ตอนที่ 1272: บ่มเพาะอย่างสงบ
เจี้ยนเฉินเก็บแร่ทองคำโลหิตเข้าไปในแหวนมิติของเขาราวกับว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าที่มันจะหายไปเพียงแค่หายใจแรง ๆ จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ สงบลง เขาเริ่มเข้าใกล้ทีละนิด ๆ ที่จะได้หลอมกระบี่ของเขา ตอนนี้สิ่งที่เขาขาดก็คือหินหยินนรกซึ่งเป็นวัสดุที่ล้ำค่าที่สุดทีเขาจะหลอมกระบี่
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็เดินทางไปที่ต้นชาหยั่งรู้ ต้นของมันมีขนาดเท่ากับที่เขาเคยเห็นมาก่อน แต่ละใบมีวิถีที่หยั่งรู้ของมันเอง ต้นชาหยั่งรู้ต้นนี้มีค่ามากกว่าสามต้นแรกที่เขาเคยเห็นมาก่อน
เจี้ยนเฉินดึงกล่องไม้ออกมาจากวัตุมิติ ก่อนที่จะหักกิ่งออกมาสองกิ่งจากต้นชา เขาใช้ตะเกียบคีบเก็บใบชาจนไม่เหลือแม้แต่ใบเดียว
หลังจากรวบรวมใบชาได้ทั้งหมด 80 ใบเจี้ยนเฉินก็มาถึงหน้าผา เขาเดินลงไปตามหน้าผาอย่างระมัดระวังจนมาถึงข้าง ๆ ต้นผลเมฆเพลิง เขาหยิบกล่องไม้ออกมาจากวัตถุมิติซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ากล่องแรกเล็กน้อยและเริ่มเก็บผลของมัน
ผลเมฆเพลิงแต่ละผลมีสีแดงทั้งหมดและมีขนาดนิ้วหัวแม่มือ พวกมันเป็นสมบัติสวรรค์ที่เล็กที่สุดที่เขาเคยพบเจอมา แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็กมาก แต่ปริมาณพลังงานที่ซ่อนอยู่ภายในไม่อาจประเมิณได้ ทันทีที่เขาแตะหนึ่งในนั้นเขารู้สึกได้ถึงพลังงานเพลิงที่อยู่ภายในมันบริสุทธิ์และท่วมท้นเป็นอย่างยิ่ง แม้กระทั่งสมบัติสวรรค์หลายแสนปีก็ไม่อาจเทียบกับมันเพียงผลเดียวได้
มีผลเมฆเพลิงทั้งหมด 99 ผลและเจี้ยนเฉินเพียงเก็บพวกมันทั้งหมด จากนั้นเขาก็เดินทางไปยังน้ำพุแห่งชีวิตที่คอยค้ำจุนทั้งภูมิภาคเอาไว้
น้ำพุแห่งชีวิตเป็นหนึ่งในที่ที่ใหญ่ที่สุดที่เขาเคยเห็น เขาอยู่ในโลกจิ๋วหยานหวง เขาเห็นทะเลสาบที่กว้างกว่า 30 เมตรที่เต็มไปด้วยน้ำพุสีเขียว มันเปล่งประกายพลังชีวิตที่ท่วมท้น
นี่เป็นน้ำพุชีวิตระดับ 5 จือหยิงเห็นถึงคุณภาพของน้ำพุทันทีเพียงแค่มองแว่บเดียวและบอกกับเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินยิ้มแย้มอยู่ภายใน ระดับสูงสุดของน้ำพุที่อยู่ในวัตถุมิติของเขาเป็ยเพียงแค่ระดับ 3 เท่านั้น แต่น้ำที่อยู่ตรงหน้าของเขานั้นอยู่ในระดับ 5 เขาเต็มไปด้วยความสุข
เจี้ยนเฉินไม่ลังเลที่จะถึงเอาภาชนะออกมาเก็บมัน สุดท้ายเขาก็เก็บมันไปครึ่งนึงและพบว่ามีแก่นกลางขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง มันอยู่ในระดับ 5
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็มองไปรอบ ๆ ด้านบนภูเขาก่อนที่จะออกเดินทางไป หลังจากนั้นก็ไม่พบเจอสิ่งอื่นอีก จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ บริเวณทั้งหมดของถูกเขาเพื่อค้นหา เขาพบสมบัติสวรรค์มากกว่า 10 อย่าง ซึ่งอยู่ในขั้นอมตะจากความช่วยเหลือของจิตวิญญาณกระบี่
คราวนี้ถึงเวลาที่ข้าจะเพิ่มความแข็งแกร่ง ในที่สุดข้าก็จะสามารถทะลวงไปถึงขั้นที่ 4 ของร่างบรรพกาล เจี้ยนเฉินกำมือตัวเองพูดพึมพำ หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยวัตถุเซียนออกมาและเรียกเถี่ยต้าให้เข้าไปด้วยกัน วัตถุเซียนที่อยู่ด้านนอกไม่ได้เปิดเผยตัว มันกลายเป็นแสงสีทองและซ่อนอยู่ในดินเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 เพื่อป้องกันตัวมันเอง สัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 มีความแข็งแกร่งมากพอที่จะทำลายมัน
เจี้ยนเฉินโยนสมบัติสวรรค์ขั้นอมตะให้กับเสือขาวเพื่อให้มันกินและเก็บมันไว้ในวัตถุมิติอีกครั้งหลังจากที่มันไม่เคยได้นอนหลับแบบนี้มานานแล้ว หลังจากนั้นเขาและเถี่ยต้าก็เลือกสถานที่เพื่อปลีกวิเวก
เจี้ยนเฉินจัดเก็บทรัพยากรบ่มเพาะไว้ในห้องเย็นและมืด ทรัพยากรของเขาจะทำให้เขายกระดับขึ้นเป็นขั้นที่ 4 ด้วยลูกท้อเมฆาม่วง นั่นเทียบเท่าได้กับ 2 แกนอสูรระดับ 9 ด้วยพลังจากแกนอสูรระดับ 9 ของสัตว์อสูรหยานหวง มีพลังเทียบเท่ากับแกนอสูรระดับ 9 ที่เขาได้จากสำนักธูปสวรรค์ถึงสามในห้าอัน และแกนอสูรระดับ 7-8 อีกหลายอัน
ข้าต้องการลูกท้อเมฆาม่วงระดับ 3 เพื่อยกระดับร่างบรรพกาลให้ถึงระดับ 4 ข้าไม่มีมันแต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะใช้แกนอสูรระดับ 9 สี่อันที่อยู่ด้านหน้าของข้า อย่างไรก็ตามลูกท้อเมฆาม่วงสามารถกินได้เพียงผลเดียวและข้าต้องรอถึง 100 ปีเพื่อที่จะได้กินอีกครั้ง ข้าอาจจะไปเจอลูกท้อเมฆาม่วงระดับที่สูงกว่าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ดังนั้นข้าไม่อาจสูญเสียโอกาสเพียงครั้งเดียวในรอบร้อยปีได้ อย่างไรก็ตามข้าจะไม่กินลูกท้อเมฆาม่วงในครั้งนี้ ข้าจะใช้แกนอสูรระดับ 7 และ 8 แทนที่จะกินมัน เจี้ยนเฉินคิดอยู่สักพักก่อนที่จะเอาแกนอสูรระดับสูงทั้งหมดของเขาออกมาและแกนอสูรระดับ 7 และ 8 ที่เขาได้รับจากการฆ่าสัตว์อสูรหยานหวง เขาวางมันลงทั้งหมดกับพื้นและเริ่มบ่มเพาะ
เจี้ยนเฉินเริ่มดูดซับพลังงานที่เขาได้รับจากสัตว์อสูรหยานหวง เขาพบว่าพวกมันมีพลังมากกว่าแกนอสูรระดับเดียวกัน ไม่เพียงแค่พลังงานด้านในของพวกมันบริสุทธิ์กว่าเท่านั้น มันยังไม่มีความรุนแรงใด ๆ อยู่ในพลังงานทำให้การดูดซับทำได้ง่ายขึ้น
ในทวีปเทียนหยวน ไม่มีกล้าที่จะดูดซับแกนอสูรเพื่อบ่มเพาะ ส่วนใหญ่ก็เพราะความรุนแรงที่อยู่ภายในของแกนอสูรทั้งระดับต่ำและสูง ไม่เพียงแต่มันจะทำให้เกิดผลร้ายกับร่างกายอย่างลับ ๆ แล้ว แต่มันจะนำปัญหาที่ยิ่งใหญ่มาสู่การฝึกฝนในอนาคต ซึ่งอาจทำให้ตายหรือเกิดธาตุไฟเข้าแทรก
เป็นผลทำให้ทุกคนในทวีปหยานหวงต้องรวมพลังของพวกเขาหลังจากการดูดซับพลังงานจากแกนอสูรและขับมันออกจากร่างกายของพวกเขาไป สิ่งเหล่านี้ต้องใช้เวลานานในแต่ละครั้ง
เหตุผลที่เจี้ยนเฉินสามารถเมินเฉยจากความรุนแรงของแกนอสูรได้ก็เพราะจิตวิญญาณกระบี่ม่วงฟ้า พวกเขาทำให้เจี้ยนเฉินสามารถดูดซับได้โดยไม่ต้องเกิดความกังวล
กระนั้นแกนอสูรจากสัตว์อสูรหยานหวงไม่มีความรุนแรงในแกนอสูร ดังนั้นแม้ว่าคนจากทวีปหยานหวงจะดูดซับมันอย่างต่อเนื่องมันก็จะไม่เกิดปัญหาใด ๆ ในอนาคต
เจี้ยนเฉินชื่นชมยินดีทันทีหลังจากที่เขาเข้าใจสิ่งนี้ เขาคิดถึงสหายและครอบครัวของเขา สิ่งที่เขาต้องการคือนำแกนอสูรเหล่านี้กลับไปเป็นจำนวนมากและให้พวกเขาเสริมกำลังให้ตัวเองอย่างรวดเร็ว
เมื่อข้าทะลวงไปยังขั้น 4 ข้าจะสังหารสัตว์อสูรหยานหวงให้มากขึ้นและเก็บแกนอสูรให้เยอะ ๆ เจี้ยนเฉินคิดขึ้นมา เมื่อเขาเข้ามาในโลกจิ๋วหยานหวงก่อนหน้านี้ เขาก็วางแผนที่จะออกเดินทางไปทันทีหลังจากที่เขารวบรวมวัสดุสำหรับเทพเจ้าแห่งท้องทะเล แต่ตอนนี้เขาเจอผลประโยชน์จากโลกจิ๋วหยานหวง เขาก็ถูกล่อลวงให้อยู่ที่นี่สองสามปีหรือไม่ก็ไม่อาจจากไป
นอกจากนี้่เจี้ยนเฉินยังรู้สึกได้ถึงปราณหยานหวงจากภายในแกนอสูร อย่างไรก็ตามเขาไม่อาจดูดซับมันได้เลย สิ่งที่เขาทำได้คือปล่อยให้มันสลายไป แม้กระทั่งจิตวิญญาณกระบี่ก็ไม่อาจทำอะไรได้
นายท่าน ไม่จำเป็นต้องดูดซับปราณหยานหวง ฉิงโซวและข้าอยู่มานานมากและพวกเราก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีใครสามารถทำมันได้ แม้ว่าจะอยู่ในระดับเดียวกับร่างบรรพกาล แต่ก็ไม่มีใครควบคุมมันได้มาก่อน มีผู้บ่มเพาะบางส่วนของร่างบรรพกาลในโลกอมตะ แต่มันก็เหมือนกับนายท่านที่พวกเขาบ่มเพาะร่างบรรพกาลหลังจากที่พวกเขาเกิด ตามจริงแล้วร่างบรรพกาลนั้นหายากกว่าหลายเท่า หลายร้อย หลายพันหรือแม้กระทั่งหลายล้านปีก็จะเกิดร่างบรรพกาลโดยกำเนิดเพียง 1 ครั้ง จือหยิงพูด