อันที่จริงแค่ผลึกแก่นแท้เต๋าไม่กี่ก้อนก็สามารถสร้างความวายป่วงได้เป็นอย่างมากแล้ว แต่ตอนนี้หลิงตู้ฉิงกลับมีพวกมันอยู่ในความครอบครองเป็นพันก้อน พวกผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้จะไม่บ้าคลั่งกันได้ยังไง? ดังนั้นในทันทีที่มาถึงพวกเขาต่างรีบล้อมกลุ่มของ หลิงตู้ฉิงทุกด้านกลัวว่าหลิงตู้ฉิงจะหนีรอดได้ในทันที
“ส่งผลึกแก่นแท้เต๋ามาให้พวกข้าเดี๋ยวนี้!” ผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจโลหิตตะโกนขึ้น “เห็นแก่ที่พวกเจ้าหลายคนต่างเป็นคนสำคัญของเผ่าต่าง ๆ หากมอบผลึกแก่นแท้เต๋ามาให้พวกข้าแต่โดยดีพวกข้าจะไม่ทำอะไรพวกเจ้า!”
หลิงตู้ฉิงกวาดสายตามองไปที่ยังกลุ่มที่ล้อมรอบเขาอยู่ จากนั้นเขาหัวเราะและพูดว่า “ข้าไม่มีปัญหาหรอกในการมอบผลึกแก่นแท้เต๋าให้กับพวกเจ้า แต่ว่าพวกเจ้ามีอะไรมาแลกพวกมันกับข้า?”
ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในกลุ่มตะโกนสวนกลับทันที “การไว้ชีวิตพวกเจ้าทั้งหมดถือว่าเป็นราคาที่เหมาะสมแล้ว แต่ถ้าหากเจ้าคิดว่ามันไม่ยุติธรรม งั้นพวกข้าก็คงต้องฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด”
หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ถ้างั้นพวกเราก็คงไม่มีอะไรต้องคุยกันต่อ…”
เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงโคจรอาณาเขตสวรรค์ของเขาให้ปกคลุมกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่กำลังข่มขู่เขาในตอนนี้ทั้งหมดภายในพริบตา ซึ่งกลุ่มผู้เชี่ยวชาญฝั่งตรงข้ามไม่รู้เลยว่าในตอนนี้พวกเขาได้ตกเข้ามาอยู่ในอาณาเขตสวรรค์ของหลิงตู้ฉิงเรียบร้อยแล้ว
“เจ้าแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะดึงดันกับพวกข้าแบบนี้? ข้าบอกเอาไว้เลยว่าหากพวกข้าลงมือเมื่อไหร่ พวกข้าจะไม่หยุดจนกว่าพวกเจ้าจะตายทั้งหมด!” ผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจสวรรค์เอ่ยขึ้น
“ถ้าจะลงมือก็รีบลงมือเร็ว ๆ มันเสียเวลาข้า!” หลิงตู้ฉิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ
“ก็ได้ในเมื่อเจ้าอยากตายนักงั้นข้าจะสนองให้!” ผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจสวรรค์ลงมือเป็นคนแรกทันที
เมื่อเห็นว่ามีคนเริ่มแล้ว คนอื่น ๆ ก็บุกเข้าไปหากลุ่มของหลิงตู้ฉิงทันทีเช่นกัน แต่แล้วเมื่อหลิงตู้ฉิงเรียกเอาง้าวเทวะพินาศออกมา บางคนที่อยู่ในกลุ่มที่ล้อมหลิงตู้ฉิงอยู่ก็หยุดชะงักในทันทีพลางตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “งะงะงะง้าวเทวะพินาศ!!! ชายผู้นี้คือเขา!! ทุกคนหนีเร็ว!!”
แน่นอนว่าทุกอย่างมันสายไปแล้ว พวกเขาทุกคนได้มาอยู่ในอาณาเขตสวรรค์ของหลิงตู้ฉิงเรียบร้อย ต่อให้พวกเขาจะอยากหนีไปตอนนี้มันก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะออกจากอาณาเขตสวรรค์ของหลิงตู้ฉิงได้แน่นอน
คนแรกที่ตายเพราะง้าวเทวะพินาศคือผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจสวรรค์ที่บุกเข้ามาเป็นคนแรก แค่หลิงตู้ฉิงเหวี่ยงง้าวเพียงครั้งเดียว ทั้งร่างกายทั้งดวงวิญญาณต่างสูญสลายหายไปเหลือเอาไว้แต่โลกจำลองที่เสียหายอย่างยับเยินของผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจสวรรค์ที่ตายไปลอยอยู่อย่างโดดเดี่ยว
หลังจากฆ่าไปแล้วศพแรก หลิงตู้ฉิงไม่หยุดยั้งแม้แต่น้อย เขาพุ่งตัวไปหาคนถัดไปทันทีและสังหารเป้าหมายต่อไปภายในพริบตา
บางครั้งแค่เขาเหวี่ยงง้าวเทวะพินาศครั้งเดียวมันมีคนตายมากถึง 10 คน
ไม่ว่าจะเป็นอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์หรือเครื่องป้องกันระดับศักดิ์สิทธิ์ เมื่ออยู่ต่อหน้าง้าวเทวะพินาศพวกมันถูกผ่าครึ่งแบบง่าย ๆ ไม่ต่างอะไรกับเต้าหู้
แค่เพียงช่วงเวลาไม่เกิน 3 อึดใจ ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเจ้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์ร้อยกว่าคนที่ล้อมรอบหลิงตู้ฉิงอยู่เมื่อครู่ก็ไม่มีใครเหลือรอดสักคน
จี๋ชิงเฉิงและหลิวชิงเฟิง ดวงตาเบิกโพลงพร้อมกับอ้าปากค้างเพราะความตกตะลึง
จากนั้นเมื่อพวกเขาได้สติจากอาการตกตะลึง ความรู้สึกของพวกเขาก็เปลี่ยนไปกลายเป็นหวาดกลัว
ที่แท้คนที่พวกเขาติดตามอยู่นานและเป็นพ่อของเจ้านายพวกเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเทพมรณะในตำนานผู้นี้!
แต่จากข่าวที่พวกเขารู้คือคนผู้นั้นตายลงเพราะพิสูจน์เต๋าไม่สำเร็จไม่ใช่เหรอ? ต่อให้เขาจะเกิดใหม่ได้มันก็ไม่ควรจะเกิดใหม่ได้ไวขนาดนี้จริงไหม?
เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงมองมายังพวกตน จี๋ชิงเฉิงและหลิวชิงเฟิงต่างตื่นตกใจและรีบก้มหน้าลงทันทีเพราะความหวาดกลัว
พวกเขาไม่แน่ใจว่าก่อนหน้านี้พวกเขาได้ทำอะไรไม่เหมาะสมไปบ้างหรือเปล่า พวกเขากลัวว่าหลิงตู้ฉิงจะตัดสินโทษตายพวกเขาในตอนนี้
หลิงตู้ฉิงส่ายหัว จากนั้นเขาพูดกับหลิงยี่เทียนและหลิงไช่หยุนว่า “นับจากนี้พวกเขาทั้งสองคนจะเป็นผู้ติดตามหลักของพวกเจ้าทั้งคู่ จงดูแลพวกเขาให้ดี”
หลิงยี่เทียนและหลิงไช่หยุนต่างพยักหน้าอย่างเต็มใจ อันที่จริงพวกเขาทั้งคู่ก็ตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของพ่อพวกเขาเหมือนกัน
ในตอนแรกพวกเขาคิดเอาไว้ว่าการต่อสู้นี้มันจะต้องรุนแรงและวุ่นวายเป็นอย่างมากแน่นอน แต่แน่นอนว่าพวกเขาเองก็มั่นใจว่าท้ายที่สุดพวกเขาจะชนะ แต่ตอนนี้ผลลัพธ์ที่ปรากฏขึ้นมันกลับเกินความคาดหมายของพวกเขาไปมาก มันกลายเป็นว่าหลิงตู้ฉิงกลับจัดการฝั่งตรงข้ามทั้งหมดได้อย่างง่าย ๆ โดยที่พวกเขาไม่มีโอกาสจะลงมือเลยแม้แต่น้อย
หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงดูดซับพลังจากโลกจำลองที่เสียหายของผู้เชี่ยวชาญนับร้อยคนที่ตายลงไปให้มาหลอมรวมเข้ากับโลกของเขาเอง เพื่อเป็นการขยายพื้นที่ให้กับโลกของเขาและเมื่อดูดซับเสร็จ เขาก็พากลุ่มของเขามุ่งหน้าไปยังสถานที่ต่อไปทันที
ในเวลาที่ออกเดินทางต่อ หลิงตู้ฉิงหยิบไข่หินขึ้นมาและถามว่า “ไหนเจ้าบอกข้าหน่อยว่าพื้นที่แห่งนี้ใช่พื้นที่ที่มีสมบัติที่เจ้าพูดถึงซ่อนอยู่รึเปล่า?”
ไข่หินตอบกลับทันที “มันไม่ได้อยู่ในพื้นที่แห่งนี้ พื้นที่ที่มันซ่อนอยู่อันตรายกว่านี้มาก ซึ่งข้าไม่คิดว่าความสามารถของเจ้าในตอนนี้จะสามารถเข้าไปที่นั่นได้ สถานที่แห่งนั้นนอกเหนือจากสมบัติชิ้นนั้นแล้วไม่มีสิ่งใดที่สามารถดำรงอยู่ได้เลย และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงได้เป็นสมบัติที่มีความพิเศษมากกว่าสมบัติอื่น ๆ ในโลก”
หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ถ้างั้นข้าค่อยถามเจ้าใหม่อีกครั้งหลังจากข้าทะลวงระดับไปยังขอบเขตราชาศักดิ์สิทธิ์ก็แล้วกัน”
ในตอนนี้พลังที่อัดแน่นอยู่ในร่างของหลิงตู้ฉิงพร้อมแล้วที่จะทะลวงระดับต่อไป แต่ในทางกลับกันครอบครัวของเขาหลายคนกลับยังไม่พร้อมที่จะทะลวงระดับขึ้นไปเหมือนกับเขา
หลิงตู้ฉิงมองไปที่สมาชิกครอบครัวของเขาทั้งหมด จากนั้นเขาพูดขึ้นว่า “หลังจากนี้พวกเจ้าไม่สามารถอยู่ข้างนอกได้อีกต่อไป พื้นที่ถัดไปนั้นอันตรายกว่าที่นี่นับร้อยเท่า ซึ่งพวกเจ้าทุกคนไม่อาจอยู่รอดได้แน่ ดังนั้นพวกเจ้าทุกคนจงเข้ามาในโลกของข้าก่อนชั่วคราว เมื่อไหร่ที่ข้าเห็นว่าเหมาะสม ข้าจะปล่อยพวกเจ้าออกมาอีกครั้ง”
มี่ไลเอ่ยขึ้นทันที “ข้ามั่นใจว่าข้าสามารถรับมือไหว!”
ในตอนนี้นางพร้อมที่จะทะลวงขึ้นไปยังขอบเขตราชาศักดิ์สิทธิ์แล้วเช่นกัน และด้วยการที่นางเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิเทพกลับชาติมาเกิดใหม่ มันจึงทำให้นางมีคุณสมบัติพอที่จะเอาตัวรอดได้ในพื้นที่ถัดไป ซึ่งเป็นพื้นที่ของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชาศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะ
หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “เจ้าสามารถอยู่ข้างนอกได้ แต่เจ้าห้ามทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาดและเมื่อไหร่ที่ข้าบอกให้เจ้าเข้าไปหลบในโลกของข้า เจ้าต้องทำตามในทันที”
หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงและมี่ไลต่างทะลวงระดับการบ่มเพาะพร้อม ๆ กัน จากนั้นพวกเขาก็พากันย้ายไปยังพื้นที่สำหรับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชาศักดิ์สิทธิ์ ส่วนคนอื่น ๆ นั้นได้เข้าไปหลบอยู่ในโลกของหลิงตู้ฉิงทั้งหมด