ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1067 ผู้ชายที่ไปตรวจครรภ์ด้วยมีความสุขมากใช่ไหม?
เมืองหลวง โรงพยาบาลเขตทหาร
เวลานี้แสงดาวมาตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลกับม็อกโกจริงๆ อีกทั้งยังให้ไพบูลย์จัดการเรื่องคุณหมอมาให้เธอโดยเฉพาะ
“ใช้ได้นี่ เจ้าเด็กคนนี้ ปกติเห็นเงียบๆ ตอนนี้ทำไปทำมากลายเป็นพ่อคนเสียแล้ว เก่งกาจจริงๆเลยนะ”
ไพบูลย์หลังจากเห็นทั้งสองคนมาที่โรงพยาบาล สายตาเงยขึ้นมามองไปที่หน้าท้องของแสงดาว จึงพูดล้อเล่นกับม็อกโกอย่างไม่เกรงใจ
ม็อกโก ก็ถือว่าเป็นลูกหลานของเขา เขากับไชยันต์เป็นเพื่อนที่ร่วมรบมาด้วยกัน อีกทั้งสนิทกับบิดาของเขามาก ปฏิบัติกับเขา บางครั้งก็เหมือนกับว่าเป็นลูกของตัวเองจริงๆยังไงอย่างงั้น
แน่นอนว่าม็อกโกนั้นมีความสุขมาก
แต่เมื่อแสงดาวได้ยินแล้ว แข็งทื่อขึ้นมาเล็กน้อยแล้วเบนหน้าหนี
“อืม มาตรวจครรภ์ ลุงไพบูลย์ คุณช่วยผมเลือกสูติแพทย์ดีๆสักคนหน่อย ภายหน้าพวกเรายังต้องคลอดที่นี่ ก็รับผิดชอบไปด้วยเลย”
“ไม่มีปัญหา เรื่องนี้ผมจัดการเอง！”
ไพบูลย์ตอบรับโดยเร็วมือตบไปที่หน้าอกของตัวเอง
จากนั้นทั้งสองก็ไปที่แผนกสูตินรีเวชแล้ว เริ่มทำการตรวจ
แผนกสูตินรีเวช ปกติแล้วถ้าไม่มีเรื่องอะไรก็คงไม่มา โดยเฉพาะผู้ชาย เกรงว่าคงยากมากที่จะมาที่นี่ได้ ม็อกโกเอง ก็มาสถานที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก
ดังนั้น ตลอดทาง เขามองเห็นคนท้องที่ท้องโตเดินอยู่ข้างๆ รู้สึกว่าอัศจรรย์ใจอย่างมาก
ในตอนที่พวกเขามองเห็นที่ด้านข้างของคนท้องเหล่านั้น ไม่มากไม่น้อยต่างมีผู้ชายอีกคนอยู่ด้านข้างด้วย พวกเขาต่างช่วยเธอถือกระเป๋า ถือกระติกน้ำร้อน หรือไม่ก็ช่วยพยุงอยู่
สายตาของเขามองมาที่ด้านข้างของตัวเอง มองไปแวบหนึ่งที่หญิงสาวที่มาด้วยกันกับตัวเอง ภายในใจยิ่งรู้สึกอัศจรรย์ใจมากกว่าแล้ว
เหมือนกับว่า ภูมิใจอย่างมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพทหารที่นี่
“คุณมองอะไร?”
แสงดาวกำลังหงุดหงิด
เธอที่เป็นคนท้อง ความจริงแล้วการตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถึงแม้ว่าตอนนั้นโชกิ โดโมโตะจะพยายามรักษาทารกเอาไว้อย่างสุดความสามารถ แต่ว่าการบริจาคไขกระดูกทำร้ายร่างกายมากเกินไป
จากนั้นจึงทำให้เธอแค่เดินนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว กระดูกสันหลังส่วนเอวก็เจ็บปวดอย่างมาก
ม็อกโกมองเห็นเธอโมโหแล้ว ถึงได้เบนสายตากลับมาทันใด：“เปล่า ก็เพียงรู้สึกว่า ตัวเองไม่เคยมาสถานที่แห่งนี้มาก่อน ตอนนี้พาคุณมา รู้สึกดีอย่างมาก”
เขากลับตรงไปตรงมาอย่างมาก
แสงดาวเดินเซไปทันใด
“ระวัง——”ม็อกโกที่มือเร็วตาไวรีบโอบเธอเอาไว้แล้ว ก็แค่ออกแรงเบา ก็ดึงเธอทั้งร่างเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของตัวเองแล้ว
ท้องที่เกือบจะแปดเดือนแล้ว รูปร่างของเธอไม่ได้ผอมเพรียวเหมือนกับในตอนแรกแล้ว เปลี่ยนเป็นอวบขึ้นมามาก และก็เทอะทะขึ้นมาก
แต่วินาทีนี้ ในขณะที่แสงดาวถูกชายหนุ่มคนนี้ดึงเข้าไปในอ้อมกอด มีท้องขนาดใหญ่กั้นกลางเอาไว้ เธอยังรู้สึกได้ถึงอุณหภูมิร่างกายของชายหนุ่มที่ถูกส่งทอดมา
ยังมีเขากระวนกระวายจนหัวใจเต้นผิดจังหวะ
เขาตื่นเต้นกับเธอเหรอ?
แสงดาวรู้จนมุมจึงซบเข้าบนร่างกายของชายหนุ่ม มีอยู่วินาทีหนึ่ง ภายในก้นบึ้งหัวใจของเธอรู้สึกหลงรักขึ้นมา ทำให้เธอไม่อยากจะออกห่าง
แต่ว่า เมื่อเธอหันหน้าไป ทันใดนั้นมองเห็นคนที่เดินผ่าน ต่างมองมาที่พวกเขาแล้ว
“คุณดูซิ สามีคนอื่นเอาใจใส่ขนาดไหน ภรรยาตั้งท้องแล้ว แม้แต่เดินยังช่วยพยุงอยู่ตลอด ไม่เหมือนพวกคุณสามีเหล่านี้สักนิด”
“จริงด้วย！”
ทุกคนต่างอิจฉาขึ้นมาแล้ว
แสงดาวได้ยินแล้ว ทันใดนั้น เธอเหมือนกับถูกอะไรบางอย่างช็อตเข้าแล้ว ความรู้สึกเหล่านั้นที่พึ่งจะเกิดขึ้นได้หายไปแล้ว เธอยื่นมือออกมาผลักชายหนุ่มออกไปแล้ว
ลูก ไม่ผิดหรอก！
ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาจะแต่งงานกับเธอ เอาใจใส่พาเธอมาตรวจครรภ์ที่นี่
ต่างเป็นเพราะว่าลูกที่อยู่ในท้องของเธอ
ใบหน้าของแสงดาวขุ่นเคืองขึ้นมาอีกครั้งแล้ว
เหลือเพียงม็อกโกที่ยังยืนงงอยู่อย่างนั้น ไม่รู้เลยว่าตัวเองทำผิดอะไรไปอีกแล้ว?
มาถึงแผนกสูตินรีเวช ไม่นาน เพราะว่าไพบูลย์ได้จัดการเอาไว้แล้ว ทั้งสองถูกสูตินรีแพทย์คนหนึ่งเรียกเข้ามา เริ่มทำการตรวจครรภ์
“คุณนายเทวเทพ คุณท้องได้กี่เดือนแล้ว?”
สูตินรีแพทย์คนนี้เป็นแพทย์หญิงคนหนึ่งที่อายุน่าจะประมาณสี่สิบกว่าๆ หลังจากมองเห็นแสงดาวนั่งลง เธอหยิบประวัติคนไข้มาเขียนไปด้วย ถามอย่างอ่อนโยนไปด้วย
คุณนายเทวเทพ?
แสงดาวได้ยินการเรียกขานแบบนี้ ไม่เพียงบูดบึ้งขึ้นมา
แต่ว่าสุดท้ายแล้ว เธอเม้มริมฝีปากเอาไว้ หลังจากนั้นตอบกลับไปอย่างแข็งกระด้างนิดหน่อย：“เจ็ดเดือนกว่า”
“ค่ะ พวกเรากรอกข้อมูลกันก่อน คุณเขียนเวลาที่ประจำเดือนไม่มาครั้งแรก หลังจากนั้นได้ข้อมูลของคุณแล้ว พวกเราค่อยไปทำการตรวจครรภ์”
สูตินรีแพทย์นำแฟ้มประวัติคนไข้ยื่นมาแล้ว
แสงดาวได้เห็นแล้ว หยิบปากกาขึ้นมากรอกข้อมูลต่างๆลงไปแล้ว หลังจากนั้น ภายใต้การดูแลของคุณหมอ บอกให้เธอนอนลงบนเตียงในห้องตรวจ
ม็อกโกยืนอยู่ที่หน้าประตูอยู่ตลอด
เขาตื่นเต้นนิดหน่อย ชายหนุ่มที่เลยวัยสามสิบมาแล้ว อีกทั้งยังเป็นทหารคนหนึ่งที่เคยผ่านดงกระสุนมามากมาย
แต่ว่าวินาทีนี้ เขามองเห็นหญิงสาวที่ท้องโตคนนี้ อยู่ภายใต้การดูแลของคุณหมอ ทำการตรวจร่างกายต่างๆ เขากลับกระวนกระวายใจจนเหงื่อออกเต็มฝ่ามือแล้ว
“คุณนายเทวเทพ ลูกของคุณ น่าจะไม่ใช่เพียงแค่เจ็ดเดือนกว่าแล้ว”
ทันใดนั้น สูตินรีแพทย์ที่กำลังตรวจร่างกาย หลังจากได้รับผลการตรวจเหล่านั้นออกมา มองไปที่แสงดาวที่ยังนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดออกมา
แสงดาวมองมาที่เธอในทันใด：“อะไรนะ? ไม่……เพียงเหรอ?”
สูตินรีแพทย์พยักหน้า：“จากผลการอัลตร้าซาวด์ของคุณ ลูกของคุณนี้ น่าจะแปดเดือนกว่าแล้ว”