บทที่ 753
ในใจของเซียวฉางควนก็คิดถึงเรื่องนี้ ตาก็แดง แล้วก็น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ที่สำคัญคือ ตอนนี้หานเหม่ยฉิงสมบูรณ์แบบมาก แม้แต่เย่เฉินเห็นแล้ว ก็รู้สึกว่าดีกว่าหม่าหลันเป็นหมื่นเท่า แต่เซียวฉางควนก็อยู่กับผู้หญิงปากมากที่สู้เธอไม่ได้แม่แต่ส่วนเดียวมา20กว่าปี ตอนนี้เขามองหานเหม่ยฉิงและหวนคิดเรื่องนี้ ในใจมีหรือจะไม่เจ็บปวด?
พอหานเหม่ยฉิงเห็นเซียวฉางควนน้ำตาไหล ในใจก็เจ็บปวดเช่นกัน
เธอเองก็รู้สึกผิด
รู้สึกผิดที่ตอนแรกไม่ควรจากไปด้วยอารมณ์
20กว่าปีมานี้ เขาไม่มีความสุข ตนเองก็ไม่มีความรัก
ทั้งสองคนได้รับความทุกข์ทรมานที่เหมือนกัน
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วตอนแรกจะจากกันไปทำไม?
ตนเองก็รู้ว่าเขาไม่มีทางชอบหม่าหลันแน่
ตนเองก็รู้ดีว่าเขาไม่ได้สติ เลยเสียท่าให้หม่าหลัน
ในใจลึกๆ ของตนเองก็รู้ว่า ทั้งหมดนี้มันเป็นแผนของหม่าหลัน
แต่ว่า ตอนนั้นตนเองก็อดกลั้นความเย่อหยิ่งของตนเองไม่ได้
สุดท้ายล่ะ? 20กว่าปีมานี้ ทั้งสองคนไม่เคยมีความสุขจริงๆ กันเลย
พอคิดถึงจุดนี้ ในใจของหานเหม่ยฉิงก็เจ็บปวด
เธอค่อยๆ หยิบเอากระดาษทิชชูออกมาจากกระเป๋า หยิบออกมาหนึ่งแผ่น แล้วยัดใส่มือเซียวฉางควนไป
เดิมทีเซียวฉางควนก็หันหน้าไปทางประตูรถแล้ว ไม่อยากให้หานเหม่ยฉิงเห็นตนเองร้องไห้ แต่อยู่ดีๆ ในมือก็ถูกยัดกระดาษทิชชูเข้ามา เขาก็รีบหันไปมองหานเหม่ยฉิง ก็พบว่า ในดวงตาของเธอ ก็เต็มไปด้วยน้ำตา สะท้อนเป็นแสงออกมา
ในตอนนี้ เซียวฉางควนก็ถามตนเองในใจ หรือว่าเหม่ยฉิงยังมีความรู้สึกต่อตนเองอยู่นะ？！
ถ้าหากว่าเธอยังมีความรู้สึกต่อตนเองจริงๆล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นตนเองจะสามารถสานต่อความรักได้หรือไม่นะ？！
พอคิดถึงจุดนี้ ในตอนที่เขากำลังใจเต้นนั้น ก็กังวลขึ้นมาด้วย
ที่เขากังวลก็คือ หม่าหลันไปไหนกันแน่ แล้วเธอจะกลับมาไหมนะ?
ถ้าเธอไม่กลับมา ก็คงจะดีมาก！
ตนเองก็จะได้ตามจีบเหม่ยฉิงได้อย่างเต็มที่！
ตนเองก็อายุ50แล้ว ตามหารักแท้ของตนเองนั้น ในชีวิตนี้ก็ไม่ต้องความรักใดๆ แล้ว！
แต่ว่า ถ้าหม่าหลันกลับมาจะทำอย่างไรดี……..
ถ้าเธอรู้ว่าหานเหม่ยฉิงกลับมาแล้ว จะต้องบ้าคลั่งแน่！เธอคงจะต้องตามจ้องตนเองตลอดเวลาแน่ คงไม่ให้ตนเองมีโอกาสพบกับหานเหม่ยฉิงแน่！
ที่สำคัญก็คือ พอหม่าหลันพบกับหานเหม่ยฉิงแล้ว เธอจะต้องโมเป็นเท่าตัวแน่
เพราะว่าตอนนี้หานเหม่ยฉิงสวยกว่าหม่าหลัยมาก แถมยังมีกิริยาท่าทางที่ดีกว่าเธอ มีสกุลรุนชาติมากกว่าเธอ มีเงินมากกว่าเธอ แถมยังมีการศึกษามากกว่าเธอ ดีกว่าเธอแทบทุกทาง
ดังนั้นเมื่อเทียบกับเธอแล้ว หม่าหลันก็เป็นแค่กองขี้หมาเหม็นๆ กองหนึ่งเท่านั้น