บทที่ 1197 หน้าของเธอ……

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1197 หน้าของเธอ……

“ลำดับชื่อ มีความหมายแฝงอะไร”

“คุณดูสิ รุ่นพ่อของผม ส่วนใหญ่ต่างก็เป็นชื่อเดี่ยวๆ แต่ถ้าดูดีๆก็จะพบว่าจริงๆแล้วความหมายแฝงของมันก็คือให้ตระกูลเทวเทพเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้า จนกระทั่งมาถึงรุ่นพวกเราสมรมณ์วัลย์ ตรงกลางนั้นมีคำว่าเทียน(ท้องรุ่ง)แต่ผมกับรักสองคนก็เป็นชื่อเดี่ยวๆที่มี จิน ความหมายแฝงว่า รุ่งเรือง

ม็อกโกอธิบายอย่างละเอียด

อันที่จริงไชยันต์ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ การตั้งชื่อลูกหลานในทุกรุ่น เขาคิดอย่างระมัดระวังก่อนถึงจะตั้งให้

ดังนั้นชื่อของคนในตระกูลเทวเทพก็ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว

ตอนที่แสงดาวเรียนหนังสือเกรดแย่มาก พอได้ยินคำที่มีเหตุมีผล สุดท้ายก็อยู่ในสภาวะมึนงง

“งั้น…..ลูกของพวกเราต้องตั้งโดยอิงจากอะไร?”

“ก็น่าจะลำดับชื่อนะ ก่อนหน้านี้ตอนที่ผมเห็นปู่ลำดับญาติให้กับชินชินและคิวคิวสามคนพี่น้อง ตรงกลางชื่อของพวกเขามีคำว่าเจา(เด่นชัด ชัดแจ้ง)

“เจา?”

แสงดาวเบิกตากว้างขึ้นมาทันใด

ที่แท้ลำดับชื่อลูกๆของพวกเขาก็มาถึงเจา

เธอชะงัก ทว่านั้นระกว่างนั้นในใจของเธอก็เกิดความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกนี้เหมือนหลังจากที่เธอได้ยินคำพูดนี้แล้วกก็มีความรู้สึกว่าตัวเธอเองนั้นเป็นคนในครอบครัวของตระกูลนี้

ลูกที่เธอคลอดต้องมีลำดับลำดับชื่อของตระกูลนี้อยู่

แล้วยังถูกตั้งชื่อให้

แสงดาวไม่โกรธต่อไปอีก แต่รู้สึกเบิกบานใจแทน

ประมาณสี่โมงเย็น ในที่สุดคนทั้งสี่ตัดสินใจเดินทางกลับบ้าน เพราะหิมะตกถนนลื่นเลยทำให้เขาต้องทิ้งรถอีกคันไว้บนเขา และขับแค่คันเดียวออกมา

ดังนั้นระหว่างทาง แสงดาวกับเส้นหมี่ก็อุ้มเด็กนั่งเบาะหลัง และที่เบาะหน้าก็มีม็อกโกที่เป็นคนขับ ส่วนที่นั่งข้างคนขับคือแสนรัก

“ตอนนี้ก็พอสมควรแล้วนะ เมื่อไหร่คุณจะไปทำหน้า”

รถนั้นกำลังขับอย่างไม่ช้าไม่เร็วอยู่บนถนน แสนรักที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอ่ยถามขึ้นเสียงเรียบอย่างไม่คาดคิด

สิ้นสุดเสียงนั้น ม็อกโกยังไม่ทันตอบ ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหลังสองคนก็หูตั้ง เด็กก็ไม่สนใจมองหน้ามาและทำเสียงไม่พอใจ

สำหรับเรื่องนี้ จริงๆแล้วคนที่รู้คนสุดท้ายคือเส้นหมี่

ตอนนั้นม็อกโกได้มีใบหน้าของภาสดรเรียบร้อยแล้ว และมักจะเข้าออกเรด พาวิเลี่ยนบ่อยๆ เธอให้นึกสงสัย แสนรักเลยต้องบอกเธอ

ดังนั้นในเวลานี้คนที่กลอกตาไปมาก็คือเธอ!

“หน้าเป็นอะไรหรอพี่ หรือว่าหน้าตาของพี่ไม่เหมือนฉันเมื่อก่อน ใส่แค่หน้ากากหนังเท่านั้นเองหรอ?” เธอจ้องมอง และอดไม่ได้ที่จะถาม

แต่สิ่งที่ทำให้เธอแปลกใจอย่างมากก็คือเขาคนนี้ส่ายหน้า

“ไม่ใช่ พี่ได้เป็นตัวเขาเลย”

“……”

ในรถเงียบไม่มีเสียง!

เขาบ้าไปแล้วหรอ?

กล้าที่จะเอาหน้าเป็นคนอื่น เขาจะรู้บ้างมั้ยว่าทำอย่างนี้มีโอกาสเป็นไปได้ว่าจะย้อนกลับไปเป็นตัวเองเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว

บนโลกใบนี้ คิดว่าทำศัลยกรรมจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

ข้างในอกเส้นหมี่เต้นโครมคราม

และผู้หญิงอีกคนนึงที่นั่งอยู่ด้านหลัง ได้ยินดังนั้นก็ตาแดงขึ้นมาทันใด ขนาดสองมือที่อุ้มเด็กน้อยนั้นก็สั่นเทา

เธอก็ไม่รู้ลึกตื้นหนาบางเหมือนกัน

ตอนที่เขาบอกฐานะของตัวเองกับเธอก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้ชัดเจน

หรืออาจจะกลัวเธอตกใจ

หรือไม่ก็ไม่อยากให้เธอกังวล แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าความจริงที่โหดร้ายอย่างนี้ ไม่ว่าเขาจะพูดตอนไหนความเจ็บที่อยู่ในใจของเธอก็เหมือนกัน

เขาเสียสละไปเพื่อครอบครัวมากมายเท่าไหร่

“พวกเธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอก รักเขามีคนที่เก่งมากที่จะช่วยพี่คืนสู่สภาพเดิม”

ม็อกโกมองเห็นท่าทางผู้หญิงทั้งสองผ่านกระจกหลัง เลยรีบพูดปลอบด้วยท่าทางที่ไม่ได้ประหม่าอย่างที่พวกเธอคาดคิด

แสนรักก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “อืม แต่ว่าต้องพักฟื้น ดังนั้นถ้านายจะไปจริงๆต้องจัดแจงให้เรียบร้อย ตอนนี้ทางเตชินทร์ยังไม่สงบลงดี ภาสดรคนนี้ยังไม่สามารถหายไปได้”

“งั้นความหมายของนายก็คือ…..ให้เขาเผยตัวออกมางั้นหรอ”

คาดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะเอ่ยคำอย่างนี้ออกมา

เส้นหมี่ให้ตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอหันหน้ามองมา “เดี๋ยวก่อนนะ ความหมายของพวกพี่คือ….ภาสดรยังไม่ตายจริงๆหรอ?”

“ยังน่ะสิ เขาเป็นเพื่อนพี่ ครั้งนี้ได้ช่วยพี่ ตอนนี้เขากำลังท่องเที่ยวอยู่ที่ยุโรป”

“…….”

เชรดดด!

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

เส้นหมี่รู้สึกจุกอยู่ที่ลำคอ เธอเกือบจะปรี๊ดออกมา

แต่เธอยังไม่ทันที่จะเอ่ยปาก ฝ่ามือใหญ่จับที่หัวของเธอแล้วให้เธอหันหัวกลับไป

“นั่งดีๆ กำลังขับรถอยู่”

“……..”

“เอ่อ งั้นถ้าฉันไป แล้วทางไวท์ พาเลซนายจะไปมั้ย?” ม็อกโกนึกคำถามนี้ได้เลยถามออกมาทันที

คำถามที่ถามออกมาทำให้ชายคนนี้หน้านิ่วคิ้วขมวดทันที

เขาไม่อยากไปแน่นอน ที่นั่นวุ่นวาย แม้ว่าตอนนี้อิสริยาภรณ์สิบดาวถูกถอนรากถอนโคนไปหมดแล้ว แต่เขารู้ว่าตามอำนาจรัฐที่ก่อตั้งขึ้น ไม่นานอำนาจและอิทธิพลลูกใหม่ก็จะเกิดขึ้นมา

นี่เป็นเรื่องที่ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้

ดังนั้นตระกูลเทวเทพยังคงต้องรอก็เพื่อเปิดโฉมหน้าใหม่อย่างสง่างามอีกครั้ง

“รอนายกลับมาแล้วกัน”

ระหว่างคิ้วของเขาขมวด แล้วก็ให้พูดออกมาอย่างนี้

ม็อกโกได้ยินก็ให้ยิ้ม

ใครบอกกันว่าเขาเย็นชาแล้งน้ำใจ?

สำหรับเขาแล้วนั้น คนนี้เป็นบุรุษที่มีคุณธรรมอย่างแท้จริง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ชอบอะไรพวกนี้ แต่เพื่อครอบครัว เพื่อคนเหล่านี้ แล้วก็เพื่อกลุ่มคนที่ไม่มีความผิดไม่ให้รับความเจ็บอีกของประเทศนี้

ในสุดท้ายแล้วเขาก็ต้องรับภาระนี้