ตอนที่ 1176: ทายาทของเมืองลอร์ (1)
เจียงหยางชิงหยุนก็หยุดลงหลังจากที่มีเสียงดังกึกก้อง ขณะที่เขากำลังพุ่งเข้าโจมตีเถี่ยต้า เขาต้องมองไปที่ท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจและความตกใจเต็มใบหน้าของเขา
เสียงได้ปลุกทุกคนในตระกูลไม่ว่าพวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งในตระกูลหรือคนนอกตระกูล ในเวลานั้นพวกเขาทั้งหมดเงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า หลายคนไม่รู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น
มิติบนท้องฟ้ากำลังสั่นสะเทือนและบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง แสงสีขาวที่ส่องสว่างอย่างอ่อนโยนก็เล็ดลอดเข้ามาตามรอยร้าว
โถง 18 โถงพวกนี้ถือว่ามีพื้นที่ร่วมกันและปรากฏตัวขึ้นทั้งหมด ในขณะนั้นพวกมันได้กลายเป็นโถงศักดิ์สิทธิ์ 18 โถงเพื่อรักษามิติแห่งนี้เอาไว้ โถงศักดิ์สิทธิ์ทุกห้องมีพลังงานที่มหาศาลพร้อมกับพลังที่ลึกซึ้งของมิติ
นะ-นี่คือการบุกรุก ผู้อาวุโส 18 ท่านรีบไปที่โถงทั้ง 18 เพื่อรักษามิติให้มั่นคง เราไม่อาจปล่อยให้คนนอกเข้ามาได้ เจียงหยางชิงหยุนออกคำสั่งอย่างรวดเร็วและจริงจัง เขามีท่าทางน่ากลัว ก่อนที่ความขัดแย้งภายในตระกูลจะชี้ชัด คนนอกก็เริ่มบุกเข้ามาแล้ว หากเขาไม่หยุดยั้งการบุกรุกให้ทันเวลา ตระกูลเจียงหยางต้องเสียหายเป็นอย่างมาก
ชายชราทั้ง 18 คนต่างก็บินขึ้นฟ้า พวกเขาแต่ละคนบินไปทางโถงศักดิ์สิทธิ์และเข้าไปเพื่อควบคุมมิติ
อย่างไรก็ตามขณะที่พวกเขาพุ่งไปบนท้องฟ้า มิติตระกูลเจียงหยางก็สั่นอย่างรุนแรงอีกครั้ง มิติบนท้องฟ้าถูกเปิดออกและแสงจันทร์ขนาดใหญ่ก็วาบเข้ามาทำให้ทั้งตระกูลกลายเป็นโลกสีเงิน
เข้าไปในโถงศักดิสิทธิ์ ! มีคนอุทานเสียงดัง ชายชราทั้ง 18 คนไม่มีความลังเลหรือสนใจเลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นบนท้องฟ้า พวกเขาเข้าไปในห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 18 อย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ทันใดนั้นโถงศักดิ์สิทธิ์แต่ละห้องก็เริ่มเปล่งแสงที่ไม่อาจมองเห็นได้ โถงศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 18 ห้องได้สร้างค่ายกลขนาดใหญ่ทำให้พลังงานทรงพลังยิ่งขึ้นและสร้างความลึกลับมิติเพื่อทำให้เกิดความเสถียรภาพให้กับอาณาจักร รอยแยกมิติบนท้องฟ้าปิดอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ในเวลานั้นมีแสงสีขาว-เงินศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ลงมาจากฟ้า มันทำให้รอยแยกมิติไม่อาจปิดสนิทได้เท่านั้น
นะ-นี่มันไม่ใช่โถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มของนางฟาเฮายู่หรือ ? เจียงหยางชิงหยุนตะโกนออกมาด้วยสีหน้าตกใจ
มันเป็นโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มจริง ๆ ! เจียงหยางซูเซียวก็จ้องไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ด้วยความตกใจ
เจียงหยางหยวนวูจิลืมเรื่องเจียนเฉินและเถี่ยต้าไว้ชั่วคราว เขาจ้องมองไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์บนฟ้าอย่างเลื่อนลอยจนเขาไม่รู้สึกตัวอยู่พักหนึ่ง
ในเวลานั้นประตูของโถงศักดิ์สิทธิ์ก็เปิดออก โหยวเยว่ก็ปรากฏตัวที่ทางเข้าหลังพร้อมกับคทาเทพจันทราในมือของนาง ขณะที่แสงจันทร์ตกลงมาที่ซุ้มประตูทางเข้า มันกลายเป็นม่านแสงเพื่อปกป้องโหยวเยว่
ใบหน้าที่งดงามของโหยวเยว่นั้นเต็มไปด้วยความกังวลและความวิตกที่ไม่อาจเปิดเผยได้ นางยืนอยู่ที่นั่นและมองไปรอบ ๆ เรื่อย ๆ ก่อนที่จะพบเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามนางก็รู้สึกตกใจและเจ็บปวดเมื่อเห็นเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยเลือดและมีบาดแผลมากมาย น้ำตาเริ่มไหลอย่างไม่อาจควบคุมได้นองแก้มของนาง
เจี้ยนเฉิน ! โหยวเยว่ร้องออกมาด้วยความเศร้าเสียใจ นางต้องการที่จะบินลงไปและช่วยเจี้ยนเฉินโดยไม่สนใจถึงอันตราย แต่นางก็ถูกหยุดด้วยม่านแสง นางไม่อาจก้าวออกจากโถงศํกดิ์สิทธิ์ได้
เจี้ยนเฉินก็เห็นโหยวเยว่เหมือนกัน เขาตกตะลึง เขาไม่คิดเลยว่าโหยวเยว่จะตามมาหาเขาถึงที่นี่จริง ๆ
เจี้ยนเฉิน รีบมาที่นี่เร็ว ๆ โหยวเยว่ตะโกนขณะที่หลั่งน้ำตา
เจี้ยนเฉินเหลือบมองโหยวเยว่ด้วยอารมณ์ที่หลากหลายอย่างมากและเช็ดเลือดที่มุมปากของเขา เพียงแค่คิด วัตถุเซียนก็ลอยกลับมาอยู่ในมือของเขาทันทีและเขาก็บินผ่านภูเขาจากที่ไกล ๆ
ไม่นานเจี้ยนเฉินก็บินไปขณะที่แบกเจียงหยางซูหยวนเซียวที่บาดเจ็บ เขาเรียกเถี่ยต้าและพวกเขาก็บินไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ด้วยกัน
อย่าหวังว่าจะออกไปได้ง่าย ๆ ! เจียงหยางชิงหยุนตะโกนออกมาเขาไม่อาจปล่อยให้เจี้ยนเฉินกลับไปพร้อมกับผลไม้เซียนได้และไม่อาจปล่อยให้เถี่ยต้าที่เป็นเทพเจ้าสงครามจากไป
ความกดดันที่น่ากลัวปรากฏขึ้น เจียงหยางชิงหยุนใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเซียนด้วยความแข็งแกร่งที่เต็มที่ของขั้นสูงสุด เพื่อป้องกันไม่ให้เจี้ยนเฉินและเถี่ยต้าจากไป
โหยวเยว่มองไปที่เจียงหยางชิงหยุนด้วยความเกลียดชังอย่างมาก นางขยายคทาและยิงแสงจันทร์เกลียวจากอัญมณี มันพุ่งเข้าใส่เจียงหยางชิงหยุนด้วยความเร็วไม่อาจเชื่อได้
เจียงหยางชิงหยุนเพิ่งจะเตรียมใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเซียน แต่ก่อนที่เขาจะใช้เขาก็รู้สึกถึงแสงจันทร์ที่พุ่งมาจากด้านบน ดังนั้นเขาจึงใช้ทักษะต่อสู้ของเขาปะทะกับแสงจันทร์ทันที แม้ว่าเขาจะอยากใช้มันกับเจี้ยนเฉินก็ตาม
เสียงระเบิดดังตามมา ทักษะการต่อสู้ระดับเซียนของเจียงหยางชิงหยุนถูกแสงจันทร์ทำลาย แสงจันทร์ยังคงพุ่งต่อเนื่องไปหาเจียงหยางชิงหยุนโดยไม่มีทีท่าว่าความเร็วจะลดลง
บูม !
แสงจันทร์ได้ปะทะไปที่หน้าอกของเจียงหยางชิงหยุนและเขาก็กระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง นอกจากนี้เขายังไม่อาจควบคุมการลอยตัวของเขาได้และร่วงลงจากฟ้า
เซียนจักรพรรดิ นี่คือพลังของเซียนจักรพรรดิ เจียงหยางชิงหยุนบินขึ้นมาบนอากาศอีกครั้งในไม่นาน เขาจ้องมองไปที่โหยวเยว่ที่ยืนอยู่หน้าทางเข้าประตูหลักของโถงศักดิ์สิทธิ์และใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ
เจี้ยนเฉินเดินทางมาใกล้ทางเข้าโถงศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับเถี่ยต้าในขณะที่แบกเจียงหยางซูหยวนเซียวที่บาดเจ็บหนัก เขาเดินผ่านม่านแสงโดยไม่มีการกีดขวางใด ๆ และมาถึงด้านในโถงศักดิ์สิทธิ์
โหยวเยว่รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่าเจี้ยนเฉินเข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์ในที่สุด นางจ้องมองคนทั้งหมดที่อยู่ด้านล่างก่อนที่จะเข้าไปข้างใน
ปัง ! ประตูโถงศักดิ์สิทธิ์ปิดตัวลงและโถงศักดิ์สิทธิ์ก็สั่นเบา ๆ แสงจันทร์ที่บริสุทธิ์ก็แผ่ออกมาจากนั้นก็เกิดรอยแยกมิติอีกครั้งขณะที่พยายามจะออกไป
แต่ในเวลาเดียวกันปราณกระบี่จำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากบริเวณต้องห้ามของตระกูลทำให้ทั้งสถานที่สั่นสะเทือน