บทที่ 1076 ข่าวกรองสำคัญ

The king of War

“คุณหยาง ตระกูลหลงแห่งเยี่ยนตู ได้ยินว่าเป็นสาขาของราชวงศ์หลง ปัจจุบันนี้ผู้แข็งแกร่งตระกูลเดอะคิงจำนวนมากบุกเข้าเมืองเยี่ยนตู เกรงว่าระยะห่างของราชวงศ์ที่จะมา คงอีกไม่ไกลครับ”

หวงเทียนเชิงพูดเตือนสติ

อวี๋เหวินเกาหยางก็พยักหน้าบอก “หลงเถิงมาครั้งนี้ กลัวว่าจะมีเป้าหมายอื่น!”

เย่ม่านกล่าวอย่างตึงเครียดอยู่บ้าง “หลงเถิงคนนี้เป็นคนน้ำนิ่งไหลลึก คุณต้องระวังตัวให้ดี”

หยางเฉินหัวเราะเล็กน้อย มองทางทุกคนพลันพูดว่า “วางใจได้ ผมจะระวังหลงเถิงเอาไว้”

พูดจบ หยางเฉินสั่งไปทางลั่วปิงอีกที “ให้เขาเข้ามาเถอะ!”

ไม่นาน เสียงหัวเราะที่ดังกังวานดังขึ้นมาแล้ว “น้องชาย ฉันมาแล้ว!”

ไม่ทันได้เห็นตัวคน ก็ได้ยินเสียงมาก่อน คำที่พูดไว้คือแบบนี้สินะ!

ตัวหลงเถิงยังไม่ทันเข้ามา ตอนนี้เสียงกลับดังขึ้นมาจากโถงทางเดินข้างนอกแล้ว

ตามมาด้วย ภาพคนที่มีอายุคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้ว หลังมองเห็นคนในห้อง เขาเหมือนไม่แปลกใจสักนิดเดียว แต่กลับหัวเราะกล่าวทักทายทางทุกคน “ผู้นำอวี๋เหวิน ผู้นำหวง ผู้นำเย่ก็มาด้วย!”

พูดจบ เขาก็มองทางหยางเฉิน จึงเข้าไปหาก่อน มาโอบกอดกับหยางเฉินสักหน่อย หัวเราะฮาๆ พูดว่า “ฉันว่าแล้วเชียว น้องชายของฉันเป็นคนดีสวรรค์คุ้มครอง ต้องไม่เกิดเรื่องอะไรแน่ ที่แท้ยังเป็นแบบนั้น!”

หยางเฉินหัวเราะแล้ว “ขอบคุณพี่ชายมากที่คิดถึงครับ!”

ตอนแรกที่แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูเตรียมร่วมมือจัดการหยางเฉิน หลังจากผู้แข็งแกร่งข้างกายหลงเถิงถูกหยางเฉินตีพ่าย หลงเถิงก็เปลี่ยนความรู้สึกเป็นศัตรูต่อหยางเฉิน มาเป็นคนที่ใช้คำว่าพี่น้องมาเรียกกันก่อน

ตั้งแต่ผ่านเรื่องนั้นมา ระหว่างหยางเฉินกับหลงเถิงก็ไม่ได้พบเจอใดๆ อีก นึกไม่ถึงครั้งนี้ หลงเถิงเข้ามาหาถึงที่เองเลย

“คุณหยาง ดูแล้วคุณไม่เป็นอะไร พวกเราก็วางใจแล้ว ในเมื่อเจ้าบ้านหลงมีธุระมาหาคุณ งั้นพวกเราไปก่อนนะครับ”

หลังผู้นำตระกูลอื่นๆ มองหน้ากันและกันแวบหนึ่ง ต่างเอ่ยปากบอกไป

“ได้ งั้นทุกท่านเดินทางปลอดภัยครับ!”

หยางเฉินหัวเราะพูดขึ้น

หลังจากหลายคนกลับกันไปแล้ว ในห้องทำงานเหลือแค่หยางเฉินกับหลงเถิงสองคน

หยางเฉินชงชาหลงจิ่งแห่งซีหูชั้นดีแก้วหนึ่งให้หลงเถิง ยิ้มบอกว่า “พี่ชาย มาชิมฝีมือของผมสักหน่อย”

หลงเถิงรับถ้วยชาพอร์ซเลนมา จิบเบาๆ อึกหนึ่ง หัวเราะฮาๆ เสียงดังบอกว่า “ชาดี! นึกไม่ถึงฝีมือชงชาของน้องชายฉันจะยอดเยี่ยมแบบนี้ ไม่เสียแรงเป็นบุคคลที่ทำให้พันธมิตรตระกูลเดอะคิงรู้สึกปวดหัวได้!”

หยางเฉินหนังตากระตุกครู่หนึ่ง หลงเถิงดูเหมือนพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาแบบไม่สนใจอะไร ความจริงก็คือกำลังแสดงออกว่า เขารู้ความแค้นระหว่างหยางเฉินและพันธมิตรตระกูลเดอะคิง

หยางเฉินหัวเราะนิ่งๆ ไม่ได้พูดถึงก่อน เพียงแค่หัวเราะแล้วพูดว่า “ผมเข้าใจฝีมือชงชาอะไรที่ไหนกัน เพียงแค่ชงง่ายๆ พี่ชายไม่รังเกียจก็พอ”

“ฮาๆ น้องชายถ่อมตัวแล้ว!”

หลงเถิงหัวเราะเสียงดังพูดขึ้น ยกถ้วยชาขึ้น ดื่มไปอีกหนึ่ง

ทั้งสองพูดคุยไปเรื่อยเปื่อย ที่พูดมาทั้งหมดคือเรื่องไร้สาระที่ไม่มีประโยชน์ใดๆ

คุยกันมาสิบกว่านาทีเต็มๆ หลงเถิงถึงสีหน้าขึงขังขึ้นมาทันใด มองหยางเฉินแล้วบอกว่า “น้องชาย นายรู้จักเมืองเหมียวไหม?”

ในใจหยางเฉินตกใจอยู่บ้างเล็กน้อย เขาเคยสัมผัสกับสำนักมารมา ในช่วงก่อนหน้าที่อยู่ตระกูลคิงกวน

เรื่องนี้นอกจากคนของตระกูลคิงกวนแล้ว คนอื่นน่าจะไม่รู้สิถึงจะถูก ทำไมหลงเถิงมาพูดถึงเมืองเหมียวกับตนเองกะทันหัน?

“เมืองเหมียว?”

หยางเฉินแสร้งทำท่าทางไม่รู้เรื่อง ถามอย่างสงสัย “เยี่ยนตูมีเมืองเหมียวสถานที่แบบนี้ด้วยเหรอ?”

หลงเถิงส่ายหน้า “เมืองเหมียวไม่ใช่สถานที่ในเยี่ยนตู แต่ว่าเป็นพื้นที่ถูกสั่งห้ามไว้แห่งหนึ่ง เมืองเหมียวมีวิชาพิษกู่โดดเด่นสุด ได้ยินว่า ปรมาจารย์พิษกู่ที่ความสามารถเกรียงไกร พออยู่ในอารมณ์โกรธ สามารถฆ่าศัตรูเขตแดนเดียวกันลงได้อย่างง่ายดายแบบไม่รู้สึกรู้สา!”

หยางเฉินทำหน้าตื่นตกใจ “ในโลกนี้ คาดไม่ถึงยังมีสถานที่แบบนี้อยู่?”

หลงเถิงพยักหน้า “ได้ยินมาว่า เมืองเหมียวใหญ่มาก มีทั้งหมดสิบสามเขต แต่ละเขตล้วนถูกอิทธิพลชั้นนำที่ครองผู้แข็งแกร่งแดนเทพไว้ควบคุมอยู่”

“ทั้งเมืองเหมียว อย่างน้อยมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพยี่สิบคน แม้กระทั่งมีข่าวลือว่า เมืองเหมียวยังมีการมีตัวตนของแดนเทพชั้นยอดหลายคนด้วย”

สีหน้าหยางเฉินตื่นตกใจเต็มที่ “ผู้แข็งแกร่งแดนเทพยี่สิบคน ในนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดอีกด้วย? พี่ชาย คุณคงไม่ได้กำลังแต่งเรื่องหลอกผมอยู่มั้ง? นี่จะเป็นไปได้ยังไง?”

ภายนอกหยางเฉินตื่นตกใจไร้ที่เปรียบ แต่ในใจก็รู้สึกตกใจ ที่หลงเถิงรู้เรื่องราวของเมืองเหมียวมากขนาดนี้

ข้อมูลพวกนี้ ก่อนหน้านี้ที่อยู่ตระกูลคิงกวน ก็รู้มาจากผู้แข็งแกร่งสำนักมารเมืองเหมียวทางนั้นแล้ว

มีเพียงสถานที่หวงห้ามในปากของหลงเถิงอย่างเดียว ที่หยางเฉินยังได้ยินเป็นครั้งแรก

หลงเถิงทำหน้าจริงจังพูดว่า “พี่จะแต่งเรื่องหลอกนายได้ยังไง? เรื่องที่ฉันพูดมาจริงแท้แน่นอน”

“ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อพี่ชายนะ เพียงแค่ตกใจอยู่บ้าง ตอนแรกผมคิดว่าราชวงศ์กับตระกูลเดอะคิง เป็นอิทธิพลที่ยืนอยู่ชั้นยอดสุดแล้ว นึกไม่ถึงยังมีเมืองเหมียวการมีตัวตนที่มหัศจรรย์ขนาดนี้ด้วย”

หยางเฉินทำท่าทางยากจะเชื่อ ทันใดนั้นถามอีกว่า “ใช่แล้ว พี่ชายเพิ่งพูดถึงสถานที่หวงห้าม มันหมายความว่าอะไรกัน?”

หลงเถิงตอบว่า “คือความหมายตามอักษรนั่นแหละ ฉันแค่ได้ยินมา ที่จิ่วโจว มีการมีตัวตนน่าสะพรึงกลัวสูงกว่าแดนเทพที่ครอบงำทุกอย่าง เป็นคนเหล่านี้กำหนดกฎเกณฑ์บางอย่าง ห้ามคนในเมืองเหมียวออกไป ดังนั้นเลยถูกเรียกว่าสถานที่หวงห้าม”

“เมืองเหมียวนายอาจจะไม่เคยได้ยินมาก่อน ตี้ชุนนายต้องรู้จักแน่สินะ?”

“พูดให้ถูกต้อง ตี้ชุนอยู่ในกฎเกณฑ์จำกัดที่คนเหล่านั้นกำหนด เพราะมีข้อจำกัดอันนี้อยู่ ดังนั้นคนของตี้ชุน ก็ไม่มีทางเข้าสังคมเหมือนกัน”

จากหลงเถิงทางนี้ หยางเฉินกลับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเมืองเหมียวและตี้ชุนมาไม่น้อยเลย

“แน่นอนว่าในโลกนี้ ไม่เพียงมีแค่พื้นที่ของเมืองเหมียวกับตี้ชุนที่ถูกสั่งห้ามแบบนี้ ยังมีพื้นที่ถูกสั่งห้ามอีกบางส่วน”

“และในพื้นที่พวกนี้ ยังมีตระกูลบู๊โบราณด้วย ว่ากันว่า การมีอยู่ของตระกูลบู๊โบราณ ยิ่งน่าสยองขวัญกว่าใคร แต่ละตระกูลบู๊โบราณ ต่างครอบครองผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคน”

“โดยเฉพาะคนของตระกูลบู๊โบราณ พรสวรรค์ด้านวิถีบู๊เด่นที่สุด แม้กระทั่งยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อายุน้อยขนาดนี้แบบนายด้วย”

ครั้งนี้ ในใจหยางเฉินตื่นตกใจมากจริงๆ

เขารู้ว่าบนโลกนี้มีผู้แข็งแกร่งเหนือกว่าเขามากมาย กลับไม่เคยได้ยินมาก่อนว่า ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อายุน้อยขนาดนี้แบบเขาอยู่ด้วย

“พี่ชาย วันนี้ที่พี่มา ไม่น่าจะแค่มาบอกเรื่องข่าวลับพวกนี้กับผมหรอกมั้ง?”

หยางเฉินถามด้วยเสียงทุ้มทันใด

หลงเถิงพยักหน้า นี่ถึงเอ่ยปากบอก “ฉันได้รับข่าวกรองสำคัญเรื่องหนึ่งมา เกี่ยวกับนาย!”

ชั่วพริบตาเดียวหยางเฉินขมวดคิ้วขึ้นมา “พี่ชายว่ามาเลย!”

“พันธมิตรตระกูลเดอะคิง เตรียมร่วมมือกับอิทธิพลในเมืองเหมียว อยากลงมือกับนาย!”

หลงเถิงพูดจาด้วยท่าทางเคร่งขรึม

ตึง!

เสียงพูดของหลงเถิงเพิ่งจบลง ความโหดร้ายที่น่าสยองขวัญส่วนหนึ่ง ระเบิดออกมาจากบนตัวของหยางเฉิน

“พันธมิตรตระกูลเดอะคิง นี่คือกำลังวอนหาที่ตาย!”

หยางเฉินไม่ปิดบังความรู้สึกโกรธของตนเองแม้แต่น้อย

ตอนแรกที่ตระกูลคิงกวน เคยเจอผู้แข็งแกร่งแดนเทพของสำนักมารเมืองเหมียวมาแล้ว ถ้าไม่ใช่กังวลว่าจะดึงดูดผู้แข็งแกร่งแดนเทพมากกว่าเดิมเข้ามา และเพราะเหตุนี้จะสร้างผลกระทบใหญ่หลวงต่อสถานการณ์ของจิ่วโจวที่มั่นคงในปัจจุบัน เขาจะปล่อยผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนนั้นไปได้อย่างไร?

ปัจจุบันนี้ พันธมิตรตระกูลเดอะคิง คาดไม่ถึงอยากร่วมมือกับผู้แข็งแกร่งเมืองเหมียวจัดการตนเอง