บทที่ 773
ในตอนนี้ เซียวฉางควนก็ได้พาหานเหม่ยฉิง และพอล ลูกของเธอ เดินผ่านสวนหน้าบ้านเข้ามาแล้ว
พอพบหน้ากัน เซียวชูหรันก็ตกใจกับหานเหม่ยฉิง เธอเคยได้ยินเย่เฉินบอกไว้ ว่าหานเหม่ยฉิงท่าทางสง่างาม หน้าตาสวยมาก แต่ไม่นึกเลยว่าจะสวยขนาดนี้
ผู้หญิงเหมือนกัน เซียวชูหรันก็ยังอิจฉาในความสวยของเหม่ยฉิง
เพราะถึงอย่างไร พอเข้าสู่อายุ50ปี แต่ยังคงรักษาความงามได้ขนาดนี้ ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
พอหานเหม่ยฉิงเห็นเซียวชูหรันก็ตกใจเล็กน้อย เธอคิดไม่ถึงว่า ลูกสาวของเซียวฉางควนและหม่าหลัน จะสวยขนาดนี้ ดูโดดเด่นกว่าใครๆ
พอลอที่อยู่ข้างๆ พอเห็นเซียวชูหรัน ก็อึ้งๆ ไปเหมือนกัน ถูกความสวยของเซียวชูหรันทำให้อึ้งไปเหมือนกัน
ในตอนนี้เซียวฉางควนก็แนะนำ “เหม่ยฉิง เดี๋ยวผมแนะนำให้คุณรู้จัก นี่ก็คือลูกสาวของผม เซียวชูหรัน”
พูดไป แล้วก็มองไปยังเซียวชูหรัน แล้วยิ้มพูดว่า “ชูหรัน นี่ก็คือเพื่อนเก่าสมัยเรียนของพ่อ หานเหม่ยฉิง แกเรียกว่าคุณป้าหานก็ได้”
เซียวชูหรันก็ตกใจกับความงามของหานเหม่ยฉิง ในขณะเดียวกันก็กังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพ่อตนเองกับเธอ
เพราะว่าเมื่อเทียบกับหานเหม่ยฉิงแล้ว แม่ตนเองนั้นห่างกันเป็นหมื่นลี้ บวกกับเดิมทีที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็ไม่ค่อยมั่นคง ตอนนี้ยังจะมีคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวอีก เกรงว่าจะยิ่งเปลี่ยนไปแย่กว่าเดิม
แต่ว่า ต้องมีมารยาท เธอก็ยังจับมือกับหานเหม่ยฉิงอย่างอบอุ่น ทั้งยังพูดอย่างเคารพว่า “สวัสดีค่ะ คุณป้าหาน”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มหวาน แล้วก็พูดชมว่า “ชูหรัน หนูสวยมากเลยนะ！”
เซียวชูหรันก็ถ่อมตัวว่า “คุณป้าหานชมเกินไปแล้วค่ะ เทียบกับคุณป้าแล้ว ห่างกันมากเลยล่ะค่ะ”
“ไม่หรอกๆๆ ” หานเหม่ยฉิงตั้งใจพูดว่า “ตอนที่ป้าอายุเท่าหนูนะ ไม่ได้สวยเหมือนหนูขนาดนี้หรอก”
พูดจบ เธอก็มองเย่เฉิน แล้วยิ้มพูดว่า “เสี่ยวเย่ช่างโชคดีจริงๆ เลยนะ ที่ได้แต่งงานกับภรรยาดีๆขนาดนี้”
เย่เฉินก็ยิ้มพยักหน้าพูดว่า “คุณป้าหานพูดถูกต้องเลยครับ นี่เป็นวาสนาของผม”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้ม แล้วแนะนำลูกชายตนเอง “ชูหรัน นี่คือลูกชายของป้านะ เขาชื่อว่า พอล น่าจะอ่อนกว่าหนู1ปี ตามหลักแล้ว น่าจะเรียกหนูว่า พี่สาว”
พอลก็รีบยื่นมือไปจับมือกับเซียวชูหรัน แล้วตั้งใจพูดว่า “สวัสดีครับคุณหนูเซียว ผมชื่อ พอล ครับ ชื่อจริงว่า พอล.สมิธ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
เซียวชูหรันก็ลังเล ว่าจะจับมือกับพอลดีไหม หานเหม่ยฉิงที่อยู่ข้างๆ ก็รีบพูดว่า “พอล ชูหรันเธอแต่งงานแล้ว รู้จักกับเพศตรงข้าม จะต้องมีระยะห่างเสียหน่อย”
พอลก็ตั้งสติขึ้นมาได้ แล้วก็รีบเก็บมือกลับไป แล้วยิ้มพูดอย่างเคอะเขินว่า “ขอโทษจริงๆ ครับ ผมเสียมารยาทไปหน่อย”
เซียวชูหรันก็ส่งยิ้มตอบกลับไป เย่เฉินก็อึ้งเหมือนกัน การสอนลูกของหานเหม่ยฉิง ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
ตอนนี้เซียวฉางควนก็อดที่จะพูดไม่ได้ว่า “เหม่ยฉิง พวกเครื่องปรุงและวัตถุดิบที่จะทำอาหาร ผมซื้อมาหมดแล้ว ตอนนี้เก็บไว้ในห้องครัว พวกเราก็เริ่มทำกันเลยดีไหม ให้พวกลูกๆ เขาไปคุยกัน เดี๋ยวผมเป็นลูกมือให้เอง คุณว่าไง? ”
หานเหม่ยฉิงก็ต้องพยักหน้ายิ้มตอบรับไป “ไม่มีปัญหา วันนี้ก็ให้พวกเราทำกับข้าวให้พวกเด็กๆ กินแล้วกัน”
พูดจบ เธอก็พูดกับพอลว่า “พอล ลูกไปนั่งคุยกับเสี่ยวเย่แล้วก็ภรรยาของเขาก่อนนะ ต่อไปนี้จะต้องพัฒนาตนเองให้มากๆ ไปทำความรู้จักกับคนเยอะๆ มันมีผลดีต่อการพัฒนาของทุกคนในอนาคต วัยรุ่นจะต้องเชื่อสัมพันธ์กันไว้ คบค้าสมาคมกันเยอะๆ มีพรรคพวกให้มากๆ ”
พอลก็รีบหยักหน้า พูดว่า “แม่วางใจเถอะครับ ผมทราบแล้วครับ”
เซียวฉางควนก็พาหานเหม่ยฉิงเดินเข้าห้องครัวไป แล้วก็กันมาส่งสายตาให้เย่เฉิน แล้วพูดว่า “ไอ้ลูกเขย บนโต๊ะชา มีใบชาอยู่ของพ่ออยู่ แกรีบไปชงให้พอลได้ลองชิมดู”