน้ำของหวงหลวนกำลังจะพังทลายลง และพลังงานพร้อมทั้งศักยภาพของนางก็เริ่มที่จะกระจายออกไป การสร้างร่างของนางขึ้นมาใหม่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้เป็นอะไรที่ยากมากอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงขั้นที่อาจจะเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ

ร่างจิตวิญญาณน้ำไม่ใช่ร่างธรรมดา แม้แต่เซียนจักรพรรดิที่เก่งกาจก็ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกันมัน อย่าว่าแต่จะให้สร้างมันขึ้นมาใหม่เลย

อย่างไรก็ตาม โชคดีที่หวงหลวนได้รับการช่วยเหลือจากเทพเจ้าแห่งท้องทะเลในครั้งนี้ ซึ่งทำให้ร่างของนางค่อย ๆ ฟื้นกลับคืนมา เทพเจ้าแห่งท้องทะเลเป็นหนึ่งในสี่จอมยุทธที่สุดยอดในครั้งโบราณกาลและไปถึงขอบเขตดั้งเดิมที่เป็นตำนานได้ เป็นคนที่สุดยอดในท้องทะเล ไม่มีใครจะเข้าใจในร่างจิตวิญญาณน้ำได้ดีมากเท่านาง

กระบวนการสร้างร่างขึ้นมาใหม่สำเร็จ เจี้ยนเฉินทำตามที่เทพเจ้าแห่งท้องทะเลบอกทุกขั้นตอนอย่างระมัดระวัง ท้ายที่สุด หลังจากหนึ่งวันเต็ม หวงหลวนก็ฟื้นคืนร่างจิตวิญญาณน้ำของนางขึ้นมาได้

ในตอนนี้ปัญหาในร่างกายของนางก็หมดไปแล้ว สัมผัสของหวงหลวนในพลังงานน้ำได้เพิ่มขึ้นถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน นางรู้สึกได้ว่าความเข้ากันได้ระหว่างพลังงานธาตุน้ำกับร่างของนางนั้นมันเหลือเชื่อ

ในตอนนี้ นางเพียงแค่คิดก็สามารถรวบรวมพลังงานธาตุน้ำในรัศมีหลายสิบกิโลเมตรได้ ซึ่งทั้งหมดอยู่ใต้การควบคุมของนาง นางเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แต่มันก็ไม่เคยทรงพลังเท่านี้

ไม่เพียงแต่ร่างนี้จะทำให้หวงหลวนนั้นมีความสามารถในการฝึกฝนที่ฟ้าดินยังยากที่จะยอมได้เท่านั้น มันยังทำให้นางควบคุมพลังงานธาตุน้ำได้อย่างสุดยอดและความสามารถในอนาคตของนางก็เกินขีดจำกัด

พลังบรรพกาลที่เข้าไปในร่างของหวงหลวนไม่ได้กลับเข้าไปในร่างของเจี้ยนเฉิน มันฝังตัวอยู่ในร่างของหวงหลวนภายใต้การควบคุมของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลอย่างถาวร มันถูกกลั่นให้กลายเป็นสายพลังเซียนธาตุน้ำบริสุทธิ์ มันกลายไปเป็นพลังงานของนางเอง

แม้ว่าจะมีพลังบรรพกาลไม่มากนักที่เขาไปในร่างของหวงหลวน แต่พลังแต่ละสายก็มีปริมาณพลังงานมาก ดังนั้นปริมาณเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ความแข็งแกร่งของหวงหลวนนั้นพุ่งพรวด นางกลายเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 3 ไม่เพียงเท่านั้น ร่างจิตวิญญาณน้ำของนางยังได้รับประโยชน์ไปด้วย ร่างของนางแข็งแกร่งขึ้น มันยังห่างไกลจากร่างบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรนางได้แม้จะอยู่ในระดับการฝึกฝนเดียวกัน

แม้แต่พลังเซียนธาตุน้ำในร่างของนางก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปตลอด

ปัญหาร่างจิตวิญญาณน้ำของหวงหลวนถูกแก้ไขไปในที่สุด ทำให้เจี้ยนเฉินโล่งใจ

ทั้งสองแยกจากกัน และพวกเขาก็เอาเสื้อผ้าออกมาจากแหวนมิติและใส่มันพร้อมกัน สิ่งที่ต่างกันคือความรู้สึกของพวกเขา เจี้ยนเฉินนั้นคิดไปต่างต่างนานา ในขณะที่หวงหลวนนั้นรู้สึกพอใจและมีความสุข

“เจี้ยนเฉิน ! ” หวงหลวนอไม่ได้ที่จะเรียกชื่อเจี้ยนเฉินออกมาเบา ๆ หลังจากที่นางสวมเสื้อแล้ว นางซบลงที่อกของเขาอีกครั้งด้วยรอยยิ้มที่พอใจและมีความสุด นางติดเขาเหมือนตังเม

เจี้ยนเฉินโอบไปที่ร่างของหวงหลวนอย่างช้า ๆ และค่อย ๆ สูดกลิ่นน้ำหอมของหวงหลวนเข้าไป เขารู้ว่าหวงหลวนนั้นได้กลายเป็นผู้หญิงของเขาอย่างแท้จริงแล้วในตอนนี้ ในเวลาเดียวกันนี่ก็เป็นหญิงคนที่สองที่เขามีอะไรด้วย

คนแรกคือหญิงเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่งดงามสูงส่งและเย็นชา ทั้งสองคนร่วมหลับนอนกันเพราะสถานการณ์ที่มีผลต่อชีวิตของพวกเขา

ในขณะที่หวงหลวนก็เป็นกรณีที่คล้ายกัน แต่มันก็ก็ต่างจากครั้งแรกเช่นกันหวงหลวนนั้นเสนอตัวให้กับเจี้ยนเฉินเอง

“เฮ้อ” เจี้ยนเฉินลอบถอนใจ เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในอดีต ภาพที่เขาได้ไปพบกับหวงหลวนที่แม่น้ำนอกเมืองหว่าลู่เหริน

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างมีอารมณ์ในใจในขณะที่เขาคิดเรื่องที่เขาได้พบกับหวงหลวนในครั้งแรก ใครจะคิดละว่าหญิงที่เขาพบโดยบังเอิญในครั้งแรกนั้นจะลงเอยด้วยการมีความสัมพันธ์แบบนี้กับเขา ?

ทันใดนั้นเอง เจี้ยนเฉินก็ดูเหมือนจะคิดบางอย่างได้ เขาเลิกคิดเรื่องอดีตและพูดกับหวงหลวน “หลวนเอ๋อ ทักษะลับที่ผูกชะตาเจ้ากับบรรพชนตระกูลหวงกู่ยังอยู่ในตัวเจ้าไหม?”

หวงหลวนพยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรต่อ

ใจของเจี้ยนเฉินวูบไปเล็กน้อยหลังจากที่ได้รับคำยืนยันว่ามันยังอยู่ในนั้น จากนั้นเขาก็มองไปที่เทพเจ้าแห่งท้องทะเล “ท่าน ขอขอถามได้หรือไม่ว่าท่านรู้เรื่องทักษะลับนี้หรือเปล่า และท่านสามารถเอามันออกไปได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินไม่ได้รู้สึกติดหนี้บุญคุณเทพเจ้าแห่งท้องทะเลแม้ว่านางจะช่วยเขาเอาไว้มา เขารู้ดีว่าเขาจะต้องชดใช้นางในอนาคต เมื่อกระแสน้ำลดลงเกิดขึ้นที่อาณาจักรทะเล

“ข้าสามารถช่วยสหายของเจ้าสร้างร่างขึ้นมาใหม่ได้ด้วยร่างวิญญาณของข้าในตอนนี้ แต่ข้าไม่สามารถทำลายทักษะลับนั้นได้ อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ยากที่จะเอามันออก เจ้าพานางไปหาตระกูลผู้พิทักษ์ น่าจะมีคนที่สามารถจัดการมันได้อยู่” เทพเจ้าแห่งท้องทะเลพูด

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินและหวงหลวนก็ร่ำลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลก่อนที่จะออกไปจากห้องใต้ดินไปพร้อมกัน พวกเขาพบว่าคนของตระกูลหวงกู่ส่วนมากได้หลบหนีไปแล้วในตอนที่พวกเขากลับขึ้นมา มีเพียงคนเฒ่าคนแก่จำนวนน้อยเท่านั้นที่ยังอยู่

ในขณะที่เจี้ยนเฉินยังอยู่ที่ใต้ดิน คนในตระกูลได้ย้ายคนส่วนมากออกไป เพราะกลัวความโกรธของเจี้ยนเฉินที่พวกเขาทำให้หวงเทียนป้าและหวงหลวนต้องทุกข์ทรมาน พวกเขาหวังที่จะช่วยชีวิตคนอื่นได้เล็กน้อย มีเพียงคนเฒ่าคนแก่บางคนที่ภักดีกับตระกูลและไม่กลัวความตายเท่านั้นที่ยังอยู่ที่นี่

ถ้าเป็นเหมือนก่อนหน้านี้ เจี้ยนเฉินคงระบายความโกรธเกรี้ยวใส่คนพวกนี้ไปแล้ว และกำจัดพวกเขาทั้งตระกูล อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเซียนราชาแล้วในตอนนี้ และจิตใจของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป บวกกับเรื่องที่คนในตระกูลไม่รู้ว่าหวงเทียนป้านั้นถูกขังอยู่ เขาไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้กับคนพวกนี้ เขาจากไปพร้อมกับหวงหลวน และกลับไปที่ตระกูลหวง

ผนึกที่อยู่ในตัวของหวงเทียนป้าถูกเฮยยู่เอาออกไป พร้อมกับการรักษาของวัตถุจิตวิญญาณ ทำให้หวงเทียนป้าฟื้นตัวได้เร็วมากและกลับมาอยู่ในสภาพเต็มร้อย บรรพชนตระกูลหวงกู่อยู่ในมิติวัตถุเซียนและถูกทรมานอย่างหนักจากหวงเทียนป้า ทำให้เขารู้สึกเหมือนตายไปเสียดีกว่า อย่างไรก็ตาม ชีวิตของเขานั้นยังผูกอยู่กับหวงหลวนเนื่องจากทักษะลับอยู่

หวงเทียนป้าและหวงหลวนกลับไปที่ตระกูลหวง และข่าวที่พวกเขาถูกขังอยู่ในตระกูลหวงกู่ก็กระจายไปทั่วทั้งตระกูลอย่างรวดเร็ว ข่าวนี้ทำให้เกิดความวุ่นวายใหญ่

หลังจากนั้น หวงเทียนป้าก็เอาสมบัติของตระกูล ธนูสุริยันจันทรา และนำกลุ่มจอมยุทธของตระกูลหวงออกไป เขาสาบานที่จะล้างตระกูลหวงกู่ให้หายไปจากทวีป

ในขณะเดียวกัน เจี้ยนเฉินและหวงหลวนก็ยังอยู่ที่ตระกูลหวงอย่างสบาย พวกเขาไม่ได้สนใจการกระทำของหวงเทียนป้า

เมื่อฮวงเทียนป้ากลับมา เจี้ยนเฉินก็ได้รู้ว่า ฮวงเทียนป้านั้นใช้ธนูสุริยันจันทราทำลายคฤหาสน์ที่ตระกูลนั้นตั้งอยู่และสมาชิกอาวุโสที่อยู่ที่ตระกูลหวงกู่ก็ถูกโจมตีจากจอมยุทธที่เขาพาไป พวกเขาถูกฆ่าทั้งหมดและหวงเทียนป้ายังส่งตระกูลหวงครึ่งตระกูลไปเพื่อไล่ตามคนของตระกูลหวงกู่ที่หนีไปอีก เขาต้องการที่จะฆ่าล้างตระกูลหวงกู่

เจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจในเรื่องนี้มาก แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหลายคนนั้นไม่มีส่วนรู้เห็น แต่เรื่องผู้บริสุทธิ์กับความเมตตาไม่มีอยู่ในทวีปนี้อยู่แล้ว ถ้าตระกูลหวงไม่กำจัดตระกูลหวงกู่ให้สิ้นซาก ตระกูลหวงต้องถึงจุดจบแน่เมื่คนที่เหลืออยู่ของตระกูลหวงกู่กลายเป็นจอมยุทธในระดับสูง