เฉินเฉียนหัวเลียนแบบวิธีที่เยี่ยนจ้าวเกอเอาใช้รับมือกับจักรพรรดิแพรก่อนหน้านี้
เซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ มนุษย์ทั่วไปไม่อาจทำร้าย
จักรพรรดิแพรอุตส่าห์มีจุดบกพร่องเช่นนี้ เฉินเฉียนหัวย่อมคว้าไว้ใช้ประโยชน์ ทว่าจักรพรรดิแพรเตรียมการไว้ก่อนแล้ว พลันโต้ตอบอย่างหักโหม
บัดนี้เฉินเฉียนหัวสายตาเป็นประกาย คล้ายไม่ประหลาดใจเท่าไรนัก
เป็นเพราะการโจมตีด้วยวิชาในคัมภีร์นภาทันใจ ทำให้ฐานโลกซึ่งเกิดจากการรวมกันของหกคัมภีร์หลังกำเนิดเปราะบางลง เขาไม่อาจป้องกันดัชนีเพทต้นกำเนิดของจักรพรรดิแพรได้เหมือนก่อนหน้านี้อีก ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ร้อนรน ส่งเสียงกู่ร้องยาวนาน
ปราณมารไร้สิ้นสุดที่อยุ่ในนพยมโลกบริเวณรอบๆ เริ่มพุ่งมารวมกันบนตัวเฉินเฉียนหัว
รูปร่างของเทพมารสีดำสนิทปรากฏระหว่างฟ้าดิน เหมือนกับตั้งอยู่บนเขตมารเขาเซียน ยืนตระหง่านตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน ไม่เคยสั่นคลอน ไม่อาจทำลาย
มารสวรรค์ธรรมชาติ บรรพมารตนที่สอง หนึ่งในสิบสองมารสวรรค์ ต้นกำเนิดของเขตมารแห่งนพยมโลกนี้ถึงแม้ว่าจะตายไปแล้ว ก็ได้ฝากวิชามารเอาไว้ ภายหลังมีคนมาศึกษาจิตแห่งหลักการของมันและได้สร้างวิชาขึ้นมา มีชื่อว่าคัมภีร์มารสรรสร้าง
ตัวคัมภีร์ได้บันทึกวรยุทธ์วิถีไว้แปดชนิด ได้แก่ ฟ้า ดิน ลม สายฟ้า น้ำ ไฟ เขา บึง อันเป็นลักษณะของยันต์แปดทิศ เรียกกว่าแปดขั้วสรรสร้าง
ลักษณะของเขาเกิ่น[1]ตรงกับตำแหน่งของภูเขา สอดคล้องกับวิชาที่ชื่อว่าร่างเทพมารไม่สั่นไหว เป็นหนึ่งในวรยุทธ์ป้องกันตัวระดับสุดยอดแห่งวิถี
ตอนนี้เฉินเฉียนหัวใช้วิชานี้
นพยมโลกเดิมทีเกิดจากศพของมารสวรรค์ธรรมชาติ หากใช้วิชานี้ในนพยมโลก จะดึงปราณมารไร้สิ้นสุดมาเสริมพลังและป้องกันได้ ทำให้พลังป้องกันน่าตกตะลึงกว่าเดิม
มาตรแม้นว่าจะสู้ฐานของโลกซึ่งเกิดจากการรวมกันของหกคัมภีร์หลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์ไม่ได้ แต่ก็เรียกได้ว่าแข็งแกร่งดั่งหินผา
ดัชนีเทพต้นกำเนิดองจักรพรรดิแพรแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ทำลายร่างกาลอวกาศกำเนิด คัมภีร์ยุคชื่อหมิง และพลังฝ่ามือจากรอยตราพลิกนภา จากนั้นก็ทะลุทะลวงฐานของโลกที่เปราะบาง สุดท้ายโจมตีใส่ร่างเทพมารไม่สั่นไหว
ทว่าภายใต้การทำลายล้างติดต่อกัน การป้องกันหลายชั้นก็ยังคงแข็งแกร่งไม่สูญสลาย
บนร่างของเทวรูปมารอันใหญ่โตที่ตั้งตรงดุจภูผาแม้จะปรากฏรอยแตก แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ถูกดัชนีนี้ของจักรพรรดิแพรแทงทำลาย
ในตอนนั้นเอง การโจมตีที่เฉินเฉียนหัวได้กระตุ้นคัมภีร์นภาทันใจ ก็เริ่มแสดงผลกับจักรพรรดิแพร
ขอแค่กระตุ้นให้จักรพรรดิแพรจิตใจปั่นป่วนได้อีกครั้ง เฉินเฉียนหัวจะมีโอกาสได้เปรียบ
เขาย่อมรู้ถึงความสามารถของจักรพรรดิแพร แค่เพียงใช้คัมภีร์นภาทันใจอย่างเดียว ก็เป็นสถานการณ์ที่ต้องบาดเจ็บปางตายไปทั้งสองข้าง
ร่างเทพมารไม่สั่นไหวที่เกิดมาอย่างกะทันหัน ใช้สำหรับป้องกันเพื่อโจมตี จึงเป็นส่วนสำคัญของผลแพ้ชนะ
กระนั้นจักรพรรดิแพรในปัจจุบันก็มอบ ‘ความประหลาดใจ’ ให้แก่ผู้คนได้เก่งจริงๆ
จู่ๆ ก็มีลำแสงที่ลี้ลับสว่างวาบขึ้น ก่อนจะมีธงใหญ่บังฟ้าโผล่ออกมา
อาวุธเซียน ธงจตุกำเนิด!
จักรพรรดิเซียนจริงแท้ผู้หนึ่ง ต่อสู้กับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่ง กลับใช้อาวุธเซียน!
ต่อให้จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้จะเป็นเฉินเฉียนหัว อันดับหนึ่งในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งโลกซ้อนโลกก็ตาม การกระทำของจักรพรรดิแพรเรียกได้ว่าไม่สนหน้าตา สร้างความตื่นตระหนกยิ่ง
แต่ว่าสำหรับจักรพรรดิแพรที่ตอนนี้ถูกธาตุไฟเข้าแทรก สภาพจิตใจไม่ปกติแล้ว คล้ายกับไม่ได้อยู่นอกเหนือความคาดหมายอะไรนัก
สามารถทำให้จักรพรรดิเซียนจริงแท้คนหนึ่งรู้สึกอัปยศได้ เฉินเฉียนหัวควรภูมิใจในตัวเอง
เพียงแต่ถ้าจักรพรรดิแพรที่ผลักเปิดประตูเซียนผู้หนึ่งไม่สนใจถึงสถานะและเกียรติยศจริงๆ เช่นนั้นก็ไม่อาจใช้พลังของมนุษย์ต้านทานได้อีกแล้ว
ตอนที่ประมุขแห่งสายเหนือพิสุทธิ์สี่คนกางค่ายกลลงทัณฑ์เซียนด้วยร่างของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จ ศัตรูกลับมีแค่มือเปล่าหมัดเปลือย
ต่อให้มีธงจตุกำเนิดคอยคุ้มครอง การโจมตีที่มาจากจิตใจของตัวเองก็ไม่อาจป้องกันได้ทั้งหมด
ผู้ที่มีช่องโหว่ก็คือตัวจักรพรรดิแพรเอง
เขาสายตาสั่นไหววูบหนึ่ง จิตใจยังคงไม่มั่นคงอยู่เล็กน้อย แต่ในที่สุดแล้วก็ไม่ได้หนักหนาเท่าตอนที่เพิ่งรับสายฟ้าทันใจของเยี่ยนจ้าวเกอ ยังคงมีแรงต่อสู้
เฉินเฉียนหัวมองธงจตุกำเนิดที่โบกพลิ้ว ไม่ได้เยาะเย้ยเหน็บแนมหรือมีความรู้สึกไม่พอใจ
เขากลับตาเป็นประกาย ท่าทีกระตือรือร้นยิ่ง “จักรพรรดิแพร ท่านในตอนนี้ช่างสมบูรณ์อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน! ข้าแทบจะไม่อยากช่วยท่านก้าวสู่เส้นทางไร้รักเพื่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกออีกแล้ว!”
จักรพรรดิแพรสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ตอบสนองกับคำพูดของคนอื่น เขาสะบัดธงจตุกำเนิดโบกใส่เฉินเฉียนหัว
ฝ่ายเฉินเฉียนหัวไม่ร้อนรน แทงนิ้วไปทางด้านหลังของตน อันเป็นทิศทางที่เมฆสายฟ้าอนัตตาาที่ก่อนหน้านี้ยังระเบิดไม่หมดกลุ่มนั้น
ถึงแม้ว่านิสัยจะไม่อยู่กับร่องกับรอย ทำอะไรตามใจอยาก แต่ว่าเวลาทำเรื่องใด ในตอนที่ใส่ใจรายละเอียดด้านไหน เฉินเฉียนหัวมักมีแผนการอยู่เสมอ
เมฆสายฟ้าของสายฟ้าอนัตตานี้อยู่ในแผนการของเขามาโดยตลอด
ในการต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งเฉกเช่นจักรพรรดิแพร ถึงแม้เฉินเฉียนหัวจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว แต่ก็ต้องอยู่ระหว่างจักรพรรดิแพรกับเมฆสายฟ้า
เขาหันหลังให้เมฆสายฟ้า เพื่อให้บังคับมันได้ตลอดเวลา
เยี่ยนจ้าวเกอจะลงมือหรือไม่ เฉินเฉียนหัวก็คิดไว้แล้วเช่นกัน
ขณะที่เคลื่อนที่ เขาก็ให้ตัวเองอยู่ระหว่างเยี่ยนจ้าวเกอและเมฆสายฟ้าไปด้วย
ตอนที่เขาสู้กับจักรพรรดิแพร เวลาส่วนใหญ่เขาตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเล็กน้อย เหตุผลใหญ่ๆ อยู่ที่เขาจำกัดเส้นทางการเคลื่อนที่ของตัวเองไว้ระดับหนึ่ง
ยอดฝีมือชิงชัย ฝ่ายใดด้อยกว่าเล็กน้อยก็เหมือนกับมหาศาล ความแตกต่างเพียงปลายเส้นขน อาจตัดสินผลแพ้ชนะได้
การกระทำนี้ของเฉินเฉียนหัวเรียกได้ว่าเป็นผู้มีความสามารถขวัญกล้าแล้ว
ทว่าในขณะที่เขาเตรียมจะกระตุ้นเมฆสายฟ้าเพื่อป้องกันธงจตุกำเนิด ก็มีคนพลันขยับ!
เยี่ยนจ้าวเกอที่เดิมทีคอยดูสถานการณ์ด้วยสายตาเย็นชาและรักษาความระวัง พลันวูบไหวร่างมาถึงด้านล่างเฉินเฉียนหัว
ปราณมารไร้สิ้นสุดในตอนนี้รวมอยู่บนตัวเยี่ยนจ้าวเกอ
พริบตาเดียวก็มีเทวรูปมารสีดำสนิทอีกตนหนึ่งปรากฏขึ้นในเขตมารของนพยมโลก!
เทวรูปมารตนนี้ไม่ใช่มารพุทธสีดำที่เยี่ยนจ้าวเกอผนึกสร้างเมื่อก่อนหน้า แต่คล้ายกับเทวรูปมารที่เกิดจากการรวมตัวของร่างเทพมารไม่สั่นไหวซึ่งเฉินเฉียนหัวใช้ออกมา เป็นร่างแปลงของมารสวรรค์ธรรมชาติ!
สายฟ้ายิ่งใหญ่ส่งเสียงดัง พุ่งใส่ฝ่าเท้าของเฉินเฉียนหัว
“นี่เป็นความสามารถซึ่งเป็นหนึ่งในแปดขั้วสรรสร้างแห่งวิถีมารเหมือนกันหรือ” เฉินเฉียนหัวงงงันเล็กน้อย “วรยุทธ์ที่สอดคล้องกับลักษณะของสายฟ้าเจิ้นเหลย?”
เป็นวิชามารจากมารสวรรค์ธรรมชาติ และถูกจัดเป็นแปดขั้วสรรสร้างเหมือนกับร่างเทพมารไม่สั่นไหว ฝ่ามืออัสนีแปดรกร้าง
การโจมตีนี้ไม่อาจทำลายร่างเทพมารไม่สั่นไหวของเฉินเฉียนหัวได้
ทว่าจักรพรรดิแพรที่กำลังโจมตีเฉินเฉียนหัวอยู่กลับรู้สึกได้ในทันที ว่าร่างเทพมารไม่สั่นไหวที่ก่อนหน้านี้ยังแข็งแกร่งสุดเปรียบปาน เหมือนกับเขาเซียนอันเป็นนิรันดร์พลันเปราะบางขึ้นมา
แม้จะยังดูเหมือนแข็งแกร่ง แต่ว่าด้านในกลับปรากฏความอ่อนแอที่ไม่อาจเก็บซ่อน
“บนภูเขาล่ างสายฟ้า ลักษณ์ของอี๋กว้า[2]หรือ” เฉินเฉียนหัวรู้สึกได้ชัดเจนยิ่งกว่า ดวงตาวาวโรจน์ เข้าใจหลักการที่อยู่ด้านในทันที
ลักษณะของปากว้า บนภูเขา ล่างสายฟ้า ลักษณ์อี๋กว้าเขาสายฟ้า เส้นหยางสองเส้นอยู่ด้านนอก นอกจริงในลวง จำเป็นต้องหล่อเลี้ยง ไม่อาจหักหาญ
เป็นลักษณะของการแกร่งนอกเปราะใน แข็งนอกอ่อนใน!
ฝ่ามืออัสนีแปดรกร้างที่มาจากต้นกำเนิดเดียวกันไม่อาจทำลายร่างเทพมารไม่สั่นไหวได้ แต่กลับทำให้ร่างเทพมารไม่สั่นไหวเปลี่ยนเป็นเปราะบางสุดประมาณในตอนที่ต้องเผชิญกับการโจมตีจากโลกภายนอก
ทันใดนั้น ธงจตุกำเนิดพลันโบกลง กระแทกเฉินเฉียนหัวที่ไม่อาจป้องกันได้ต่อให้กระอักเลือดกระเด็นออกไป!
ด้านหลังของเขา สายฟ้าอนัตตาที่ถูกเขากระตุ้นสูญเสียการควบคุมโดยสิ้นเชิง กลายเป็นวังวนมิติหลายชั้นกลืนกินเขา
แผนการที่ตนเตรียมไว้ก่อนหน้า ในตอนนี้กลับกลายเป็นอาวุธที่ส่งผลคุกคามต่อตัวเขาเอง
เฉินเฉียนหัวได้รับบาดเจ็บ ไม่อาจดิ้นหลุดจากกระแสปั่นป่วนของมิติ ได้แต่ถูกวังวนมิติกลืนกิน
สุดท้ายเขาเงยหน้ามองไป กลับเห็นเยี่ยนจ้าวเกอสร้างร่างมหาพุทธสีดำสนิทขึ้นมาอีกครั้ง
ชายหนุ่มฉวยโอกาสที่ธงจตุกำเนิดของจักรพรรดิแพรโจมตีเฉินเฉียนหัว ไม่ได้ปกป้องตัวเอง ท่องบดสวดขึ้นมา “พระพุทธเจ้าตรัสว่า มารโปรดสรรพสัตว์!”
เป็นสายฟ้าทันใจโจมตีใส่จักรพรรดิแพรอีกครั้ง
จักรพรรดิแพรที่ก่อนหน้าถูกสายฟ้าทันใจโจมตี และถูกเฉินเฉียนหัวใช้คัมภีร์นภาทันใจจู่โจม ตอนนี้รับการโจมตีเป็นครั้งที่สาม!
………………..
[1] ทิศเกิ่น (艮)ในยันต์ปากว้า
[2] อี๋กว้า เป็นลักษณะของการวางกว้าในยันต์แปดทิศ ถือเป็นรูปแบบหนึ่งในหกสิบสี่รูปแบบ