เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1592
พลังชี่บนตัวพวกเขาพุ่งไปทั่ว แต่ดูเหมือนไม่ได้ผลอะไรเลย
หลังจากนั้นเสียงร้องโหยหวนดังสนั่น ทุกคนกำเครื่องรางในมือแน่นขึ้นอีก!
หั่วหลงชิ่งทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว เขาไม่ต้องการเก็บพละกำลังเอาไว้ด้วย
“วิชาเพลิงม่วงตำหนักเซียน เพลิงเผาสวรรค์!”
เปลวไฟกลายเป็นทะเลเพลิงอย่างรวดเร็ว หั่วหลงชิ่งสะบัดมือโยนออกไป
คลื่นเปลวเพลิงอันแข็งแกร่งแผดเผาศพทั้งหมดจนกลายเป็นเถ้า
หั่วหลงชิ่งลอยอยู่กลางอากาศ เหมือนเทพแห่งไฟจริงๆ
เปลวไฟกวาดทุกอย่างจนราบเป็นหน้ากลอง หั่วหลงชิ่งลอยลงมาบนพื้น พวกผู้ฝึกชี่ที่เหลือมองหั่วหลงชิ่งด้วยสายตาซาบซึ้ง
มีเพียงลู่ฝานที่ส่ายหน้าเบาๆ คนพวกนี้ยังดูไม่ออก หั่วหลงชิ่งกำลังจะซวยแล้ว!
รอบๆ อยู่ในความสงบครู่หนึ่ง เปลวไฟดวงสุดท้ายมอดลง
สุ่ยหมิงคงจับมือสุ่ยโม่หรานแล้วพูดว่า “ฉันจะปกป้องเธอเอง”
สุ่ยโม่หรานมองสุ่ยหมิงคงอย่างอึ้งๆ แล้วพูดเสียงเบาว่า “พี่ว่าทำไมลู่ฝานไม่เป็นอะไรเลย เขามองอะไรออกหรือเปล่า”
สุ่ยหมิงคงขมวดคิ้วพูดว่า “เขาบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเราเจอฝันร้าย”
สุ่ยโม่หรานพูดว่า “พลังของฝันร้ายคืออะไรกันแน่ กลิ่นอายความตายของผู้ฝึกชั่วร้ายหรือออร่าปีศาจ”
สุ่ยโม่หรานเพิ่งพูดจบ ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “คือพลังชี่ พวกนายกำลังมอบพลังให้มัน!”
คำพูดของลู่ฝานเหมือนสายลมรุนแรง ทำให้ทุกคนไม่ทันตั้งตัว
หั่วหลงชิ่งพูดอย่างประหลาดใจว่า “นายว่าอะไรนะ”
ลู่ฝานยังไม่ทันพูด จู่ๆ หั่วหลงชิ่งตัวซีดทั้งตัว เมื่อกี้สีหน้าเขายังมีเลือดฝาด ท่าทางมีชีวิตชีวา จู่ๆ ก็ซีดเผือดทั้งตัว
จู่ๆ หั่วหลงชิ่งฉีกยิ้ม ส่งเสียงแสบแก้วหูและไม่น่าฟังออกมา
“ถูกต้อง พวกนายกำลังมอบพลังให้ฉัน พวกนายทั้งหมดต้องตายที่นี่!”
ทุกคนรีบถอยออก มองหั่วหลงชิ่งอย่างหวาดกลัว
เห็นด้วยตาเปล่าว่าตัวของหั่วหลงชิ่งเริ่มพังทลาย ตั้งแต่ผิวหนังไปจนถึงเลือดเนื้อค่อยๆ ละลายทีละชั้น
ลู่ฝานรีบเดินไปข้างหน้า วางฝ่ามือลงบนหัวหั่วหลงชิ่ง
ตอนนี้เขายังอยู่ในฐานะคนตระกูลหั่ว หลิงเหยาก็ยังอยู่ในตระกูลหั่ว ถ้าปล่อยหั่วหลงชิ่งไปจะวุ่นวาย
ปราณชี่บนตัวลู่ฝานพุ่งเข้าไปในตัวหั่วหลงชิ่ง
พลังวิญญาณระเบิดออก วิชาดับวิญญาณ!
วินาทีต่อมา หั่วหลงชิ่งสั่นไปทั้งตัว ควันขาวลอยขึ้นมาจากตัวเขา
หั่วหลงชิ่งหอบหายใจ เหมือนเจอเรื่องน่ากลัวสุดขีด
ควันขาวกระจายหายไป ลู่ฝานตะโกนในใจอย่างบ้าคลั่ง “ไอ้เก้า จับฝันร้ายได้ไหม”
เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้น “ได้สิ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันจะเตรียมค่ายกลเดี๋ยวนี้!”
ลู่ฝานเห็นควันขาวลอยไปทั่ว ทันใดนั้นจินอีหมิงตระกูลจิน ถู่ห่วงตระกูลถู่ มู่จึฉีตระกูลมู่และคนอื่นพากันล้มลงบนพื้น
ใบหน้าซีดเผือดเหมือนหั่วหลงชิ่ง!
ลู่ฝานเห็นภาพนี้แล้วตะโกนในใจอย่างบ้าคลั่ง “เร็วหน่อยไอ้เก้า”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดเสียงดังว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เตรียมค่ายกลเสร็จแล้ว ผนึกมันไว้ในมุกเวิ้งว้างก็จบแล้ว ฮ่าๆ แค่ฝันร้ายตัวเดียว บวกกับวิญญาณมังกรของเทพมังกรทำลายล้าง ฉันสามารถทำมังกรอสูรกายออกมาให้เจ้านายได้!”
ลู่ฝานฉีกยิ้ม เขาเก็บมุกเวิ้งว้างกับมุกมังกรเอาไว้
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอย่างประหลาดใจว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่จะทำอะไร”
ลู่ฝานพูดในใจ “ทำลายแดนมายา เพื่อผ่านการประลองรอบแรก คิดว่าฉันดูพื้นที่แห่งนี้ไม่ออกเหรอ นี่คือค่ายกล!”
พูดจบ พลังชี่ทั้งตัวลู่ฝานพุ่งขึ้นมา พลังแข็งแกร่งแผ่ออกไปรอบๆ
จู่ๆ มีควันขาวลอยมา แล้วพุ่งเข้ามาในตัวลู่ฝานทันที!