ตอนที่ 1117: ผ่านภูเขาไป
เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไร เขาแต่จ้องไปที่ภูเขา ในขณะที่โชวชูหยุน ลุยจุนและคนอื่น ๆ ก็ยังเงียบอยู่ พวกเขาเห็นเจี้ยนเฉินเหมือนเป็นผู้นำกลุ่มของพวกเขา
“ท่าน มีสัตว์ดุร้ายทรงพลังมากมายในภูเขา ยังมีแม้แต่สัตว์ 16 ดาวด้วย ดังนั้นมันจึงอันตรายมาก ตั้งแต่ครั้งโบราณกาล มีไม่มากคนนักที่ผ่านภูเขาเหล่านี้ไปได้ พวกเขาทั้งหมดผ่านไปโดยใช้ถ้ำเพียงหนึ่งเดียวด้านล่าง” โชวชูหยุนอธิบาย เขารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเจี้ยนเฉินในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเจี้ยนเฉินนั้นไม่รู้อะไรมาก
“พวกเราจะใช้เวลาประมาณเท่าไรในการผ่านถ้ำไป ? ” เจี้ยนเฉินถาม
“ถ้านั้นอยู่ห่างจากพวกเราไปหลายหมื่นกิโลเมตร พวกเราไม่สามารถเคลื่อนที่ไปได้เร็วมากในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์และเมื่อบวกกับอุปสรรคที่พวกเราต้องเจอบางครั้งบางคราว มันน่าจะใช้เวลาประมาณครึ่งเดือน” โชวชูหยุนวิเคราะห์อย่างจริงจัง
“ฮี่ฮี่ มันคงเป็นครั้งแรกของพวกเจ้าที่เข้ามาในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ท่านนักรบ สำหรับการที่ท่านถามคำถามแบบนี้ ถ้าด้านหน้าเป็นทางเดียวที่จะเข้าไปที่ส่วนลึกของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ได้ ไม่ว่ามันจะยาวแค่ไหน ท่านก็ต้องผ่านไป แม้แต่จอมยุทธ 15 ดาวก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นและบางทีจอมยุทธ 16 ดาวขั้นต้นก็ไม่เพียงพอที่จะผ่านภูเขาไปได้ เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับผู้อาวุโสประจำศาลา” ชายชราหัวเราะคิกคักออกมาจากกลุ่ม
“แค่ร่วมมือกับพวกเรา พวกเราสามารถจัดการอันตรายที่พวกเราเจอด้วยกันได้ ไม่เช่นนั้น เจ้าอาจจะตายไปก่อนที่เจ้าจะเข้าใกล้ถ้ำได้ถ้าเจ้าเดินทางคนเดียว” ชายหนุ่มผอมบางพูดขึ้นมา
“นี่ก็เป็นส่วนที่ใกล้กับส่วนลึกแล้ว ดังนั้นสัตว์ดุร้าย 15 ดาวก็มักแฝงตัวอยู่ใกล้ ๆ เมื่อพวกท่านไปเจอพวกมันเข้า แม้แต่พวกท่านก็หนีไม่ได้ พวกท่านควรจะร่วมกับพวกเรา แบบนั้น พวกเราจะมีพลังที่จะสู้กลับแม้ว่าพวกเราต้องเจอกับสัตว์ 15 ดาว”
หลายคนในกลุ่มพูดเพื่อโน้มน้าวเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ให้เข้าร่วม พวกเขาบอกได้เพียงมองปราดเดียวว่า นักผจญภัยฟ้าครามเป็นกลุ่มที่มีเซียนสวรรค์ ดังนั้นมันจึงไม่ได้ทรงพลังมาก การที่มีจอมยุทธ 13 ดาวก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าประทับใจสำหรับกลุ่มของพวกเขาแล้ว
“ท่านคิดว่ายังไง ? ” โชวชูหยุนมองไปที่เจี้ยนเฉิน และต้องการให้เขาตัดสินใจ
หลายคนในอีกกลุ่มสนใจสิ่งที่โชวชูหยุนถามขึ้นมาทันที การที่จะนำจอมยุทธ 13 ดาวได้ คนคนนั้นต้องเป็นจอมยุทธ 14 ดาวแน่ ถ้ามีคนแบบนี้มาร่วมกลุ่ม ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขาก็ต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่
ในตอนนี้เอง หลายคนก็ตัดสินใจได้ พวกเขาตัดสินใจว่า พวกเขาจำเป็นที่จะต้องดึงเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ให้เข้ามาร่วมกลุ่มของพวกเขา
“มันจะใช้เวลานานเกินไปถ้าเดินทางผ่านถ้ำ ข้าต้องการที่ฝ่าภูเขาไป” เจี้ยนเฉินตอบกลับอย่างเฉยเมย การเดินทางผ่านภูเขานั้นเหมือนเป็นเรื่องที่ธรรมดามากสำหรับเขา
อย่างไรก็ตาม เหมือนเหมือนกับสายฟ้าฟาดลงมาเมื่อคนอื่นได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาทั้งหมดนิ่งอึ้งและใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ แม้แต่โชวชูหยุนและคนอื่น ๆ ที่เข้าใจในความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินแค่ผิวเผินก็อึ้งไปเหมือนกัน
คนที่ผ่านภูเขามังกรหลับใหลไปได้ก่อนหน้านี้ ทั้งหมดนั้นเป็นคนที่ทรงพลังอย่างน่ากลัวโดยไม่มียกเว้น มีผู้อาวุโสประจำศาลาที่อยู่ในขั้นสูงสุดของ 16 ดาวรวมอยู่ในนั้นด้วย พวกเขามีพลังทีจะทำลายรอบ ๆ ได้เพียงโบกมือ นั่นไม่ได้หมายความว่า ชายหนุ่มที่ดูเหมือนคนธรรมดานี้มีควมแข็งแกร่งในระดับนั้นหรือ ?
ในตอนนี้เอง โชวชูหยุนและลุยจุนก็ประเมินความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินใหม่ การข้ามภูเขาไปนั้นไม่ใช่สิ่งที่จอมยุทธ 15 ดาวจะทำแน่
“ท่านนักรบ ท่านไม่ได้ล้อเล่นใช่หรือไม่ ? ท่านต้องการที่จะฝ่าภูเขาไปจริง ๆ งั้นหรือ ? ” บางคนถามออกมาอย่างเหลือเชื่อ
เจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจเขา ในขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้เทือกเขาเรื่อย ๆ โชวชูหยุนและคนอื่น ๆ ลังเลก่อนที่จะตัดสินใจตามเจี้ยนเฉินไปที่ภูเขา
“คนพวกนั้นไม่รู้จักอันตรายเลย พวกเขาคิดว่าพวกเขาแข็งแกร่งเท่ากับผู้อาวุโสประจำโถงอย่างนั้นหรือ ? ข้ารับรองได้ว่าพวกเขาจะตายโดยไม่เหลือซากเลย” บางคนหลุดหัวเราะออกมา
เจี้ยนเฉินและคนของนักผจญภัยฟ้าครามหายไปลึกในภูเขา ไม่นานหลังจากที่พวกเขาหายไป เสียงคำรามสั่นสะเทือนก็ทำลายความเงียบขึ้นมา มันดังไปถึงท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม มันก็เงียบลง ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“นะ นั้นมันเสียงคำรามของสัตว์ 15 ดาว คนพวกนั้นอาจจะตายเพราะมันไปแล้ว”
“พวกนั้นไม่สนใจอะไรเลย สัตว์ 15 ดาวนั้นทรงพลังมาก พวกเขาจะไปสู้พวกมันได้อย่างไรด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาแค่นั้น ดูนะ พวกเขาจะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ก่อนที่พวกเขาจะได้ทันทำอะไรเสียอีก”
หลายคนในกลุ่มใหญ่ที่อยู่ที่ตีนเขาเหยียดขึ้นมา คนอื่นอื่นก็ถอนหายใจอย่างเสียดายออกมาด้วย จอมยุทธ 13 ดาวที่รุ่งโรจน์กลับต้องมาตายไปแบบนั้น
หลายสิบกิโลเมตรข้างหน้า ชายชราทั้งสี่หยุดทันที พวกเขามองกลับไปที่ภูเขาด้านหลังพวกเขา พวกเขารู้ตัวจากเสียงคำรามดัง สายตาของพวกเขาเป็นประกายในขณะที่พวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
“มีบางคนเข้ามาในภูเขา ใช่ชายหนุ่มผู้นั้นหรือเปล่านะ ? ” หนึ่งในชายชราถามออกมาเสียงทุ้ม เขาเคร่งเครียดมาก
“ชายหนุ่มคนนั้นดูธรรมดามาก แต่เขานั้นเป็นจอมยุทธที่สุดยอดที่ปิดบังตัวเองเอาไว้ เขาต้องเป็นจอมยุทธ 15 ดาวแน่”
“เสียงคำรามนั้นมาจากสัตว์ 15 ดาว มันคำรามออกมาแค่ครั้งเดียวแล้วก็หยุดไป มัถูกฆ่าหรือเปล่านะ ? “
“เป็นไปไม่ได้ สัตว์ 15 ดาวไม่ได้ถูกฆ่าได้ง่ายขนาดนั้น อาจจะมีเพียงจอมยุทธ 16 ดาวเท่านั้นที่จะทำอะไรแบบนั้นได้ ชายหนุ่มคนนั้นเป็นจอมยุทธ 16 ดาวอย่างนั้นหรือ ? “
ชายชราทั้งสี่หารือเกี่ยวกับสถานการณ์ พวกเขาทั้งหมดเคร่งเครียดมาก และใบหน้าของบางคนก็ดูตกใจและเหลือเชื่อ
โชวชูหยุน ลุยจุน และคนอื่น ๆ ตามหลังเจี้ยนเฉินไปในขณะที่พวกเขาสั่นกลัว ใบหน้าของพวกเขาซีดและขาของพวกเขาก็สั่น
ด้านหลังของพวกเขา มีสัตว์ตัวใหญ่อยู่ในกองหิน เลือดสีแดงของมันไหลกระจายไปบนพื้น
สัตว์ 15 ดาวอาจจะไม่ได้ไร้เทียมทานต่อคนที่มีระดับ 15 ดาว แต่มันก็ยังคงทรงพลังมาก อย่างไรก็ตาม มันถูกเจี้ยนเฉินตัดหัวออกด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว และตายไปหลังจากที่คำรามออกมาด้วยความกลัว
การฆ่าสัตว์ดุร้าย 15 ดาวด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเป็นอะไรที่โชวชูหยุนและคนอื่น ๆ ไม่เคยจิตนาการได้เลย ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นกับตา แต่พวกเขายังตกใจมากอีกด้วย เหมือนว่าพวกเขากำลังอยู่ในความฝัน
เจี้ยนเฉินเอายุทธภัณฑ์จักรพรรดิออกมาในขณะที่เขามุ่งหน้าไปอย่างมั่นคง เขาไม่ต้องการที่จะเสียเวลามากที่นี่ และต้องการที่จะผ่านเทือกเขาไปให้เร็วที่สุด ดังนั้น เขาจึงจัดการสัตว์ทั้งหมดที่เข้ามาให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
มีสัตว์หลายตัวที่อาศัยอยู่ในภูเขา พวกมั้นส่วนมากเป็นสัตว์ 15 ดาว แม้ว่าพวกมันจะไม่มีความสามารถในการคิด แต่พวกมันก็ดูเหมือนจะมีความฉลาดอยู่หน่อยหลังจากที่มีความแข็งแกร่งถึงระดับนี้แล้ว พวกมันจะกลายเป็นผู้คุมกฎของอาณาเขตตัวเอง
เจี้ยนเฉินเดินผ่าเข้าไปในอาณาเขตที่มีสัตว์ทรงพลังหลายตัว เขาสู้อย่างต่อเนื่องในขณะที่พลังของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิก็หลั่งไหลออกมาเป็นครั้งคราว เส้นทางที่เขาเดินผ่านเต็มไปด้วยเลือด
ในเวลาแค่ครึ่งวัน เจี้ยนเฉินได้ฆ่าสัตว์ดุร้าย 15 ดาวไป 5 ตัวและสัตว์ดุร้าย 14 ดาวไปมากกว่า 10 ตัว เขาได้หินฟ้าสะเทือน 15 ดาวมา 2 ก้อนและหินฟ้าสะเทือน 14 ดาวมาหลายก้อน ทำให้โชวหลินและเซียนสวรรค์คนอื่น ๆ อิจฉา
เจี้ยนเฉินเก็บแต่หินฟ้าสะเทือน 15 ดาว 2 ก้อนเอาไว้ และให้ที่เหลือกับโชวชูหยุน เขาตื่นเต้นมาก
หินฟ้าสะเทือน 14 ดาวเป็นอะไรที่มีค่ามากสำหรับโชวชูหยุนและคนอื่น ๆ แต่พวกมันไร้ค่าสำหรับเจี้ยนเฉิน มีเพียงหินฟ้าสะเทือน 15 ดาวเท่านั้นที่เขาสนใจ
ในวันนั้น อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์อึกทึกคึกโครมมาก เสียงคำรามของสัตว์ก้องกังวานไปทั่วทั้งภูเขา และทำให้นักผจญภัยในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ตื่นตัว เสียงคำรามสร้างความปั่นป่วนมากและก็มีการพูดคุยหารือกันทุกที่
บางคนก็พูดว่ามีราชาสัตว์ได้มาเกิดในภูเขา มันมีความแข็งกร่งที่น่ากลัวและกำลังเข้าต่อสู้ไปทุกที่เพื่อขยายอาณาเขตของมัน ยังมีคนอื่น ๆ ที่พูดว่า มีคนที่ทรงพลังอย่างน่ากลัวได้เข้าไปในเทือกเขา ซึ่งทำให้นักผจญภัยคนอื่นตกใจมาก
ที่ตีนเขา กลุ่มนักผจญภัยใหญ่เดินเท้าอยู่ ท่าทีของพวกเขาย่ำแย่มาก พวกเขามองไปข้างหลังเป็นครั้งคราว พวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัยและตกใจ
พวกเขาได้ยินเสียงคำรามดังของสัตว์จากที่ห่างหลายร้อยกิโลเมตรออกไป ซึ่งทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและไม่สบายใจ พวกเขารู้ว่าราชาสัตว์ไม่ได้เกิดขึ้นมา แต่เป็นนักผจญภัยที่ทรงพลังที่ได้เข้าไปในภูเขา
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ เขายังมีชีวิตอยู่จริง ๆ เสียงคำรามนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความลัว พวกมันส่งเสียงโหยหวน นี่ต้องเป็นเสียงคำรามก่อนที่พวกมันจะตาย”
“ชายหนุ่มที่ดูธรรมดาคนนั้นเป็นจอมยุทธ 15 ดาวอย่างนั้นหรือ ? “
“ไม่ เหมือนว่าเขาจะเป็นจอมยุทธ 16 ดาว มีเสียงคำรามเกิดขึ้นมาหลายเสียงมาก ดังนั้นเขาน่าจะฆ่าสัตว์ไป 20 ตัว และยังมีสัตว์ 15 ดาวอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย”
คนเหล่านั้นวิเคราะห์จากเสียงคำราม พวกเขาตกใจมาก พวกเขาไม่คิดว่าจอมยุทธที่ทรงพลังขนาดนี้จะเพิ่งผ่านพวกเขาไป คนที่พูดจาเหยียดหยามให้เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ รู้สึกได้รับผลกระทบเป็นพิเศษ พวกเขารู้สึกวุ่นวายใจและเต็มไปด้วยความเสียใจ
ในเวลาเดียวกัน ชายชุดำที่มีอายุต่างกันก็เข้ามาที่เมืองศักดิ์สิทธิ์ ในขณะที่พวกเขาขี่สัตว์อสูรอยู่ หัวหน้าเผ่าหลันชานออกมาต้อนรับพวกเขาด้วยตนเอง และเชิญพวกเขาเข้าไปที่เผ่าอย่างสุภาพ
หัวหน้าเผ่าหลันชานก้มตัวลง ในขณะที่เขาทักทายแขกที่มีเกียรติในโถงโอ่อ่าในเผ่าหลันชาน
“จอมยุทธของเมืองดีออค ขอต้อนรับสู่เผ่าหลันชานของข้า ท่านต้องมาเพราะเรื่องน้ำศักด์สิทธิ์ของโลกเป็นแน่” หัวหน้าเผ่าพูด
“ถูกต้อง พวกเรามาเพราะเรื่องน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลก ท่านหัวหน้าเผ่า โปรเล่ารายละเอียดของเรื่องนี้กับพวกเราด้วย”
“มีเพียงหัวหน้าของกลุ่มนักผจญภัยฟ้าครามเท่านั้นที่รู้ที่อยู่ของน้ำศักดิ์สิทธิ์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้รับสมัครจอมยุทธบางคนและได้เข้าไปที่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์แล้ว” หัวหน้าเผ่าพูด
คนทั้งเก้าจากเมืองดีออคขมวดคิ้วทันทีในตอนที่พวกเขาได้ยินแบบนั้น
“ข้าได้ทิ้งตราประทับติดตามไว้ที่คนของกลุ่มผจญภัยนั้น ข้าอยากจะนำทางให้ให้พวกท่านทั้งหมด” หลันโม่เดินออกมาจากด้านนอกและพูดกับกลุ่มคนชุดดำ