ประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวสะบัดแขนเสื้อจากไป
เฉินคุนหัวคุณชายดินได้สติ ส่ายหน้าอย่างเหลือเชื่อ ‘จักรพรรดิแพรถึงกับ…จวงเซินทำได้อย่างไร’
เขาจำเป็นต้องยอมรับว่า ไม่เพียงแต่พี่ชายของเขาจะสนใจเรื่องนี้เท่านั้น เขาก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากเช่นกัน เพราะว่านี่อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ที่เปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของโลกซ้อนโลกเรื่องหนึ่ง!
ผลกระทบยังเหนือกว่าการตายของประมุขทักษิณจวงเซินเสียอีก
เพียงแต่น่าเสียดายที่เรื่องนี้เกี่ยวโยงกับหลายสิ่ง เขากลับไม่อาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ตามใจเหมือนเฉินเฉียนหัว
เฉินคุนหัวนึกถึงเงาร่างที่งดงามโดดเด่นจากตัวจักรพรรดิแพร “เรื่องนี้ ไม่ทราบว่ามีส่วนที่สามารนำมาวางแผนได้หรือไม่”
เขาออกจากด้านหลังเกาะสุมมรกต ไม่ได้สะกิดความสนใจของผู้ใด
ศพของมารสาวกลายเป็นควันดำแล้วหายไป ไม่ทิ้งร่องรอยไว้
จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนสามคนของเกาะสุมมรกตล้วนเป็นเขาจัดการด้วยตัวเอง ทำให้ดูเหมือนว่าตายไปเพราะถูกธาตุไฟเข้าแทรก ไม่มีช่องโหว่ใดๆ
จอมยุทธ์ที่เข้าฌานกักตัว ต่อให้ผ่านไปหลายสิบปีหรือหลายร้อยปีก็ยังไม่ออกฌาน ถือเป็นเรื่องปกติ
แม้นจอมยุทธ์คนอื่นๆ บนเกาะจะทราบว่าผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสะพานเซียนทั้งสามของตนตกตาย ก็คิดว่าเป็นเพราะพวกเขาฝึกฝนวิชาไม่ระวัง เป็นเหตุให้สิ้นชีวิต ความพยามตลอดหลายปีสูญเปล่า
เกาะสุมมรกตที่ยิ่งใหญ่มีชื่อเสียงไปทั่วเขตตะวันอาคเนย์ ยึดครองทะเลแหน ต่อจากวันนี้เป็นต้นไปจะต้องตกจากชั้นเมฆ
ทุกสิ่งเกิดอย่างไร้สุ้มไร้เสียง
เฉินคุนหัวออกจากทะเลใต้ มุ่งหน้าขึ้นเหนือ กลับเขตมหานภากลาง
คุณชายใหญ่เฉิน ประมุขทิศบนมีร่องรอยไม่แน่นอน พักอาศัยไม่เป็นที่ ล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ นิวาสสถานบนเขาคุนหลุนในเขตมหานภากลางของเขา ความจริงเป็นของคุณชายรองเฉิน
คุณชายรองเฉินแม้มีการคบหากว้างขวาง ออกท่องโลกบ่อยครั้ง แต่ก็ยังใช้เวลาส่วนใหญ่พักที่เขาคุนหลุน
ถึงอย่างไรที่นี่ก็คือใจกลางโลกซ้อนโลก สถานที่ที่มีปราณวิญญาณเต็มเปี่ยมที่สุด เหนือกว่าแปดเขตที่เหลือ อีกทั้งยังสุดที่สถานทีอื่นๆ ในเขตมหานภากลางจะเทียบเคียงได้ การฝึกฝนที่นี่จะง่ายดายกว่าปกติ ได้ประโยชน์จากสภาพแวดล้อม
ทว่าในตอนที่คุณชายรองเฉินกลับเขาคุนหลุน เขาก็ได้รับข่าวหนึ่ง
‘เยี่ยนจ้าวเกอมาเขาคุนหลุนแล้ว?’ เฉินเฉียนหัวพึมพำในใจ ‘กษัตริย์กระบี่ยังไม่ได้กลับโลกซ้อนโลก เขามาทำอะไรที่เขาคุนหลุน เพื่อจักรพรรดิแพร หรือเพื่อยอดฝีมือคนอื่น หรือว่าเป็นเรื่องมารดาของเขา’
…
ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่ระหว่างเขาคุนหลุน
ชายหนุ่มสัมผัสการไหลเวียนปราณวิญญาณของที่นี่ ก่อนจะพยักหน้าติดต่อกัน ‘สมกับที่สืบทอดชื่อบรรพตกลางแห่งสำนักเต๋า ไม่ธรรมดาอย่างที่คิด’
ในฐานะที่เป็นห้าบรรพตสำนักเต๋าเหมือนกัน ตำแหน่งของเขาคุนหลุนแตกต่างกับสี่บรรพตที่เหลือ พูดอีกอย่างก็คือแตกต่างจากภูเขามีชื่อที่เหลือนั่นเอง เพราะว่าที่นี่เคยเป็นที่บำเพ็ญของเทวกษัตริย์บรรพกำเนิด บรมครูสามพิสุทธิ์ในตำนาน
เขาคุนหลุนก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่เป็นดินแดนที่ผู้สืบทอดสายหยกพิสุทธิ์เคลื่อนไหว น่าเสียดายที่วิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ทำให้เขาคุนหลุนกลายเป็นประวัติศาสตร์ จนกระทั่งโลกซ้อนโลกถูกสร้างขึ้น จึงค่อยมีเขาคุนหลุนแห่งนีเ ดังนั้นจึงเรียกว่าคุนหลุนใหม่
หากสืบสาวไปถึงต้นกำเนิดของเก้านพเคราะห์แห่งคุนหลุนใหม่ตามคำแนะนำของพวกเนี่ยจิงเสินและหวังผู่ ส่วนใหญ่แล้วล้วนมีรากของผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์แห่งคุนหลุนดั้งเดิมก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่
เยี่ยนซิงถางปู่ของตน อาจารย์ของกษัตริย์กระบี่ หากค้นขึ้นไปจะเป็นการสืบทอดที่หยกโปหยินลูกศิษย์ซึ่งรับสืบทอดจากเทวกษัตริย์บรรพกำเนิด หนึ่งในสิบสองเซียนแห่งสายหยกพิสุทธิ์ในยุคตำนานสถาปนาเทพเจ้าเหลือเอาไว้
หยกโปหยินเดิมทีเป็นจอมกระบี่ที่มีไม่กี่คนในประวัติศาสตร์สำนักเต๋า การสืบทอดของเขาเป็นความสำเร็จขั้นสูงสุดในมรรคากระบี่ของผู้สืบทอดสายหยกพิสุทธิ์มาโดยตลอด
ปู่ของตนยังได้เปิดเส้นทางใหม่ขึ้นมา สร้างกระบี่หยกเบิกนภา มอบสภาวะใหม่ให้แก่มรรคากระบี่สำนักเต๋าหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่
‘ถึงจะไม่เคยไปเขาคุนหลุนที่แท้จริงก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่มาก่อน แต่ความเต็มเปี่ยมของปราณวิญญาณในคุนหลุนใหม่ตรงหน้าก็เหนือกว่าระดับเฉลี่ยของมหาจักรวาลก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ไปไกลแล้ว มีแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่กี่แห่งเท่านั้นถึงจะเทียบเคียงได้’
เยี่ยนจ้าวเกอคึกคักอักโข ‘ยอดเขาเป่ยเกา ยอดเขาหนานเกา ยังมีหุบเขาเซียนเร้นกาย สถานที่สามแห่งนี้เกรงว่าจะสามารถสืบค้นไปถึงแดนเซียนบนสวรรค์ก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ได้’
เขากับพวกเนี่ยจิงเสินในตอนนี้ยืนอยู่ใกล้ๆ เขาเซียนเร้นกาย
เขาคุนหลุนแบ่งเป็นเหนือใต้ ผากิเลนแห่งยอดเขาหลักทางใต้ ก็คือที่บำเพ็ญและนิวาสสถานของกษัตริย์ดิน ผู้คนเรียกกันว่ายอดเขาหนานเกา
ภูเขานครหยกบนยอดเขาทางเหนือ ก็คือที่บำเพ็ญและนิวาสสถานของกษัตริย์กระบี่ เรียกกันว่ายอดเขาเป่ยเกา
ในยอดเขาทั้งสอง นอกจากยอดเขาสูงมากมายแล้ว ยังมีหุบเขาอยู่ไม่น้อย หุบเขาเซียนเร้นกายเป็นหนึ่งในจำนวนนี้ นอกจากปราณวิญญาณที่ท่วมท้นแล้ว ก็ไม่มีความพิเศษใดๆ ทิวทัศน์ดูธรรมดายิ่ง แต่ที่นี่กลับเป็นที่อยู่ของกษัตริย์เร้นลับซึ่งลึกลับและไร้ข่าวคราวมากที่สุดในสามกษัตริย์แห่งโลกซ้อนโลก
เขาเป็นหนึ่งในเก้านพเคราะห์แห่งคุนหลุนใหม่เหมือนกับกษัตริย์ดิน แต่ว่าในเวลาอันยาวนานต่อจากนั้น กลับทำตัวสงบเสงี่ยมเป็นอย่างยิ่ง
แม้เขาจะเป็นยอดฝีมือที่ยิ่งใหญ่ในสามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิแห่งโลกซ้อนโลกไม่กี่คนซึ่งพักอาศัยอยู่ในโลกซ้อนโลก แต่ความรู้สึกของการดำรงอยู่กลับต่ำเตี้ยยิ่ง ถึงขั้นที่ทำให้ผู้คนรู้สึกว่ามีอิทธิพลสู้ห้าจักรพรรดิไม่ได้
เรื่องราวใหญ่ๆ บนโลกซ้อนโลกหลายปีมานี้ กษัตริย์เร้นลับน้อยครั้งจะแสดงความเห็น เวลาส่วนใหญ่ล้วนนิ่งเงียบ หรือไม่ก็สนับสนุนการตัดสินใจของกษัตริย์ดิน
ทว่าเหล่าคนที่เดินมาถึงจุดสูงสุดอย่างแท้จริง กลับไม่มีใครกล้าดูแคลนตัวตนซึ่งเป็นกษัตริย์ผู้นี้
กษัตริย์ดินในฐานะผู้นำแห่งสามกษัตริย์ ยึดครองตำแหน่งหลักในการตัดสินใจบนโลกซ้อนโลก นอกจากความแข็งแกร่งของตัวเองแล้ว ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสนับสนุนที่มองไม่เห็นในหลายๆ ครั้งของกษัตริย์เร้นลับด้วย
เยี่ยนจ้าวเกอมาเขาคุนหลุนเป็นครั้งแรก สืบเนื่องจากเยี่ยนซิงถางผู้เป็นปู่และเยว่เจิ้นเป่ยผู้เป็นอาจารย์ลุง จึงไม่จำเป็นต้องไปเยี่ยมเยือนคนอื่นๆ แต่ผากิเลนกับหุบเขาเซียนเร้นกาย จำเป็นต้องไปสักเที่ยวหนึ่งตามมารยาท
กษัตริย์ดินบัดนี้ไม่ได้อยู่บนโลกซ้อนโลก ดังนั้นจึงไม่ต้องไปผากิเลน
ภายใต้การนำของเนี่ยจิงเสินและหวังผู่ ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังยอดเขาเป่ยเกา เขาได้มายังหุบเขาเซียนเร้นกายก่อน
ทว่าตามกฎของกษัตริย์เร้นลับ เพียงมาแสดงมารยาทก็เพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเข้าไป
ในหุบเขาเซียนเร้นกาย นอกจากทารกที่ปรนนิบัติหลายคนแล้ว ก็ไม่มีคนอื่นอีก
บรรดาสามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิ กษัตริย์ดินมีพวกหวังเจิ้งเฉิงเป็นศิษย์ กษัตริย์กระบี่มีพวกเนี่ยจิงเสิน ไป๋เทา และหวังผู่เป็นศิษย์
จักรพรรดิเอกภพกำเนิดมีผู้สืบทอดเป็นพวกชิงซู่จื่อและนักพรตเชียนหลาน จักรพรรดิแพรงามนอกจากฟู่ถิงซึ่งเป็นบุตรี ก็มีศิษย์คนอื่นด้วย
จักรพรรดิอีกสามคนรวมถึงจักรพรรดินีเจี่ยหมิงคงต่างก็มีผู้สืบทอด
มีเพียงกษัตริย์เร้นลับเท่านั้นที่ไร้บุตรหลาน ไร้ลูกศิษย์ ไร้ผู้สืบทอด มีเพียงตัวคนเดียว
พวกเยี่ยนจ้าวเกอพอผละจากหุบเขาเซียนเร้นกาย ก็ไปยังเขานครหยกบนยอดเขาเป่ยเกาต่อทันที
ประมุขหรดีไป๋เทาได้กลับไปเขตฟ้าแดงหรดีคนเดียว ดังนั้นหวังผู่กับเนี่ยจิงเสินจึงหาที่พักให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอ
หลายปีมานี้ ภารกิจทั่วทั้งเขานครหยกเป็นหวังผู่ควบคุม จึงจัดการทุกสิ่งได้อย่างคล่องมือ
เนี่ยจิงเสินใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝึกฝน
ทุกคนกราบกรานป้ายของเหล่าบรรพชนที่บูชาอยู่กันก่อน
พอเห็นรูปแกะสลักและป้ายของเยี่ยนซิงถางผู้เป็นปู่ เยี่ยนจ้าวเกอก็ทอดถอนใจ
เนี่ยจิงเสินหาที่พักให้พวกสือจวินก่อน จากนั้นก็บอกลาเยี่ยนจ้าวเกอเพื่อไปฝึกปรือ
หวังผู่พาเยี่ยนจ้าวเกอออกจากเขานครหยก ลงจากยอดเขาเป่ยเกา จุดหมายของพวกเขากลับเป็นหุบเขาที่อยู่ในพรมแดนทางเหนือของเขาคุนหลุน ที่นี่มีชื่อว่าหุบเขาเจิดจรัส
ไม่จำเป็นต้องกล่าวมากความ ที่นี่ย่อมเป็นนิวาสสถานของจักรพรรดิเจิดจรัสหูเยว่ซิน เป็นอาจารย์ย่าของเสวี่ยชูฉิง
ถึงแม้ว่าคนนอกจะไม่ทราบ แต่หูเยว่ซินก็มีนิวาสสถานอยู่ในเขาคุนหลุนเช่นกัน
แน่นอนว่าพันปีก่อนหน้านี้ ที่นี่ถูกคนจำนวนมากตรวจสอบนอกในหลายครั้ง จึงรกร้างเปล่าเปลี่ยวมานาน ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอก็ยังตัดสินใจเริ่มตามหาจากสถานที่แรกสุดนี้ก่อน
………………..