บทที่ 684
แต่ตอนนี้ คนที่จะเข้ามาอยู่ที่นี่ กลับเป็นเซียวชูหรันที่ตนเองไม่ชอบขี้หน้ามาโดยตลอด！
พอคิดถึงจุดนี้ เธอก็อดพูดไม่ได้ว่า “คุณย่าคะ หนูก็จะไปด้วยค่ะ！”
พูดจบ ก็รีบเดินขึ้นหน้ามา แล้วก็มาพยุงคุณย่าทั้งซ้ายขวาพร้อมกับเซียวไห่หลง พี่ชายตนเอง
ย่าหลานทั้ง3คนก็เดินเข้าห้องรับแขกไป เห็นสีทองแวววับ ตกแต่งอย่างหรูหรา ตะลึงไปจนพูดไม่ออก
บริเวณด้านบนของห้องรับแขก เป็นเพดานที่มีความสูง10กว่าเมตร ตรงกลางแขวนด้วยโคมไฟแชนเดอเลียร์คริสทัลสีทองสุดหรูหรา แสงไฟสะท้อนออกมาจากคริสทัลสีทอง กลายเป็นแสงสีต่างๆ สวยงามจนแทบจะต้องหยุดหายใจ！
นายหญิงใหญ่เซียวก็ยืนอยู่ในห้องรับแขก ขาทั้งสองข้างก็เริ่มสั่นๆ
คฤหาสน์ของตนเองนั้น ถ้าเทียบกับที่นี่แล้ว ก็เป็นได้แค่ห้องสุขาใหญ่ๆ เท่านั้นเอง！
การตกแต่งที่นี่ มันสวยงามกว่าคฤหาสน์ตนเองหลายเท่า！
นายหญิงใหญ่อดคิดในใจไม่ได้ ถ้าหากว่าสามารถมาอยู่ที่นี่ได้ มันก็คงจะเป็นประสบการณ์ที่น่าสนุกมากเลยทีเดียว
กลัวว่าคงจะต้องอยู่ที่นี่ทุกๆ วัน มองไปที่นู่นที่นี่ จับนู่นจับนี่ไปเรื่อย……
แต่เสียดาย ตนเองไม่มีวาสนานั้นแล้ว！
เซียวฉางควน ลูกชายคนนี้ อย่าคิดว่าเขาจะไม่เอาไหน แต่เลือกลูกเขยได้โชคดีเหมือนกัน
ใครจะรู้ คนกระจอกงอกง่อยที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอย่างเย่เฉิน จะมีโชคดีเช่นนี้?
ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรก ตนเองก็คงจะไม่ไปดูถูกเย่เฉินหรอก จะพูดจะจาก็คงจะเกรงใจอยู่บ้าง ทำดีต่อครอบครัวของเซียวฉางควนบ้าง เช่นนั้น ตนเองก็อาจจะมีโอกาสได้เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์อันหรูหรานี้ก็ได้……..
แต่ที่น่าเสียดายก็คือ ตอนนั้นตนเองได้ตัดความสัมพันธ์กับเซียวฉางควนไปแล้ว ต่อให้ตนเองจะแบกหน้าไปขอคืนดีด้วย ก็กลัวว่าเขาคงจะไม่ยอมแน่……
เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวย ที่อยู่ข้างๆ ในใจก็เจ็บปวดเช่นกัน
เซียวเวยเวยมองไปยังห้องโถงที่โอ่อ่าราวกับพระราชวัง ขอบตาของเธอก็แดงก่ำ
ถ้าตอนแรกคุณย่าไม่ไปหาเรื่องกับเย่เฉิน มีหรือตระกูลหวังจะยกเลิกงานแต่งกับตนเอง?
เดิมทีตนเองควรจะได้เป็นคุณนายของตระกูลหวัง แต่ตอนนี้ หลังจากที่ตนเองถูกเซียวอี้เชียนและเว่ยฉางหมิงย่ำยี ชื่อเสียงในเมืองจินหลิงก็สูญสิ้น ช่วงเวลานี้ รอบกายตนเองไม่มีแม้แต่คนที่ตามจีบ ตอนนี้ถ้าอยากจะแต่งงาน มันยิ่งกว่าพูดเพ้อเจ้อเสียอีก！
ในตอนที่ย่าหลานกำลังคิดอะไรในใจกันนั้น คนงานก็ได้ยกเฟอร์นิเจอร์เข้ามาในห้องรับแขกหมดแล้ว
เซียวฉางควนก็ไปตรวจสอบจำนวน แล้วก็ตรวจสภาพความเรียบร้อยด้วย ว่ามีปัญหาหรือไม่ ในใจก็ตื่นเต้นมาก
เขามีความทรงจำกับเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ สามารถซื้อมันกลับมาได้ ถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่สวยงามมาก
ดังนั้น เขาก็ทำใบหน้าดีใจ เดินมายังนายหญิงใหญ่เซียว แล้วพูดว่า “แม่ครับ เฟอร์นิเจอร์ไม่มีปัญหาอะไร จะให้ผมจ่ายเงินทางไหนดีครับ?”
นายหญิงใหญ่เซียวก็มองเซียวฉางควนด้วยสีหน้าหลายอารมณ์ พูดว่า “ฉางควน แกเป็นลูกชายของแม่ ในเมื่อแกชอบเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้มากล่ะก็ ก็ถือว่าแม่ให้แกเลยก็แล้วกัน”
เซียวฉางควนก็รีบพูดว่า “แม่ครับ จะได้อย่างไรกัน มันคนละเรื่องกัน ต่อให้แม่เอาเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ให้กับผม พี่ใหญ่ก็คงจะไม่ยอมแน่ๆ แล้วอีกอย่าง ตอนนี้ตระกูลเซียวขาดเงินไม่ใช่หรือครับ เงิน1.2ล้านมันอาจจะช่วยตระกูลเซียวได้”
นายหญิงใหญ่เซียวก็ส่ายหัว แล้วพูดอย่างมีสายตาที่จริงจังว่า “ฉางควนเอ้ย แกคิดอย่างไรแม่รู้ดี แต่ว่าแกก็ไม่ต้องกังวลหรอก ตระกูลเซียวยังมีแม่ที่คอยตัดสินใจ แค่บอกว่าเฟอร์นิเจอร์พวกนี้ เอาให้แกแล้ว ก็ถือว่าให้แกไปเลย”
พอเซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ก็พูดอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณมากครับแม่！”
หม่าหลันอยู่ข้างๆ ก็ดีใจไม่เบาเหมือนกัน นายหญิงใหญ่เปลี่ยนนิสัยแล้วหรือไง? เงิน1.2ล้าน อยู่ดีๆ จะไม่เอาก็ไม่เอาเสียอย่างนั้นหรือ? แผนนี้ดีมากเลย！ตนเองก็จะได้มีโอกาส！
อย่างที่คิด ตอนนี้นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสารว่า “ฉางควน คฤหาสน์ตระกูลเซียวก็ใกล้จะถูกยึดไปแล้ว พอถึงตอนนั้นแม่แกก็จะไม่มีที่ซุกหัวนอน ต้องไปนานข้างถนน คฤหาสน์ของแกทั้งใหญ่ ทั้งหรูหรา จะไม่มีเหลือใหม่สักห้องเลยหรือ?”