ในที่สุดเมื่ออีลอนก็ได้ตัดสินใจเซ็นสัญญากับสตาร์สกายเทคโนโลยี และเขาก็รู้แล้วว่าตอนนี้เขากำลังตามหลังอยู่
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือซัคเคอร์เบิร์กเป็นคนแรกที่ตอบสนอง ซึ่งเขาเป็นคนที่อีลอนคิดว่าน่าจะต่อต้านสตาร์สกายเทคโนโลยีมากที่สุดในการนำผลิตภัณฑ์การจำลองภาพเสมือนจริงของพวกเขาไปอเมริกา
เมื่อถึงเวลาที่เลขาของเขาก็ได้รายงานเหตุการณ์นี้ ซีอีโอลิซาร์ดโรบอทได้เลิกกิจการบริษัทในเครือโอคูลัสแล้ว โดยเลิกจ้างพนักงานมากกว่าสองพันกว่าคน เหลือเพียงพนักงานหลักเท่านั้นที่ได้รับการดูแลต่อ ดูเหมือนว่าพวกเขาได้ตัดสินใจที่จะลดความสูญเสียก่อนที่จะมาถึง
ก่อนหน้านี้เมื่อเฟซบุ๊กเข้าซื้อกิจการโอคูลัสด้วยมูลค่ากว่าสองพันล้านดอลลาร์ในปี 2014 สาธารณชนก็มองเกี่ยวกับอนาคตของเฟซบุ๊กว่าจะต้องไปในทางที่ดีแน่นอน
อย่างไรก็ตามสิ่งต่างๆ ไม่ได้เป็นไปตามที่คาดไว้เสมอไป
ในความเป็นจริงแล้วนั้น นั่นเป็นเพราะซัคเคอร์เบิร์กไม่มีทางเลือก
บางทีถ้าพวกเขาให้เวลาโอคูลัสมากพอที่จะปรับปรุงเทคโนโลยีเสมือนจริงบนหัวมากเพียงพอ วันหนึ่งพวกเขาก็สามารถสำเร็จการจำลองภาพเสมือนจริงอย่างแท้จริงได้
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นว่าสตาร์สกายเทคโนโลยีได้สร้างเทคโนโลยีนี้ขึ้นมาแล้ว เขาก็รู้ว่าพวกเขาหมดเวลาแล้ว
แทนที่จะปล่อยให้โอคูลัสต่อสู้กับเทคโนโลยีที่ไม่มีใครชนะในสนามการจำลองภาพเสมือนจริง มันจะดีกว่าที่จะแยกพวกเขาออกและปกป้องธุรกิจหลักของพวกเขาเอาไว้
เขารู้ดีว่าธุรกิจหลักของเฟซบุ๊กคืออะไรและโอคูลัสเป็นเพียงไอซิ่งบนเค้กเท่านั้น
เฟซบุ๊กจ่ายการสูญเสียสองพันล้านดอลลาร์ได้อย่างง่ายดาย และในสุดท้ายเฟซบุ๊กก็ได้จ่ายเงินมากกว่าสองพันล้านดอลลาร์ในค่าปรับในยุโรปเพียงอย่างเดียว
แต่สำหรับบริษัทสตาร์ทอัพด้านการจำลองภาพเสมือนจริงอื่นๆ ในซิลิคอนแวลลีย์ นี่เป็นฝันร้ายเสียยิ่งกว่าอะไร มันเหมือนกับฤดูหนาวที่อันตรายได้มาก่อนช่วงกลางฤดูร้อน พวกเขาไม่มีการเตรียมการ ไม่มีความหวังที่จะมีชีวิตรอดอะไรเลยสักนิด
ในขณะที่การเริ่มต้นเสมือนจริงในซิลิคอนแวลลีย์กำลังจะตาย คนฉลาดหลายคนเช่นซัคเคอร์เบิร์กก็ได้เริ่มเจรจากับสตาร์สกายเทคโนโลยีแล้ว
ถ้าพวกเขาไม่สามารถห้ามการเปลี่ยนแปลงได้ แต่พวกเขาอาจจะกระโดดขึ้นไปบนรถม้านั้นได้
คนส่วนใหญ่รู้ว่าระบบแฟนท่อมจากสตาร์สกายเทคโนโลยีนั้นไม่มีการแข่งขันแน่นอน และไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงอุปสรรคด้านสิทธิบัตรได้เช่นกัน ดังนั้นแล้วการร่วมมือกับสตาร์สกายเทคโนโลยีคือตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้
เหมือนกับตอนระบบปฏิบัติการวินโดว์ออกสู่ตลาดคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล
ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือไม่เพียงแต่สตาร์สกายเทคโนโลยีเท่านั้นที่เป็นผู้เชี่ยวชาญระบบส่วนต่อประสาทเทียมการจำลองภาพเสมือนจริงตัวแรกของโลกเท่านั้น แต่พวกเขายังควบคุมสิทธิบัตรอีกด้วย…
ไม่ได้มีแค่อุตสาหกรรมเทคโนโลยีที่ได้รับผลกระทบเพียงอย่างเดียว แต่ตลาดการเงินก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน
บริษัทต่างๆ ในอุตสาหกรรมการเงินกำลังประเมินผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากเทคโนโลยีใหม่นี้
สตาร์สกายเทคโนโลยีก็เหมือนกับบริษัทส่วนใหญ่ที่มีกระแสเงินสดที่ดีและเลือกที่จะไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ จึงไม่สามารถนำราคาหุ้นมาเป็นตัวบ่งชี้มูลค่าได้
อย่างไรก็ตามตามการประมาณการส่วนใหญ่โดยบริษัททางการเงินในวอลล์สตรีท มูลค่าของเทคโนโลยีการจำลองภาพเสมือนจริงเพียงอย่างเดียวนั้นก็อยู่ที่หนึ่งแสนล้านดอลลาร์สหรัฐแล้ว ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเติบโตสูงขึ้นไปอีกอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่ต้องพูดถึงว่านี่เป็นการประมาณการแบบพวกหัวอนุรักษ์นิยมที่ไม่เข้าใจรูปแบบเฉพาะ
ถ้าอย่างที่คนส่วนใหญ่คาดการณ์ไว้สตาร์สกายเทคโนโลยีได้เปลี่ยนไปใช้คลาวด์คอมพิวติ้งและรวมเครือข่ายความเป็นจริงเสมือนเข้าไว้ในศูนย์ซูเปอร์คอมพิวเตอร์หลายแห่ง…
ซึ่งมันมีมูลค่ามากกว่าแสนล้าน
ค่าของมันก็วัดไม่ได้ด้วยซ้ำ
แม้ว่าการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ของสตาร์สกายเทคโนโลยีโดยทั่วไปจะถือว่าน่าพอใจในระดับหนึ่ง แต่การประชุมครั้งเดียวก็ยังไม่เพียงพอสำหรับเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำแบบนี้
คำถามมากมายยังไม่ได้รับคำตอบ และนักข่าวทั่วโลกต้องการสัมภาษณ์ตัวลู่โจวด้วยตัวเองอีกด้วย
อย่างไรก็ตามแม้ว่านักข่าวจะแอบเข้าระบบรักษาความปลอดภัยและไปเรียนวิชาทฤษฎีตัวเลขที่มหาวิทยาลัยจิน แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถหาอาจารย์ลู่ได้อยู่ดี
ราวกับว่าลู่โจวได้หายตัวไปจากดาวดวงนี้แล้วโดยสิ้นเชิง
มีเพียงคนใกล้ชิดเท่านั้นที่รู้ว่าเขากำลังพักครั้งใหญ่
ในขณะที่โลกกำลังคลั่งไคล้เทคโนโลยีการจำลองภาพเสมือนจริง บทความที่ตีพิมพ์ใน Inventiones Mathematicae ก็ได้สร้างความโกลาหลในโลกคณิตศาสตร์เช่นกัน
บทความนี้ใช้วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะเพื่อสร้างแรงจูงใจของวงแหวนโคโฮโมโลยี ซึ่งรวมทฤษฎีโคโฮโมโลยีทั้งหมดเข้าไว้ในวัตถุเรขาคณิตเชิงนามธรรม
เห็นได้ชัดว่าทุกคนรู้ดีว่าทฤษฎีแรงจูงใจได้ศึกษานามธรรมเบื้องหลังตัวเลขเหล่านั้น
ลู่โจวไม่พอใจกับการพิสูจน์ตำนานคณิตศาสตร์อายุสองศตวรรษอย่างสมมติฐานของรีมันน์ แต่เขาเจาะลึกลงไปในด้านของเรขาคณิตเกี่ยวกับพีชคณิตโดยเฉพาะโครงสร้างทางเรขาคณิตของตัวเลข
นี่ไม่ใช่การแสวงหานักคณิตศาสตร์อีกต่อไป มันใกล้เคียงกับการไปถึงระดับปรัชญาญาณวิทยาแล้วมากกว่า
ถ้าเขาทำได้สำเร็จ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะกลายเป็นนักวิชาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่มีอาร์คิมิดีสอย่างไม่ต้องสงสัย
และมันจะใช้เวลาอีกนานโขสำหรับคนที่จะมีความสำเร็จแบบเดียวกับเขาอย่างแน่นอน
นอกจากบทความที่น่าสนใจนี้ สิ่งที่ผู้คนประหลาดใจก็คือผู้ตรวจสอบบทความนี้คือเพเรลมาน ผู้ที่เป็นอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์ที่ออกจากชุมชนคณิตศาสตร์มาหลายปีแล้ว
อัจฉริยะที่แปลกประหลาดคนนี้เคยปฏิเสธรางวัลหนึ่งล้านดอลลาร์ โดยบอกถึงความผิดหวังของเขาในโลกคณิตศาสตร์อีกด้วย ตอนนี้เขาได้ตกลงที่จะทบทวนบทความจาก Inventiones Mathematicae เหรอ?
นักวิชาการส่วนใหญ่ต่างพากันไม่เชื่อเรื่องนี้
ทุกคนรู้ว่าเขาเกลียดกระบวนการทบทวนวารสารทางวิชาการที่ ‘หยิ่งผยอง’ เช่นนี้ เอกสารเกือบทั้งหมดของเขาถูกเผยแพร่ไปยัง arXiv
เขาเป็นหนึ่งในนักคณิตศาสตร์ในระดับตำนานของ arXiv ด้วย
แม้ว่าประชาชนจะประหลาดใจ แต่ก็ไม่มีใครแปลกใจเท่าลู่โจวอีกแล้ว
เพราะเมื่อสามวันก่อนที่ลู่โจวจะส่งรายงาน ลู่โจวได้ไปที่สำนักงานของเขาและวางแผนจะสอนในระดับปริญญาตรี แต่เขาก็สังเกตเห็นใครบางคนยืนอยู่หน้าสำนักงานของเขา
ลู่โจวที่ถือหนังสือเรียนอยู่ในมือเมื่อเขาได้มองไปที่เพเรลมาน มันทำให้เขาอึ้งไป
เพเรลมาน “มีอะไรเหรอ?”
“…ไม่มีอะไร ผมแค่ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่ก็เท่านั้น” ลู่โจวไอและพูดว่า “ผมคิดว่านักคณิตศาสตร์สักคนในโลกนี้คงต้องแปลกใจแน่ๆ ถ้าได้เห็นคุณยืนอยู่หน้าออฟฟิศของพวกเขา…ทำไมคุณไม่ส่งอีเมลมาล่ะครับ ผมจะได้เตรียมคนไปรับคุณที่สนามบิน”
“ที่นี่คือมหาวิทยาลัยใช่ไหม?” เพเรลมานมองไปที่ลู่โจวด้วยท่าทางแปลกๆ “ที่นี่คือที่สำหรับพูดคุยประเด็นทางวิชาการไม่ใช่เหรอ? ผมต้องส่งอีเมลก่อนมั้ย?”
“ไม่แน่นอน แต่โดยปกติแล้วผู้คนมักบอกล่วงหน้าก่อนที่จะไปเยี่ยมใครสักคน…แน่นอน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “บอกผมได้ไหมว่าทำไมคุณถึงมาที่นี่?”
เพเรลมานพูดสั้นๆ
“เพราะคณิตศาสตร์
“ตอนที่ผมกำลังค้นคว้าบทความของคุณ ผมได้เจอจุดที่น่าสนใจอยู่ เมื่อคุณดึงเอาทฤษฎีโคโฮโมโลยีที่เป็นนามธรรมออกมาเป็นวัตถุทางเรขาคณิต คุณบอกว่าแรงจูงใจนั้นสามารถใช้เป็นเส้นโค้งแบบจาโคเบียนที่มีมิติสูงได้ ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงทำแบบนั้น?”
ลู่โจวส่ายหัวและพูดว่า “อันที่จริงนี่ไม่ใช่ความคิดของผมเสียทีเดียว ผมได้อ่านมันจากที่ไหนสักแห่งตอนที่ผมอ่านบทความของก็อดเทนดิ๊กเกี่ยวกับข้อคาดการณ์ของไวล์ และมันเป็นแรงบันดาลใจให้ผม—”
“คุณช่วยสอนผมได้ไหม?”
ลู่โจวมองดูใบหน้าที่กระตือรือร้นของเพเรลมานและยิ้ม
“แน่นอน…แต่ผมกำลังจะไปสอนคลาสเรื่องทฤษฎีตัวเลข ผมเกรงว่าคงจะยังคุยเรื่องนี้กับคุณไม่ได้จนถึงสี่โมงเย็น”
เพเรลมานมองไปที่ลู่โจวด้วยสายตาที่จริงใจและกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา ผมรอได้!”
…………………………