บทที่ 1149 การเลือก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1149 การเลือก

ไม่ใช่ว่าเพราะเธอกลัวพวกผู้หญิงเหล่านั้น

แต่เธอเกรงว่า ในเวลาแบบนี้ถูกพวกเธอเห็นเข้า ก็จะส่งไม่ดีให้กับตระกูลเทวเทพ เพราะอย่างน้อย เพียงแค่มีสมองสักนิดหน่อยก็จะรู้ได้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่เมื่อสักครู่

และ คุณนายจิตรา กับ คุณนายสมศรี คนนั้นก็ได้มีปัญหากันเรียบร้อยแล้ว

“คุณแสงดาว คุณจะกลับแล้วเหรอ?”

กลับไม่คาดคิดว่า เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะกลับไป พวกผู้หญิงที่อ้อมล้อมรอบๆ เธอก็รีบเรียกตัวเธอไว้

เส้นหมี่ก็ได้แค่หยุดลง และอธิบายว่า : “ใช่ ฉันยังมีธุระนิดหน่อย ต้องขอตัวกลับก่อน”

“แต่ว่า พวกเราเตรียมที่จะพาคุณไปยังอีกที่หนึ่ง คุณวางใจ ห้างสรรพสินค้าในเมืองหลวงมีเยอะแยะ พวกเราไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ ไปช็อปปิ้งที่อื่นก็ได้”

“ใช่แล้ว!”

คาดคิดไม่ถึงเลยว่า ผู้หญิงสองสามคนนี้ กลับยังคิดจะชวนเส้นหมี่ไปเดินเล่นที่อื่นอีก

ชั่วครู่เส้นหมี่จึงไม่รู้จะพูดอะไรดี

“ต้องขอโทษทุกคนด้วยค่ะ ฉันมีธุระจริงๆ เอาอย่างนี้ ฉันสามารถขอช่วยให้พวกคุณช่วยฉันซื้อได้ไหม? พวกคุณเลือกของเก่ง ฉันเชื่อพวกคุณค่ะ อีกทั้งพวกคุณนายภริยาเหล่านั้นในไวท์ พาเลซ พวกคุณเองก็คุ้นเคยกว่าฉัน ก็ยิ่งเลือกได้ง่ายขึ้น”

ทันใดนั้น เธอก็ตัดสินใจแบบนี้ออกมา

จากนั้น ก็นำบัตรในมือยื่นออกไปโดยตรง

พระเจ้า!

คุณแสงดาว คนนี้ช่างเป็นคนตรงไปตรงมา และนิสัยดีจริงๆ

ทุกคนต่างพากันตื่นเต้นอีกครั้ง พวกเธอมองดูบัตรใบนี้ด้วยความตื่นตกใจและดีใจ ทั้งสีหน้าท่าทางคือแบบได้รับความรักจนน่าตกใจมาก

นี่คือความไว้วางใจอย่างหนึ่ง แน่นอนว่าพวกเธอก็ดีใจมาก

และในข้อนี้ ก็ไม่เคยมีมาก่อนในแวดวงภริยาของไวท์ พาเลซที่พวกเธออยู่นี้

ดังนั้นสุดท้าย พวกผู้หญิงกลุ่มนี้ก็นำบัตรของเส้นหมี่ไป และเส้นหมี่เองก็ขับรถกลับบ้านพร้อมกับพี่ภา

“คุณนายคะ คุณทำแบบนี้ พวกคุณนายภริยาเหล่านี้ต่างก็เชื่อใจคุณสุดๆ แล้ว แต่สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งคนนั้น ยังมี คุณนายจิตรา กับ คุณนายสมศรี พวกเขาจะแอบจัดการคุณลับหลังหรือเปล่า?”

ระหว่างทางกลับไป พี่ภาก็เป็นห่วงอยู่ตรงนั้นเช่นกัน

แต่เส้นหมี่กลับเพียงแค่หัวเราะเยาะ

“จัดการอะไร? ทำให้ฉันเสียหน้าในงานเลี้ยงเหรอ?”

“……”

“งั้นพวกเขาก็ต้องมีความสามารถตรงจุดนี้ ฉันจะบอกให้นะ ตอนนี้ที่ฉันกังวลไม่ใช่เรื่องนี้ ที่ฉันกังวลก็คือ ภรรยาของ เตชินทร์คนนั้น จู่ ๆ ไปมาหาสู่อยู่ด้วยกันกับผู้หญิงสองคนนั้น พวกเธอคิดจะทำอะไรกันแน่?”

“เป็นไปได้ไหมว่า แอบวางแผนทำอะไรที่ไม่เป็นผลดีต่อรักอยู่เบื้องหลังกันอีก?”

“!!!!”

ในที่สุดพี่ภาก็ไม่พูดอะไรแล้ว

ใบหน้าก็ขาวซีดมากกว่าเมื่อสักครู่

ความเป็นไปได้นี้ก็ไม่สามารถตัดออกไปได้จริงๆ คนหนึ่งที่เพิ่งจะเข้าดำรงตำแหน่ง ส่วนอีกสองคนหนึ่งก็เป็นกำลังสำคัญของสภาผู้แทนราษฎร พวกเขาก็ไม่พอใจต่อแสนรักมาโดยตลอด

ถ้าหากสมรู้ร่วมคิดกันขึ้นมาจริงๆ !

ถ้าอย่างนั้น เดิมทีที่อยู่ในไวท์ พาเลซอย่างโดดเดี่ยวไร้พรรคพวกอย่างแสนรัก ก็จะเสียเปรียบมาก

เส้นหมี่บีบพวงมาลัยรถแน่นจนนิ้วมือเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด

——

เดอะวิวซี

แสนรักก็กำลังดูกล้องวงจรปิดอยู่

หรือจะพูดว่า ก็ไม่ใช่กล้องวงจรปิด แต่จุดสีแดงเหล่านี้ หลังจากที่มันกระจายหนาแน่นอยู่เต็มหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขาแล้ว ช่างเหมือนกับแหดักปลาขนาดใหญ่ที่กระจายออก

และจุดสีแดงเหล่านี้ ก็คือปลา

เพียงแค่พวกมันยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ และยังเคลื่อนไหวอยู่บนนั้นโดยตลอด

“มีความเคลื่อนไหวอะไรไหม?”

“ไม่มี วิบูลย์ คงจะยังไม่ได้นำเรื่องนี้มาบอกกับเมืองหลวงทางนี้ จุดทั้งหมดยังคงอยู่ที่เดิม” แสนรักตอบคำถามหลังจากที่จ้องมองที่หน้าจอนี้อย่างเรียบเฉยอยู่สักพักหนึ่ง

ยังไม่มี?

ไชยันต์ได้ยินก็เริ่มร้อนใจเล็กน้อย

“งั้นจะทำยังไงต่อไป? วิบูลย์ ก็เริ่มสงสัยแล้ว ถ้าหากยังไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรอีก หรือว่าจะปล่อยให้เขาแอบปลอมตัวเข้าไปจริงๆ? แบบนั้นก็เท่ากับเอาชีวิตของเขาโดยตรง!”

ตอนที่เขาพูดถึงประโยคสุดท้ายนี้ แม้แต่ในดวงตาแก่ๆ ที่ขุ่นมัวก็แดงก่ำขึ้นมาหนึ่งชั้น

ใบหน้าอันหล่อเหลาของแสนรักก็ยิ่งมืดมนมากขึ้น

แต่ในครั้งนี้ เขาไม่ได้พูดอะไรอีก แต่หลังจากที่จ้องมองจุดสีแดงที่ไม่ขยับเหล่านั้นแล้ว นิ้วมือเรียวยาวที่วางอยู่บนโต๊ะ ก็ค่อยๆ ม้วนตัวเข้าหากันอย่างช้าๆ

จนกระทั่งในตอนสุดท้าย ก็เปลี่ยนเป็นสีขาวเล็กน้อย

“ติ๊งต่อง——”

บังเอิญว่าในเวลานี้ โทรศัพท์ของเขาก็สั่นขึ้นมาอีกครั้ง

เขาได้ยินแล้ว หลังจากที่คิ้วกระตุกขึ้นอย่างจังแล้ว ก็เอื้อมมือไปคว้ามา

【แสงดาว: พูดสิ คนล่ะ?】

【แสงดาว: นายถือโทรศัพท์ของเส้นหมี่ไว้ทำไม? ถือไว้ก็ไม่ยอมตอบฉัน นายบ้าหรือเปล่า?】

【แสงดาว:……..】

【แสงดาว: มีด/มีด/มีด】

【……】

คือข้อความวีแชทจากแสงดาวที่อยู่ บีเอสทางนั้นส่งมา

ตั้งแต่แสนรักสกัดกั้นมันมาไว้แล้ว ข้อความของหญิงสาวคนนี้ก็เหมือนกับปืนกลที่กระหน่ำยิงมาไม่หยุดหย่อน ผู้ชายคนนี้ดูจนเส้นเอ็นสีเขียวบนมุมหน้าผากกระตุกขึ้นมาก

ดังนั้น ปกติแล้วเธอสื่อสารกับยัยซื่อบื้อนั่นแบบนี้เหรอ?

ผู้ชายที่เดิมทีก็มีไฟสุมในใจและยังไม่ได้ระบายออกอยู่ก่อนแล้ว หลังจากที่เห็นข้อความวีแชทเหล่านี้แล้ว ก็อดทนไม่ไหวแล้ว ในที่สุดก็ส่งกลับไปด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่โกรธมาก

【เส้นหมี่: พี่ร้อนใจอะไร? ถ้าไม่ใช่ยา เขาดื่มแล้วยังนอนอยู่ตรงนั้นไหม?】

【แสงดาว: ……..】

แม่งเอ๊ย!

แสงดาวที่กำลังรอข้อความตอบกลับนี้อยู่ในโรงแรม บีเอสหลังจากที่เห็นข้อความนี้ในที่สุดก็ตอบกลับมา แว็บแรกที่เห็น หลังจากที่ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ก็ยังคิดว่าตัวเองดูผิดไป

ผู้หญิงคนนี้ กล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับเธอ?!!

เธออึ้งอยู่หลายวินาที แล้วถึงจะพิมพ์ตอบกลับไปทันที