บทที่ 770
ก็แสดงว่าตอนนั้นแม่ไม่มีเงินติดตัวเลย
แต่ทำไมหลังจากนั้นไม่นาน แม่ถึงได้พูดจาด่าออกมาในโทรศัพท์แบบนั้น ว่าร้ายให้กับคุณน้าหวางกันนะ?
หรือว่าภายในเวลาอันสั้นนั้น อยู่ดีๆ แม่จะมีเงินขึ้นมางั้นหรือ?
แล้วจะเอาเงินมาจากไหนกัน?
ลองหวนมาคิดดู ต่อให้แม่มีเงินจริงๆ แล้วทำไมต้องหายตัวไปด้วยล่ะ?
ด้วยนิสัยของแม่ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าแม่ก็ฝันว่าจะอยู่ที่Tomson Rivieraมานานแล้วเหมือนกัน
ต่อให้ได้เงินก้อนโตขึ้นมาจริงๆ ตามหลักแล้ว แม่น่าจะเอาเงินไปซ่อนมากกว่า แล้วก็กลับมาเสพสุขในTomson Rivieraเหมือนเดิม นี่ถึงจะเหมือนนิสัยของแม่
แต่ไม่ใช่พอได้เงินก้อนโตมา ก็หายตัวไปอย่างลึกลับ ไม่เข้ามาอยู่ที่Tomson Rivieraอีก แถมยังไม่ได้นอนในคฤหาสน์ที่Tomson Rivieraเลยแม้แต่คืนเดียว
เซียวชูหรันยิ่งคิด ก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ แล้วก็มีความหักล้างกันอยู่ในตัว แต่ละจุดมีแต่ความแปลกแล้วก็ความรู้สึกที่อธิบายออกมาไม่ได้
แต่ว่าเบาะแสมาถึงแค่คุณน้าหวาง แล้วก็หายไป ตนเองก็ไม่มีวิธีที่จะไปหาเบาะแสจากที่อื่นได้อีกแล้ว
ดังนั้น ถ้าอยากจะไขปัญหานี้ จะต้องไปหาเบาะแสเพิ่มเติมมาให้ได้ ถึงจะมีโอกาส
พอไขปัญหานี้ได้ เช่นนั้นเบาะแสของแม่ก็จะชัดเจนขึ้น
ไม่เช่นนั้นล่ะก็ ก็อาจจะไม่มีวันได้รู้เลยว่าแม่อยู่ที่ไหน
……
เย่เฉินก็ขับรถเล่นในเมืองจินหลิง ในหัวก็กำลังคิดเรื่องของแม่ยายตนเอง
เขาเห็นว่าภรรยาตนเองกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจลึกๆ ก็ไม่อยากให้ภรรยาตนเองต้องมาทุกทรมานแบบนี้
แต่ตอนนี้ก็ยังคิดไม่ได้ ว่าจะใช้วิธีอะไรเพื่อปล่อยตัวหม่าหลันออกมา
ในตอนที่เขาขับรถผ่านทางแยกนั้น เขาก็เห็นว่าที่ทางแยกมีป้ายโฆษณาใหญ่ๆ เขียนว่า “ประชาชนทุกคน ร่วมกันโจมตีธุรกิจแชร์ลูกโซ่ กำจัดให้มันหมดไปจากแผ่นดิน สร้างเมืองจินหลิงให้สงบสุข สร้างความเท่าเทียมในจินหลิง！”
พอเห็นคำขวัญนั้น เย่เฉินก็นึกแผนอะไรออก
เขาก็เลยรีบโทรหาเฉินจื๋อข่าย แล้วถามว่า “แม่ยายผมอยู่ในเรือนจำเป็นอย่างไรบ้าง? ”
เฉินจื๋อข่ายตอบอย่างเคารพว่า “คุณชายครับ ตอนนี้แม่ยายของคุณกำลังรับความทรมานอยู่ในเรือนจำครับ เหมือนว่าทั้งในห้องขังจะไม่ชอบเธอเลย ดังนั้นก็เลยซ้อมเธอไปไม่น้อย”
เย่เฉินก็ตอบรับ แล้วพูดว่า “เมื่อก่อนนี้เธอก็ด่านายหญิงใหญ่เซียวไปมากเหมือนกัน นายหญิงใหญ่ยิ่งเจ้าคิดเจ้าแค้นด้วย ครั้งนี้คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ แน่ ให้เธอได้ทรมานหน่อยก็สมควรอยู่”
เฉินจื๋อข่ายถามว่า “คุณชายครับ คิดหาวิธีจะแก้ปัญหานี้หรือยังครับ? ขออภัยที่ผมต้องบอกตรงๆ นะครับ แม่ยายของคุณไปรับความทรมานในเรือนจำมากมายอย่างนี้ ถ้าคุณยังปล่อยเธอออกมาอีกล่ะก็ เธอจะต้องไม่ยอมจบเรื่องแน่ๆ เรื่องแรกที่เธอจะทำก็คือมาเอาเรื่องคุณนะครับ”
เย่เฉินก็ยิ้มพูดว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล ผมมีแผนการคร่าวๆแล้ว แต่ยังต้องให้คุณร่วมมือด้วย พอถึงตอนนั้นจะต้องช่วยผมแสดงให้ดี เล่นละครฉากใหญ่ออกมา”
เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า “คุณชายครับ ถ้ามีเรื่องอะไรก็สั่งมาได้เลยครับ”
เย่เฉินก็ยิ้มๆ “ตอนนี้ผมยังจะไม่ปล่อยตัวเธอออกมา เดี๋ยวตอนปล่อยตัวเธอออกมา จะติดต่อคุณกลับไป”
“ได้ครับคุณชาย！”