หยางเฉินยิ้มและพยักหน้า “หากคนใดคนหนึ่งในแปดคนนี้วางไว้ในตระกูลฉิน พวกเขาน่าจะถือได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งสูงสุด”
“แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำของตระกูลฉิน เขาอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาด้วยซ้ำ”
ฉินต้าหย่งแอบสูบหายใจเข้าลึก ปกติเขาจะไม่ค่อยยุ่งเรื่องของโลก แต่ยังไงแล้ว เขาก็เป็นพ่อตาของหยางเฉิน และเขาได้รู้หลายสิ่งหลายอย่าง
แน่นอน เขารู้ว่าตระกูลฉินในเมืองคิงนั้น สถานะในเมืองคิงเฉา และความแข็งแกร่งของผู้แข็งแกร่งชั้นนำในเมืองคิงเฉา
ตอนนี้ รอบกายหยางเฉิน มีผู้แข็งแกร่งที่ทรงพลังถึงแปดคน
ไม่น่าแปลกที่เมื่อหยางเฉินรู้ว่าเขาต้องการไปที่ตระกูลฉินเพื่อค้นหาความจริง เขาจะตอบตกลงโดยไม่ลังเล
แค่อาศัยความแข็งแกร่งของทั้งแปดคนนี้ แม้แต่ทำลายตระกูลฉิน ก็น่าจะเป็นเรื่องง่ายใช่ไหม?
หยางเฉินและฉินต้าหย่งนั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัว และรีบไปที่เมืองคิงเฉา บ้านของตระกูลฉินในเมืองคิงเฉา ในวิลล่าโบราณ ผู้นำตระกูลฉิน ฉินหรูเฟิงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา สีหน้าของเขาดูมืดมนมาก
ข้างหน้าเขา มีพ่อบ้านคนหนึ่งที่เพิ่งรายงานบางอย่างให้เขาฟัง
“ฉินหยู่และฉินจื่อจิ้งพวกเขาตายกันหมดแล้วเหรอ?”
จู่ๆฉินหรูเฟิงก็เงยหน้าขึ้นมองดูพ่อบ้านชรา ใบหน้าที่มีรอยย่นของเขาบิดเบี้ยว และเขาก็ถามอย่างเสียงดัง
พ่อบ้านชราพยักหน้าอย่างเร่งรีบ ด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อยบนใบหน้าและพูดอย่างรวดเร็ว”จากการสืบของสายลับ ฉินหยู่ต้องการเกลี้ยกล่อมฉินต้าหย่งให้กลับมาที่ตระกูลฉินพร้อมกับเยี่ยนเฉินกรุ๊ป แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆเขาก็หายไป”
“และฉินจื่อจิ้งก็หายตัวไปด้วย”
“เมื่อคนของเราพบ พวกเขาก็ตายไปนานแล้ว และพวกเขาล้วนถูกฆ่าตายในนัดเดียว และตายอย่างน่าสยดสยอง!”
ใบหน้าของฉินหรูเฟิงน่าเกลียด และเขาก็คำรามด้วยเสียงต่ำ “ฉินต้าหย่ง หาเขาที่ตายชัดๆ!”
“ท่านผู้นำ อู่เลี่ยมาแล้ว!”
ทันใดนั้นก็มีอีกคนมารายงาน
“ให้เขาเข้ามา!”
ฉินหรูเฟิงกล่าวอย่างเย็นชา
ในไม่ช้า ร่างชราก็ปรากฏตัวขึ้น และอู่เลี่ยผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของตระกูลฉินก็ปรากฏตัวขึ้น
“อู่เลี่ย คุณมาที่นี่ทันเวลาพอดี! ตระกูลฉินของผม สูญเสียนายพลสองคนอีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าพวกเขาเสียชีวิตอย่างไร เรื่องนี้ผมขอมอบให้คุณไปจัดการนะ ผมต้องการจะรู้คำตอบภายในวันนี้”
ฉินหรูเฟิงกล่าวอย่างเย็นชา
อู่เลี่ยพูดอย่างเคร่งขรึม “ท่านผู้นำ ไม่ต้องสืบ นี่มันต้องเป็นลูกเขยของฉินต้าหย่งหยางเฉินที่เป็นคนทำแน่นอน!”
“หยางเฉิน?”
ฉินหรูเฟิงยกคิ้ว “ครั้งก่อนคุณอยู่ในมือของเขา และคุณไม่มีกำลังที่จะสู้กลับเลยใช่ไหม?”
อู่เลี่ยพยักหน้า “แม้ว่าเขาจะอายุน้อยมาก แต่เขาก็มีพลังมาก ต่อหน้าเขา ผมรู้สึกว่าผมดูเขาไม่ออกเลย”
“เขาสามารถเอาชนะผมได้ในพริบตา และความแข็งแกร่งของเขาอย่างน้อยก็เป็นแดนราชาสูงสุด แต่ผมมีความรู้สึกว่า แดนราชาสูงสุดนั้น อาจประเมินเขาต่ำไป”
“คุณหมายความว่า ความแข็งแกร่งของเขาอาจจะเป็นกึ่งแดนเทพ?”
ฉินหรูเฟิงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
แม้ว่าอู่เลี่ยไม่ต้องการที่จะยอมรับ แต่เขาก็ต้องยอมรับและพยักหน้า “บอกตามตรง ลมหายใจที่ผมสัมผัสจากเขานั้น แกร่งกว่าคุณด้วยซ้ำ!”
ความแข็งแกร่งของอู่เลี่ยเป็นแดนราชาขั้นปลาย ส่วนฉินหรูเฟิง ความแข็งแกร่งของเขาคือแดนราชาสูงสุด
ในเวลานี้ อู่เลี่ยกลับกล่าวว่า ความแข็งแกร่งของหยางเฉิน อาจสูงกว่าของฉินหรูเฟิง ซึ่งทำให้ฉินหรูเฟิงตกใจ
“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!”
ฉินหรูเฟิงกล่าวอย่างโกรธเคือง “แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกฝนตั้งแต่อยู่ในครรภ์ของมารดา มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นกึ่งแดนเทพก่อนอายุ 30 ปี”
ข่าวที่ว่าหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพยังไม่ถูกพันธมิตรตระกูลคิงเปิดเผย ดังนั้น ในปัจจุบัน ในบรรดาตระกูลเดอะคิงทั้งห้านั้น ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของหยางแน ยกเว้นผู้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุด
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของฉินหรูเฟิง อู่เลี่ยก็รู้ว่า คราวนี้ ตระกูลฉินได้ก่อปัญหาใหญ่จริงๆ
“ท่านผู้นำ ผมขอแนะนำให้ปล่อยฉินต้าหย่ง ไม่ว่าในกรณีใด หยางเฉินลูกเขยของเขา ก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเยี่ยนตู”
“ตอนนี้มีข่าวลือว่า หยางเฉินคือผู้ที่มีหวังมากที่สุดในการเป็นราชาแห่งเยี่ยนตู หากวันหนึ่งเขากลายเป็นราชาแห่งเยี่ยนตูจริงๆ เขาจะสามารถสืบทอดตี้ชุนได้”
“หากเขาสืบทอดตี้ชุน เกรงว่าแม้แต่ตระกูลเดอะคิงก็จะไม่กล้าทำอะไรกับเขา”
อู่เลี่ยพูดอย่างจริงจัง”ดังนั้น ผมขอแนะนำว่า ไม่ก็ปล่อยฉินต้าหย่ง หรือไม่ก็ไปขอโทษและหาวิธีแก้ไขความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลฉินกับหยางเฉิน ”
“ถ้าหยางเฉินสามารถสืบทอดตี้ชุนได้จริงๆ ตระกูลฉินของเราสามารถใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์กับฉินต้าหย่ง เพื่อนำตระกูลฉินไปสู่ระดับที่สูงขึ้นได้”
ฉินหรูเฟิงตะโกนอย่างโกรธจัด “หุบปาก!”
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ “ถ้าผมจำไม่ผิด มีสามคนในตระกูลฉินของเราได้เสียชีวิตด้วยน้ำมือของเขาใช่ไหม?”
“แม้แต่ลูกชายที่ภาคภูมิใจที่สุดของผม ฉินชาง ก็ตายด้วยน้ำมือของเขา”
“ตอนนี้คุณบอกผมว่า ให้ตระกูลฉินของเราไปขอโทษเขา? นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”
ดวงตาของฉินหรูเฟิงเป็นสีแดง เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง
ในใจของเขา หยางเฉิน ถูกตัดสินประหารชีวิตแล้ว คนตายที่ถูกขึ้นบัญชีดำ จะให้เขาไปขอโทษได้อย่างไร?
เมื่อเห็นฉินหรูเฟิงเป็นเช่นนี้ อู่เลี่ยก็ถอนหายใจอย่างลับๆ เขารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะเกลี้ยกล่อมเขา
“ผมจะออกคำสั่งให้คุณตอนนี้ ระดมผู้แข็งแกร่งแดนราชาของตระกูลทันที และเตรียมตัวไปที่เยี่ยนตู ผมต้องการให้หยางเฉินตาย!”
ฉินหรูเฟิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม”ต่อให้ต้องใช้เงินเท่าไหร่ ผมก็ต้องการให้เขาตาย!”
“ครับ!”
อู่เลี่ยพยักหน้า แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉินเลย และแม้ว่าเขาจะระดมผู้แข็งแกร่งแดนราชาของตระกูลฉินทั้งหมด ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นคำสั่งของฉินหรูเฟิง และเขาทำได้เพียงเชื่อฟัง
“บูม!”
ในขณะนั้น จู่ๆก็มีเสียงดังมาจากด้านนอก สีหน้าของฉินหรูเฟิงก็เปลี่ยนไปอย่างมากในทันใด และเขาก็ตะโกนอย่างโกรธจัด “เกิดอะไรขึ้นที่ข้างนอก?”
สีหน้าของอู่เลี่ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่รู้ทำไม เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
ตระกูลฉิน เป็นตระกูลอันดับต้นๆในเมืองคิงเฉา ตอนนี้ฉินหรูเฟิงได้บุกไปถึงแดนราชาสูงสุด แม้แต่กษัตริย์เฉา ความแข็งแกร่งก็แค่แดนราชาสูงสุด
ในเมืองคิงเฉา แม้แต่ลูกชายของกษัตริย์เฉา ก็ไม่กล้าบุกเข้าไปในตระกูลฉินใช่ไหม?
การปะทะกันอย่างรุนแรงในเมื่อกี้นี้ เห็นได้ชัดว่ามีเหตุการณ์ใหญ่เกิดขึ้น และเขาก็รู้สึกถึงออร่าที่คุ้นเคย
“ท่านผู้นำ แย่แล้ว มีคนบุกเข้ามาในตระกูลฉิน และทำลายแผ่นจารึกที่อยู่ด้านหน้าตระกูลฉิน!”
คนใช้คนหนึ่งรีบเข้ามาด้วยใบหน้าที่กระวนกระวาย และพูดด้วยความตื่นตระหนก
“อะไรนะ? บุกเข้ามาในตระกูลฉิน และกล้าที่จะทำลายป้ายของตระกูลฉินของผม? ใครกล้าทำขนาดนี้?”
ฉินหรูเฟิงคว้าคอของคนรับใช้และถามอย่างโกรธจัด ดูเหมือนสัตว์ป่าที่ดุร้าย
คนรับใช้หน้าซีดและแทบจะตกใจจนเป็นลม เขาถูกฉินหรูเฟิงจับที่คอและหายใจไม่ออก
เมื่อเห็นว่าคนกำลังจะตาย อู่เลี่ยจึงกล่าวว่า “ท่านผู้นำใจเย็น สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น?”
“ซ่า!”
อย่างไรก็ตาม คำพูดของอู่เลี่ยไม่ได้ทำให้ความโกรธของฉินหรูเฟิงสงบลง มือของฉินหรูเฟิงก็ออกแรงกระทันหัน คอของคนรับใช้ถูกบิดจนหัก และร่างกายก็ถูกโยนทิ้งไป
“ไม่ว่าใครกล้าบุกเข้ามาในตระกูลฉินของผม พวกเขาต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”
ฉินหรูเฟิงพูดจบและเดินออกไปด้านนอก
อู่เลี่ยเหลือบมองคนรับใช้ที่กลายเป็นศพ และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง