มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1284

ผู้แข็งแกร่งที่ฝึกกฎความตายจนได้กลายเป็นเทพมาร ในโลกาอสูรฟ้าก็พอที่จะพบเห็นได้ร้อยคนอยู่ แต่ว่าจากความอันตรายของเหวมรณะ หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารเข้าไปมีโอกาสตายมากว่ารอดอย่างแน่นอน เทพมารที่เข้าใจกฎความตาย พูดได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดของเทพมาร ดับสูญไปหนึ่งคนก็นับเป็นความสูญเสียอันใหญ่หลวง เป็นธรรมดาที่จะมีน้อยคนมากที่กล้ามาที่นี่

ทั่วทั้งโลกาอสูรฟ้าในตอนนี้ มีอยู่เพียงผู้เดียวที่ฝึกฝนกฎความตายจนถึงแดนเทพฟ้า นอกจากนี้แล้วยังเป็นจ้าวนภาท่านหนึ่ง นั่นก็คือเจ้าเมืองเมืองปีศาจสงคราม——ปีศาจสงครามสุดทุ่ม!

“ทำอย่างไรดี? หรือว่าจะตามเข้าไป?” ชายชราร่างผอมเล็กมีท่าทางร้อนรนขึ้นมา แต่ที่เขาฝึกฝนนั้นคือกฎธาตุลม ดังนั้นจึงไม่ค่อยจะเข้าใจเหวมรณะ

“แน่นอนว่าจะต้องตามเข้าไป เจ้าเฝ้าอยู่ที่ด้านนอก ข้าจะเข้าไปด้วยกันกับผู้เพื่อนยุทธ์ฝูกาน” ชายวัยกลางคนชุดเขียวค่อย ๆ เอ่ยขึ้น

เขามีท่าทาง สงบราบเรียบมาตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวทางอารมณ์ใด ๆ มากมาย

เคร่งขรึมสุขุม

“ได้!”

เทพฟ้าจากเผ่าเทพปีศาจงูเก้าหัวที่นามว่าฝูกานผู้นั้นพยักหน้าอย่างไม่ลังเล

หลัวซิวทำให้พวกเขาชาวชนเผ่าเทพปีศาจงูเก้าหัวขายหน้า ครั้งนี้เขาได้ร่วมมือตามล่าสังหารกับเขาปีศาจนรก หากยังไม่สามารถสำเร็จอีก กลับไปคงไม่ต้องถูกหัวหน้าด่าแทบตายหรอกหรือ?

ยิ่งไปกว่านั้นแล้วสำหรับเหวมรณะแห่งนี้ ผู้แข็งแกร่งของเหล่ามนุษย์นั้นหวั่นเกรงเป็นพิเศษ แต่เผ่าปีศาจกลับไม่ได้เกรงกลัวอะไรนัก เพราะเมื่ออยู่ในเหวมรณะร่างกายของเผ่าปีศาจจะไม่ได้รับผลกระทบสักเท่าไร

สาเหตุที่ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้น นั่นเป็นเพราะตอนที่ราชาเทพบุกเบิกโลก เดิมทีเขาก็เป็นเผ่าปีศาจ

แต่ก็ใช่ว่าเผ่าปีศาจทั้งหมดล้วนแล้วแต่ฝึกกฎความตาย เพราะอย่างไรเสียความยากในการฝึกกฎระดับสูงสุดนั้นสูงยิ่งนัก กฎที่เผ่าปีศาจฝึกนั้นส่วนมากเป็นสาขาที่แยกออกมาของกฎความตาย ยกตัวอย่างเช่นกฎมืด กฎไท่หยิน กฎทำลายล้างเป็นต้น

แม้ว่าจะเป็นกฎแยกแขนง แต่ก็สามารถลดระดับความกัดกร่อนที่อยู่ในเหวมรณะได้ระดับหนึ่ง เทพฟ้าของเผ่าปีศาจนามว่าฝูกานผู้นี้ กฎที่เขาฝึกก็คือกฎมืด

ชายวัยกลางคนชุดเขียวและฝูกานได้เหาะลอยตัวขึ้นพร้อมกัน และเข้าไปในเหวมรณะทันที

วินาทีที่ทั้งสองคนได้เข้ามาในเหวมรณะ หลัวซิวก็สัมผัสได้ทันที มุมปากได้ยกขึ้นเล็กน้อย “เข้ามาแล้วหรือ?”

พลังแห่งกฎของเขานั้นมาจากจุดกำเนิด หากใช้ระดับพลังแห่งสายเลือดมาเปรียบเทียบ นั่นก็คือสายเลือดระดับสูงสุด แม้ว่าพลังที่กระจายอยู่ในเหวมรณะจะแข็งแกร่งมาก แต่ก็มีระดับที่ค่อนข้างต่ำ

บวกกับพลังแห่งกฎความตายในที่นี้ไม่ได้มีคนคอยควบคุม ดังนั้นเมื่อหลัวซิวอยู่ที่นี่จึงเป็นเหมือนดั่งปลาได้น้ำ แม้กระทั่งที่ว่ากระแสสัมผัสของเขาสามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวกับพลังแห่งกฎในที่นี้ได้ ดังนั้นเมื่อตอนที่ชายวัยกลางคนชุดเขียวและฝูกานเข้ามา เขาจึงสามารถรับรู้ได้ในทันที

ไม่เพียงแค่เท่านี้ เนื่องจากเขาได้รวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกับพลังแห่งกฎความตาย จึงทำให้เขาสามารถสัมผัสการทุกเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน

“ว่ากันว่าเหวมรณะยิ่งลึกยิ่งอันตราย ในเมื่อมาแล้ว ข้าก็อยากจะดูเหมือนกันว่ามีความน่ากลัวอันใดอยู่นี้กันแน่”

คิดมาถึงตรงนี้ ร่างของหลัวซิวก็ได้จมลง ไม่ต่อต้านแรงดึงดูดที่มาจากก้นเหวอีกต่อไป

เขาไม่มีท่าทีว่าจะเก็บซ่อนกลิ่นอายของตัวเองเลยสักนิด ฝูกานแห่งเผ่าเทพปีศาจงูเก้าหัวได้ฝึกฝนกฎมืด เมื่ออยู่ในความมืดก็ราวกับมีแสงสว่าง สามารถมองเห็นเงาร่างของเขาได้แต่ไกล ๆ

“ข้ามองเห็นมันแล้ว ตามข้ามา!” จากการนำทางของฝูกาน เทพมารทั้งสองคนได้ไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น กระแสพลังอันน่าสะพรึงกลัวก้อนหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้นมาในเหวมรณะภายใต้การครอบงำของกระแสพลังสายนี้ ทำให้คนรู้สึกอยากจะตายลงไปตรงนี้ขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

พลังแห่งความตายที่อยู่โดยรอบได้กลิ้งตลบขึ้นมา เป็นเหมือนดั่งหมอกอันแน่นหนาที่ไม่สามารถสลายตัวได้ ระหว่างที่กลิ้งตลบนั้นก็ได้กลายเป็นรูปสัตว์ร้ายต่าง ๆ นานา พุ่งกระโจนเข้ามาหาหลัวซิว