อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1257 ผู้แข็งแกร่งสู้รบกัน
ฮัวอิ่งพูดขึ้นมาว่า “ขั้นสูงสุดระดับห้า เจ้าอัจฉริยะจริงๆ”
กู้ชูหน่วนยืนขึ้นมาอย่างโงนเงน กลืนเลือดลงคอไปอย่างขมขื่น
“อยากเรียนไหม? คุกเข่าแล้วเรียกข้าว่ากูหน่ายนาย บางทีข้าอาจจะพิจารณาสอนเจ้า”
ฮัวอิ่งสูดกำลังภายใน เอามีดที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นพุ่งเข้าใส่กู้ชูหน่วน
หากเป็นมีดธรรมดา กู้ชูหน่วนก็สามารถหลบหลีกได้
แต่มีดธรรมดาพวกนี้ เต็มไปด้วยกำลังภายในของผู้แข็งแกร่งระดับเจ็ด นางจำเป็นต้องชูดาบขึ้นฟ้า ดึงดูดเอาพลังเวหาเข้าสู่ดาบ แล้วฟาดดาบอ่อนฟันออกไป
ดาบอ่อนแบ่งออกเป็นสอง แข่งจากสองเป็นสี่ แบ่งจากสี่เป็นแปด สุดท้ายกลายเป็นดาบหมื่นเล่มต้านทานมีด
ซี๊ด…..
ดาบหมื่นเล่มต้านทานไม่ไหว ยากที่จะรับมือมีด
ฮัวอิ่งดีดพิณอย่างไร้พิณ นิ้วมือเคลื่อนไหวอยู่ในอากาศ กระแสพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถคร่าชีวิตคนได้พุ่งเข้าหากู้ชูหน่วน
สีหน้ากู้ชูหน่วนเปลี่ยนไป
นางสามารถรู้สึกได้ว่ากระแสพลังเหล่านี้เต็มไปด้วยความสังหารที่ทรงพลังซึ่งสามารถทำลายล้างโลกได้
ปลายเท้าเขย่ง นางเกี่ยวเอาหอกยาวขึ้นมา ส่งพลังไปยังหอกยาว หลบหลีกการโจมตีจากกระแสพลังด้วยความคล่องแคล่วว่องไว ที่หลบหลีกไม่ได้ก็ใช้หอกยาวขวางกั้นไว้
“ปัง….”
หอกยาวกระทบกระแสพลังจนเปลี่ยนรูป
หากไม่มีพลังของนางค้ำจุน หอกยาวคงพังไปแล้ว
ชา….
มือของนางชาไปหมด
เพียงต้านทานพลังกระแสเดียว มือกู้ชูหน่วนที่ถือหอกยาวไว้ ก็สั่นสะเทือนจนเจ็บปวด รู้สึกชาอย่างต่อเนื่อง หอกยาวแทบหลุดออกจากมือ
ซี๊ด…..
กระแสพลังพุ่งมาอีก แต่ละกระแสยิ่งรุนแรงกว่าเดิม
กู้ชูหน่วนถูกกระแสพลังโจมตีอย่างต่อเนื่อง โจมตีจนย่ำแย่ กระทั่งเกือบตายอยู่ภายใต้กระแสพลังหลายครั้ง
รองหัวหน้าเผ่าเข้ามาช่วย ช่วยกู้ชูหน่วนรับมือโจมตีกระแสพลังพวกนั้น
พวกเขาร่วมมือกันได้ดี กระทั่งรั้งไว้ได้
เดิมคิดว่าต่อให้ไม่สามารถฆ่าฮัวอิ่ง อย่างน้อยก็สามารถรั้งนางไว้ได้ ไม่ให้นางได้มีโอกาสทำลายวิชาน้ำแข็งของเวินเส้าหยีอีกครั้ง
แต่พวกเขาก็ประเมินฮัวอิ่งต่ำไปอีกครั้ง
ฮัวอิ่งเหมือนกำลังเล่นบทบาทแมวไล่จับหนู หยอกล้อพวกเขาเล่น
กระแสพลังยิ่งอยู่ก็ยิ่งแข็งแกร่ง อ้าปากหัวเราะพร้อมมองดูพวกเขาต่อสู้อย่างทุลักทุเล
มองดูประชาชนที่ถูกครอบงำไล่กัดฆ่าคนไปทั่ว
“พลั่ก….”
รองหัวหน้าเผ่าหลบเลี่ยงไม่ทัน ถูกกระแสพลังทำร้ายบาดเจ็บ กระอักออกมาเป็นเลือด
“นางไม่ใช่ขั้นต้นระดับเจ็ด พลังของนางอย่างน้อยก็อยู่ขั้นกลางระดับเจ็ด”
กู้ชูหน่วนแช่งด่าขึ้นมาอย่างทนไม่ไหว
เซี้ย
ขั้นต้นระดับเจ็ดก็ยากที่จะรับมือแล้ว
นางยังเป็นขั้นกลางระดับเจ็ด
ไม่ง่ายกว่าจะฟันฝ่ามาถึงขั้นสูงสุดระดับห้า อยู่ตรงหน้านางกลับเหมือนตัวตลก
ฮัวอิ่งหัวเราะเสียงดัง พร้อมพูดขึ้นว่า “สนุก ฮ่าๆ สนุกจริงๆ พวกเจ้าลุกขึ้นมาสิ สู้ต่อไปสิ”
กระแสพลังที่ชั่วร้าย
โปร่งใสเหมือนดั่งอากาศ มองด้วยตาเปล่านั้น ไม่สามารถมองเห็นว่ากระแสพลังอยู่ที่ไหน ทำได้เพียงหลบเลี่ยง โจมตีตามความรู้สึก
“เจ้าเก่งมากไม่ใช่หรือ รอข้าดูดพลังภายในของพวกเจ้าจนหมดสิ้น ข้าจะคอยดูว่า เจ้าจะฟันฝ่าบำเพ็ญไปถึงขั้นสูงสุดทีละขั้นยังไง”
ฮัวอิ่งพูดพร้อมเกี่ยวนิ้วชี้ขึ้นมา กระแสพลังดูดเอามีดพุ่งไปแทงกู้ชูหน่วนอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด
ในขณะเดียวกัน ร่างกายกู้ชูหน่วนก็เหมือนถูกยึดติดไว้ ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้
รองหัวหน้าเผ่ารับมือกระแสพลังอยู่อย่างค่อนข้างแย่ ไม่สามารถที่จะช่วยกู้ชูหน่วนได้
เห็นเคล็ดวิชาวิญญาณปีศาจของฮัวอิ่ง กำลังจะถูกใช้กับร่างกายกู้ชูหน่วน ดูดเอาพลังของนางไป เวินเส้าหยีไม่สนใจผู้คนที่ถูกกัดเข่นฆ่า น้ำแข็งหิมะตกลงมาอย่างกะทันหัน
หิมะแรกตกในเดือนมิถุนายน
เกล็ดหิมะโบยบิน ราวกับจิงหลิงแวกว่ายร่ายรำ
เกล็ดหิมะไม่ได้ตกลงพื้น แต่กลายเป็นมีดคม รวมตัวกันพุ่งไปหาฮัวอิ่ง
เกล็ดหิมะรวดเร็วมาก กำลังภายในก็แข็งแกร่งที่สุด ทิศทางที่พุ่งมาก็ยิ่งปลิ้นปล้อน ฮัวอิ่งจำต้องหลบเลี่ยง หลบหลีกการโจมตีจากเกล็ดหิมะ
กู้ชูหน่วนค่อยรอดพ้นจากอันตราย